Soetkin in Burkina Faso
E-mail mij


Archief per week
  • 17/12-23/12 2007
  • 26/11-02/12 2007
  • 19/11-25/11 2007
  • 12/11-18/11 2007
  • 05/11-11/11 2007
  • 29/10-04/11 2007
  • 22/10-28/10 2007
  • 15/10-21/10 2007
  • 08/10-14/10 2007
  • 01/10-07/10 2007
  • 24/09-30/09 2007
  • 03/09-09/09 2007
  • 27/08-02/09 2007
  • 20/08-26/08 2007
  • 13/08-19/08 2007
  • 06/08-12/08 2007
  • 30/07-05/08 2007
  • 23/07-29/07 2007
  • 16/07-22/07 2007
  • 09/07-15/07 2007
  • 26/09-02/10 2005

    Verslag van een onvergetelijke ervaring
    14-10-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.feesten?

    Dag beste bloglezer,

    Het is alweer een eindje geleden dat ik geblogd heb, maar dat is omdat er een panne was met het internet; Dat duurt hier ietsje langer dan bij ons om dat te herstellen.

    Er is alweer heel wat gebeurd de laatste tijd en ik wilde het vooral hebben over de ramadan. Zoals jullie wellicht weten was het de maand van ramadan (vasten bij de moslims). Op het einde wordt er dan een groot feest gehouden voor het eind van Ramadan. (Ik denk dat het bij ons Suikerfeest noemt, maar ik ben het niet zeker). In elk geval geven ze er hier geen speciale naam aan. Om te beginnen is het bepalen van de datum van dat feest geen sinecure. Het verschilt van land tot land en wordt pas heel laat beslist. Het hangt eigenlijk af van de maan, als ze de maan zien (nieuwe maan) dan kan er gefeest worden. Het probleem is dat het kan zijn dat het in ouaga regent en er dus geen maan te zien is, terwijl dat in bobo wel het geval is. Nu, donderdagavond om 20u hebben ze op het nieuws meegedeeld dat het de volgende dag feest zou zijn. Vanals dat op tv komt, begint iedereen elkaar op te bellen om dat te zeggen. Hier bij de paters kregen ze ook een telefoontje om hen dat te zeggen. Een dagje verlof, dus geen les. Ik ben met Edith eten gaan klaarmaken bij een vriendin van haar. De bedoeling is dat je heel veel eten klaarmaakt en dan naar je vrienden brengt. Het is wel een leuk gebruik eigenlijk. Je ziet iedereen met potjes en pannetjes lopen. Best wel een grappig zicht. Tegen een uur of 2 hadden we dan ook zelf iets gegeten en vertrokken we naar devolgende familie. We hadden totaal geen honger meer, maar ze vertelden ons dat het niet beleefd was om geen eten te aanvaarden. Dus hebben we weer gegeten. In devolgende familie was het weer van dat. We hebben dus de hele dag gegeten en gedronken bij onze moslimvrienden; Echt wel leuk. Het jammere is dat sommige kwaad zijn omdat je niet bij hen bent langsgeweest maar je kan nu eenmaal niet bij iedereen langsgaan op één dag hé. Ter compensatie ben ik dan gisterenavond naar Rokia gegaan voor een arrosage de bac van haar broer. Dat was een soort feestje, al is dat wel heel erg verschillend van hoe dat bij ons is. Het komt natuurlijk doordat ze hier veel minder geld hebben. We hebben op een hele avond één drankje gekregen en wat kroepoek. Maar dat belette niet dat er veel ambiance was; Iedereen (ik incluis) heeft gedanst. Het was wel grappig want de mensen zeiden: amai, ze danst. Alsof een blanke dat niet kan; Maandag is het 20 jaar onafhankelijkheid en 20 jaar Blaise aan de macht (als ik het goed verstaan heb). Het zou goed kunnen dat dat weer een feestdag wordt, ik ben benieuwd. We wachten zondagavond 20u af om het te weten. Ik hou jullie op de hoogte.

    Prettige zondag,

    Kus Soetkin
    PS Nog vergeten te zeggen dat de mensen als het feest is, zich echt mooi maken. Dat kunnen ze hier wel. Die pagnes zijn echt prachtig met al die verschillende kleren; Mijn kinderen zeggen dat je niet mag versieren op een feestdag omdat je nooit weet hoe het meisje in het echte leven is. Ze kan juist die dag mooi zijn, maar devolgende dag blijkt dan dat het een "bonne" is.

    14-10-2007, 12:39 geschreven door Soetkin  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    08-10-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Dag lieve lezer,

    Het wordt alsmaar moeilijker om te bloggen want er komt heel veel werk op mij af. Toch blijven er zich leuke momenten voordoen, ondanks het vele werk. Ik werk nu op het secretariaat: van 7u ’ s morgens tot 14u. Daarna is er Oratorio en Centre de jeunes, de kinderen komen op de speelplaats volleyballen en dergelijke. Dat is dus wel leuk. In het secretariaat spelen zich soms trieste taferelen af en ik heb dan zoveel medelijden. Mensen komen zeggen dat ze geen geld hebben om te betalen (45000 CFA of 70 euro waarvan ze 25000 moeten betalen tegen het einde van de week). Bovendien zijn sommige kinderen niet zo snugger en hebben ze bijvoorbeeld niet begrepen dat ze vorig jaar niet geslaagd waren en mag ik dat met handen en voeten uitleggen. Dan krijgen ze tranen in hun ogen omdat ze niet meer weten wat ze dan nog wel kunnen doen. Op die momenten heb ik het zelf moeilijk. Anderen vragen om in te schrijven terwijl we al meer dan leerlingen genoeg hebben. Het secretariaatswerk is hier in elk geval niet enkel administratief. Om de 10 minuten komt er iemand binnen. Meestal denken ze dat ik een Zuster ben, best wel grappig. En velen onder hen doen hun hele levensverhaal.

    Verder was er dit weekend een van mijn vrienden die mij zijn liefde verklaard heeft. Ik kon mijn lach niet inhouden toen hij het vertelde want dat is hier helemaal anders dan bij ons. Ik heb gezegd dat een relatie niet mogelijk was omdat ik al een (lieve) vriend in België heb. Maar man man man, het was ook een ervaring in elk geval.

    Ik heb nog veel te vertellen maar ga het hierbij laten.

    Lieve groeten en tot blogs

    Soet

    08-10-2007, 19:41 geschreven door Soetkin  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Verhalen uit Burkina Faso



    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs