Gisteren met Edith door Bobo getoerd op de moto. Was eigenlijk heel erg leuk, een uur of drie zo. Het is echt een heel mooi land qua natuur vind ik, en ook de zonsondergangen zijn hier prachtig. Het landschap is wat ruw, redelijk groen. Heb voor de eerste keer een aapje gezien, dat zat op de koer bij mensen, echt koddig. Ze moesten lachen dat ik dat nog nooit zo in het wild gezien had. Ze heeft mij ook gebracht naar een huis met afbeeldingen van het dorp waar haar ras leeft (ik kan nu niet op de naam komen, sorry). Heel erg primitief, met een marabout, maskers, bijgeloof en veel verveling. Ik hoop dat ik ooit eens in een dorp geraak. Als Edith naar haar dorp zou gaan, mag ik mee, maar het is niet zeker dat dat gaat lukken. ’s Avonds heb ik dan met Edith een cola gedronken in een bar en hebben we wat gebabbeld. Het was een leuke dag.

Vandaag niet veel speciaals heb ik de indruk. Deze namiddag ga ik nog wat door Bobo toeren, nu met Augustin, een kennis van Martine. Hopelijk valt ook dat mee.

Ah ja, er is een dochter aangekomen van Mme Annick, dus nu zijn we met een persoon meer. Blijkbaar komt er nog een dochter in de loop van de week maar die gaat niet lang blijven. Ik ben benieuwd. Mme Annick is zelf nog in Ouaga voor een begrafenis. Gisteren kon ze niet komen want na een begrafenis mag je nooit de woensdag reizen. Bijgeloof op en top, maar ze houden er wel rekening mee. Ondanks het feit dat ze erg gelovig zijn, houden ze toch nog rekening met de tradities van in de dorpen, een beetje tegenstrijdig maar kom.

Zo, dat is het voor vandaag,

Zonnige groeten,

Soetkin

16-08-2007, 14:37 geschreven door Soetkin  

Dag lezer
Vandaag is het dus Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaart, een heus feest hier. Anna en ik zijn voor dag en dauw opgestaan (om 6u30) omdat we om 7u in de kerk wilden zijn voor de mis die om 7u30 begint. (ja ja je hoort het goed, een half uur te vroeg gaan omdat de kerk afgeladen vol zal zitten en je anders buiten moet zitten of rechtstaan) Rond 7u30 is de mis begonnen en ze heeft tot 9u45 geduurd, een dikke twee uur dus. Als je dacht dat het saai is om zo lang in de kerk te zitten, dan heb je het “mis”. Er wordt namelijk heel veel gezongen en vandaag zelfs gedanst. Een aantal vrouwen gaan dan zo in een rijtje dansen in de kerk. Ze vroegen of ik mee wou doen maar ik heb gepast... Volgende keer misschien, we shall see. Vandaag staat er niet veel op het programma, een vriendin van me komt me halen om te tonen waar ze woont (connaître chez moi noemen ze dat hier), ik ben benieuwd wat dat dan zal inhouden. Zo dat is het voor vandaag, ik vind dat ik al veel blogs gepost heb de laatste tijd...

Zoen en “bonne fête”

Soetkin

15-08-2007, 12:53 geschreven door Soetkin  

Na gisteren weer een heel erg vriendelijke opmerking over mijn gewicht, vond ik dat ik daar toch een blogbericht moest over posten. Ik ben al een aantal kilo’s afgevallen sedert mijn vertrek uit België (maar kan nog steeds niet in de tweede reeks kleren die ik meehad, van uit een magerdere periode). Nu ondanks het gewichtverlies wordt me bijna dagelijks gezegd dat ik “grosse” ben. Ik probeer hen dan uit te leggen dat dat in onze cultuur eigenlijk niet zo lief is van dat te zeggen. Maar zij zien daar geen kwaad in. Als je wat kloeker bent, dan wil dat zeggen dat je geld hebt om eten te kopen en zij zien dat als een goed iets. Na het zeggen dat ik dik was, gingen ze over tot een schatting van hoeveel ik woog. Ze dachten een kilo of 70. Ik ging haast door het plafond (hier een golfplatendak). Ik zei dat ik 55 kg woog, maar dat geloofden ze niet. We hebben gewed, voor de eer, en ik ben deze morgen op de weegschaal gaan staan: 55 op de kop... Charles had een schitterende eigen interpretatie van het gewicht. Hij zegt dat in Europa de mensen dik zijn omdat ze veel eten. Hier zijn enkel de mensen die geen zorgen hebben dik. Het eten heeft er volgens hem niet veel mee te maken.

Zo tot zover het gewicht-bericht;

Tot blogs

soetkin

14-08-2007, 13:15 geschreven door Soetkin  

Beste lezer,
Gisteren heb ik dus Brice gezien, de zoon van het gezin waar ik ben blijven slapen in Ouaga en het blijkt een revolutionnair te zijn. Hij wil niet in Ouaga bij zijn ouders wonen want hij wil zijn eigen leven leiden.Na een jaar in de States vertoefd te hebben, is hij terug naar Burkina gekomen. Brice is een socialist en dus tegen de heersende regering van Blaise. Tijdens zijn universitaire carrière was hij leider van een of andere beweging die het niet eens is met wat nu gaande is hier in Burkina. Een aantal van zijn vrienden zijn hier “verongelukt” en sommige zijn gewoon verdwenen. Zelf bracht hij al een aantal nachten in de gevangenis door. Hij denkt dat er ooit een revolutie zal plaatsvinden en dat dat de enige weg is naar een ander Burkina, zijnde een land zonder corruptie. Hij beweert ook dat de regering niet wil dat de bevolking naar school gaat omdat dat die revolutie in de hand zou werken. Tot zover de mening van Brice. Zelf ga ik hier geen mening over neerpennen omdat ik niet wil vervolgd worden, je weet maar nooit wie hier die blogs allemaal leest. Ik vond het gewoon de moeite om eens te vermelden.

Revolutionnaire groeten,

Soetkin in Sia-Bobo

13-08-2007, 14:46 geschreven door Soetkin