Ik ben N, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Schelpje67.
Ik ben een vrouw en woon in Regio Brugge (België) en mijn beroep is Administratief medewerker.
Ik ben geboren op 24/01/1967 en ben nu dus 58 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lezen, muziek beluisteren, fotografie,decoratie, films bekijken, internetten, koken, postcrossing, borduren, breien.
E-mail mij
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
~~Schelpje's blog~~
Moi, je ne cherche pas, je trouve .. You cannot change what’s over, but only where you go
08-03-2011
Internationale Vrouwendag
Internationale Vrouwendag is de actiedag van de vrouwenbeweging, jaarlijks op 8 maart. Internationale Vrouwendag werd voor het eerst uitgeroepen door Clara Zetkin op de internationale vrouwenconferentie in Kopenhagen in 1910, waaraan mannen en vrouwen deelnamen uit 17 landen. Hoewel de aanleiding de massale staking was op 8 maart 1908 in de Verenigde Staten van vrouwen in de textiel- en kledingindustrie voor een achturige werkdag, betere arbeidsomstandigheden en kiesrecht, stond de strijd voor algemeen kiesrecht aanvankelijk centraal. De jaren daarop werden in een groeiend aantal landen op 8 maart demonstraties en vergaderingen gehouden maar de Eerste Wereldoorlog maakte een einde aan dit gebruik.
Met de opleving van de feministische beweging in de jaren zestig kwam de belangstelling voor een internationale vrouwendag weer terug en sinds de jaren zeventig wordt er in veel landen aandacht aan besteed. In veel socialistische landen is op 8 maart een officiële feestdag en in 1978 werd de dag door de Verenigde Naties als feestdag erkend. De bedoeling van de dag is opnieuw de gemeenschappelijke strijdpunten van de vrouwenbeweging naar voren te brengen.
Hoewel de Internationale Vrouwendag aanvankelijk vooral bedoeld was om het kiesrecht voor vrouwen af te dwingen, kwamen ook al snel andere leuzen aan bod. In het midden van de jaren zeventig, tijdens de tweede feministische golf, krijgt internationale vrouwendag steeds meer belangstelling. Vanaf 1975, het Internationale Jaar van de vrouw, vieren ook zwarte en migrantenvrouwenorganisaties 8 maart. In 1978 werd deze datum door de Verenigde Naties officieel erkend als Internationale Vrouwendag.
Toch zijn er nog steeds dictatoriale regimes die vrouwendemonstraties en acties verbieden. Zo zijn Afghanistan, Mongolië, Somalië, India, Banlades, China, Algerije, Thailand en Birma slechts een greep uit het aanbod waar het als vrouw niet pluis is te leven.
Het is dus goed dat er tenminste een dag per jaar is waarop vrouwenonrecht op de agenda wordt gezet. Hopelijk brengt de internationale vrouwendag voor alle vrouwen ter wereld het land dichterbij waar vrouwen willen wonen. Dat land dat wijlen de Nederlandse feministe Joke Smit in haar liedtekst zo mooi bezong.
Er is een land waar vrouwen willen wonen
Waar vrouw-zijn niet betekent: tweederangs en bang en klein
Waar vrouwen niet om mannen concurreren
Maar zusters en gelieven kunnen zijn
Waar rimpels niet de eenzaamheid voorspellen
Maar paspoort zijn naar wijsheid, aanzien, 's werelds raadsvrouw zijn
Waar jonge vrouwen dus een leven voorbereiden
Waarin zij veertig, zestig, tachtig zullen zijn
Er is een land waar vrouwen willen wonen
Waar onrecht niet als een natuurgegeven wordt beschouwd
Waar dienstbaarheid niet toevalt aan één sekse
En niet vanzelf een man de leiding houdt
Waar moeder niet hetzelfde is als huisvrouw
Waar steeds opnieuw wordt nagegaan wie zwak zijn en wie sterk
Waar allen zorgen voor wie hulp behoeven
En 't brood verdienen met maar vijf uur werk
Er is een land waar mannen willen wonen
Waar jongens van de plicht tot flink en stoer doen zijn bevrijd
Waar niemand wint ten koste van een ander
En man-zijn ook betekent: zorgzaamheid
Waar angst en rouw niet weggemoffeld worden
Waar mannen zonder baan niet denken dat ze minder zijn
Waar vrouw en man elkaar niet hoeven haten
Maar eindelijk bondgenoten kunnen zijn
Er is een land waar mensen willen wonen
Waar jong zijn niet betekent dat je steeds wordt genegeerd
Waar zwakken met respect benaderd worden
En vreemdelingen niet meer gekleineerd
Waarin geweld door niemand meer geduld wordt
Waar allen kunnen troosten als een mens ten onder gaat
Ik heb zaterdagavond een fantastisch optreden meegemaakt in de Stadschouwburg te Brugge.
Beverly J. Scott Planet Janis was intiem en groots tegelijkertijd !
Janis Joplin is meer dan 40 jaar geleden uit het leven gestapt maar nog altijd leeft en schreeuwt haar muziek voort in de geest van menig muziekliefhebber. Toen, op 11-jarige leeftijd, in 1970, hoorde Beverly Jo Scott voor het eerst Janis Joplin op de radio en sindsdien is ze zich in haar werk op haar grote voorbeeld blijven inspireren. Dit is een doorleefd eerbetoon. Let the legend live on !
In een mum van tijd van straatartiest tot professioneel muzikant etaleert enigszins de uitzonderlijke klasse van Beverly Jo Scott. BJ Scott komt overduidelijk uit de Mississippi delta van Alabama maar belandde op haar 21e in 1981 te Brussel. Daar kwam ze aan kost als straatmuzikant tot Arno en Roland deze dame onder hun hoede namen. Als vlug was Beverly een gerespecteerde studiomuzikant. Toch kan deze BJ haar afkomst niet verloochen en zijn haar roots duidelijk op de stembanden blijven kleven. Planet Janis is haar laatste project dat een ode brengt aan de muziek waarmee zij is opgegroeid en meteen ook Janis Joplin in het daglicht stelt, zij die haar muzikaal zoveel beïnvloedt heeft. Joplin was een intelligent, wel opgevoed en avant-garde bluesartieste die net als Beverly uit het diepe Zuiden kwam. Met dit project wilde Scott alleszins de andere kant van Janis tonen dan het met whisky, drugs en de rebelse attitude overgoten levensdrang. En terecht als je ons vraagt. Beiden hadden ook meer overkomsten dan dit. Scott vertelt trots dat ze beiden bi-sexueel, anti racistist, liefde voor de blues, zingen wat je leuk vindt, Gershwin en rock-n-roll gemeen hebben. Op een aantal nummers na is alles ingeblikt in de Spirit Of 66 in Verviers. In de openingssong Summertime van George Gershwin, wordt onmiddellijk duidelijk welk krachtig stemgeluid Scott nog steeds voor de dag kan leggen. Het nummer wordt in het middenstuk overgoten met geweldige Hammond orgeltonen. Mercedes Benz is het nummer die Jo het meest heeft beïnvloed, het wordt opgekleurd door een heerlijke gitaarrif en krijgt gospelallures door een sterke backing vocals. Misery is een ballade waar ze net voldoende haar stembanden verheft. BJ beperkt zich niet alleen aan Joplin klassiekers, ook de songs die Janis hebben beïnvloedt komen aan de beurt. Cigarettes & Coffee (Otis Redding), Tell Mama (Carter) of het geweldig duet met Slim Batteux, Just Like A Woman origineel van Bob Dylan. Woman Is Losers klinkt vettig bluesy en Piece In My Heart komt lekker in de beurt van het origineel. Kris Kristoffersons Me & Bobby McGee wordt hier opgedragen aan Jimi Hendrix, Jim Morrison en alle overleden geliefden. Wat een kippenvel moment.. I Need A Man To Love werd opgenomen in Galaxie dAmnéville en herbergt meteen ook de Franse slidegitarist Paul Personne. Try (Just A Little Bit Harder), is heel funky getint, en het door haar wonderbaarlijke vriendin Maurane gezongen The Man I Love (Gershwin), dat live in de Brusselse AB werd geregistreerd zijn werkelijk pareltjes. Planet Janis staat vol hoogtepunten en Beverly Jo Scott komt dit project maar al te graag voorstellen in heel wat zalen en ccs overal ten lande.
Heb jij het gevoel dat je van alles moet? Kun je niet stil zitten en gewoon niets doen? Ontdek dan waarom jij helemaal niets moet, ontwikkel een gevoel van vrijheid en krijg weer rust in je kont.
We vinden dat we van alles moeten
Leg jij de lat te hoog voor jezelf? Als je het gevoel hebt dat je van alles moet dan is dat waarschijnlijk het geval.
Hoe complexer onze levens worden, des te meer eisen we aan onszelf en onze omgeving gaan stellen. Als je van jezelf een tikkie perfectionistisch bent dan is het makkelijk om erg veel van jezelf te vragen. Je wilt namelijk perfect zijn op allerlei gebieden. En om dat voor elkaar te krijgen moet je allerlei dingen doen en laten.
Iets moeten is echter een leeg begrip. In essentie moet je namelijk helemaal niets.
Je moet helemaal niets, je bent vrij
De meeste mensen zijn veel vrijer dan ze zichzelf laten geloven. Door je hoofd te vullen met allerlei mentale ballast kun je het gevoel krijgen dat je gevangen zit in een leven waarin je van alles moet. Je voelt je gevangen terwijl je eigenlijk vrij bent om te doen en laten wat je zelf wilt.
Niets moet. In essentie is niets in het leven verplicht, je kunt doen wat je wilt. Er is echter wel altijd een wet van oorzaak en gevolg van kracht. Dat betekent dat al jouw gedachten, woorden en daden resultaten teweegbrengen.
Moet je persé eten? Je moet niets. Je kunt ervoor kiezen om niet te eten. Het gevolg zal zijn dat je gezondheid achteruit gaat en dat je uiteindelijk dood zult gaan. Als dat niet het gewenste resultaat is, dan kies je ervoor om te eten.
Moet je persé van 9 tot 5 werken? Je kunt het anders aanpakken, voor jezelf beginnen of een flexibele functie vinden. Het resultaat zal zijn dat je vrijer bent in je werk, en wellicht meer gelukkig.
Laat iedere moet zichzelf bewijzen
Wanneer je denkt dat je iets moet, laat deze verplichting zichzelf dan eens voor je bewijzen. Wat zou er, realistisch gezien, gebeuren als je het gewoon niet zou doen?
Wat zou er gebeuren als je niet naar je werk zou gaan? Je zou ontslagen worden? En dan? Zou je nieuw werk gaan zoeken, zal je een uitkering moeten aanvragen? Zijn er dingen die je zou kunnen doen om de situatie onder controle te krijgen en de ongewenste resultaten te minimaliseren?
Moet je iedere dag stofzuigen? Moet je persé de broodtrommel van je 15 jaar oude zoon klaarmaken? Moet je altijd zoveel mensen helpen, altijd naar perfectie streven of iedere maand in het rood staan? Moet je iedere week langs je ouders terwijl je er soms geen tijd voor hebt?
Wat zou er gebeuren als je het anders zou aanpakken, en wat voor resultaten zou dit opleveren?
Geef jezelf een break
Iets doen is niet altijd beter dan niets doen. Wanneer je het gevoel hebt dat je van alles moet dan maak je je leven waarschijnlijk onnodig zwaar. Laat de alarmbellen rinkelen zodra je jezelf het woord moet hoort zeggen.
Wees kritisch naar jezelf, vraag jezelf direct af waarom jij dan denkt dat het moet. Besef dat niets moet, en dat er dus altijd een alternatief is. Je hebt keuze, en waarschijnlijk meer keuzes dan je in eerste instantie denkt. En keuze betekent vrijheid.
Doe eens niets. Durf niets meer te moeten, en voel hoe leuk het leven wordt zonder verplichtingen!
Meer tips om minder te moeten
Wil je aan de slag met minder moeten en meer leven? De onderstaande boeken helpen je jouw moetjes te ontdekken en ze stap voor stap uit je leven te gooien. Het resultaat is meer lucht, vrijheid en onafhankelijkheid.
Om de pijn te bestrijden bestaan er heel wat doeltreffende geneesmiddelen, maar ook tal van niet-medicamenteuze technieken die de behandeling met pijnstillers kunnen aanvullen of het gebruik ervan beperken.
Pijn is een nare ervaring met zowel een lichamelijk als een emotioneel aspect. Maar pijn heeft vooral een nut: het is een waarschuwingssignaal dat ons lichaam moet behoeden tegen verder onheil. Dat signaal is vaak zo sterk en indringend dat onze hersenen het onmogelijk kunnen negeren. Pijn kan heel plots optreden, maar ze kan ook maandelang blijven aanhouden.
Het meest indrukwekkende 'kado' niet te koop! De Nationale Complimentendag draait puur om oprechte(!) 'persoonlijke aandacht' en 'uitgesproken waardering'. Twee 'zaken' die niet te koop zijn, maar de mens (juist daarom) wel het diepst raken!
