Eén september indachtig moet ik toch een blog posten om de mensen die in het onderwijs staan of die nog naar school gaan een goede start te wensen. Eveneens vermelden dat ik duim voor de mensen met tweede zit. Hier gaat alles goed. Ik heb nu wel wat werk. Carlos laat mij af en toe iets typen en in de namiddag hou ik wat toezicht op de koer... Vandaag komt een deel van de communauteit toe. Later in september zouden er 6 pre-novicen moeten toekomen. Dus dan zijn ze hier met 12 en met mij erbij 13 (een ongeluksgetal idd). Ik ga dus vandaag een taart bakken, die we dan vanavond met wie hier al toegekomen is gaan opeten. Hopelijk lukt het mij, het wordt een gewone cake, dus het zou moeten hé.

Verder verlang ik tot Elien hier is, ik heb zin om ze een aantal dingen te tonen en de mensen van hier verlangen ook om haar te zien.

Ah ja, overlaatst een italiaan ontmoet die hier een vereniging heeft: terrapatria. Hij wil geen NGO zijn omdat hij zegt dat die geld van de staat aannemen en dat de staat niet altijd correct is. Dus houdt hij het bij een associatie. Hij zegt ook atheïst te zijn en zweert bij het communisme (iets waar ik dan weer niet in geloof)... Hoewel onze middelen en ons geloof verschillen zijn onze doelen hetzelfde: de mensen van hier helpen. Dus dat schept wel een band.

Terwijl ik deze blog post, zit er hier, zoals gewoonlijk iemand mee te kijken op het scherm. Of ze het nu begrijpen of niet, dat maakt voor hen niets uit... Dat is echt raar hé. Maar waarschijnlijk heeft dat te maken met het feit dat ze niets anders te doen hebben.

Zo hierbij laat ik het

Tot blogs

Soetkin, de bak-ster van dienst

01-09-2007, 14:09 geschreven door Soetkin  

Hello,
Vandaag een beetje weinig inspiratie voor de blog. Wat kan ik vertellen? Ah ja, dat mijn zusje mij hier komt bezoeken in september. Alle jongens zijn al plannen aan het smeden om haar te versieren. Ik heb gezegd dat ze een vriend heeft, maar dat kan hen niets schelen. Trouw is hier een relatief rekbaar begrip. Nu, zelfs aan mij komen ze nog vragen of ze mijn vriend/lief mogen worden. Als ik dat dan thuis vertel, tegen Yacine, een van de dochters, dan zegt ze: weer eens één die zijn kans op een visum gewaagd heeft (en gemist)... Blijkbaar is het de droom van veel mensen van hier om met een blanke te trouwen, gewoon om in Europa binnen te geraken. Ik probeer hen duidelijk te maken dat het daar niet altijd even gemakkelijk is voor hen. En dat een blanke vrouw van wanten weet, dus dat ze gaan afzien. Maar de droom van een leven in Europa is zo levendig dat het hen geen barst kan schelen. Ze willen trouwen, een visum krijgen en dan scheiden als het moet. Toch heb ik daar mijn vragen bij, het verschil in cultuur is zo enorm. Ik weet echt niet of ze het beter zullen hebben daar in ons Europa.

Dus Elien is gewaarschuwd (en Jan bij deze ook).

Tot blogs

Soetkin

PS en ondertussen blijven de kinderen maar "toubabou" roepen. Beeld je eens in dat wij in België "zwarte" roepen, puur racisme?!

29-08-2007, 14:44 geschreven door Soetkin