Dat is deels omdat ik geen groot nieuws te verrtellen had, deels omdat mijn aandacht door niet computeractiviteiten werd opgeslorpt.
En eigenlijk is dat ook best ok.
Hoe ziet het leven er hier intussen uit?
De keuken krijgt eindelijk ECHT vorm... Nog een dag en dan mag ik me "keukenprinses" noemen in een splinternieuwe decadent grote en mooie leefkeuken. Ik vrees alleen dat mijn gasten niet meer tevreden gaan zijn met pékesstoemp en worst , maar culinaire hoogstandjes verwachten met zo'n infrastructuur.
Vanaf donderdag beginnen mijn grote opkuis- en reorganisatiewerken. Op de schilder zullen we nog even moeten wachten, Ik kan zelf alvast aan de garage en wasplaats beginnen. Mijn dagen zullen goed gevuld zijn.
Straks vertrek ik met Patrick naar Parijs om daar te gast te zijn op de opening van de droom en nachtmerrie van zoveel jaar Iemants, HET museum van Luis Vuitton. Mijn schoenen zijn gepoetst, maar nu ontbreekt me toch zeker de gepaste handtas? Welke handtas neem je mee naar een handtassengigant? Ik heb geen Louis Vuitton, zelfs geen namaak en ik vind ze niet eens mooi...
Jaja, madam zullen we maar zeggen.
En de prachtige hete nazomer gaat de volgende dagen plaats maken voor en ruwe herfststorm, terwijl David en Valerie down under naast hun heel gevulde werkweken, genieten van zomerse lentedagen...
Simon en Astrid blijven verder dromen over en aan hun huisje. Het is nu een badkamerdroom.
Anton is onderweg naar Birmingham voor zijn eerste buitenlandse meeting en Lore neemt de tanden van haar schoolmoeder onder handen.
Esther maakt intussen het leven van proffen tot een uitdaging en geniet van haar nieuwe leven in Leuven.
Zondag eten we voor het eerst met ons grote gezin in de nieuwe keuken...
En de school? Ach de school... ik heb er meer werk mee dan iemand kan vermoeden.
