If you're in it for the long run, I can be your training partner.
29-12-2008
Terug gestart!
Vandaag, maandag 29 december 2008, heb ik - na een dikke vier maanden 'inactiviteit'- m'n loopschoenen terug aangetrokken! Wat heb ik het joggen gemist! Het gaf een onbeschrijflijk gevoel om in het prinsenpark in Retie nog eens een rondje van 3 km te kunnen afleggen. Niet lang, niet snel; het wordt weer langzaam opbouwen. Maar het belangrijkste is dat we terug gestart zijn en er weer van kunnen genieten!
Aan alle bezoekers prettige feestdagen toegewenst! Moge 2009 een jaar worden vol geluk, een goede gezondheid en veel sportieve hoogtepunten! Na vier maanden inactiviteit gaat ondergetekende er opnieuw een lap op geven. De springersknie is (hopelijk) voorgoed verleden tijd. Bij de kinesist staan er momenteel versterkende spieroefeningen op het programma. Samen met de fietstrainingen op de rollen is de conditie dan ook meer dan behoorlijk te noemen. Morgen, 22 december, staat nog een bezoek gepland bij de specialist voor een footscan . Benieuwd hoe de beentjes gaan reageren op de eerste loopkilometers... de 'nimbussen' staan al klaar!
Ondergetekende was er voor het eerst sinds het bestaan van de (halve) marathon van Kasterlee niet bij aan de start. Dan maar supporteren voor collega-lopers. Jan Daems, Powerjakke, ging voor de overwinning op de marathon. Maar de voorbije dagen waren er de eerste tekenen van griep waardoor Jakke halfweg de strijd moest staken. Mijn vader liep ook de volledige marathon. De voorbereiding was echter alles behalve vlot verlopen als gevolg van een knieletsel (waar hebben we dat nog gehoord...) . Na 11km kreeg hij al last van krampen, maar stoppen staat niet in zijn woordenboek. Vandaar het duurrecord van iets meer dan 5 uur!
En hoe zit het met de knie? Na een reeks van 9 behandelingen met ultrageluid/interferentie bij de kiné, blijft een positief resultaat enigszins achterwege. Vandaar dat de kiné me doorstuurde naar een sportdokter voor een second opinion. Na scanning bleek dat de patellapees onder de linkerknieschijf merkbaar dikker was dan aan de rechterzijde (ontsteking nog niet verdwenen dus). Een (tweede) shockwave-therapie volgde. De geneesheer raadde aan voorzichtig te zijn met mountainbiken om de knie niet te veel te belasten. Bij het sporten kan ik best gebruik maken van een patellapeesbandje. Kniebuiging moet beperkt worden tot maximum 90°. De sportdokter duidde op het belang van rekoefeningen: lichte kniebuiging op een aflopende helling (van 20 tot 45 graden), ander been 90° plooien. M'n PKZ-hellingsplankje gaat z'n dienst kunnen bewijzen! Merci Ludo "En mag er al gelopen worden?" vroeg ik me af. Er volgde een kordate 'njet'.
Langs deze weg wil ik de dorpsgenoten die deelgenomen hebben aan de marathon van Eindhoven feliciteren met hun prachtige prestatie! Het is sommigen (eindelijk) gelukt om onder de 3uur te duiken. Schitterend!
Na een shockwave-therapie op m'n kniepees was het vooral ijs leggen om de ontsteking tegen te gaan. Sinds twee weken bezoek ik de kinesist om van de springersknie af te raken. Van lopen is geen sprake. Als alternatief nemen we de koersfiets of de mountainbike. Roeien of steppen zou ook goed zijn om terug kracht te krijgen in het bovenbeen. Maar het verloopt niet allemaal zoals gehoopt... Enige pluspunten: de pijn is verminderd en het gewicht blijft mooi op peil. Het zal echter een werk van lange adem worden.
De voorbije weken had ik m'n knie de tijd gegeven om te herstellen... dacht ik! Tijdens een trage duurloop vorig weekend kwam de pijn weer onmiddellijk opduiken. Tijd om de huisdokter te raadplegen. Deze stuurde me verder naar een specialist orthopedie. En vandaag kreeg ik het minder goede nieuws: springersknie/jumpers knee. Dit is een chronische blessure waarbij de kniepees is geïrriteerd. Bij te grote belastingen kunnen er peesvezeltjes kapot gaan. Er ontstaat een ontstekingsreactie met als gevolg (zwelling en) pijn, vooral onderaan de knieschijf waar de patellapees vastzit aan het bot. Dit is een bittere pil om slikken daar ik de komende twee maanden niet meer mag lopen (en dus ook niet zal kunnen deelnemen aan de halve marathon van Kasterlee). Hopelijk verdwijnt de pijn na de bezoeken aan de kiné... Ik trek me op aan een quote van Benny Vansteelant: Die hard, get back in your hole, lick your wounds, reflect about it... come back stronger!
Zondag, 10 augustus 2008, hoogdag voor de duatlonsport! Na het wereldkampioenschap van 2004 was Geel een tweede keer het decor voor een wereldkampioenschap duatlon lange afstand. Joerie Vansteelant, broer van, was torenhoog favoriet na zijn overwinning van vorig jaar in Richmond (VS) Hij maakte die favorietenrol in eigen land ook volledig waar. In een tijd van 3uur 15min 05sec liep hij 18 km, fietste nadien 74km waarna nog eens 9km werd gelopen. Joerie maakte in Geel brandhout van de tegenstand; Bart Aernout, tweede Belg behaalde de zilveren plak op 4minuten achterstand, de Portugees Lino Barruncho finishte op meer dan 6 minuten van de wereldkampioen. Hierbij dient vermeld te worden dat er nog twee Belgen in de top-10 finishten; Kris Coddens (6de) en Koen Maris (8ste). Waar judo in de voorbije decennia de sporttak was waar de Belgen in uitblonken, zijn het nu de duursporten zoals duatlon en triatlon waarin de Belgische atleten wereldtop zijn. Hier mogen wij, Belgen, best trots op zijn!
Wat doet een loper op 08-08-'08? Om de symboliek van de 8 in ere te houden, 8 km lopen. Na een week zonder training als gevolg van blessures, kon ik niet weerstaan om in Retie te starten. Aan de start heel wat 'mooi volk'. De meesten kiezen (gelukkig) voor de langere afstanden, behalve ... Frans Smets. Revanche voor vorige week in Schoonbroek? De eerste kilometer ging snoeihard, doortocht in 3.36 Na twee kilometer klokten we 7.14, maar na 3,5km was m'n brandstof opgesoepeerd en moest ik de rol lossen. Veel afstand kon Frans niet nemen, maar het was wel voldoende om de tweede ronde vast te houden. Toch ben ik uiterst tevreden met m'n eindtijd van 29.55, een half minuutje na Frans.
Parcours: 3/4 verhard, 1/4 bospad Afstanden: 4km, 8km, 12km, 16km Inschrijvingsgeld: 5 euro (maar je krijgt er heel wat voor in de plaats ) Organisatie: ****
Na de jogging van vrijdagavond in Retie stond er zaterdagmiddag een estafette halvemarathon in het Giels-Bos geprogrammeerd. Twee wedstrijden binnen 24uren, is dat niet een beetje te veel van het goede? Achteraf gezien moet ik wel bekennen dat dit een beetje erover was, maar ja... Vorige zondag, bij de verkenningloop van de Kastelse marathon, kwam de estafetteloop ter sprake en eigenlijk had ik veel goesting om daar eens aan deel te nemen. Benny Van de Water vond zich toen onmiddellijk bereid om mee een ploegje te vormen. Hij ging nog zorgen voor een 'derde man' want de estafetteloop bestond uit drie lopers die ieder 7km moesten afmalen. Onze derde man was Luc Van Ende. Samen vormden we 'de drie musketiers'. Voor de wedstrijd bespraken we nog vlug in welke volgorde we gingen aantreden. Eerst liep Luc, daarna was ik aan de beurt en tot slot zou Benny als laatste loper de stok (die er niet was) overnemen. We kwamen op het domein nog Kastels volk tegen. De joggingclub van Kasterlee (JCK) had ook een afvaardiging met Guido Wils, Danny Meeus en Bart Van Nijlen. Dat kon wel eens een interessante 'wedstrijd in de wedstrijd' worden... De weersomstandigheden waren vrij goed. Er stond wel wat wind, maar het was droog en niet tè warm. Luc kwam als eerste loper binnen met een dikke twee minuten achterstand op Guido (JCK). Twee minuten goedmaken op 7km tegen iemand als Danny Meeus, zag ik eerlijk gezegd niet goed zitten, maar kom, ik vertrok toch vol goede moed. Al snel raapte ik de ene na de andere loper op, maar na een drietal kilometer voelde ik dat er geen poeier meer in de benen zat en den Danny was in de verste verte niet te bespeuren. De knie begon weer op te spelen, maar van stoppen was geen sprake, dat kon ik m'n teamgenoten niet aandoen. Ik kwam binnen in een tijd van 27.46. Op zich niet slecht, maar niet goed genoeg om de JCK-joggers te verontrusten want ik was slechts dertien seconden ingelopen op Danny. Dan moest Benny het maar waarmaken tegen Bart. Deze laatste had de avond voordien nog deelgenomen aan de 2u van Herentals dus moest het voor Benny wel mogelijk zijn om wat tijd terug te pakken. Benny finishte in een knappe 27.09 , helaas op een (luttele) minuut achterstand van JCK. Een mooie 11de plaats voor JCK en een verdienstelijke 13de plaats voor 'de drie musketiers' op een totaal van 73 trio's. Deze estafette halvemarathon is zeker voor herhaling vatbaar; een aantrekkelijke formule, een schitterend parcours en een puike organisatie van de afstandlopers van Vosselaar.
Parcours: gevarieerd (meestal bospaden) Afstanden: 7km (enkel), 21km (estafette) Inschrijvingsgeld: 15 euro (voorinschrijving voor de estafette) Organisatie:****
jogging van de drie gehuchten in Retie(Schoonbroek)
Vrijdagavond stond de jogging van Schoonbroek op het programma. Na een knappe vierde plaats die ik hier vorig jaar behaalde op de 10 km, wou ik het dit jaar nog eens overdoen. Traditiegetrouw heel wat (bekende) arac-atleten aan de start. Benny Govaerts koos voor de 15km, Frans Smets voor de 10km. Zou ik deze laatste nog eens het vuur aan de schenen kunnen leggen, zoals in dwars door Kasterlee? Er was een behoorlijke opkomst voor deze jogging, ondanks de concurrentie van de '2uur van Hertals'. Na de eerste kilometer was al duidelijk dat ik dit keer Frans moest laten lopen. Frans start altijd snel. Ik had me duidelijk vergalopeerd. Man, er werd snel gelopen voor een kleine regionale jogging! Ik liep erg onregelmatig, met voortdurend versnellingen die niet veel uithaalden (een gevolg van m'n laatste intervaltraining 5x1000m). Uiteindelijk kwam ik -als negende!- over de streep in 39.50. Geen slecht resultaat, maar de lichamelijke problemen van enkele weken geleden (knie en scheenbeen) steken weer de kop op... Ai.
Parcours: volledig verhard Afstanden: 5km, 10 km of 15 km Inschrijvingsgeld:5 euro (incl. tombolabiljet) organisatie:***(*)
Deze avond, 30 augustus, gehoord op het rtv-nieuws:
In Kasterlee hebben buurtbewoners van de Geelsebaan woensdagmorgen enkele vreemde grascirkels ontdekt op een pleintje in het centrum.
Het gaat om 6 cirkels die met elkaar verbonden zijn. Wat het voorstelt, is een mysterie. In de Verenigde Staten komen gras- of graancirkels wel vaker voor, maar in ons land zijn ze eerder een uitzondering. Het pleintje met de cirkels ligt vlakbij restaurant De Vliegende Schotel, een vreemd toeval.
Een mooie publiciteitstunt voor de wisselfeesten van komend weekend, Gie!
Lopen is al bij al een vrij goedkope sport. Buiten de aankoop van een paar degelijke loopschoenen, zijn er geen spectaculaire kosten aan verbonden. Voor deze aankoop ga je best naar een speciaalzaak (zie rechterkolom) waar je deskundig advies krijgt. Deze week kocht ik bij Erik (op zijn advies) de 'asics nimbus', een heel degelijke neutrale loopschoen. Ik kan niet wachten om ze in te lopen...
Deze morgen heb ik deelgenomen aan de verkenningsloop voor de marathon van Kasterlee. Hoewel het parcours geen verrassingen meer inhoudt, is het toch aangenaam om met anderen het traject nog eens te verkennen. Ondanks de drukkende warmte viel de duurloop goed mee. We waren gestart met een dertigtal lopers en liepen aan een gezapig tempo van 11km/u. Ik had de hartslagmeter aan (iets wat ik zelden doe). Het ding bleef keurig tussen de 125 en 145 slagen, op de laatste kilometer na. De heuveltjes werden goed verteerd en aan 'de wissel' in Kasterlee was er nog voldoende energie over voor een eindspurtje. Volgende week staan er enkele snelheidstrainingen op het programma om vrijdag de jogging van de drie gehuchten in Schoonbroek-Retie en zaterdag aan de estafette-halve marathon in het Giels-Bos deel te nemen.
Daar ik vorige donderdag last had van een ontsteking van het rechterscheenbeen, bleef de training beperkt tot een rustige herstelloop van 40min.op vrijdag. Het weekend stond in het teken van rust en verzorging. Ik wilde mezelf niet forceren op de Kastelse heuvelrug en koos voor de 10,3km, een beetje oneerbiedig "mini- dwars door kasterlee" genoemd. Aan de start in Ossengoor stonden enkele interessante atleten. Als ik geen last kreeg van m'n blessure, moest het wel lukken om in het spoor te blijven van Frans Smets, Ben Van de Water en Benny Goovaerts... Van bij de start lag het tempo vrij hoog, mede door toedoen van Jef Smits. Er ontstond al vlug een kopgroep van 4 lopers, gevolgd door een vijftal waar ook ik deel van mocht uitmaken. Ik liep in het gezelschap van bovenvermelde ARAC-atleten, al kostte het heel wat moeite om bij het verlaten van het domein Hoge Rielen Benny G. te volgen die aansluiting probeerde te krijgen bij Frans. In de Hoge Rielen stond er een strakke wind en ik was blij dat ik mijn treintje bij Frans Smets kon aanpikken. Bij het indraaien richting de Balderij vond ik m'n tweede adem. Benny G. had een voorsprong genomen van een tien meter, Frans moest stilaan de rol lossen, het moment om samen met een andere atleet door te trekken naar Benny, hetgeen ook lukte. Op zo'n 1,5km van de finish plaatste Benny een pittige versnelling waar we geen antwoord op hadden. De achterstand bleef beperkt tot enkele tientallen meters, maar ik kon hem niet meer bijbenen. Finish in 40min. (Officieel: 7de plaats in 39.04) Ik ben zeer tevreden over deze prestatie, temeer omdat ik geen pijn voelde.
Na de 5km van Beerse was het tijd voor wat rust. Begin juli begon ik terug met de opbouw van m'n trainingen. De vakantie is Oostenrijk stond in het teken van uithouding en weerstand. Enerzijds waren er de bergtochten naar één of andere hut (meer dan 1000 meter hoogteverschil). Anderzijds waren er de MTB-tochten doorheen het prachtige Defereggental in Oost-Tirol. Thuis aangekomen werd de conditie verder aangescherpt. Zowel de duurlopen als de intervaltrainingen verliepen goed, maar de linkerknie baarde me wel kopzorgen. Na een correctie van de schoenzool (met dank aan Erik) was de pijn verdwenen. Alles leek in orde te komen tegen Dwars door Kasterlee, maar een lichte ontsteking aan het rechterscheenbeen lijkt roet in het eten te gaan gooien. Hopelijk doen de ontstekingsremmers, het ijs en de gel hun werk zodat ik tegen maandag kan starten in één van m'n favoriete wedstrijden...
Donderdagavond te Beerse: een individuele loop van 5 kilometer tegen de tijd. 't Is een vrij uniek gebeuren in België. Om de minuut starten, alleen tegen de chrono... goed doseren is dus de boodschap. Je stelt jezelf ook heel wat vragen bij zo'n wedstrijd: Wie is er voor me vertrokken? Maak ik een kans om hem in te halen? Wie komt er vlak achter me? Zullen ze me kunnen inhalen? Ook vorig jaar stond ik aan de start in deze wedstrijd. Toen liep ik een -voor mijn doen- erg scherpe tijd van 17.55. Deze keer was ik met minder ambities naar Beerse vertrokken. De voorbereiding was verre van ideaal te noemen... Een pluspunt was wel dat ik dit jaar 'gesponsord' werd en mocht deelnemen als lid van het PKZ-runningteam. Merci Ludo en Lisette! Geen zenuwen aan de start om stipt 19.15. Rustig starten, de ademhaling goed onder controle houden. Na de eerste bocht zag ik reeds de loper die voor me gestart was. Na één kilometer liep ik hem voorbij, maar bij het keerpunt even verder zag ik dat de loper die achter mij gestart was, niet zo heel ver weg was. 'k Liet me echter niet opjagen. Er stond een vrij strakke wind. Ook na de derde kilometer was er een keerpunt en zag ik de lopers die net achter me gestart waren (o.a. Werner Delen en Bart Van de Water). Ik had niet de indruk dat ze veel dichter kwamen. Op zo'n 800 meter van het einde, bij het indraaien van de Bisschopslaan, zag ik nog een loper op iets meer dan 100 meter. Er zat geen snelheid meer in, een ideale 'prooi' zo vlak voor de finish... Ik moest echter alles uit de kast halen (veel extra zat er ook niet meer in) om hem vlak voor de eindmeet te passeren. M'n eindtijd was op het eerste zicht ontgoochelend (een volle minuut trager dan vorig jaar), maar eigenlijk mocht ik er best tevreden over zijn, gezien de slechte voorbereiding. Jakke, gefeliciteerd met de tweede editie van de domestic5k. Volgend jaar ben ik zeker terug van de partij!
Zaterdagavond, ideaal weer voor een jogging. 't Wordt trouwens tijd dat ik eens werk ga maken van m'n snelheid in functie van de domestic 5km binnen twee weken. Daarom koos ik voor de 8km-wedstrijd in Voortkapel. Na een snelle eerste kilometer (3.40) nam ik wat gas terug. Bedoeling was enerzijds een toptienplaats te bemachtigen, anderzijds onder de 4min/km te blijven. De eerste doelstelling bleek niet zo eenvoudig. Er waren tal van degelijke lopers en dus besloot ik m'n eigen tempo te gaan. Ik kon het tempo goed aanhouden en was dan ook tevreden over m'n eindtijd van 33.33 over de 8.6km, hoewel ik pas 12de werd . Doelstelling bereikt!
Oorspronkelijk stond de halve marathon van Nijlen op het programma, maar door onvoldoende training besloot ik een kortere afstand te lopen. In de Kempen was er enerzijds nog de 10 mijl in Oostmalle (Parel der Kempen) en anderzijds de jogging in Geel-Zammel. Ik koos voor laatstvermelde jogging daar deze later op de namiddag plaatsvond. Er heerste een gezellige drukte rond de voetbalkantine van Zammel, de startplaats van de jogging. Heel wat kinderen beleefden reuzeplezier aan de springkastelen die opgesteld stonden. De jogging zelf dan; er was keuze uit 3,6 of 12km. De atleten voor de 3km vertrokken eerst. Daarna was het de beurt aan de 6 en de 12km. Ik ging voor de langste afstand (achteraf gezien misschien niet de beste keuze met de drukkende warmte). Na iets meer dan één kilometer moest er zelfs een (calvarie)bergje bedwongen worden. Vooral in de tweede ronde bleek dit een kuitenbijtertje te zijn. Het moet gezegd zijn, het parcours was gevarieerd en het was erg mooi lopen tussen de Wimp en de Nete! Een echte aanrader, want ook de organisatie was schitterend! In de eerste ronde kon ik een mooi tempo aanhouden, maar na zes kilometer was de tank leeg. Na een tweetal kilometer was ik terug wat gerecupereerd en kon ik de laatste loodjes aan een goed tempo afleggen.
Parcours: afwisselend verharde ondergrond en zandpaadjes Afstanden: 3km, 6km en 12km Inschrijvingsgeld: 4euro (maar daar krijg je wel heel wat voor in de plaats!) Organisatie: ****
Zaterdagnamiddag stond de sinksenjogging op het programma. De warmte en een gepland communiefeest later die dag deden me kiezen voor de kortste afstand, 6km. Het beloofde een unieke start te worden, even nummers op de Turnhoutsebaan, oneven nummers op de Retiebaan, samen de markt op richting Technofit. Alleen strooide een communicatiestoornis roet in het eten. De motivatie smolt als sneeuw voor de zon, getuige ook de eindtijd van 24.37. We trekken er onze conclusies uit.
Het was alweer een tijdje geleden dat ik nog eens deelnam aan een wedstrijd. Aangezien er vandaag een 'thuisjogging' georganiseerd werd, kon ik best niet op het appel ontbreken... (hoewel er enkele tientallen kilometers verder een andere mooie jogging werd georganiseerd, de Abdijentocht) Aangezien ik de voorbije weken weinig getraind had en dus ook weinig snelheid in de benen had, koos ik voor de 16,5km. De eerste van drie ronden, werd een aftasten van de tegenstand. Danny Meeus zat goed, Luc Steenackers leek me een mindere dag te hebben, Werner Delen zat me op de hielen. Ik kon 4min/km aanhouden en was daar best tevreden mee. De tweede ronde liep ik samen met Werner. Het was toen al duidelijk dat het voor de 5de en 6de plaats zou zijn. Ook deze ronde legden we af aan 4min/km. Maar op kilometer 12 ging bij mij plots het licht uit, de tank was leeg. Werner moedigde me aan om aan te sluiten, maar andere halve kilometer verder was de veer gebroken en besloot ik in m'n eigen tempo de wedstrijd uit te lopen. Eindtijd: 1.10.45.
Op donderdagavond 19 juni as. organiseer ik in Beerse de 2° editie van de Domestic 5K.
De première vorig jaar was een meer dan geslaagd experiment. De wedstrijdformule is immers uniek: elke atleet loopt zijn/haar wedstrijd individueel zoals bij het tijdrijden. Om de minuut gaat een loper van start en pas op het einde van de avond is de winnaar gekend.
In 2007 kregen we een hoogstande wedstrijd met op het podium niks dan bekende namen. Bij de dames won Xenia Luxem voor Sylvie Mulle en Anja Smolders. Bij de mannen werd het een echte thriller met als winnaar Vital Gahungu, voor Hans Janssens en Tom Compernolle.
Voor deze editie is het prijzengeld opgetrokken tot 5.500 euro.
Maar naast de toppers waren er ook de vele recreatie lopers die het beste van zichzelf gaven.
Het spreekt voor zich dat iedereen welkom is, jong en oud, snel of iets minder snel.
Vandaag, 20 april, stond oorspronkelijk de 10 mijl van Antwerpen op het programma. Ik had me de voorbije weken niet echt op deze afstand toegelegd, en vond het bij nader inzien dan ook niet echt verstandig om me tussen de massa van meer dan 20000 joggers te begeven. Met alle respect voor diegene die al maanden naar deze wedstrijd toeleven, voor mezelf is er weinig 'fun4run' aan als ik niet kan starten tussen lopers die streven naar een tijd van net over het uur... Dan maar een rustige duurloop naar het Prinsenpark te Retie. Na de korte fietstocht van gisteren (50km) verliep de start wat stroef (stramme spieren). Na een vijftal kilometer liep het al wat lekkerder. In het Prinsenpark waagde ik me aan enkele korte tempoversnellingen om nadien rustig uit te lopen in 1u24. 'k nog geen moment spijt dat ik niet in Antwerpen zat...
Oh ja, Bart (van Nijlen), succes met je marathon! Je hebt er hard voor getraind, en ik ben er zeker van dat je een mooie tijd gaat neerzetten! Onder de 3uur? Go4it!
Er zijn zo van die dagen dat je precies zweeft over het parcours en anderzijds zijn er van die dagen dat je lood in je benen hebt. Wel zondag was het van dat laatste. Om kwart na twee wakker geschoten (die dekselse zomertijd!) en gezien dat het pijpenstelen aan het regenen was. De moed zonk al in de schoenen... Vlug m'n loopgerief aangetrokken, Ludo gebeld en me snel naar de plaats van afspraak gebracht. Nog tien minuten... vlug inschrijven en dan naar de start. Ik besluit de 12,7km te kiezen in plaats van de halve marathon (te weinig getraind voor lange afstanden). Opwarmen zit er niet meer bij. Oei, m'n loopjasje nog aan. Waar staat Ludo? Oef op tijd gezien en balast overboord gegooid. De eerste kilometers gaan nog vrij goed, maar na de eerste doortocht (4,1km) is de ademhaling niet meer wat het hoort te zijn. Ik moet de groep met Brent Vankrunkelsven laten lopen, terwijl ik hem vorige maandag in Olmen 3 ronden lang (12km) kon volgen... En het gaat van kwaad naar erger; de benen compleet verzuurd, besluit ik rustig verder te lopen. Op het einde komt Herman Lievens (organisator) me nog voorbij gespurt. Ach, wat doet het er nog toe, 'k had gewoon een mindere dag . Negende in 50min... nu ja, zo slecht is dat ook weer niet zeker?!
Parcours: verhard (beton, asfalt) Afstanden: 4,3km, 8,5km, 12,7km, 21,1km Inschrijvingsgeld: 5 euro ( inclusief tombolabiljet, prima accomodatie) Organisatie: ****
Na zondag een klein uurtje te hebben losgelopen, volgde daags nadien de paasjogging in Olmen. Een kwartiertje voor de start begon het plots hevig te sneeuwen. Net op tijd stopte Jezeke met het uitschudden van z'n beddeke. Op het programma stonden 5 ronden van 4 km. De eerste drie ronden verliepen geweldig. Ik kon gelijke tred houden met Brecht van Looise. Maar in ronde 4 begon het hevig te sneeuwen/hagelen en was het vet van de soep... Het tempo zakte drastisch, de ene na de andere stak me voorbij. Ook Bart (van Nijlen) had me in het begin van de laatste ronde te stekken en liet me vlotjes ter plaatse. (Proficiat Bart en succes met je marathon van Antwerpen!) Toch was ik best tevreden over m'n eindtijd van 1u19.
Parcours: verhard (asfalt, beton) Afstanden: 4km,8km,12km,16km en 20km Inschrijvingsgeld: 5 euro (maar je krijgt er wel heel wat voor in de plaats o.a. een fles trappist Westmalle van 75cl) Organisatie: ***(*)
Samen met m'n toekomstig schoonbroer, Koen, nam ik voor de eerste maal deel aan een duoduathlon. De voorbereidingen waren voor ons beiden verre van optimaal; het griepvirus had toegeslagen. Mijn vader deed ook mee, samen met Geert. M'n eerste loopproef verliep al bij al vrij vlot; een plaats binnen de top-20 in een tijd van +/- 15 min. Koen zag er na z'n eerste doortocht op de mountainbike niet echt fris uit, het ging hem niet af (de naweeën van 3 weken ziekte, lieten zijn sporen na). Ondertussen werd er door de lopers wat losgelopen. Stilstaan was uit den boze, wist Bart Van Nijlen. Goede raad mag je niet in de wind slaan! Met een gemiddelde van 24km/u kwam Koen totaal uitgeput aan. Daar m'n sportieve concurrenten reeds weg (of aangekomen)waren, had ik niets meer te winnen of te verliezen. De laatste 2km werden afgemaald in 7.25. Niet onaardig, vond ik zelf. De organisatie was prima! Volgend jaar zullen we er zeker terug bij zijn, en de "reuzen" zullen zich dan van hun beste kant laten zien of om een quote van wijlen Benny Vansteelant te citeren: Die hard ... Come back stronger! Sportieve groeten!
Je loopt niet graag alleen... Je kent een mooi loopparcours...
dan biedt de site www.irun.be een oplossing Via iRun kan je makkelijk je eigen loopkalender en looproutes samenstellen en delen met andere joggers. Eerst even (gratis) gratis registreren/activeren, en misschien vind je dan wel een leuke looppartner of loopparcours.
Onder een stralend zonnetje vertrokken zo'n 150 joggers voor 1,2 of 3 ronden van 3,3km. Zou de vorm nog dezelfde zijn dan vorige week in Lichtaart? Deze keer verliep de inschrijving een stuk vlotter dan vorig jaar. Na een lichte opwarming zette ik me achter Frans Smets aan de start (een ideale haas, leek me). Reeds in de eerste van drie ronden lag de snelheid behoorlijk hoog. De manier waarop Karl Peeters het veld indook, deed me de wenkbrauwen fronsen. Ging hij deze snelheid drie ronden aanhouden? Ik koos het zekere voor het onzekere en liep m'n eigen tempo in de buurt van Frans. Het stuk langs de Nete was hier en daar slijkerig en glibberig (opletten geblazen!).In de tweede ronde versnelde Frans een beetje en moest ik een klein kloofje laten. Het gevoel was goed, het tempo lag voldoende hoog, maar Karl had blijkbaar een superdag en liep ronde na ronde verder uit. Knap! In de verte zag ik powerjakke lopen, een klasse apart! Bij het begin van de derde ronde keek ik even achterom en zag ik Rudi Wouters dichter komen. Een tandje bijsteken om te zien of hij kan volgen... Ik voelde zijn adem in m'n nek. Wat nu? Het tempo aanhouden en de sprint afwachten, dacht ik bij mezelf. Er kwam geen afscheiding meer en ik bereidde me voor op de eindspurt. Op het beton begon Rudi te versnellen (hij wou er een lange sprint van maken). Ik probeerde aan te klampen, maar voelde mijn benen verzuren... Een minder fraai woordje ontglipte me, toen ik zag dat hij van me wegliep . Maar we waren er nog niet! Ik zag dat het tempo bij Rudi plots stokte...Dankzij de aanmoedigingen van m'n supporters sprak ik m'n laatste reserves aan en ging voor een laatste rush. Rudi zag me naderen en deed al het mogelijke om me af te schudden. Het kwam tot een spannende eindspurt! Yes, I did it! Ik had de laatste podiumplaats te pakken in een tijd van 36'05! Het had erg veel krachten gekost, maar het gevoel van euforie overheerste! Hier ga ik nog lang van nagenieten...
Parcours: landweg, afgewisseld met enkele betonstroken Afstanden:3,3km - 6,6km - 9,9km Inschrijvingsgeld: 3 euro Organisatie: ***
10 februari: temperatuur 16°C!? Ideaal weer om "er nog eens in te vliegen". Na de late doch vlotte inschrijving nog vlug wat loslopen. Het gaat lekker! We gaan voor een snelle tijd! Vooraan plaatsgevat bij de start om er als een speer vandoor te kunnen gaan. Nadat het startschot afging, was 'k zo gefocust dat ik mijn stopwatch vergat (nog nooit eerder meegemaakt). Geen erg, de eerste ronde ging bijzonder vlotjes. In het begin van de tweede ronde van 4km kwam Annick Beckers voorbij gevlamd. Niet op blindstaren, Jan, ze gaat voor de acht kilometer. Ook deze tweede ronde gaat nog prima (in het gezelschap van René Vandeputte). In de derde en laatste ronde was het vet van de soep. Ik probeerde mijn snelheid aan te houden, maar dat was te hoog gegrepen. En wie kwam er mij na 10 km gepasseerd? Weer die K.P. (zie verslag kajakjogging) Aanpikken was niet mogelijk, hoewel ik niet veel moest toegeven. Toch mooi gefinished op een 7de plaats in 46'05. Oh ja, een pluim voor de organisatoren. Er waren (heel) veel deelnemers en toch liep alles erg vlot! Volgende week volgt de BoervanBallaer-jogging als laatste deel van het drieluik dat ik op het programma heb staan.
Parcours: onverhard, door de Lichtaartse bossen Afstanden: 4km - 8km - 12km Inschrijvingsgeld: 3euro Organisatie: ****
Start van het loopseizoen 2008: Geelse kajakjogging
Zondag, 3 februari 2008 nam ik, net als zo'n tweehonderd andere lopers, deel aan de kajakjogging. Vorig jaar was het de eerste keer dat ik aan de jogging deelnam (3,5km in 12'35 - tweede plaats). Een toffe, ongedwongen sfeer, een afwisselend parcours en een leuk voorjaarszonnetje nodigde ook dit jaar weer uit tot een deelname. Daar mijn trouwe supporters (papa en Ludo) niet meer kwamen supporteren indien ik voor de 3,5km ging, besloot ik maar voor de 14km te kiezen. Na een voorzichtige start, 'nestelde' ik me in het gezelschap van Karl Peeters. De wind was af en toe spelbreker om stevig door te lopen. Toch kwamen we na de eerste van 4 ronden door in een tijd van 12'30. Op het einde van de tweede ronde moest ik even de rol lossen ('drankpauze'). Karl nam een veertig meter voorsprong. Geen paniek, dankzij de hulp van een haas kon naar het einde van de derde ronde toe terug aangepikt worden. Bij het oplopen van de dijkhelling liep Karel z'n schoen uit. 'Je hoeft niet te wachten, ik kom wel achter.' Ik had wel m'n bedenkingen bij deze uitspraak, maar een kilometertje verder was het wel duidelijk dat mijn 'concurrent' erg sterk was. 'k Probeerde hem nog af te schudden op de beton, zeker toen ik zag dat John Van der Velde in aantocht was (een andere 'concurrent'), maar dat was te hoog gegrepen. John kwam niet echt dichter, maar het kwam tot een spurt met Karl. Het was me al snel duidelijk dat ik het onderspit moest delven. Toch erg tevreden met mijn tijd (55'25) en 'Goed begonnen ...'
Wat heb ik het joggen gemist! 
Aan alle bezoekers prettige feestdagen toegewenst! 
Ondergetekende was er voor het eerst sinds het bestaan van de (halve) marathon van Kasterlee niet bij aan de start.
Wat doet een loper op 08-08-'08? Om de symboliek van de 8 in ere te houden, 8 km lopen.
Na twee kilometer klokten we 7.14, maar na 3,5km was m'n brandstof opgesoepeerd en moest ik de rol lossen. Veel afstand kon Frans niet nemen, maar het was wel voldoende om de tweede ronde vast te houden. Toch ben ik uiterst tevreden met m'n eindtijd van 29.55, een half minuutje na Frans.
Daar ik vorige donderdag last had van een ontsteking van het rechterscheenbeen, bleef de training beperkt tot een rustige herstelloop van 40min.op vrijdag. Het weekend stond in het teken van rust en verzorging.
om nadien rustig uit te lopen in 1u24. 
Na zondag een klein uurtje te hebben losgelopen, volgde daags nadien de paasjogging in Olmen. 
en was het vet van de soep... Het tempo zakte drastisch, de ene na de andere stak me voorbij. Ook Bart (van Nijlen) had me in het begin van de laatste ronde te stekken en liet me vlotjes ter plaatse. (Proficiat Bart en succes met je marathon van Antwerpen!) Toch was ik best tevreden over m'n eindtijd van 1u19.
Ideaal weer om "er nog eens in te vliegen".
