Een opleidingsweekend dat licht werpt en vleugels geeft
Het kasteel van Zevenbergen in Ranst was het afgelopen weekend in vroege kerstsfeer. Negen leergierige bibliodramabegeleiders in opleiding werden ondergedompeld in de verhalen van advent en Kerstmis en ik mocht dat mee begeleiden. Wat doe ik dat graag. Hoe verrassend telkens weer om een groep mensen zo snel naar elkaar toe te zien groeien... de betekenis van oude verhalen licht helemaal op op een telkens nieuwe verrassende manier. Zalig gewoon...
En iedereen keerde huiswaarts met een engel een beloftevol lichtje...
Ik ben heel blij in het gezelschap van de engel van de duidelijkheid....
Zoon drie staat op uitvliegen. Vandaag werkt hij thuis. Lang leve de staking. Zo kan ik toch nog even van zijn gezelschap genieten. Al droom je natuurlijk voor je kinderen dat ze de liefde van hun leven vinden en dat je hen voorbereid om op eigen benen te staan, dde dag dat ze dan uiteindelijk vertrekken valt het toch zwaar. Ik heb veel plezier aan zijn gezelschap. Hij blijft mijn speciale zoon. Uren heb ik Harry Potter aan hem voorgelezen en zijn drumrepetities ondergaan. We hebben ruzie gemaakt, gediscussieerd. Ik ben taxichauffeur geweest en supporter bij schoolwerk, typeles, studies... En nu vertrekt hij dus, naar Limburg, met de liefde van zijn leven. En natuurlijk wensen we Lore en Anton alle geluk in hun splinternieuwe nestje. Onze nieuwe lange tafel blijft beschikbaar voor al die kindervogels en geliefden die hopelijk vaak langs komen. We blijven naar hen uitkijken.
