 |
|
|
| Profession: reporter |
|
|
| 11-02-2020 |
 COLOMBIA 2020: Popayán (1) |
In Colombia krijg je meestal 2 voor 1 - wat vluchten betreft dan toch. Want bijna altijd moet je connecteren via Bogotà, zodat we eerst naar het noorden vliegen en dan weer naar het zuiden om uiteindelijk rond 3 hr pm Popayán te bereiken. Niet zonder aanpassingen. AVIANCA, de nationale carrier, houdt van veranderingen, dat weten we nog van 2017, en het is nu weer van dat. Eerst boekt men ons om naar een vroegere vlucht omdat we anders misschien door vertraging van de eerste onze aansluitende vlucht zouden missen, en daarna moeten we in Bogotà een half uur wachten omdat het luchtruim congested is. Ja, dat is niet moeilijk, als alles via de hoofdstad moet gebeuren.
Popayan is, dat zien we al vanuit het vliegtuig, een relatief kleine stad, maar het was lang een belangrijke Spaanse stopplaats tussen Cartagena en Quito, en even lang de hoofdstad van Zuid-Colombia, voor Cali die rol zou overnemen. La Ciudad Blanca, zeggen ze hier, met vele voorname gebouwen, die dateren uit de 17de, 18de en 19De eeuw, toen rijke suikerbaronnen hier hun toevlucht namen vanwege het aangename bergklimaat (gelijkend op dat van Medellin, eeuwige lente). De rust werd wel danig verstoord in 1983, toen een zware aardbeving honderden doden tot gevolg had, maar daar is niets meer van te merken. Wij verblijven hier tweemaal 2 nachten in Dann Monasterio (tussendoor zitten we 3 nachten in een ander luxe-klooster in San Agustin), dat is het gerenoveerde klooster van de aanpalende Iglesia de San Francisco, die tal van uitvoerig met hout bewerkte zijkappelen heeft. Een deftig hotel met prima restaurant, waar we vanavond ook eten, al vinden wij de renovatie een beetje al te clean, een oud klooster mag wat rafelig ogen (mogelijk zijn we beïnvloed door de gezellige groezeligheid van Medellin). We hebben nog tijd genoeg om Popayán terdege te leren kennen, een klein wandelingetje in onweerachtig weer kan vandaag volstaan. Effectief: witter dan wit, dit koloniaal centrum. En veel kerken, maar ook een grote universiteit, en dus veel jong volk op straat. Die zich gedragen zoals jongeren overal ter wereld: rondhangen, op de smartphone kijken, al dan niet met modieuze gaten in de jeans. Globalisering!
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
