Ik ben N, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Schelpje67.
Ik ben een vrouw en woon in Regio Brugge (België) en mijn beroep is Administratief medewerker.
Ik ben geboren op 24/01/1967 en ben nu dus 58 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lezen, muziek beluisteren, fotografie,decoratie, films bekijken, internetten, koken, postcrossing, borduren, breien.
E-mail mij
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
~~Schelpje's blog~~
Moi, je ne cherche pas, je trouve .. You cannot change what’s over, but only where you go
Vol goede moed vertrek ik morgen voor mijn derde epidurale inspuiting met Hyalase.
Sinds de 2e inspuiting gaat het beter met mij. Ik heb de voorbije weken minder rugpijn gehad én ik krijg meer gevoel in mijn tenen.
Vorige keer had ik het boek Vallende Bloesem van Luanne Rice bij me om te lezen. Ondertussen heb ik het uitgelezen. Zoals verwacht een meeslepende roman met een voorspelbaar happy end.
Het verhaal:
Jaren geleden verliet Jane Porter de appelboomgaarden van haar jeugd in Rhode Island met tragische herinneringen en een gebroken hart.
In New York heeft ze een nieuw leven opgebouwd. Maar Jane weet dat ze haar jeugdzonde nooit zal kunnen vergeten. Nu, vijftien jaar later, keert ze terug naar huis.
Ze wil haar dochter Chloe zien, die ze bij de geboorte heeft afgestaan en nog nooit heeft ontmoet. Chloe heeft er echter geen idee van dat Jane haar echte moeder is...
Door hem geschreven in het concentratiekamp van Terezin of Theresiënstadt -een klein stadje ten noorden van Praag- in 1942 toen hij daar opgesloten zat. Hij verbleef er van 1942 tot 1944. Hij overleed op 23-jarige leeftijd op 29 september 1944 in Auschwitz. Zinloos. Dit gedicht is in Tsjechië erg bekend en staat daar symbool voor het anti-oorlog / anti-geweld idee zoals bij ons bijvoorbeeld het boek van Anne Frank. Door het gedicht ervaar je een soort tijdloosheid: de schoonheid ervan is ver verheven boven de botte gruwelijkheden van het geweld, dat toen heerste en ook nu nog steeds aanwezig is. Niet de wanhoop, maar de hoop moet -en kan- leven.
Het was de laatste, de allerlaatste Hij was zo rijk, zo stralend, zo verblindend geel. Het was net een traan van de zon Die verzengt tegen een witte steen.
Zo'n schittering van geel, Vloog onbelemmerd de hoogte in, Weg, ik weet het zeker, omdat Hij onze wereld vaarwel wilde kussen.
Zeven weken woon ik hier, Opgesloten in dit ghetto; Ik heb de paardenbloemen naar me zien reiken, En de witte kastanjebloesems op de binnenplaats Maar een andere vlinder heb ik nooit meer gezien. Die vlinder was de laatste, want Er leven geen vlinders hier in Terezin.
Ooh, watching me Hanging by A string this time Don't, easily The climax Of the perfect lie Ooh, watching me Hanging by A string this time Don't, easily Smile worth A hundred lies
If there's lessons To be learned I'd rather get My jamming words In first, so Tell you something That I've found That the world's A better place When it's Upside down, boy
If there's lessons To be learned I'd rather get My jamming words In first, so When your playing With desire Don't come running To my place When it burns Like fire, boy
Sweet about me Nothing sweet About me, yeah
Sweet about me Nothing sweet About me, yeah
Sweet about me Nothing sweet About me, yeah
Sweet about me Nothing sweet About me, yeah
Blue, blue, blue Waves, they crash As time goes by So hard to catch Too, too smooth Ain't all that Why don't you ride On my side Of the tracks
If there's lessons To be learned I'd rather get My jamming words In first, so Tell you something That I've found That the world's A better place When it's Upside down, boy
If there's lessons To be learned I'd rather get My jamming words In first, so When your playing With desire Don't come running To my place When it burns Like fire, boy
Sweet about me Nothing sweet About me, yeah
Sweet about me Nothing sweet About me, yeah
Sweet about me Nothing sweet About me, yeah
Sweet about me Nothing sweet About me, yeah
Vertaling
Ooh, kijk maar mij Hangend aan Een draadje deze keer Niet, makkelijk Het hoogtepunt Van de perfecte leugen Ooh, kijk naar mij Hangend aan Een draadje deze keer Niet, makkelijk Een lach is waard Honderd leugens
Als er lessen zijn Die geleerd moeten worden Krijg ik liever Mijn stokkende woorden Er als eerste door, dus Ik vertel je iets Dat ik heb ontdekt Dat de wereld Een betere plaats Is wanneer hij Ondersteboven hangt, jongen
Als er lessen zijn Die geleerd moeten worden Krijg ik liever Mijn met klem gesproken woorden Er als eerste door, dus Als je speelt Met verlangens Kom dan niet rennen Naar mijn huis Wanneer het brandt Als vuur, jongen
Liefs aan mij Niets liefs Aan mij, yeah
Liefs aan mij Niets liefs Aan mij, yeah
Liefs aan mij Niets liefs Aan mij, yeah
Liefs aan mij Niets liefs Aan mij, yeah
Blauwe, blauwe, blauwe Golven, ze breken Als de tijd voorbijgaat Zo moeilijk om te vangen Te, te glad Het is niet alles Waarom rijd je niet Aan mijn kant Van het spoor
Als er lessen zijn Die geleerd moeten worden Krijg ik liever Mijn met stokkende woorden Er als eerste door, dus Ik vertel je iets Dat ik heb ontdekt Dat de wereld Een betere plaats Is wanneer hij Ondersteboven hangt, jongen
Als er lessen zijn Die geleerd moeten worden Krijg ik liever Mijn met klem gesproken woorden Er als eerste door, dus Als je speelt Met verlangens Kom dan niet rennen Naar mijn huis Wanneer het brandt Als vuur, jongen
Nog foto's van onze trip naar Limburg. 2 nieuwe albums: Tongeren en Tongeren Gevangenis. Klik hier om ze te bekijken. Het Begijnhof van Tongeren vond ik heel mooi: Het begijnhof van Tongeren is het oudste van Limburg. Het miniatuurstadje overleefde de Grote Brand van 1677 en de meeste huizen bleven gelukkig bewaard. Op het pleintje "Onder de Linde" vind je de oudste stenen huizen van het Begijnhof. Vanaf het brugje heb je een wondermooi zicht op de Sint-Ursulakapel en de Lakenmakerstoren. Een bezoek aan de oude Gevangenis van Tongeren is een unieke ervaring: je kan je amper voorstellen dat daar tot en met 2 april 2005 nog gevangenen verbleven . Luxe-hotels hoeven voor mij niet; maar jaren met 2 personen in een mini-kloostercel verblijven lijkt mij een hele opgave! En dan blijft het natuurlijk een open vraag of je daar een beter mens van wordt?
Sinds 1969 houdt Jazz Middelheim al meer dan 26 edities de traditie hoog. Nagenoeg al wie naam en faam heeft in de jazzwereld maakte er ooit zijn opwachting. Met de 27ste editie wordt Jazz Middelheim terug een jaarlijks festival. Plaats van afspraak blijft de unieke setting van Park Den Brandt in Antwerpen.
De productie en de programmering worden voortaan uitbesteed aan de organisatoren van het voormalige Blue Note Records Festival, nu Gent Jazz Festival. Jazz Middelheim blijft wel een VRT-festival. De VRT lanceert voor deze editie een crossmediaal Jazz Middelheim-offensief op radio, televisie en breedband.
De VRT lanceert voor de editie 2008 een crossmediaal Jazz Middelheim-offensief op radio, televisie en breedband. Klara neemt het voortouw. Een logische stap, nu het radionet meer dan ooit de kaart trekt van jazz met het programma Neve met Jef Neve op vrijdagavond en vaste waarde Jazz met Marc Van den Hoof op de andere weekavonden.
Online zal Klara.be het festival op de voet volgen in beeld, geluid en woord. Net zoals vorig jaar wordt jazzmiddelheim.be uitgebouwd tot een multimediaal Jazz Middelheim-webplatform. Op de festivalweide zelf krijgt een ander Klara-initiatief, Klara for Kids een concrete jazzinvulling.
De digitale kijker zal via Canvas+, het aanbod achter de rode knop, live het concert van Toots Thielemans kunnen volgen. En ook de andere VRT-netten blijven Jazz Middelheim redactioneel opvolgen.
KLARA FOR KIDS
Jazz is er voor iedereen. Hoewel de muziek tijdens het programma Klara For Kids zich niet enkel tot de allerjongsten richt, is het toch de bedoeling om kinderen via het festival warm te maken voor jazz.
Elke dag worden de kinderen op het cateringplein van het park verwacht voor een optreden, telkens tussen het eerste en tweede concert. Dit jaar mikt het festival met Han Bennink, Eric Thielemans, Chris Joris en Giovanni Barcella vooral op ritme en percussie.
Onze kids vinden dat wij altijd zàgen ... ze beseffen niet wat ze zichzelf aan doen door naar veel te luide muziek te luistern :
Steeds meer jongeren zoeken hun heil in lipleescursussen omdat ze slechter beginnen te horen door geluidsoverlast. Dat zegt de vzw Onder Ons, de vereniging van en voor volwassen slechthorenden en doofgewordenen.
De vereniging Onder Ons organiseert al tien jaar cursussen liplezen. Het gaat om de enige vereniging in Vlaanderen die groepslessen aanbiedt.
"Het interactieve aspect is erg belangrijk bij de cursussen, het gaat immers om communicatie", klinkt het bij de organisatie.
"De laatste jaren zien we veel meer jongeren opduiken. De voornaamste oorzaak hiervan is het gebruik van mp3-spelers en de luide muziek op fuiven. Daardoor verliezen jongeren sneller hun gehoor", aldus Onder Ons.
De vereniging schenkt daarom veel aandacht aan sensibilisering. "Door lezingen op scholen willen we jongeren bewust maken van de gevaren", zegt de vereniging.
Eind september start Onder Onsmet het lipleesjaar 2008-2009. Tijdens dit jaar zal de vereniging verschillende regionale en nationale activiteiten organiseren om de problematiek van slechthorenden onder de aandacht te brengen.
Nu pas ontdekt, maar ik vind het zeker nog het vermelden waard:
Het Radio 1-programma Midi Libre gaat in de zomervakantie elke dag op zoek naar het Woord van de dag. Dat kan een grappig, merkwaardig of weinig gehoord woord zijn, maar ook een woord dat verwijst naar de actualiteit van de dag. Luisteraars kunnen suggesties doen. Op de website van het programma kunt u de oogst van de voorbije weken bekijken. Wilt u weten wat de woorden vertrekstress, orchideevak, snacksigaret en gastroporno precies inhouden, neem dan hier een kijkje.
Vol goede moed vertrek ik morgen voor mijn derde epidurale inspuiting met Hyalase. 
. Luxe-hotels hoeven voor mij niet; maar jaren met 2 personen in een mini-kloostercel verblijven lijkt mij een hele opgave! En dan blijft het natuurlijk een open vraag of je daar een beter mens van wordt?
Mijn laatste verlofdag 
