 |
|
|
| Profession: reporter |
|
|
| 19-11-2019 |
 AMERIKA 2019: Plantation Parade in Louisiana |
|
Op de River Road, tussen Baton Rouge en New Orleans, zijn tal van oude Creeolse plantages bewaard gebleven (de rijkelijkste van allen, Petit Versailles, is wel verdwenen) en wij doen er drie aan. Je zou zeggen, dat is toch driemaal hetzelfde, maar dat klopt niet, ze hebben allemaal hun eigen karakter. De eerste, Oak Alley, maakt zijn naam waar door die iconische dreef met kunstig gedraaide eikenbomen, we herinneren ons dat vintage plaatje nog heel goed van 2006. Maar de gidsuitleg is nogal oppervlakkig en de slavernijbarakken zelfs hypocriet, want dit zijn eigenlijk de verblijven van de sharecroppers na de burgeroorlog, die toch iets beter af waren dan hun voorzaten. Wel een voortvarende dokter, lees het tekstplaatje maar. De tweede, Laura Plantation, is qua familiehistorie zeer interessant, en dit dankzij het feit dat Laura DuParc, die zomaar eventjes 102 werd, haar memoires te boek stelde. De mannelijke DuParcs waren veelal heethoofden (de peetvader uit Normandië vluchtte in de zeemacht nadat hij iemand vermoord had en kwam zo in Louisiana terecht, zijn kleinzoon doodde een slaaf zonder reden en kwam er vanaf met het betalen van een geldsom aan diens eigenaar), de vrouwelijke veelal ueberbitches, met uitzondering van Laura zelf. Boeiend slavenregister hier ook. Jean-Pierre, een braaf werkdier, moest een centje kosten, maar le lunatique Smathe kon je bijna gratis kopen. En een zeer fraaie tuin heeft Laura eveneens. Maar de ontroerendste plantage is toch Whitney. Aan het huis is weinig te zien daar dit een werkplantage was (de familie Heider, Duitse inwijkelingen, verbleef meestal in New Orleans), maar de geschiedenis van de slavernij is hier very touching en zeer persoonlijk, want gebaseerd op opgetekende verhalen van de Federal Writers, die in de jaren ‘30 na een initiatief van Roosevelt het land doortrokken op zoek naar verhalen. En vele bejaarde zwarten konden zich hun kinderslavernij nog goed herinneren. En de straffen wel het allerbest: eenmaal weglopen = oren scheren, een tweede maal vluchten = gebrandmerkt worden, zoals de beesten. Drie keer is scheepsrecht: executie en onthoofding, en de afgehakte hoofden op een paal ter afschrikwekkend voorbeeld. Voor kleinere vergrijpen stond de cat with Nine Tails (een soort zweep) ter beschikking. En dan had je nog al die verkrachte slavinnen; daar zat een systeem achter, want een kind betekende op termijn een gratis slaaf erbij. Vele plantagehouders gebruikten hun slaven ook als onderpand om een lening te krijgen, het waren de eerste kredietkaarten. Zo zie je, Donald, hoe het Amerikaans kapitalisme eigenlijk uit slavenarbeid geboren is. Make America Great again, maar vergeet je verleden niet.
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
