Femme libérée?

Hier vinden ze dat hun vrouwen al redelijk vrijgevochten zijn. Ik heb er toch mijn vragen bij en vind als westerse en feministische vrouw dat ik daar een blog over moet posten. De man zwaait hier duidelijk de plak. Zo heb ik in discussies gemerkt dat de jongens op zoek gaan naar een vrouw die lager geschoold is dan hij, en die ook minder verdient. Anders wordt het moeilijk om die vrouw te domineren zeggen ze. Leve het seksisme! Verder moet de vrouw minstens vijf jaar jonger zijn, en best een jaar of tien jonger. De reden die ze daarvoor geven is dat een vrouw hier in Afrika er sneller oud uitziet dan de man en dat de man anders een jongere vrouw zou zoeken... Nu is de vraag hoe het komt dat ze sneller ouder wordt. Je zou voor minder als jij altijd thuis moet blijven terwijl de lieve man met vrienden op schok is... Ja, soms zit Rokia (een 20-jarige vriendin) in het huis van haar verloofde (Augustin een jaar of 30) terwijl hij verderop in het café met vrienden zit. Zij poetst het huis en doet zijn was terwijl hij aan het thee drinken is bij de buren. Kan je dan van femme libérée spreken? De vrouwen vinden nochtans dat ze niet te klagen hebben en dat omdat ze met de moto mogen rijden (blijkbaar is dat niet in alle buurlanden van burkina het geval). ’ S Avonds is het ook uitzonderlijk dat een vrouw op stap gaat, meestal kruipen ze vroeg in hun bed....

Hier is werk aan de winkel zou ik zo zeggen zeg ik zo.

Een feministische groet,

Jullie Soetkin

26-08-2007, 14:03 geschreven door Soetkin  

Dag lezer,

Vandaag ben ik al van 5u30 wakker. De reden daarvoor is dat Mme Annick nog een mis had aangevraagd voor haar zus die twee weken geleden overleden is. Aangezien ik dacht dat ze het toch belangrijk vond, ben ik dus deze morgen naar de mis van 6u geweest. (Het is hier trouwens elke morgen om 6u mis, het was nu de eerste keer dat ik ging). Ik denk wel dat ze blij was...

Verder wilde ik nog iets bloggen over waarheid en leugen. Hier liggen waarheid en leugen veel dichter bij elkaar heb ik de indruk en ze zijn bijgevolg soms moeilijk uit elkaar te halen. Er worden hier veel meer leugentjes verteld omdat ze vinden dat de waarheid vaak kwetst. De mensen van hier vinden dan ook dat ik veel te direct ben. Ze hebben mij dat dan ook niet zo direct gezegd natuurlijk. Ze doen dat met van die mooie veralgemeningen: de blanken zijn heel erg direct. En dan moet ik lachen natuurlijk, omdat het zo een typische veralgemening is. Zij maken geen onderscheid tussen europeanen, amerikanen, australiers enzoverder. Het is allemaal één pot nat, het zijn “de blanken”.

Terug naar waarheid en leugen. Als ze hier in iets geen zin hebben, vertellen ze dat ze geen tijd hebben of een ander plan hebben. Daarenboven vertellen ze zo veel dingen om te lachen en soms vind ik het wel moeilijk om te weten of het al dan niet waar is. Nochtans heeft mijn vake mij daar al wat in getraind...

In elk geval zijn de discussies hier een middel om te overleven. Het contact met andere mensen maakt dat ze verder kunnen. Ik denk dan ook dat het vertellen van “leugentjes” in dat opzicht moet geïnterpreteerd worden. Ze vertellen liever iets dat niet waar is, dan dat ze moeten zwijgen of dan dat ze iemand moeten kwetsen.

Zo tot zover mijn interpretatie

Kus en goed weekend

Soetkin

24-08-2007, 13:02 geschreven door Soetkin  

dag lezer,

Ondertussen is het hele huis van Mme Annick vol mensen. Al haar kinderen zijn toegekomen. Ik slaap nu dus met Anna op de kamer, en ook met de “bonne”. De laatste ligt op de grond. In de kamer van Mme Annick slapen, naast haar, twee dochters van haar. Verder in de kamer van Doudou slaapt nog een andere zoon Papou. Het huis is nu dus goed gevuld en de privacy nog iets minder dan wat het was, maar soit, ik begin het gewoon te worden.

Gisteren heb ik mijn ondergoed ZELF gewassen, want dat is hier ook geen sinecure. Amai, ik geef dus mijn was aan de paters en zij laten het dan door derden wassen. Alles gebeurt hier met de handen hé, geen wasmachines dus. Nu Anna had mij al eens verteld dat het niet de gewoonte is om je ondergoed door iemand anders te laten wassen. Zij wassen dat elke dag als ze onder de douche gaan (ik vraag mij af hoe hygiënisch dat is, maar kom). Nu, aangezien ik toch nog geen op en top afrikaanse ben, was ik mijn ondergoed niet onder de douche, maar apart. Gisteren was het dus die mooie dag. Je moet eerst wat OMO in het water doen en laten weken (er wordt met koud water gewassen) en dan doen ze daar wat vloeibare zeep in en moet je je kleren inzepen met een stuk zeep. En dan: wrijven maar. Ik heb zo hard gewreven dat mijn vingers er helemaal van open liggen. Nu, in elk geval wist het hele gebuurte dat ik aan het wassen was en kwamen sommigen een kijkje nemen.

Ze zeggen dat ik trots mag zijn dat ik dat kan en dat ik dan het maar eens in België moet voordoen... Ik heb gezegd dat ik het toch liever in de machine stak, omdat het handiger is en bovendien stukken properder eruit komt.

De salesianen zijn allemaal vertrokken op bezinning naar Lomé. Overmorgen zou Carlos hier moeten aankomen. Dat is de overste (als ik het goed verstaan heb) en hij is dan ook diegene die de beslissing zal nemen of ik vijf maand kan blijven of niet. Ik hoop dat het geen probleem gaat zijn, maar Vicente zei dat hij al wel genoeg werkjes zag die ik zou kunnen doen, dus waarschijnlijk komt het goed. Laat ons hopen.

Verder is er niet veel nieuws onder de zon, die op dit moment achter de wolken zit.

Liefs en tot blogs

Soet

22-08-2007, 13:17 geschreven door Soetkin  

Dag lieve lezer,

Een te druk weekend achter de rug waarvan ik dus moet bekomen. Ik breng jullie op de hoogte van de activiteiten. Zaterdag was er vanalles te doen. Ik was uitgenodigd op een trouw en op een feest voor 50 jaar huwelijk van een koppel. Eerst ben ik dus naar de huwelijksmis geweest en dan naar het trouwfeest van een jong koppel. Het was in een sjiek hotel maar toch helemaal iets anders dan een trouwfeest bij ons. Na een goed uur wachten op de pasgetrouwden, begonnen wat speechen, waar niet veel van te verstaan was. Vervolgens kregen we frisdrank of een pintje. Maar niet iedereen kreeg iets, ik gelukkig wel... Verder was er “eten”, mijn buur had een bakje bemachtigd. In dat bakje zat een een stukje kip en dan wat zoete koekjes. Een heus eetfestijn voor de gemiddelde burkinabees... Daarna, gingen we naar de noces d’or van dat koppel: daar kregen we een fanta en ik een stuk cake. Ah ja, ik vergat te zeggen dat ik altijd een stoel aangeboden krijg. Dat is niet het geval voor de mensen van hier... Vervolgens gingen we op café om nog iets te drinken, en aten we porc-au-four. Niet echt lekker maar de burkinabezen vinden dat een echte lekkernij. Ik vind er vooral veel vet aan, en het vel van het varken hangt er volgens mij nog aan. Nu ja, uit beleefdheid wat gegeten. Het gevolg van de zaterdag: ongelofelijk veel maagpijn, het is tot op de dag van vandaag nog niet over. Ik weet niet of het de frisdrank is of het varkensvlees, maar ik zal nooit meer zoveel drinken en zeker niet meer die porc eten.

De volgende dag had Anna, een spaanse die hier op verlof is, mij uitgenodigd om met haar fiancé naar een stadje te gaan. Het was wel leuk maar niet fantastisch oa door de brandende zon en mijn maag. Bovendien is een stadje bezoeken hier niet zoals bij ons want er is niet echt iets in dat stadje hé. Gelukkig was het zondag en dus markt maar voor de rest... We aten er rijst en soumbala (iets dat ze eerst goed laten rotten en dan in het eten draaien, mjam mjam) en kip (dat is hier wel heel lekker). Zoals echte afrikanen aten we dat met onze handen... De terugreis was ook een avontuur, we zaten met 15 op en in de auto die voor 8 bestemd was. In elk geval, het was de moeite waard.

Zo, dat was mijn druk weekend,

Tot blogs

Soetkin
ps de mensen van hier zeggen dat het normaal is dat ik mij zwak voel omdat ik te veel onderneem. Ik moet thuis blijven en niets doen, dan zou dat niet gebeuren...

20-08-2007, 13:18 geschreven door Soetkin