Soetkin in Burkina Faso
E-mail mij


Archief per week
  • 17/12-23/12 2007
  • 26/11-02/12 2007
  • 19/11-25/11 2007
  • 12/11-18/11 2007
  • 05/11-11/11 2007
  • 29/10-04/11 2007
  • 22/10-28/10 2007
  • 15/10-21/10 2007
  • 08/10-14/10 2007
  • 01/10-07/10 2007
  • 24/09-30/09 2007
  • 03/09-09/09 2007
  • 27/08-02/09 2007
  • 20/08-26/08 2007
  • 13/08-19/08 2007
  • 06/08-12/08 2007
  • 30/07-05/08 2007
  • 23/07-29/07 2007
  • 16/07-22/07 2007
  • 09/07-15/07 2007
  • 26/09-02/10 2005

    Verslag van een onvergetelijke ervaring
    19-10-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Dag lieve lezer,

    Vandaag een dag met alleen maar slechte nieuwtjes en dus wilde ik er een blog over schrijven. Voor het eerst in mijn leven ben ik (bewust) in contact gekomen met een seropositieve. Wellicht heb ik er al nog wel ontmoet hier in Afrika maar toen wist ik het niet en dan is het anders vind ik. Eigenlijk ben ik er een beetje van aangedaan. Ik ging bij de directeur (françois) binnen om een dossier van een leerling af te geven. Terwijl ik dat geef zeg ik dat hij niet geslaagd was voor de ingangstest. De directeur zegt dat hij het weet en dat het een speciaal geval is omdat de leerling seropositief is. Ik slik een keer. Vervolgens laten ze de leerling binnenkomen. Hij was nog geen enkele keer naar school kunnen komen omdat hij ziek was (blijkbaar een ziekte die symptomatisch is voor seropositieven, iets aan de arm). De directeur zegt: je bent blijkbaar een beetje ziek. Ik vond het eufemisme vreselijk en kon niet anders doen dan de jongen aanstaren. Hij is klein en nog jong, een jaar of 14. Na een kort gesprekje gingen hij en (ik dacht toen) zijn moeder weg. Ik schudde hem dan hand en zei tot binnenkort. ‘s Middags aan tafel hadden we het over die jongen. Zijn ouders zijn beide aan aids gestorven, hij is dus wees. Hij sukkelde al een eindje met zijn gezondheid en de mensen bij hij woont hebben een test laten doen, de test was positief: slecht nieuws dus. Blijkbaar hebben zijn voogden het hem nog niet verteld. De arme jongen weet dus niet eens dat hij ernstig ziek is… Nu begrijp ik waarom de directeur zei: een beetje ziek, hij had het over het kwaaltje dat de jongen nu had…Wat een moeilijke situatie!

    Verder kwam Carlos vandaag met de mededeling dat er jongen vermoord is in onze wijk. Ook heel erg leuk nieuw om te horen. De wijk schijnt dus toch niet zo veilig te zijn als ik dacht. En dan nog slecht nieuws: de zus van de provinciaal heeft (terminale) kanker… (Het kan vandaag niet op). Kanker is denk ik wel meer een ziekte van bij ons. Hier worden de mensen vaak niet oud genoeg om kanker te krijgen. Alhoewel ik toch al een aantal mensen gezien heb met rare gezwellen.

    Het goede nieuws is dat het vandaag geen warme dag was, maar een gewone belgische zomerdag. Dat was dus een meevaller. Morgen is een nieuwe dag, hopelijk met beter nieuws dan vandaag.

    Zoen

    Soetkin

    19-10-2007, 19:50 geschreven door Soetkin  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    17-10-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Dag lezer,
    Omdat waarheid en leugen hier zo vaak door elkaar gehaald worden, vond ik het de moeite om er nog een blog aan te wijden. Père Vicente zei mij overlaatst dat waarheid en leugen zo vaak door elkaar gehaald worden. Mensen hebben hier geen geld en om geld te krijgen gaan ze liegen of toch de dingen verbloemen. Ze vragen dan of ze geen geld kunnen lenen, en ik met mijn goed hart, heb dat al vier keer gedaan. Twee keer zag ik mijn geld niet terug. In het vervolg zal ik dus toch niet meer lenen… Vicente zegt dat ze hier als ze een dief betrappen, die echt aan de schandpaal nagelen. Maar dat uiteindelijk bijna iedereen «steelt op zijn manier». Het blijft mij dan ook een raadsel hoe mensen hier aan geld geraken… Heel veel mensen werken niet en toch kunnen ze eten kopen en zo; dus op de een of andere manier geraken ze toch aan het geld… Ze knappen kleine karweitjes op enzo meer.

    Père Vicente had dan ook een jongerengebed over de Waarheid gepland. Op een bepaald moment moesten we per twee zeggen waarom we soms liegen. Het meissje naast mij: Jeanne d’arc genaamd (wat een fantastische naam) zegt dat ze soms liegt omdat haar ouders haar anders zouden slaan. Geïntrigeerd vroeg ik haar een voorbeeld. Ze zegt:ik neem 10 francs vanop de tafel om water te kopen op school. Als mijn ouders vragen of ik geld weggenomen heb, dan zeg ik van nee. Natuurlijk vroeg ik haar waarom ze het geld neemt en niet vraagt, het antwoord was simpel: anders zou ze het niet krijgen en heeft ze dorst op school. Neem nu dat onze Jeanne een jaar of 14 is. Ze leren het al van als ze klein zijn en zien er eigenlijk niet echt kwaad meer in….

    Tot blogs,

    Liefs

    soetkin
    ps Ondertussen is het hier 's nachts ongelofelijk warm. En om een of andere duistere reden willen de meisjes bij wie ik slaap niet met het venster open slapen...

    17-10-2007, 19:31 geschreven door Soetkin  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    15-10-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een Afrikaanse?!

    Dag lezer,

    Net als ik dacht dat ik tegen alles van voedingsmiddelen kon, blijkt het weer niet zo te zijn. Vandaag sputtert mijn maag weer tegen... Ik ben dus nog altijd geen Afrikaanse want die kunnen echt tegen alles. Ik denk dat Soumbala (iets waarover ik het in een vorige blog al heb gehad- iets dat ze laten rotten) de boosdoener is. Voor mij geen soumbala meer...

    Buiten dit enige gebrek gerekend, zeggen ze dat ik mij echt goed heb aangepast. Brice zegt dat hij er niet veel kent die zich zo goed hebben ingeburgerd zonder zich superieur te gaan voelen. Dus, ik was wel blij dat te horen eigenlijk. Elien zal ook wel weten dat het makkelijk is om je hier superieur te voelen aangezien iedereen je bijna aanbidt omdat je blank bent. Ik probeer gewoon te blijven wie ik ben, en dat lukt dus blijkbaar. Soms wens ik wel dat ik zwart was, om iets minder op te vallen. Want je wordt echt altijd gezien als blanke, waar je ook gaat, staat, wat je ook doet... Dat is niet altijd even gemakkelijk natuurlijk.

    Verder was het dus vandaag feestdag. Aangezien het niet duidelijk was, hebben ze de eerste twee uur lesgegeven. Daarna mochten de leerlingen naar huis omdat ze veel leerlingen van andere scholen zagen naar huis gaan (dat maakt 4 dagen vrij op een rij: ik ben wel op het secretariaat gebleven om er wat te werken.  Blaise is 20 jaar aan de macht, Sankara is 20 jaar geleden vermoord. (jullie knn zelf de link leggen).

    Zo, dat was het dan voor vandaag,

    Lieve groeten,

    Jullie blogster

     

    15-10-2007, 19:29 geschreven door Soetkin  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Verhalen uit Burkina Faso



    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs