If you're in it for the long run, I can be your training partner.
31-12-2010
Laatste temporun van 2010
Vandaag, de laatste dag van 2010, wou ik 'afsluiten in stijl'. Er werd gekozen voor een opbouwende tempoloop van 10km, waarvan enkele kilometers aan wedstrijdtempo. Begonnen in het bos zag het er alweer kommer en kwel uit:moet er nog ijs zijn? Het was uitkijken geblazen tot ik in Lichtaart was. Toen besloot ik om het sneeuwvrije fietspad op te zoeken richting Kasterlee en werd het tempo flink de hoogte ingejaagd. Wat doet het deugd om nog eens in de buurt van de 4min/km te komen Gemiddeld tempo: 4.49min/km, gemiddeld BPM: 154.
Aan iedereen een fantastisch gezond en sportief 2011 toegewenst!
Vandaag een duurloop van 10 mijl afgelegd met de Garmin HRM. Bedoeling was om een constant tempo van 5.25/km te lopen, maar dat was niet zo vanzelfsprekend. Het parcours lag er nog meer verraderlijk bij dan vorige maandag. Het was vaak een dikke, smeltende brij waar je door moest ploeteren. Ook in het Prinsenpark was het een papje... Het fietspad op de Oude Molsedijk daarentegen was volledig sneeuw- en ijsvrij, waardoor het tempo de hoogte in ging. Gemiddeld tempo: 5.18min/km, gemiddeld BPM: 143.
Deze namiddag voor de eerste keer gelopen met m'n garmin. Ik koos, na de trage duurloop van gisteren, voor een wat snellere 10km door de Kastelse bossen. De bovenliggende sneeuwlaag was verdwenen en lopen op een beijzelde ondergrond verliep moeizaam. De tijd: 52.50, gemiddeld tempo: 5.17min/km, gemiddeld BPM: 146.
Ho, ho, ho,... De kerstman is langsgeweest! En hij heeft voor een 'zacht prijsje' een garmin forerunner op de kop kunnen tikken Leuk speelgoed is dat. 'k Ben het deze namiddag al eens gaan uitproberen. Het is een wandelingetje door de Kastelse bossen geworden, want deze voormiddag had ik al een duurloop van 15km afgelegd. Er zal in 2011 (hopelijk) een beetje professioneler getraind kunnen worden
Vandaag was Kasterlee weer het mekka van de duatleten voor de negende editie van de Hel van Kasterlee.
Deze wedstrijd bestaat uit achtereenvolgens een loopproef van 15 km met vertrek aan de sporthal in Kasterlee om dan richting het Prinsenpark te lopen en terug te keren langs de Oude Molsedijk. Vervolgens 4 ronden over het mountainbikeparcours (105km) en dan nog eens twee loopronden, goed voor nog eens 30km. Niet voor watjes dus
En de weersomstandigheden maakten (net als vorig jaar) van deze editie weer een helletocht door de sneeuw. De start werd gegeven om 8.00uur, waarna de atleten in het donker de Netevallei indoken. Qua temperatuur viel het nog wel mee, maar het parcours lag er verraderlijk bij. En wat dan gezegd van het fietstraject, waar menig duatleet meermaals kennismaakte met de bevroren ondergrond van de Kastelse heuvelrug (al dan niet met serieuze gevolgen!) John Van der Velde was één van de voornaamste slachtoffers. Veel beterschap, John! Daar het op dat moment nog niet sneeuwde, heb ik dan maar het fototoestel bovengehaald om wat plaatjes te schieten.
Aan de duatleten die graag een foto van hun fietsproef hebben, stuur een mailtje met vermelding van je startnummer naar jakke.neirinck@telenet.be . Ik zal je zo snel mogelijk ééntje doorsturen, als je op de gevoelige plaat gelegd bent natuurlijk... Aanvankelijk wou ik ook foto's nemen van de laatste 30km lopen, maar omdat het begon te sneeuwen, wou ik het risico niet lopen dat m'n fototoestel het zou begeven. Dan maar zelf de loopschoenen aangetrokken om een rondje van 15km af te leggen. Althans dat was de bedoeling, maar op weg naar de sporthal begon Werner Delen juist aan z'n 30km. Even gevraagd of ik met hem mocht meelopen... geen probleem... dan maar de loopduivels ontbonden. Het viel niet echt mee, Werner trok serieus door en de weersomstandigheden verslechterden. Toch op de tanden gebeten en na enkele kilometers merkte ik dat Werner al wat begon te temporiseren. Roel Pauwels was één van de eersten die ons voorbij snelde. Geen verrassing natuurlijk want Roel is een fantastisch loper! Werner deelde zijn loopproef goed in, at en dronk goed en na de eerste doortocht langs de sporthal stond ik even voor een dilemma; nog een tweede ronde eraan breien of stoppen? Toch maar voor het eerste gekozen en dat brak me zuur op. Aanvankelijk kon ik nog goed tempo maken voor Werner, maar aan het Prinsenpark was het vet van de soep. Aan kilometerpunt 23, bij het verlaten van het park, heb ik hem laten gaan. Er zat nog voldoende jus op bij hem, dus denk ik dat hij het wel tot een goed einde heeft gebracht. Voor mezelf was het nog zeven kilometer afzien in de sneeuw. 30km was duidelijk te hoog gemikt, 'k had het kunnen weten... Ben nog maar zelden zo blij geweest dat ik de thuishaven zag... Het warm bad achteraf deed dan ook ontzettend veel deugd!
Vandaag 10 rondjes gelopen op de Finse piste in de Molenstraat. Voor het eerst sinds lang nog eens mijn hartslagmeter aangetrokken. De eerste twee rondjes gelopen aan 135. Maar dan ging de hartslag vrij snel naar waarden tussen de 145 en de 150 zonder spectaculair te versnellen. Ook bij het temporiseren daalde de hartslag niet echt. Niet gepanikeerd. De laatste twee ronden nog eens goed doorgetrokken zodat de meter waarden tot 170 aangaf. Was eigenlijk best wel tevreden over m'n training, maar die hartslagmeter laat ik volgende keer toch aan de kant.
Volgende zondag wordt de start gegeven van de winterduathlon long distance Kasterlee (en dat mag je letterlijk nemen ) . Na enkele weken waarin de loopschoenen aan de kant bleven, was het gevoel vandaag goed genoeg om de loopronde van de winterduatlon eens te verkennen (15km). Wie weet kwamen we onderweg (minder) bekend volk tegen dat zich aan het voorbereiden was op deze uitputtingsrace... Na enkele kilometers, ter hoogte van de Netevallei, was het al prijs. Bart Huybrechts, ne jonge gast uit Brasschaat die zijn eerste deelname voorbereidde, liep er in het gezelschap van Filip op de mountainbike. Deze laatste had deze loodzware wedstrijd al verschillende keren tot een goed einde gebracht en gaf zijn jongere collega nog wat laatste goede raad mee. Ze gingen zowel het loop- als het fietsparcours verkennen, kwestie van goed voorbereid te zijn. Het werd een gezellige 'babbelrun' (tijd: 1.20).
Voor de geïnteresseerden, de start wordt zondag gegeven om 8.00uur aan de sporthal Duineneind in Kasterlee. Vind je het aanvangsuur wat vroeg? Geen nood, de meeste atleten zijn zo'n 10 uur onderweg. Je kan ze dus op later tijdstip ook nog aan het werk zien op het mountainbikeparcours richting Herentals of het loopparcours richting Prinsenpark!
Zelf ga ik, als het weer het toelaat, met de lens in de aanslag staan om wat actiebeelden te schieten.
We hebben er even op moeten wachten, maar het was de moeite waard! Een massa foto's zijn er getrokken. Voor de volledige reeks, kijk naar www.marathonkasterlee.be
Even de chrono indrukken bij het startschot.
Alles onder controle bij de eerste bevoorradingspost.
Even het overspoelde landschap overschouwen na 27km.
Het petje nog eens omdraaien (km 37).
Zichtbaar vermoeid, maar met veel voldoening in de laatste rechte lijn richting aankomst (foto onderaan).
Een slaatje van heesheid vergezeld van een diepe hoest met een bordje van keelpijn en een streepje hoofdpijn Hierbij wordt een glas heet citroensap geserveerd met wat antibiotica om alle ellende door te spoelen.
Om u maar te vertellen dat er deze week aan lopen niet werd gedacht.
Na een rustige week (kwestie van de spieren en gewrichten een beetje op hun plooi te laten komen na de marathon) zijn we terug gestart. Dinsdag een half uurtje losgelopen op de Finse piste, vrijdag een afwisseling van snelle en trage kilometers (45min) en vandaag in de vrieskou een duurloop van 1u15 afgehaspeld in het Prinsenpark. 't Was heerlijk joggen in dit prachtige park.
Vanmorgen opgestaan rond 7.00uur, zoals gewoonlijk op zondag, voor m'n sportief hoogtepunt van het jaar, de marathon van Kasterlee. Het weer was behoorlijk, boven de 12°C en het regende minder hard dan verwacht. Als ontbijt enkele sneetjes roggebrood met bosbessenkonfituur en een banaantje, vergezeld van een tas earl tea. Daarna een doucheke gepakt en richting het ouderlijk huis in de Berkenlaan, waar het traditiegetrouw verzamelen geblazen was. Mijn loopkledij lag al enkele dagen klaar, alleen twijfelde ik nog tussen de lange loopbroek en regenjas of de korte broek met dryfit-shirt. Daar de temperatuur behoorlijk was, koos ik voor het laatste. Omstreeks 20 voor 10, liepen we rustig naar de startbox. De massa wachtte op het startschot gegeven door voormalig winnaar Jef Smits om van start te gaan. Kort na de start kwam ik in het gezelschap van Dirk Oeyen (halve marathon) en Ludwig Willems (marathon). Ik besloot met deze heren verder te lopen aan een schoon tempoke waarbij er nog gebabbeld kon worden. Op km 6 had de organisatie een noodzakelijke parcourswijziging doorgevoerd (De Papendijk was één zee.), waardoor de afstand wat ingekort werd. Op het pompenpad volgde een surreëel beeld. We begaven ons tussen vijvers in plaats van velden. Maar het ergste was gereserveerd voor de Ark van Noë wat verderop. Na de bevoorrading aan het 10km-punt was het parcours herschapen in een gigantische waterplas. Er zat niets anders op dan te watertrapppelen, met als gevolg kletsnatte schoenen. Daarna volgden de bossen, waar we heuse modderstroken moesten doorworstelen. Joepie! Een gratis modderbad, maar het was wel uitkijken om niet uit te glijden. Halfweg was het gevoel nog goed en na het verorberen van een stuk banaan doorgespoeld met AA-drank gingen we verder op ons elan. Ludwig moest lossen, maar zou mij later terug passeren. Ik kon 'goed' doorlopen tot aan de Ark (km 30). Bij het indraaien van de Kloosterstraat kwamen de hellingen er terug aan en ging het licht even uit. Op karakter liep/wandelde ik verder. Er kwamen tal van atleten voorbij gelopen, maar daar maakte ik me niet druk om. Ik concentreerde me op m'n eigen wedstrijd. Gelukkig had het vrouwke van Werner aan de bevoorrading op km 35 een Bounty bij de hand. Chocolade doet het altijd goed in de cruciale fase van een marathon (cfr. IFF-marathon). Aan een rustig tempo kon ik deze prachtige marathon uitlopen in 3.38. Niet echt vermoeid, en supercontent gezien de beperkte voorbereiding. Na een warm bad liggen de beentjes nu omhoog. Ons vader is intussen ook aangekomen in een mooie tijd van 4.35. Toch knap voor een 66-jarige! Tot slot nog een woordje van dank aan de organisatie. Ze hebben het dit jaar niet gemakkelijk gehad door de overvloedige regen van de laatste dagen. Merci Bart, Roger en de vele vrijwilligers op en naast het parcours! Ook een woordje van dank aan de vele toeschouwers die het slechte weer trotseerden en de leuke muziekbandjes die her en der voor ambiance zorgden. You were great! En nu rusten!
Wie zich goed wil voorbereiden op een marathon, kan maar best wat parcourskennis opdoen. Volgende beelden van het traject genomen op zaterdag, 13 november 2010 omstreeks 15.30uur spreken voor zich. 'k Heb mijn zwemvliezen al klaarstaan voor morgen...
Na de verkenningsloop van vorige week zondag, wordt er nu zondag een laatste keer het traject verkend. Benieuwd hoe het parcours erbij zal liggen na enkele regenachtige dagen. Dinsdag ben ik nog eens naar de finse piste getrokken voor 10 rondjes, netjes afgewerkt binnen het uur. Vrijdag was er een lange training voorzien in het Prinsenpark, maar door het slechte weer (regen en gure wind) werd het ingekort tot zo'n 27km. 'k Moet toegeven dat ik al betere voorbereidingen heb gehad voor een marathon. Volgende week wordt een week van 'platte rust'. Bedoeling is om de eerste 30 km van de marathon te lopen aan 10km/uur. Wat daarna volgt, zien we wel
De voorbije week heb ik weinig kunnen trainen. Er was elke dag wel iets aan de hand: vergaderingen, nascholing, ... Enkel dinsdagavond heb ik de loopschoenen nog eens aangetrokken voor een half uurtje loslopen op de finse piste. Vandaag, zondag, was er de verkenningsloop van de marathon. Na deze loop zou ik een beslissing nemen: halve, hele of niets. De regen van de voorbije dagen had gezorgd voor een modderige omloop. Het was vochtig weer, dus goed veel zuurstof in de lucht. Voor aanvang van de verkenningsloop zag ik Frank, een klasgenoot van bij de Jezuiëten. Hij was aan het trainen voor de marathon. De loop zelf verliep vlotjes (we deden er iets meer dan 2uur over) en ik besloot er een vervolg aan te breien door nog een uurtje bij te trainen. Het was voldoende om vol voor de marathon te gaan binnen twee weken. We gaan deze week nog een paar langere duurlopen afwerken en daarna een weekje rusten. Dan moet het wel lukken op 14 november.
Zondag 17/10: lange duurloop (1u.53) Maandag 18/10: hersteltraining (35min.) Woensdag 20/10: korte duurloop (50 min.) Vrijdag 22/10: uitlopertje (35 min. met de moed in de schoenen) Zondag 24/10: lange duurloop (1u.48)
Piet van der Nat mailde me de loopagenda door van de maanden november en december. Voor de start-to-runnners met goede voornemens heeft hij een kilometerkalender gemaakt voor 2011. Op maand- en jaarbasis worden de kilometers automatisch opgeteld. Daarnaast vind je ook een halve marathonschema van 3 tem 7 min/km, onderverdeeld in 4 gekleurde tabbladen in bijlage. Merci, Piet! Hopelijk kan je veel beginnende en geoefende lopers er een plezier mee doen.
Deze week flink getraind. Vorig weekend een fietstraining van 100km (zaterdag) en een duurloop van 15km (zondag) afgelegd. Maandag, woensdag en vandaag vrijdag rondjes gedraaid op de Finse piste in de Molenstraat in Lichtaart. Maar of ik volgende maand aan de start zal staan in de halve marathon van Kasterlee valt nog af te wachten. Sportieve groeten, Jan
Deze week verschillende malen gaan trainen op de finse piste in Lichtaart. Woensdag liep ik rondjes met een jongeman uit Poederlee. Hij hield een goed tempo aan (in de buurt van 5min/km) en was van plan om 4 snellere en 4 tragere ronden af te leggen. Nu vraag ik wel af waar die tragere ronden plaatsvonden (op de laatste na)... Het was aangenaam lopen en gezellig babbelen over onze hobby's. Al gauw hadden we zo'n 10 rondjes afgehaspeld en na een laatste uitloopronde was het voor mij genoeg geweest. Aan lange afstanden ben ik blijkbaar nog niet toe, maar ik voel wel dat de conditie merkelijk verbeterd is. Ligt het misschien aan de asics nimbus 12 van Eric (Runwalk)? Feit is dat die nieuwe schoen enorm licht en soepel is; een plezier om mee te lopen. Dit weekend ga ik proberen een langere duurloop (+1uur) te doen in het Prinsenpark in Retie. Kwestie van toch eens iets anders te zien dan steeds die boomschors onder mijn voeten.
Voor zij die op zoek naar loopuitdaging: morgen, 9/10, vindt de Terlojogging plaats en zondag zijn de langeafstandslopers op de afspraak voor de marathon van Eindhoven. Langs deze weg wil ik Bart van Nijlen alle succes toewensen in Eindhoven. Die 2.52 zit erin! Go for it!
Woensdagnamiddag nog eens de koersfiets bovengehaald voor een rit van anderhalf uur langs het Kempisch Kanaal. Bijgevoegd vind je de loopagenda van Piet van der Nat voor de komende maanden. Alvast veel loopplezier gewenst.
Deze morgen ben ik naar Brasel (Dessel) gereden om op de Finse piste naast het BMX-terrein een langere duurloop af te leggen .Deze heeft een origineel ontwerp met veel keren en draaien, enkele stukken vals plat en is 1250meter lang. Ik besloot om 12 ronden (15km) te lopen. Het was lang geleden dat ik nog een langere duurloop afwerkte. De eerste ronden werden afgelegd aan iets meer dan 6 min. per ronde. Ik kon m'n tempo vrij goed aanhouden en deed er 1u11min. Het geeft een goed gevoel om terug op niveau te kunnen acteren.
Niet veel nieuws onder de zon. Met de conditie gaat het de goede kant op. Zaterdag onder een stralend zonnetje met de koersfiets naar Postel gereden met een gemiddelde van bijna 32km/u Vandaag in de gietende regen acht rondjes op de Finse piste gelopen aan een gezapig tempo van 5.40/km.
Wat een prachtprestatie van de Belgische duatleten op het WK in Edinburgh!!! Ronduit schitterend! Het podium kleurde volledig Belgisch met op het hoogste schavotje du-en triatleet Bart Aernouts, geflankeerd door ex-wereldkampioen Rob Woestenborghs en Joerie Vansteelant. Geniet mee van hun finish op volgend youtubefilmpje. http://www.youtube.com/watch?v=S2sVXaDiuGE
Zelf heb ik ook 'een duatlonneke' afgewerkt dit weekend. Zaterdag met de koersfiets naar Scherpenheuvel en terug, zondag 7 rondjes gelopen op de finse piste in Lichtaart. Niet van het niveau van bovenstaande heren, maar ik heb ervan genoten. Dat is toch het belangrijkste, niet?
Aangezien het aanhoudende blessureleed, volgens een aantal collega-lopers, wel eens het gevolg kan zijn van versleten loopschoenen ben ik langs een sportzaak gereden om een nieuw paar. Ik had mijn nimbussen meegenomen en ze waren inderdaad dringend aan vervanging toe. De verkoper raadde me een stel asics landreth aan. Een fijne loopschoen; goede demping, prima hielsteun en een goede pasvorm. De keuze was snel gemaakt. Alleen mijn steunzolen verdienen nog enige aanpassing. Wanneer deze aangepast zijn, kunnen we misschien eens trainen op een andere ondergrond dan de finse piste...
Ik ben meteen al enkele rondjes gaan loslopen in de Molenstraat.
Vandaag voor de eerste keer sinds mijn achillespeesblessure op de paasjogging nog eens een wedstrijd gelopen. Ik koos voor de 10km (2 ronden) over dit gevarieerd parcours over een deel van de Kempische heuvelrug. De eerste kilometers werden goed verteerd (4.05/km), maar van zodra de serieuze hellingen moesten belopen worden, was ik eraan voor de moeite. Duidelijk een gebrek aan training (enkel op de finse piste) en wedstrijdritme. De tweede ronde ging nog stroever dan de eerste (mede dankzij het warme weer) en ook de achillespeesblessure begon terug op te spelen. Dan maar geen risico meer genomen en aangekomen in 43.16.
Samen met m'n vader en Herman zijn we net terug van een weekje Oostenrijk. Deze keer kozen we voor Montafon, een dal gelegen in de regio Voralberg dat zich uitstrekt van Bludenz tot aan het Silvrettamassief. We verbleven bij de sympathieke familie Schonner in het pension Alpenblick in Gaschurn. Deze kranige zeventigers gaan nog meermaals per week tennissen in het nabijgelegen tenniscentrum. Enkele jaren geleden haalden ze nog brons op de open Duitse tenniskampioenschappen. Zelf kozen we voor een afwisseling van flinke wandelingen en mooie fietstochten. Helaas was het weer spelbreker; zonnige dagen werden afgewisseld met serieuze plensbuien. En de loopschoenen... die bleven de ganse week in de valies steken!
De mooiste herinnering houd ik over aan de beklimmingen van de Silvrettapas. De Sivretta Hochalpenstrasse is een tolweg die de Oostenrijkse deelstaten Voralberg (Partenen) en Tirol (Galtür) verbindt. Het is echt één van de mooiste bergwegen die ik al heb gezien. Mooi, maar niet van de poes! De klim begint net voorbij het dorpje Partenen op 1113m aan de mautstelle en 13,3km of 30 haarspeldbochten later kan je 'genieten' van het prachtige uitzicht op de bergpas Bielerhöhe op 2032m. Het gemiddelde stijgingspercentage bedraagt 7%, met enkele pieken van 12%. Onderstaande youtube-filmpjes geven een mooi beeld van de Silvrettapas. Het eerste is een toeristisch promotiefilmpje, het andere van één van de vele motorijders die met de moto over de pas trekken.
Eén van de volgende jaren wil ik beslist nog eens naar Montafon. Er staat me daar nog een sportieve uitdaging te wachten! De Europatreppe, Europa's langste rechte trap met 4000 treden en een hoogteverschil van 700meter.
Wanneer je op onderstaande link klikt, kan je de foto's bekijken van de 'mini' Dwars door Kasterlee (10km). Zelf voel ik me nog niet voldoende voorbereid om aan een loopwedstrijd deel te nemen. Duurlopen van een halfuurtje tot een uur op de finse piste worden afgewisseld met fietstochten op de racefiets.
In bijlage vind je de loopagenda van Piet van der Nat voor de zomervakantie. Ondertussen zijn we terug begonnen met rustige duurloopjes op de finse piste. Bedoeling is de conditie op peil te houden en de trainingen langzaam op te bouwen. Aan iedereen een deugddoende vakantie gewenst en veel loopplezier!
Gisteren ben ik naar de abdijentocht gaan zien. Na een gezellig babbeltje met CLB-medewerkster Kim zag ik hoe Glen Laurens oppermachtig was in deze wedstrijd. Rutger Beke werd knap tweede. Ook dit jaar waren er weer een massa deelnemers. Tja, ik had er ook kunnen bij zijn...
Vandaag heb ik voor de eerste keer nog eens de loopsloffen aangetrokken. Ik kreeg van de kiné groen licht om voorzichtig te beginnen lopen. Daarom ben ik naar de finse piste getrokken om een half uurtje los te lopen tegen 10km/uur. Oef, de achillespees gaf geen protest.
Gisteren ben ik langsgeweest bij de sportdokter voor m'n achillespeesblessure. Deze ontsteking is waarschijnlijk het gevolg van een overbelasting van de pees. Waarschijnlijk op korte tijd te veel/hard getraind... Na een laser- en shockwavebehandeling kon ik naar huis. Met een stevige ontstekingsremmer en enkele behandelingen bij de kiné komt er hopelijk beterschap.
Ik heb ook de opdracht gekregen om dagelijks meermaals rekoefeningen uit te voeren. Eerst de oppervlakkige kuitspier. Hiervoor moet je steun zoeken tegen een muur met een been naar achteren. Daarna breng je het lichaam naar voren, terwijl je het achterste been recht houdt met de hiel op de grond. Probeer de spanning 20 tellen in de kuitspieren vast te houden en zeker niet te veren.
Vervolgens oefen je de diepe kuitstpier. Hiervoor ga je op dezelfde manier te werk als hierboven, maar buig je door de knie van het achterste been. Je voelt dan de spanning van de achillespees. Ook dit probeer je 20 tellen vast te houden.
Deze oefeningen dien ik dagelijks 4 of 5 keer te herhalen.
Wat Bart Van de Water vorige week gepresteerd heeft in de Marathon des Sables, daar doe ik m'n petje voor af! 250 kilometer in zes etappes door de Sahara in een moordende hitte en dan bij zijn debuut een knappe 17de plaats behalen. Chapeau! Ook Bart van Nijlen wens ik proficiat met zijn knappe tijd in de Marathon van Rotterdam (2.55)!
Wat mezelf betreft, is er minder goed nieuws. De voorbije dagen werd er flink gereden met de moutainbike. De conditie is nog steeds prima. Vandaag wou ik de loopschoenen nog eens aantrekken en dat had ik beter (nog) niet gedaan. Samen met pa liep ik rustig door het provinciaal domein 'Hoge Rielen' toen ik na een half uurtje weer die pijnscheut kreeg ik m'n achillespees. Morgen ga ik eens langs bij dr. Bouquillon om te zien wat er juist aan de hand is.
Met de achillespees gaat het goed. De pijn is verdwenen, dus niets staat een looptraining in de weg. Toch kies ik voorlopig voor het alternatief; fietsen. Kwestie van de pees nog wat te laten rusten. Gisteren met de koersfiets langs het Albertkanaal en het Kempisch kanaal (70km) gefietst. Vandaag het moutainbikeparcours Kasterlee-Herentals afgehaspeld. In de groene lus in Lichtaart heeft men een aantrekkelijk technisch stuk ingelast. Moet je ook eens proberen!
De geplande 10km-loopwedstrijd (Mechelen / Oostende) laat ik links liggen. Volgende doelstellingen (als het blessureleed achterwege blijft) : de Kattenjogging (1/5) in Lichtaart en de Abdijentocht (13/5).
De achillespees is herstellende. Vandaag een uurtje met de mountainbike langs het Kempisch kanaal gereden. Onderstaand nog een paar foto's van de paasjogging.
Vandaag werd in Olmen de paasjogging georganiseerd. Ik had wel zin om deel te nemen (de voorbije trainingen verliepen immers super en ik had geen zin om te wachten op de wedstrijd van komend weekend). Een half uur voor de wedstrijd aangekomen in Olmen. Ik wist nog van vorige edities waar het inschrijven en omkleden was, dus verliep alles vlotjes. Ik koos voor drie ronden (12km). Bart van Nijlen was ook aanwezig en nam deze paasjogging op als een laatste test (wedstrijd) voor de marathon van Rotterdam. Hij ging voor de langste afstand (20km) en wou meelopen aan een tempo van 15 km/uur. De eerste kilometer ging snel (aan 3.38). Na 3 km kwamen we (Bart, Luc Steenackers en nog twee anderen) door in 11.04. Alles verliep zoals verwacht tot er plots een pijn optrad in de achillespees van mijn rechterbeen. Ik probeerde nog heel even -na enkele rekoefeningen- om terug te starten, maar het had geen zin. De pijn bleef en ik besloot wijselijk te stoppen.
De voorbije week bestond uit een heuveltraining van een dik uur op woensdag, een rustig duurloopje van drie kwartier op vrijdag en vandaag een langere duurloop met enkele tempoversnellingen. Het loopt vooralsnog gesmeerd. Mijn volgende wedstrijd wordt ofwel de 10 km van Mechelen op zaterdag of de 10km van Oostende op zondag. In ieder geval wil ik deze week nog enkele intervaltrainingen inbouwen om er volgend weekend wat meer 'speed' uit te halen. Ik heb een tijd van 39 minuten in gedachten, maar er zijn zoveel factoren die bepalend zijn in een wedstrijd... Enfin, we duimen dat het zonnetje volgende week van de partij mag zijn.
Als de blessures achterwege blijven, loop ik deze zomer een marathon. Ofwel de Gletschermarathon in Imst - Oostenrijk (begin juli), ofwel de Monschau-marathon (begin augustus)
Deze week heb ik weinig getraind. Het school- en tuinwerk kregen voorrang. Vrijdagavond een tempotraining van drie kwartier afgewerkt en vandaag (naar jaarlijkse traditie) de eerste verkenningsloop van de halve marathon van Kasterlee, om wat kilometertjes in de benen te krijgen... 'k Had graag de halve marathon van St-Jozef Olen gelopen, maar het had geen zin om de wedstrijd aan te vatten gezien de beperkte training.
Dinsdag ging ik aanvankelijk voor een tempoloop tot ik Powerjakke tegen het lijf liep. Jakke was bezig met zijn intervaltraining ... X 1000m. Ik had goesting om enkele rondjes mee te draaien. Hij moest nog 6 'duizenders' doen, maar 't tempo dat Powerjakke erop nahield (3.15/ 3.20) lag voor mij te hoog. Toch was ik erg tevreden over mijn intervaltraining. Vrijdag na schooltijd nog een korte duurloop van 45min. afgewerkt en vandaag gingen we voor een lange duurloop van 18km.
Vandaag heb ik samen met mijn vader, Ludo en Willem deelgenomen aan de boslooptocht. We kozen voor de langste afstand, de 20km. Ondanks het aangename voorjaarszonnetje was het om 9uur nog behoorlijk frisjes. Belangrijk om dan je handen en voeten warm te houden. Roger had er weer heel wat werk in gestoken om zowel voor de 5, 10 als de 20km een mooi parcours uit te stippelen en dit alles ten voordele van het Margrietje. Merci, Roger!
Ik liet al snel mijn lotgenoten achter om op eigen tempo de weg verder te zetten. Bedoeling was er een snellere duurloop van te maken. Het traject liep deze keer niet door het park van Hoge Rielen. We liepen gedeeltelijk over het parcours van de valentijnsjogging, waarna we over de Lichtaartsebaan richting Hukkelbergen trokken. In de open vlakte stond een verraderlijk windje. Ik besloot eventjes in het gezelschap van de Afstandlopers uit Vorselaar te blijven. Maar voor eventjes, want ik wou een strak tempo aanhouden. Na een bijzonder lastig stuk kon ik aanpikken bij een delegatie van de JCK. Met Bart,Luc, Frans en de anderen werden de laatste pittige klimmetjes beklommen richting Technofit.
Enig minpuntje; ik miste (in tegenstelling tot vorige edities) een granenkoekje; kwestie van wat extra energie op te doen op zo'n lange afstand.
In bijlage enkele foto's van de Boer van Ballaerjogging van vorige week. Woensdag was er nog wat tijd voor een korte tempoloop van zo'n drie kwartier. Deze morgen, voor de aangekondigde storm, een lange duurloop van een 2uur afgewerkt. De hartslagmeter bleef mooi tussen 125 en 135 slagen.
Rustig de start afwachtend vanop de derde rij.
Vertrokken voor zo'n 10km.
Doortocht na ronde één in het zog van Luc Steenackers.
Muts afgezet en de loopjas uitgetrokken na twee ronden. Een mooie tweede plaats op de 9,9km in 39.42
Even napraten en daarna een ronde loslopen met Bart van Nijlen.
Na het debacle van twee weken geleden, was het tijd om het een en ander recht te trekken. Ik besloot om de valentijnjogging (met spijt in het hart ) links te laten liggen en me volop te concentreren op 'die jogging in m'n achtertuin'. Het liep echter niet van een leien dakje... In het begin vande krokusvakantie stonden hoofdpîjn en snotteren op het menu waardoor die ideale voorbereiding die ik in gedachten had al wegviel. Woensdag een eerste keer voorzichtig getraind; een korte duurloop met enkele tempoversnellingen. Na de langere duurloop van zo'n 15 km op vrijdag begon ik terug moed te putten. Vandaag stond dan Boer van Ballaer op het programma en werd er gekozen voor de 9,9km (3 ronden). Er was een snijdende wind die het koudegevoel danig versterkte. Al in de eerste ronde kon ik het tempo aanhouden van Annick Beckers (blij ze terug te zien na maanden van blessureleed) en Luc Steenackers. Annick koos voor 2 ronden en dus probeerde ik in het spoor te blijven van Luc, die enkele malen temporiseerde om niet alleen te moeten lopen. Gefinished in 40 minuten. Niet super, maar ik ben wel heel tevreden dat ik terug enig niveau haalde.
Over de opener van het nieuwe seizoen kunnen we kort zijn; een afknapper van formaat! Gekozen voor de 10.5km met een tijd rond de 44min. als doel. De eerste van drie ronden leek alles nog peis en vree en kon ik een behoorlijk tempo aanhouden in de buurt van een delegatie van vabco Mol. Maar naar het einde van de tweede ronde liep het voor geen meter meer. Oorzaak? Moeilijk te zeggen... Misschien had ik mijn loopjasje en muts beter aangehouden ('kou gepakt') of had ik wat vroeger moeten eten (maaglast) of had ik wat regelmatiger moeten trainen... Enfin, we zullen het maar houden op een offday en stiekem hopen dat het volgend weekend beter zal gaan.
Na twee weken heb ik eindelijk nog eens de loopschoenen kunnen aanbinden. Eindelijk! De gezondheid, de weersomstandigheden en het schoolwerk lieten geen serieuze trainingen toe. Hopelijk kan ik nu terug aanknopen met de goede conditie die ik enkele weken geleden nog had. Vandaag een trage duurloop gelopen van drie kwartier en af en toe een versnelling ingebouwd; Het gevoel is nog niet wat het moest zijn, maar ik hoop tegen de valentijnjogging er weer te staan.
Na een tempoloop van 35min. over het fietspad richting Lichtaart donderdag, was het vandaag tijd voor een langere duurloop. Een tripje naar het Prinsenpark staat dan meestal op het programma. Ditmaal werd het een verkorte route langs de achterzijde van het provinciaal domein. De paden lagen er niet geweldig bij; het was op sommige plaatsen nog glad en op andere plekken stonden dan weer plassen over de volledige breedte van de weg.
Ondanks de moeilijke weersomstandigheden (sneeuw-ijzel- koude temperatuur) werd er deze week toch nog behoorlijk getraind. Woensdag een tempoloop van 40min., donderdag 20min. snelheidstraining en vandaag een uurtje rustig gelopen in de Kastelse bossen. Het enige wat de voorbije weken logischerwijze ontbrak waren de intervaltrainingen. Volgende week misschien meer geluk?!
maandag, 28 december 2009: rustige duurloop van 9 km in 52 min. dinsdag, 29 december 2009: tempoloop 15 min. rustig inlopen, 10 min. wedstrijdtempo, afsluitend 20 min. uitlopen. vrijdag, 1 januari 2010: snelheidstraining: 3km traag - 3km snel - 3km traag zondag, 3 januari 2010: langere duurloop: 14,5km in 1u4min
) .
) links te laten liggen en me volop te concentreren op 'die jogging in m'n achtertuin'. Het liep echter niet van een leien dakje... 
