Volgend bericht is gebaseerd op een mail naar vake in Haïti
"Ik vind het moeilijk om te zien of de mensen blij zijn met wat ik doe of niet. Ze weten dat ik veel meer geld heb dan zij en sommige hebben het daar echt moeilijk mee. Als ze mijn gsm zien of bvb mijn fototoestel dan zeggen ze dat ik dat daar moet laten, dat ik toch een nieuw kan kopen in België en dan probeer ik te zeggen dat dat niet waar is, dat dat ook duur is voor mij. Ze vragen me dan hoeveel het gekost heeft, ik zeg bij alles dat ik het niet weet en dat ik het kado heb gehad (wat in het geval van de gsm en het fototoestel niet gelogen is).

De mevrouw waarbij ik logeer is nu voor 10 dagen weg en dus ben ik alleen in het huis met haar nichtje en een zoon van haar. Ik hoop echt dat die mij niet te veel als een last zien. In de week ga ik altijd naar de school, het weekend is wat anders. Vandaag ben ik bvb naar Rokia geweest, een vriendin van Anna (het meisje waarbij ik slaap) en ze wilde per sé mijn haar vlechten, dus heb ik dat maar laten doen. Blijkbaar vindt ze dat echt leuk omdat ik ander haar heb dan de mensen hier.

Ik heb alleszins al bijgeleerd hoe het voelt om een vreemde te zijn in een cultuur. Het is moeilijk om te weten wat goed is, wat je mag doen en wat niet. Ik had bvb op een avond afgesproken met Kouassi, een oudere man van de Cote d’Ivoire. Mme Annick vond dat geen goed plan omdat er niemand bij zou zijn. Het was gevaarlijk, dus heb ik afgebeld. Nu weet ik niet hoe hij dat opneemt. Ik heb gewoon gezegd dat ik moe was. Zo van die dingen zijn wel moeilijk om te weten wat ik best kan doen"

Verder wil ik mijn opa een goede cruise toewensen (en tante lieve en nonkel wim ook) en ik wil nog eens iedereen bedanken die mij mailt. Dat is echt leuk om te lezen.
Liefs en tot blogs
soetkin

22-07-2007, 16:34 geschreven door Soetkin  

Dit wordt een kort berichtje want de les begint zo. Ik wilde gewoon even iets vertellen over het eten. 's morgens eet ik gewoon stokbrood, meestal gewoon met boter. ' s middags en ' savonds is het meestal iets afrikaans, eigenlijk redelijk eentonig (rijst, to). De vis bvb wordt op zijn geheel klaargemaakt, dwz dat je dus een vissenkop in je bord terugvindt. Leuk is anders. Nu, iedereen zal wel weten dat het verteren van Afrikaans voedsel niet echt heel vlot verloopt, of juist te vlot? In elk geval, ik moet opletten op wat ik eet. Maar wat doe je dan als mensen je iets aanbieden? Vandaag heb ik weeral in een uur of 2, drie keer eten moeten weigeren. De mensen vinden dat helemaal niet leuk, maar ik kan echt niets anders. Ik zeg dan: de volgende keer misschien en dan krijg ik de -terechte-reactie: dat zeg je de volgende keer ook. Wat als kinderen aan een zakje zijn aan het sabberen en met volle overtuigen zeggen: je vous invite? Ik weet dat ze niet veel hebben, en dat ze dan ook nog bereid zijn om het te delen is heel erg lief. Maar ik kan het niet aannemen. Hoe hen daarvan overtuigen? Ik ben aan het zoeken, tips zijn welkom!!
Ah ja, voor de "petite histoire", Mme Annick beweerde dat ik last had van mijn buik omdat ik mineraal water dronk (hier uit zakjes en niet uit flessen), ze beweert dat het zal overgaan als ik gewoon kraantjeswater drink. Geloven wie geloven wil! Ik in elk geval niet
Groetjes uit het warme Afrika
Soetkin

20-07-2007, 13:17 geschreven door Soetkin  

Dag lieve lezers,

Wat vreselijk, ik had een superlang bericht getypt en lang leve mezelf en mijn pc-kennis, toen ik op toevoegen drukte, was alles verschwunden… Al mijn getyp voor niets. Nu ben ik verstandiger en typ ik het eerst in een word-document maar ik weet niet of deze computer het zal aan kunnen om het bericht deftig op te slaan. Let’s hope.

Om verder te gaan over het regenseizoen, als het regent is dus de helft van de klas afwezig omdat ze zich ontzien van kletsnat toe te komen (iets waar ik volledig kan inkomen want als het regent, dan is het hard). Het is ook zo dat als het regent, je nog banger wordt doordat de daken van de huizen van een golfplaten dak zijn voorzien, dus dat maakt ongelofelijk veel lawaai. Als het regent in de voormiddag is er geen sport en dat houdt in dat de prof van het eerste uur dan maar direct twee uur moet geven. Gelukkig had ik mijn cd mee van Jan Leyers en heb ik dus geprobeerd om hen het liedje crash and burn aan te leren. Al moet ik toegeven dat dat niet echt gelukt is. Dat komt onder andere doordat hun uitspraak nogal beïnvloed is door het Frans en dus redelijk veraf is van hoe het Engels normaal klinkt.

Ik begin mij al een beetje meer aan te passen, oa doordat de dagen een zeker ritme krijgen: ‘s morgens les, ‘ s namiddags theater,… Ik ga vroeg slapen omdat ik er ‘s morgens vroeg uit moet. Ondanks dat ritme, zijn er nog elke dag dingen die mij shockeren: gisteren zag ik weer zo een kindje met een bolle buik. Ik had al wel zulke kindjes op de televisie gezien maar ik kan je verzekeren dat als je er eentje in het echt ziet, dat je zin hebt om het mee te nemen, het eten te geven, het te helpen. Het is wel raar om te zien dat er hier ook kloeke mensen zijn, niet iedereen is zo graatmager. Mme Annick bvb die weegt toch een paar kilo’s te veel...

Soit, ik ga ermee ophouden, aangezien ik al zo lang had getypt aan een bericht dat verdwenen is.

Ik wil wel nog de mensen die mij mailen bedanken, het is echt leuk om een mail met belgisch (en Haïtiaans) nieuws te lezen.

Liefs en tot blogs

19-07-2007, 14:43 geschreven door Soetkin  

16-07-2007, 12:05 geschreven door Soetkin