Martha Nussbaum - de nieuwe religieuze intolerantie
Hoe komt het dat sommige kranten de moord op 77 Noren toeschreven
aan islamitische extremisten, totdat duidelijk werd dat een rechtse
terrorist de dader was? Waarom werden in Zwitserland, een land van vier
minaretten, middels een referendum deze bouwwerken verboden? Hoe kan het
dat het plan voor een cultureel centrum voor moslims op Manhattan
leidde tot een verhit politiek debat in de Verenigde Staten?
In haar nieuwe boek analyseert
Martha Nussbaum een groot aantal voorbeelden van intolerantie ten
opzichte van religieuze minderheden en dan met name ten opzichte van
moslims. Ze laat zien dat in al deze gevallen angst voor het andere en
onbekende een belangrijke drijfveer is. Geïnspireerd door de filosofie,
geschiedenis en literatuur formuleert zij een uitweg uit de greep van de
angst. Respect voor andermans gewetensvrijheid is daarbij van cruciaal
belang, en de bereidheid anderen te gunnen wat we voor onszelf
verlangen.
Na de uitvinding van het schrift en de boekdrukkunst is de
permanente toegankelijkheid van internet via smartphone en tablet de
derde grote kennisrevolutie. In het toegankelijk geschreven 'De wereld
onder de duim' verklaart de 83-jarige filosoof Michel Serres de liefde
aan de netwerkgeneratie. Wars van cultuurpessimisme beschrijft hij hoe
deze nieuwe mens, door hem 'Duimelijntje' gedoopt, een betere mens is.
Van Serres verscheen eerder bij Uitgeverij Boom Muziek (2012).
Michel Serres (1930) is lid van de Académie Française en hoogleraar aan
de Stanford University. Hij geldt in Frankrijk als een van de grootste
geleerden op het terrein van de filosofie en de letteren.
21 augustus 1986. s Avonds bij nieuwe maan sterft al het leven in
een vallei in Noordwest-Kameroen uit. Kippen, bavianen, zeboes en vogels
vallen dood neer in het gras net als 1746 mannen, vrouwen en
kinderen. Schade is er niet; hutten en palmen staan er onaangeroerd bij.
Dit zijn de feiten. Maar wat is er gebeurd?
Stikvallei ontleedt
elk facet van deze massale, raadselachtige sterfte in een
thrillerachtig verhaal dat uitwaaiert tot IJsland en
Hawaï. Met precisie en verbeeldingskracht legt Frank Westerman drie
lagen van de waarheid bloot, waardoor het zicht op het mysterie telkens
kantelt.
Gaandeweg voert
hij de lezer mee door het woud van verhalen dat in vijfentwintig jaar in
de dodenvallei is opgeschoten. Welke woorden hebben zich aan de feiten
gehecht en hoe zijn die uitgegroeid tot mythes? Hoe ontstaan verhalen?
Dave Eggers - Uw vaderen, waar zijn zij? En de profeten, leven zij voor eeuwig?
In een barak op een verlaten militaire basis, ver verwijderd van de
bewoonde wereld, kijkt Thomas toe hoe de man die hij heeft gekidnapt
wakker wordt. Kev, een astronaut, herkent zijn ontvoerder niet, maar
Thomas herinnert zich hém wel. Kev roept om hulp. Hij rukt aan de
ketting waarmee hij is vastgemaakt. Maar de golven van de oceaan en de
wind overstemmen het geluid. Thomas verontschuldigt zich. Hij had het
niet zover willen laten komen.
Dave Eggers schreef met" Uw
vaderen, waar zijn zij? En de profeten, leven zij voor eeuwig?" het
briljante en universele verhaal van een man die zijn land probeert te
begrijpen en nog maar één mogelijkheid ziet om antwoord te krijgen op
zijn vragen.
Om haar vader en zichzelf voor de hongerdood te behoeden, wordt de
zestienjarige Elzbieta prostituee in het getto van Warschau. Als blijkt
dat haar latere levensgezel en grote liefde weinig op heeft met joden,
is dat voor Elzbieta reden om haar afkomst en verleden voor hem te
verbergen. In zeven nooit verstuurde brieven beschrijft Maria
Nurowska het dubbelleven van een vrouw die 25 jaar lang een geheim bewaart dat ten slotte op verrassende wijze wordt onthuld.
Haruki Murakami - de kleurloze Tsukuru Tazaki en zijn pelgrimsjaren
Tsukuru Tazaki is opeens helemaal alleen. Zijn jeugdvrienden, die
zijn achtergebleven in zijn geboortestad toen hij in Tokyo ging
studeren, willen hem van de ene op de andere dag niet meer kennen. En
hij heeft geen idee waarom.
Verlangen - naar vriendschap, liefde,
een verloren jeugd: het is ondertussen een klassiek thema in het
universum van Haruki Murakami, nu weer voortreffelijk verbeeld in zijn
melancholieke, kleurloze hoofdpersoon.
'Waar gaat je boek over, mama? Het gaat over spoken. Is het spannend? Nee, maar wel een beetje verdrietig. Waarom? Zijn ze dood? Nee, ze zijn niet dood. Nou, dan zijn het ook geen spoken. Nee, het zijn eigenlijk ook geen spoken.'
'De gewichtlozen', Valeria Luiselli's eerste roman, is het verhaal van
een jonge redactrice in New York, die research doet naar het
merkwaardige leven van Gilberto Owen - een Mexicaanse dichter die bijna
een eeuw eerder in dezelfde metropool woonde en werkte. Maar hoe dieper
ze in diens leven en werk duikt, hoe meer parallellen er tussen de twee
blijken te zijn. Zo veel, dat hun verhalen uiteindelijk in elkaar lijken
op te gaan. Na het internationale succes van 'Valse papieren' maakt
Valeria Luiselli met deze bijzondere roman de hooggespannen
verwachtingen helemaal waar.
"Mogelijke memoires" is een woeste trip, een vorte puinhoop, een
opeenstapeling van zo veel woorden dat je er poepeloerekrankzinnig van
zou worden, en het zijn dan nog vaak dezelfde woorden ook. Wat is er aan
de hand met die Herman Brusselmans?
Ze zouden hem beter in een
dwangbuis proppen, zodat het gedaan zou zijn met boeken schrijven als
Mogelijke memoires, vol onvatbare interactie tussen verleden, heden en
toekomst; tussen blindheid en
arendsblik; tussen kat en hond; tussen Tom en Bom; tussen verzonnen en
niet verzonnen; tussen anonimiteit en eenzame roem; tussen Lio en de
Kersverse Dames die er niet in slagen haar te vervangen; tussen de
eerste dertien hoofdstukken en het veertiende.
En dan de technologie van deze roman! John Irving, Arnon Grunberg en
Nicci French kunnen er een puntje aan zuigen. Op deze manier moeten we
totaal onverwacht misschien alsnog besluiten dat de eenvoudige jongeman
uit Hamme, de ouwelijke Brusselmans, met "Mogelijke memoires" een van
zn meesterwerken heeft geschreven. Komt in orde.
Twee echtparen gaan een avond uit eten in een restaurant. Ze praten
over alledaagse dingen, dingen waar mensen tijdens etentjes over praten:
werk, de laatste films, de oorlog in Irak, vakantieplannen, et cetera.
Maar ondertussen vermijden ze waar ze het eigenlijk over moeten hebben:
hun kinderen.
De twee vijftienjarige zoons van beide echtparen,
Michel en Rick, hebben samen iets uitgehaald wat hun toekomst kan
verwoesten. Tot dusver zijn alleen vage beelden
van de twee in "Opsporing verzocht" vertoond en zit het onderzoek naar
hun identiteit vast. Maar hoe lang nog? Twee mannen, twee vrouwen, twee
zoons wie durft een beslissing te nemen over de toekomst van zijn
eigen kind? Wat het nog ingewikkelder maakt is dat de vader van een van
de jongens de beoogde nieuwe minister-president van Nederland is.
"Het diner" is de weergaloze en ambitieuze nieuwe roman van Herman
Koch, waarin de vraag centraal staat in hoeverre je als ouder
verantwoordelijk bent voor de daden van je eigen kind. In soepel proza
schotelt Koch de lezer een bloedstollend verhaal voor dat zich binnen de
tijdsspanne van een avond voltrekt. Een roman dat met de tragiek van de
film Festen heel menselijk en onafwendbaar op het noodlot
afstevenend.
Mae Holland kan haar
geluk niet op als ze wordt aangenomen bij de Cirkel, het machtigste
internetbedrijf ter wereld. De persoonlijke e-mails van de gebruikers,
hun sociale media, betalingsverkeer en aankopen zijn met elkaar
verbonden door een universeel besturingsprogramma. Het resultaat:
iedereen heeft slechts één online identiteit. Een nieuw tijdperk van
openheid en gemeenschapszin is aangebroken.
PRIVACY IS DIEFSTAL
Mae laat zich meeslepen door de energie van het bedrijf, de
groepsactiviteiten en de feestjes, de oneindige mogelijkheden zelfs
als ze het leven buiten de campus langzaam uit het oog verliest, een
ontmoeting met een collega haar in verwarring brengt, en haar bijdrage
aan de Cirkel steeds meer openbaar wordt.
GEHEIMEN ZIJN LEUGENS
De Cirkel is een intelligente, geestige en spannende roman die vragen
oproept over ons geheugen, onze geschiedenis, privacy, democratie en de
grenzen aan onze kennis van de wereld.
Met Carmien Michels is de literatuur een spannende, jonge stem rijker.
Carmien Michels creëert stipje per stipje een onvoorspelbare wereld
waarin kleine gebeurtenissen apocalyptische proporties aannemen.
Het tienermeisje Elena fantaseert over kussen met de buurvrouw. Rolf
bouwt een ark om de zondvloed te overleven. Maddy vermoordde haar
echtgenoot en zei sindsdien geen woord. En ook Clara, Fabrizio, Joseeke
en Max banen zich eigenwijs een weg door het leven, op zoek naar
houvast. Hun verhalen verweven zich met elkaar, van de intiemste
gedachten tot de belangrijkste beslissingen. Maar een continue dreiging
hangt in de lucht.We zijn water ontziet niets of niemand.
De Eerste Wereldoorlog, een jonge schoolmeester staat voor het
vuurpeloton, als deserteur veroordeeld tot de dood. Waarom is hij
gedeserteerd? Wat heeft de jongen Marcus Verschoppen ermee te maken? En
zijn moeder? Jan Vantoortelboom laat op onnavolgbare wijze zien hoe
schuldgevoelens een leven kunnen ontwrichten.
Net als zijn succesvolle debuutroman 'De verzonken jongen'* (2011) speelt dit boek in het Vlaamse dorpje Elverdinge, maar nu
voor en in de Eerste Wereldoorlog. Het eerste hoofdstuk grijpt direct
naar de keel: de nog jonge David Verbocht staat op het punt gefusilleerd
te worden. In chronologisch wisselende hoofdstukken lezen we in
flashbacks hoe hij opgroeit in Gent, botst met zijn ouders en als
22-jarige onderwijzer een speciale band krijgt met één van zijn acht
leerlingen van klas zes, de gevoelige Marcus Verschoppen. David kan niet
integreren in de stugge, streng-katholieke dorpsgemeenschap, komt
wegens zijn ongeloof in de problemen met de pastoor, belandt in de
gevangenis en wordt als de oorlog uitbreekt door de rechter naar het
front gestuurd. Sfeervolle roman met vaak fraai Vlaams taalgebruik over
een goedwillende, kwetsbare persoon die ten onder gaat aan liefde,
noodlot en schuldgevoel.
's Winters zijn de zondagen het snelst voorbij. Als de dominee om
vier uur de middagdienst afsluit met de zegen voor weer een hele week,
vliegen ze alle zeven naar het fietsenhok. 'Om de poten te breken,' zegt
de vader. 'Daar komen nog eens ongelukken van.' Dat zegt hij altijd:
'Daar komen nog eens ongelukken van.' Net als: 'Als je brokken maakt, ik
betaal niks hoor.'
Hoeveel kracht hebben woorden? Hoe onschuldig zijn de fantasieën van een
meisje van twaalf? De jonge Katelijne groeit in de jaren tachtig en
negentig op in een strenggelovig boerengezin in Zeeland. Als enig meisje
tussen zes broers wordt ze nauwelijks bij het boerenwerk betrokken.
Hierdoor gaan ook de gesprekken aan tafel grotendeels aan haar voorbij.
Terwijl haar verlangen om mee te doen onverminderd groot blijft, gaan
haar gedachten hun eigen gang. Daarbij laat ze zich meeslepen door
verhalen. Familieverhalen, dorpsroddels, Bijbelverhalen,
bekeringsgeschiedenissen. Ook sprookjes, al mag ze die eigenlijk niet
lezen, omdat het leugens zijn die haar maar afhouden van de Waarheid. Ze
merkt dat haar eigen woorden grote gevolgen hebben voor haar familie.
Dorsvloer vol confetti is een sensitieve roman over de strijd van ieder
mens om een eigen leven, en tegelijkertijd een liefdevol portret van een
Zeeuwse orthodoxe boerengemeenschap met een geheel eigen vertelcultuur.
De apotheker van Auschwitz is een van de meest authentieke, precieze
en schokkende boeken die er ooit over de Holocaust zijn geschreven. Het
is een zeer realistisch portret van het concentratiekamp Auschwitz,
vooral van de doodsfabriek Birkenau, waar een Roemeense apotheker, dr.
Victor Capesius, assistent van Mengele, een belangrijke rol speelde bij
de selectie en vergassing. Hoewel hij
naar eigen zeggen persoonlijk niets tegen joden had, stuurde hij velen
van hen, onder wie een groot aantal bekenden uit zijn geboortestreek,
koelbloedig de gaskamer in en verrijkte zich met hun bezittingen. Na de
oorlog ontsnapte hij aan een doodsvonnis en hervatte hij zijn civiele
bestaan.
Dieter Schlesak,
afkomstig uit dezelfde stad als Capesius, deed tientallen jaren research
en sprak vele getuigen. In deze documentaireroman, die tot in detail is
gebaseerd op historische bronnen, reconstrueert hij de carrière van de
apotheker voor, in en na Auschwitz-Birkenau. De apotheker van Auschwitz
is vertaald en van een nawoord voorzien door Jacq Vogelaar, auteur van
Over kampliteratuur (2006).
Jonas Jonasson - de zonderlinge avonturen van het geniale bommenmeisje
Atoombommen, Mossad en Zweedse politie, een drankzuchtige ingenieur,
een kussenfabriek, een kist antilopevlees, een domme, impulsieve broer:
Jonas Jonasson mengt deze ingrediënten - en nog veel meer -
onnavolgbaar door elkaar tot een verhaal dat vooral géén gewoon verhaal
wil zijn. In hoog tempo volgen de verwikkelingen elkaar op en in
voortvarendheid en slimheid doen Nombeko en Holger 2 niet onder voor de
100-jarige Alan uit De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween.
Een waardige én vermakelijke opvolger van Jonassons zeer succesvolle debuut!
Edmund Blunden - oorlogsgedruis (Undertones of War)
Als jonge officier was Edmund Blunden onafgebroken, van november
1916 tot februari 1918, in de Ieper Salient aanwezig. In Oorlogsgedruis,
zijn oorlogsmemoires, beschrijft de Britse dichter, die doorgaans in
één adem genoemd wordt met Robert Graves, Wilfred Owen en Siegfried
Sassoon, zijn traumatische ervaringen en die van het elfde bataljon
Royal Sussex Regiment tijdens de rampzalige veldslagen aan de Somme, bij
Ieper en Passendale. Deels in
proza, deels in dichtvorm brengt Blunden de gruwelen van de
loopgravenoorlog in detail tot leven. De Engelse cultklassieker die
sinds publicatie in 1928 niet uit druk is geweest en deel uitmaakt van
de Penguin Classics-reeks heeft een legendarische reputatie, vanwege
zijn lyrische doch onsentimentele inslag en zijn vermeende
onvertaalbaarheid. Met Oorlogsgedruis in de hand kan de lezer de
loopgravenoorlog welhaast op de voet volgen.
Edmund Charles Blunden (1896 - 1974), invloedrijk dichter en criticus,
werd onderscheiden met het Military Cross en ontving in 1922 de
prestigieuze Hawthornden Prize for Poetry. Van 1924 tot 1927 doceerde
hij in het Verre Oosten, waar hij tevens werkte aan Oorlogsgedruis.
Olga Grjasnowa - een rus is iemand die van berken houdt
Masja Kogan is joods, Azerbeidzjaans en indien nodig ook Turks en
Frans. Op haar elfde vluchtte ze tijdens de bloederige Armeense pogroms
naar Duitsland. Masja is jong, ambitieus en weet wat ze wil, maar het
trauma uit haar jeugd blijft haar achtervolgen, tot grote spijt van haar
vriend Elias. En wanneer Elias ernstig ziek wordt, slaat de
machteloosheid toe. Noch het konijn dat Masja koelbloedig offert, noch
een operatie kan hem redden. Wanhopig vlucht ze naar Israël, waar haar
verleden haar onherroepelijk inhaalt.
Olga Grjasnowa (1984) werd
geboren in Azerbeidzjan en emigreerde op haar twaalfde met haar familie
naar Duitsland. Haar romandebuut werd genomineerd voor de Deutscher
Buchpreis en bekroond met de Klaus-Michael Kühne-Preis en de Anna
Seghers-Preis.
Tien "literaire brieven", geschreven tussen 1968 en 1971,en gericht
aan de meest diverse personen als daar o.m. zijn dichters, schrijvers,
beulen, kunsthandelaars, paardenfokkers, vrouwen,...
Tien stukken
proza waarin Jef Geeraerts op de hem eigen, gepassioneerde wijze
momenten uit zijn leven beschrijft met een intensiteit die aan de
obsessie van een krankzinnige doet denken, maar die (juist daardoor) de
lezer onweerstaanbaar aan- en meetrekken.
Tien adembenemende momentopnamen van scherp geobserveerde,
geanalyseerde en aan het licht gebrachte taboes uit onze cultuur: de
liefde en de dood.
De qualastofont is een kleine roman over grootse mensen, onder
anderen professor Carlos Gardeboe, z'n vader Sylvain, z'n moeder
Vanessa, z'n grootmoeder Appolonia, buurman Eypels, tante Sylvia, het
meisje Pinky, auteur Bertus Lomp, een vaag ik-personage, en enige andere
nitwits.
De professor werkt gestaag verder aan een belangrijk
onderzoek, maar eerst is er nog een lang weekend, zodat hij zich kan
ontspannen, middels restaurantbezoek, een
voetbalwedstrijd, een reisje naar Maastricht en dergelijke niet zo
wereldschokkende maar eventueel rust brengende bezigheden. Dan blijkt
echter dat niet alles loopt zoals een menselijk wezen het wil. Men dient
rekening te houden met het lot en de grillen ervan, het toeval en zijn
vreemde kuren, en met de beperktheid van het eigen brein, die de
denkkracht vaak geweld aandoet. En waar geweld begint, daar eindigt het
ook.
De qualastofont is een
spannend, schrijnend, tragikomisch boek over de onmacht van het
individu op een langzaam naar de haaien zinkende planeet.
Herman Brusselmans hoopt met deze concieze doch prachtige roman de ako Literatuurprijs te winnen.
In 'Gelukkige slaven' gaan twee Belgische bannelingen op zoek naar
zichzelf in een wereld die te groot en te chaotisch is geworden voor
iedereen.
In Buenos Aires speelt Tony Hanssen - een voormalige
cruise director op de meest luxueuze plezierboten ter wereld - een
gevaarlijk spel als toy boy van mevrouw Bo Xiang, de bejaarde echtgenote
van een beruchte, steenrijke Chinees. In Zuid-Afrika dringt een heel
andere Tony Hanssen - de gevluchte computerspecialist
van een gecrashte zakenbank - een wildpark binnen met een
precisiegeweer en oorlogsmunitie. De ene Tony is een illusieloze loser,
de andere Tony een levenslustige nerd. Allebei hopen ze op verlossing.
De ene wil zijn vrijheid terug, de andere zijn gezin. Pas als ze elkaar
voor het eerst ontmoeten, in weer een ander continent, blijkt hoezeer ze
op elkaar zijn aangewezen om hun doel te bereiken. Als ze het al
bereiken.
Gelukkige slaven
is een Lanoye pur sang: een inktzwarte tragikomedie met onvergetelijke
personages en dialogen, een ingenieuze plot en een virtuoze stijl.
