Dit wordt een kort berichtje want de les begint zo. Ik wilde gewoon even iets vertellen over het eten. 's morgens eet ik gewoon stokbrood, meestal gewoon met boter. ' s middags en ' savonds is het meestal iets afrikaans, eigenlijk redelijk eentonig (rijst, to). De vis bvb wordt op zijn geheel klaargemaakt, dwz dat je dus een vissenkop in je bord terugvindt. Leuk is anders. Nu, iedereen zal wel weten dat het verteren van Afrikaans voedsel niet echt heel vlot verloopt, of juist te vlot? In elk geval, ik moet opletten op wat ik eet. Maar wat doe je dan als mensen je iets aanbieden? Vandaag heb ik weeral in een uur of 2, drie keer eten moeten weigeren. De mensen vinden dat helemaal niet leuk, maar ik kan echt niets anders. Ik zeg dan: de volgende keer misschien en dan krijg ik de -terechte-reactie: dat zeg je de volgende keer ook. Wat als kinderen aan een zakje zijn aan het sabberen en met volle overtuigen zeggen: je vous invite? Ik weet dat ze niet veel hebben, en dat ze dan ook nog bereid zijn om het te delen is heel erg lief. Maar ik kan het niet aannemen. Hoe hen daarvan overtuigen? Ik ben aan het zoeken, tips zijn welkom!! Ah ja, voor de "petite histoire", Mme Annick beweerde dat ik last had van mijn buik omdat ik mineraal water dronk (hier uit zakjes en niet uit flessen), ze beweert dat het zal overgaan als ik gewoon kraantjeswater drink. Geloven wie geloven wil! Ik in elk geval niet Groetjes uit het warme Afrika Soetkin
Wat vreselijk, ik had een superlang bericht getypt en lang leve mezelf en mijn pc-kennis, toen ik op toevoegen drukte, was alles verschwunden Al mijn getyp voor niets. Nu ben ik verstandiger en typ ik het eerst in een word-document maar ik weet niet of deze computer het zal aan kunnen om het bericht deftig op te slaan. Lets hope.
Om verder te gaan over het regenseizoen, als het regent is dus de helft van de klas afwezig omdat ze zich ontzien van kletsnat toe te komen (iets waar ik volledig kan inkomen want als het regent, dan is het hard). Het is ook zo dat als het regent, je nog banger wordt doordat de daken van de huizen van een golfplaten dak zijn voorzien, dus dat maakt ongelofelijk veel lawaai. Als het regent in de voormiddag is er geen sport en dat houdt in dat de prof van het eerste uur dan maar direct twee uur moet geven. Gelukkig had ik mijn cd mee van Jan Leyers en heb ik dus geprobeerd om hen het liedje crash and burn aan te leren. Al moet ik toegeven dat dat niet echt gelukt is. Dat komt onder andere doordat hun uitspraak nogal beïnvloed is door het Frans en dus redelijk veraf is van hoe het Engels normaal klinkt.
Ik begin mij al een beetje meer aan te passen, oa doordat de dagen een zeker ritme krijgen: s morgens les, s namiddags theater, Ik ga vroeg slapen omdat ik er s morgens vroeg uit moet. Ondanks dat ritme, zijn er nog elke dag dingen die mij shockeren: gisteren zag ik weer zo een kindje met een bolle buik. Ik had al wel zulke kindjes op de televisie gezien maar ik kan je verzekeren dat als je er eentje in het echt ziet, dat je zin hebt om het mee te nemen, het eten te geven, het te helpen. Het is wel raar om te zien dat er hier ook kloeke mensen zijn, niet iedereen is zo graatmager. Mme Annick bvb die weegt toch een paar kilos te veel...
Soit, ik ga ermee ophouden, aangezien ik al zo lang had getypt aan een bericht dat verdwenen is.
Ik wil wel nog de mensen die mij mailen bedanken, het is echt leuk om een mail met belgisch (en Haïtiaans) nieuws te lezen.
Zoals sommige onder jullie wel weten, is het hier nu dus regenseizoen. Dat houdt in dat er af en toe een hevig onweer is en er veel regen valt. Het is totaal niet te vergelijken met wat we in België kennen van weer. Het is allemaal veel heviger. Zo waren we van plan om zaterdagavond naar een concert te gaan. Antoine had mij en een afrikaans meisje Rokia genaamd via een vriend van hem die politie-agent is binnengeloodst zonder dat we dus moesten aanschuiven. Alles was nat want het had geregend en dus het concert zou met enige vertraging beginnen. We hebben één uur en half zitten wachten op de artiesten en toen er eindelijk iemand op het podium die zei: iedereen moet in een rij gaan staan. We hebben dan een ticket gekregen voor het concert dat de dag erop zou plaatsvinden. Maar de volgende dag regende het dat het goot. Dus ik weet nu niet of dat concert nog ooit zal plaatsvinden... Ik hou jullie op de hoogte. Verder heb ik dit weekend wat sight-seeing in bobo gedaan achterop de moto van een meisje. Het is hier zo dat veel mensen een moto hebben om naar het centrum, dat hier toch een eindje vandaan ligt, te gaan. Vandaag, maandag dus, zijn het weer activiteiten... Ik ga straks een uur Engels gaan geven. Ben benieuwd of ze het gaan verstaan. Liefs en tot blogs Soetkin
Zoals de meesten onder jullie wel weten, ben ik de 10de juli naar Burkina vertrokken. Ik ben hier de 11de om 4u 's morgens toegekomen en er stond mij iemand op de luchthaven op te wachten. De volgende dag heb ik zoals beloofd aan An een pakje afgeleverd in Ouaga en dan ben ik naar Bobo vertrokken (iets meer dan 4 u op de bus zitten) De paters hier zijn heel erg vriendelijk, ze doen echt hun best om mij op mijn gemak te stellen. Ik logeer bij Mme Annick, een weduwe. Op dit moment zijn haar zoon en ook haar nichtje ook in het huis en ik slaap in dezelfde kamer als het nichtje. Het is er echt een beetje kamperen: geen kasten in de badkamer, geen plaats om gerief te leggen, een koude douche, geen fornuis. Ik voel mij wel soms schuldig omdat ze zo hun best doen. Ik vraag bvb waar ik water kan halen, en dan springen ze recht om dat te doen, terwijl ik dat veel liever zelf zou doen eigenlijk. In het huis waar ik woon, werkt er een meisje dat geen Frans kan. Dat is wat lastig omdat we via lichaamstaal moeten communiceren.
Dan mijn werk in het vakantie centrum. Ik geef lessen Engels en Frans. Ik heb al drie lessen Engels gegeven. De klassen zijn gigantisch groot (40 lln) en het niveau van de leerlingen verschilt heel erg... Het leukste is eigenlijk wat ik gisteren namiddag heb gedaan: animatie van kleine kindjes die echt niets hebben. Eigenlijk zijn ze zelfs niet in het kamp ingeschreven omdat ze geen geld hebben. Ik heb samen met een andere animatrice, spelletjes met hen gespeeld. Het probleem is dan wel dat ze je niet meer laten gaan. Als ik hier in de straat loop, dan komen de kleine kindjes naar mij en zeggen ze "blanke" in het Dioula, de lokale taal van hier. En ze willen mij dan allemaal strelen, dus dan wandel ik dan met een hele zwerm kinderen om mij heen. Ze zijn wel dankbaar die kinderen. Met de animatoren verloopt het contact ietsje moeilijker. Ze staan niet zo open voor een gesprek... Sommige doen wel hun best maar het zijn er niet zo veel, ik hoop dat dat nog los zal lopen. Het probleem is dat de cultuur zo verschillend is: ik moet echt nog aan hun gebruiken en gewoontes wennen.
Ik dacht dat het misschien ook leuk zo zijn om een onderdeel met spectaculair nieuws te hebben: het eerste spectaculaire nieuws is dat het mijn eerste nacht in Bobo zodanig hard heeft geonweerd dat ik dacht dat het einde van de wereld nabij was. Ook de paters zeiden dat het het ergste onweer van dit jaar was, dus beeld je maar in...
Ten tweede heb ik "chenilles" gegeten, ik weet de juiste vertaling niet maar het is een soort insect. Zoiets als wat ze in "now or never" zouden doen eten. Het was mijn eerste maaltijd in de familie en ik durfde niet weigeren...
Zo, ik denk dat dat het zowat is. Ik zal asap proberen hier nog eens een berichtje op te zetten.
Ik wil wel nog zeggen dat ik België en de mensen in België harder mis dan verwacht...
LIefs
Soetkin
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
