If you're in it for the long run, I can be your training partner.
29-12-2008
Terug gestart!
Vandaag, maandag 29 december 2008, heb ik - na een dikke vier maanden 'inactiviteit'- m'n loopschoenen terug aangetrokken! Wat heb ik het joggen gemist! Het gaf een onbeschrijflijk gevoel om in het prinsenpark in Retie nog eens een rondje van 3 km te kunnen afleggen. Niet lang, niet snel; het wordt weer langzaam opbouwen. Maar het belangrijkste is dat we terug gestart zijn en er weer van kunnen genieten!
Aan alle bezoekers prettige feestdagen toegewenst! Moge 2009 een jaar worden vol geluk, een goede gezondheid en veel sportieve hoogtepunten! Na vier maanden inactiviteit gaat ondergetekende er opnieuw een lap op geven. De springersknie is (hopelijk) voorgoed verleden tijd. Bij de kinesist staan er momenteel versterkende spieroefeningen op het programma. Samen met de fietstrainingen op de rollen is de conditie dan ook meer dan behoorlijk te noemen. Morgen, 22 december, staat nog een bezoek gepland bij de specialist voor een footscan . Benieuwd hoe de beentjes gaan reageren op de eerste loopkilometers... de 'nimbussen' staan al klaar!
Ondergetekende was er voor het eerst sinds het bestaan van de (halve) marathon van Kasterlee niet bij aan de start. Dan maar supporteren voor collega-lopers. Jan Daems, Powerjakke, ging voor de overwinning op de marathon. Maar de voorbije dagen waren er de eerste tekenen van griep waardoor Jakke halfweg de strijd moest staken. Mijn vader liep ook de volledige marathon. De voorbereiding was echter alles behalve vlot verlopen als gevolg van een knieletsel (waar hebben we dat nog gehoord...) . Na 11km kreeg hij al last van krampen, maar stoppen staat niet in zijn woordenboek. Vandaar het duurrecord van iets meer dan 5 uur!
En hoe zit het met de knie? Na een reeks van 9 behandelingen met ultrageluid/interferentie bij de kiné, blijft een positief resultaat enigszins achterwege. Vandaar dat de kiné me doorstuurde naar een sportdokter voor een second opinion. Na scanning bleek dat de patellapees onder de linkerknieschijf merkbaar dikker was dan aan de rechterzijde (ontsteking nog niet verdwenen dus). Een (tweede) shockwave-therapie volgde. De geneesheer raadde aan voorzichtig te zijn met mountainbiken om de knie niet te veel te belasten. Bij het sporten kan ik best gebruik maken van een patellapeesbandje. Kniebuiging moet beperkt worden tot maximum 90°. De sportdokter duidde op het belang van rekoefeningen: lichte kniebuiging op een aflopende helling (van 20 tot 45 graden), ander been 90° plooien. M'n PKZ-hellingsplankje gaat z'n dienst kunnen bewijzen! Merci Ludo "En mag er al gelopen worden?" vroeg ik me af. Er volgde een kordate 'njet'.
Langs deze weg wil ik de dorpsgenoten die deelgenomen hebben aan de marathon van Eindhoven feliciteren met hun prachtige prestatie! Het is sommigen (eindelijk) gelukt om onder de 3uur te duiken. Schitterend!
Na een shockwave-therapie op m'n kniepees was het vooral ijs leggen om de ontsteking tegen te gaan. Sinds twee weken bezoek ik de kinesist om van de springersknie af te raken. Van lopen is geen sprake. Als alternatief nemen we de koersfiets of de mountainbike. Roeien of steppen zou ook goed zijn om terug kracht te krijgen in het bovenbeen. Maar het verloopt niet allemaal zoals gehoopt... Enige pluspunten: de pijn is verminderd en het gewicht blijft mooi op peil. Het zal echter een werk van lange adem worden.
De voorbije weken had ik m'n knie de tijd gegeven om te herstellen... dacht ik! Tijdens een trage duurloop vorig weekend kwam de pijn weer onmiddellijk opduiken. Tijd om de huisdokter te raadplegen. Deze stuurde me verder naar een specialist orthopedie. En vandaag kreeg ik het minder goede nieuws: springersknie/jumpers knee. Dit is een chronische blessure waarbij de kniepees is geïrriteerd. Bij te grote belastingen kunnen er peesvezeltjes kapot gaan. Er ontstaat een ontstekingsreactie met als gevolg (zwelling en) pijn, vooral onderaan de knieschijf waar de patellapees vastzit aan het bot. Dit is een bittere pil om slikken daar ik de komende twee maanden niet meer mag lopen (en dus ook niet zal kunnen deelnemen aan de halve marathon van Kasterlee). Hopelijk verdwijnt de pijn na de bezoeken aan de kiné... Ik trek me op aan een quote van Benny Vansteelant: Die hard, get back in your hole, lick your wounds, reflect about it... come back stronger!
Zondag, 10 augustus 2008, hoogdag voor de duatlonsport! Na het wereldkampioenschap van 2004 was Geel een tweede keer het decor voor een wereldkampioenschap duatlon lange afstand. Joerie Vansteelant, broer van, was torenhoog favoriet na zijn overwinning van vorig jaar in Richmond (VS) Hij maakte die favorietenrol in eigen land ook volledig waar. In een tijd van 3uur 15min 05sec liep hij 18 km, fietste nadien 74km waarna nog eens 9km werd gelopen. Joerie maakte in Geel brandhout van de tegenstand; Bart Aernout, tweede Belg behaalde de zilveren plak op 4minuten achterstand, de Portugees Lino Barruncho finishte op meer dan 6 minuten van de wereldkampioen. Hierbij dient vermeld te worden dat er nog twee Belgen in de top-10 finishten; Kris Coddens (6de) en Koen Maris (8ste). Waar judo in de voorbije decennia de sporttak was waar de Belgen in uitblonken, zijn het nu de duursporten zoals duatlon en triatlon waarin de Belgische atleten wereldtop zijn. Hier mogen wij, Belgen, best trots op zijn!
Wat doet een loper op 08-08-'08? Om de symboliek van de 8 in ere te houden, 8 km lopen. Na een week zonder training als gevolg van blessures, kon ik niet weerstaan om in Retie te starten. Aan de start heel wat 'mooi volk'. De meesten kiezen (gelukkig) voor de langere afstanden, behalve ... Frans Smets. Revanche voor vorige week in Schoonbroek? De eerste kilometer ging snoeihard, doortocht in 3.36 Na twee kilometer klokten we 7.14, maar na 3,5km was m'n brandstof opgesoepeerd en moest ik de rol lossen. Veel afstand kon Frans niet nemen, maar het was wel voldoende om de tweede ronde vast te houden. Toch ben ik uiterst tevreden met m'n eindtijd van 29.55, een half minuutje na Frans.
Parcours: 3/4 verhard, 1/4 bospad Afstanden: 4km, 8km, 12km, 16km Inschrijvingsgeld: 5 euro (maar je krijgt er heel wat voor in de plaats ) Organisatie: ****
Na de jogging van vrijdagavond in Retie stond er zaterdagmiddag een estafette halvemarathon in het Giels-Bos geprogrammeerd. Twee wedstrijden binnen 24uren, is dat niet een beetje te veel van het goede? Achteraf gezien moet ik wel bekennen dat dit een beetje erover was, maar ja... Vorige zondag, bij de verkenningloop van de Kastelse marathon, kwam de estafetteloop ter sprake en eigenlijk had ik veel goesting om daar eens aan deel te nemen. Benny Van de Water vond zich toen onmiddellijk bereid om mee een ploegje te vormen. Hij ging nog zorgen voor een 'derde man' want de estafetteloop bestond uit drie lopers die ieder 7km moesten afmalen. Onze derde man was Luc Van Ende. Samen vormden we 'de drie musketiers'. Voor de wedstrijd bespraken we nog vlug in welke volgorde we gingen aantreden. Eerst liep Luc, daarna was ik aan de beurt en tot slot zou Benny als laatste loper de stok (die er niet was) overnemen. We kwamen op het domein nog Kastels volk tegen. De joggingclub van Kasterlee (JCK) had ook een afvaardiging met Guido Wils, Danny Meeus en Bart Van Nijlen. Dat kon wel eens een interessante 'wedstrijd in de wedstrijd' worden... De weersomstandigheden waren vrij goed. Er stond wel wat wind, maar het was droog en niet tè warm. Luc kwam als eerste loper binnen met een dikke twee minuten achterstand op Guido (JCK). Twee minuten goedmaken op 7km tegen iemand als Danny Meeus, zag ik eerlijk gezegd niet goed zitten, maar kom, ik vertrok toch vol goede moed. Al snel raapte ik de ene na de andere loper op, maar na een drietal kilometer voelde ik dat er geen poeier meer in de benen zat en den Danny was in de verste verte niet te bespeuren. De knie begon weer op te spelen, maar van stoppen was geen sprake, dat kon ik m'n teamgenoten niet aandoen. Ik kwam binnen in een tijd van 27.46. Op zich niet slecht, maar niet goed genoeg om de JCK-joggers te verontrusten want ik was slechts dertien seconden ingelopen op Danny. Dan moest Benny het maar waarmaken tegen Bart. Deze laatste had de avond voordien nog deelgenomen aan de 2u van Herentals dus moest het voor Benny wel mogelijk zijn om wat tijd terug te pakken. Benny finishte in een knappe 27.09 , helaas op een (luttele) minuut achterstand van JCK. Een mooie 11de plaats voor JCK en een verdienstelijke 13de plaats voor 'de drie musketiers' op een totaal van 73 trio's. Deze estafette halvemarathon is zeker voor herhaling vatbaar; een aantrekkelijke formule, een schitterend parcours en een puike organisatie van de afstandlopers van Vosselaar.
Parcours: gevarieerd (meestal bospaden) Afstanden: 7km (enkel), 21km (estafette) Inschrijvingsgeld: 15 euro (voorinschrijving voor de estafette) Organisatie:****
jogging van de drie gehuchten in Retie(Schoonbroek)
Vrijdagavond stond de jogging van Schoonbroek op het programma. Na een knappe vierde plaats die ik hier vorig jaar behaalde op de 10 km, wou ik het dit jaar nog eens overdoen. Traditiegetrouw heel wat (bekende) arac-atleten aan de start. Benny Govaerts koos voor de 15km, Frans Smets voor de 10km. Zou ik deze laatste nog eens het vuur aan de schenen kunnen leggen, zoals in dwars door Kasterlee? Er was een behoorlijke opkomst voor deze jogging, ondanks de concurrentie van de '2uur van Hertals'. Na de eerste kilometer was al duidelijk dat ik dit keer Frans moest laten lopen. Frans start altijd snel. Ik had me duidelijk vergalopeerd. Man, er werd snel gelopen voor een kleine regionale jogging! Ik liep erg onregelmatig, met voortdurend versnellingen die niet veel uithaalden (een gevolg van m'n laatste intervaltraining 5x1000m). Uiteindelijk kwam ik -als negende!- over de streep in 39.50. Geen slecht resultaat, maar de lichamelijke problemen van enkele weken geleden (knie en scheenbeen) steken weer de kop op... Ai.
Parcours: volledig verhard Afstanden: 5km, 10 km of 15 km Inschrijvingsgeld:5 euro (incl. tombolabiljet) organisatie:***(*)
Deze avond, 30 augustus, gehoord op het rtv-nieuws:
In Kasterlee hebben buurtbewoners van de Geelsebaan woensdagmorgen enkele vreemde grascirkels ontdekt op een pleintje in het centrum.
Het gaat om 6 cirkels die met elkaar verbonden zijn. Wat het voorstelt, is een mysterie. In de Verenigde Staten komen gras- of graancirkels wel vaker voor, maar in ons land zijn ze eerder een uitzondering. Het pleintje met de cirkels ligt vlakbij restaurant De Vliegende Schotel, een vreemd toeval.
Een mooie publiciteitstunt voor de wisselfeesten van komend weekend, Gie!
Lopen is al bij al een vrij goedkope sport. Buiten de aankoop van een paar degelijke loopschoenen, zijn er geen spectaculaire kosten aan verbonden. Voor deze aankoop ga je best naar een speciaalzaak (zie rechterkolom) waar je deskundig advies krijgt. Deze week kocht ik bij Erik (op zijn advies) de 'asics nimbus', een heel degelijke neutrale loopschoen. Ik kan niet wachten om ze in te lopen...
Deze morgen heb ik deelgenomen aan de verkenningsloop voor de marathon van Kasterlee. Hoewel het parcours geen verrassingen meer inhoudt, is het toch aangenaam om met anderen het traject nog eens te verkennen. Ondanks de drukkende warmte viel de duurloop goed mee. We waren gestart met een dertigtal lopers en liepen aan een gezapig tempo van 11km/u. Ik had de hartslagmeter aan (iets wat ik zelden doe). Het ding bleef keurig tussen de 125 en 145 slagen, op de laatste kilometer na. De heuveltjes werden goed verteerd en aan 'de wissel' in Kasterlee was er nog voldoende energie over voor een eindspurtje. Volgende week staan er enkele snelheidstrainingen op het programma om vrijdag de jogging van de drie gehuchten in Schoonbroek-Retie en zaterdag aan de estafette-halve marathon in het Giels-Bos deel te nemen.
Daar ik vorige donderdag last had van een ontsteking van het rechterscheenbeen, bleef de training beperkt tot een rustige herstelloop van 40min.op vrijdag. Het weekend stond in het teken van rust en verzorging. Ik wilde mezelf niet forceren op de Kastelse heuvelrug en koos voor de 10,3km, een beetje oneerbiedig "mini- dwars door kasterlee" genoemd. Aan de start in Ossengoor stonden enkele interessante atleten. Als ik geen last kreeg van m'n blessure, moest het wel lukken om in het spoor te blijven van Frans Smets, Ben Van de Water en Benny Goovaerts... Van bij de start lag het tempo vrij hoog, mede door toedoen van Jef Smits. Er ontstond al vlug een kopgroep van 4 lopers, gevolgd door een vijftal waar ook ik deel van mocht uitmaken. Ik liep in het gezelschap van bovenvermelde ARAC-atleten, al kostte het heel wat moeite om bij het verlaten van het domein Hoge Rielen Benny G. te volgen die aansluiting probeerde te krijgen bij Frans. In de Hoge Rielen stond er een strakke wind en ik was blij dat ik mijn treintje bij Frans Smets kon aanpikken. Bij het indraaien richting de Balderij vond ik m'n tweede adem. Benny G. had een voorsprong genomen van een tien meter, Frans moest stilaan de rol lossen, het moment om samen met een andere atleet door te trekken naar Benny, hetgeen ook lukte. Op zo'n 1,5km van de finish plaatste Benny een pittige versnelling waar we geen antwoord op hadden. De achterstand bleef beperkt tot enkele tientallen meters, maar ik kon hem niet meer bijbenen. Finish in 40min. (Officieel: 7de plaats in 39.04) Ik ben zeer tevreden over deze prestatie, temeer omdat ik geen pijn voelde.
Na de 5km van Beerse was het tijd voor wat rust. Begin juli begon ik terug met de opbouw van m'n trainingen. De vakantie is Oostenrijk stond in het teken van uithouding en weerstand. Enerzijds waren er de bergtochten naar één of andere hut (meer dan 1000 meter hoogteverschil). Anderzijds waren er de MTB-tochten doorheen het prachtige Defereggental in Oost-Tirol. Thuis aangekomen werd de conditie verder aangescherpt. Zowel de duurlopen als de intervaltrainingen verliepen goed, maar de linkerknie baarde me wel kopzorgen. Na een correctie van de schoenzool (met dank aan Erik) was de pijn verdwenen. Alles leek in orde te komen tegen Dwars door Kasterlee, maar een lichte ontsteking aan het rechterscheenbeen lijkt roet in het eten te gaan gooien. Hopelijk doen de ontstekingsremmers, het ijs en de gel hun werk zodat ik tegen maandag kan starten in één van m'n favoriete wedstrijden...
Donderdagavond te Beerse: een individuele loop van 5 kilometer tegen de tijd. 't Is een vrij uniek gebeuren in België. Om de minuut starten, alleen tegen de chrono... goed doseren is dus de boodschap. Je stelt jezelf ook heel wat vragen bij zo'n wedstrijd: Wie is er voor me vertrokken? Maak ik een kans om hem in te halen? Wie komt er vlak achter me? Zullen ze me kunnen inhalen? Ook vorig jaar stond ik aan de start in deze wedstrijd. Toen liep ik een -voor mijn doen- erg scherpe tijd van 17.55. Deze keer was ik met minder ambities naar Beerse vertrokken. De voorbereiding was verre van ideaal te noemen... Een pluspunt was wel dat ik dit jaar 'gesponsord' werd en mocht deelnemen als lid van het PKZ-runningteam. Merci Ludo en Lisette! Geen zenuwen aan de start om stipt 19.15. Rustig starten, de ademhaling goed onder controle houden. Na de eerste bocht zag ik reeds de loper die voor me gestart was. Na één kilometer liep ik hem voorbij, maar bij het keerpunt even verder zag ik dat de loper die achter mij gestart was, niet zo heel ver weg was. 'k Liet me echter niet opjagen. Er stond een vrij strakke wind. Ook na de derde kilometer was er een keerpunt en zag ik de lopers die net achter me gestart waren (o.a. Werner Delen en Bart Van de Water). Ik had niet de indruk dat ze veel dichter kwamen. Op zo'n 800 meter van het einde, bij het indraaien van de Bisschopslaan, zag ik nog een loper op iets meer dan 100 meter. Er zat geen snelheid meer in, een ideale 'prooi' zo vlak voor de finish... Ik moest echter alles uit de kast halen (veel extra zat er ook niet meer in) om hem vlak voor de eindmeet te passeren. M'n eindtijd was op het eerste zicht ontgoochelend (een volle minuut trager dan vorig jaar), maar eigenlijk mocht ik er best tevreden over zijn, gezien de slechte voorbereiding. Jakke, gefeliciteerd met de tweede editie van de domestic5k. Volgend jaar ben ik zeker terug van de partij!
Zaterdagavond, ideaal weer voor een jogging. 't Wordt trouwens tijd dat ik eens werk ga maken van m'n snelheid in functie van de domestic 5km binnen twee weken. Daarom koos ik voor de 8km-wedstrijd in Voortkapel. Na een snelle eerste kilometer (3.40) nam ik wat gas terug. Bedoeling was enerzijds een toptienplaats te bemachtigen, anderzijds onder de 4min/km te blijven. De eerste doelstelling bleek niet zo eenvoudig. Er waren tal van degelijke lopers en dus besloot ik m'n eigen tempo te gaan. Ik kon het tempo goed aanhouden en was dan ook tevreden over m'n eindtijd van 33.33 over de 8.6km, hoewel ik pas 12de werd . Doelstelling bereikt!
Oorspronkelijk stond de halve marathon van Nijlen op het programma, maar door onvoldoende training besloot ik een kortere afstand te lopen. In de Kempen was er enerzijds nog de 10 mijl in Oostmalle (Parel der Kempen) en anderzijds de jogging in Geel-Zammel. Ik koos voor laatstvermelde jogging daar deze later op de namiddag plaatsvond. Er heerste een gezellige drukte rond de voetbalkantine van Zammel, de startplaats van de jogging. Heel wat kinderen beleefden reuzeplezier aan de springkastelen die opgesteld stonden. De jogging zelf dan; er was keuze uit 3,6 of 12km. De atleten voor de 3km vertrokken eerst. Daarna was het de beurt aan de 6 en de 12km. Ik ging voor de langste afstand (achteraf gezien misschien niet de beste keuze met de drukkende warmte). Na iets meer dan één kilometer moest er zelfs een (calvarie)bergje bedwongen worden. Vooral in de tweede ronde bleek dit een kuitenbijtertje te zijn. Het moet gezegd zijn, het parcours was gevarieerd en het was erg mooi lopen tussen de Wimp en de Nete! Een echte aanrader, want ook de organisatie was schitterend! In de eerste ronde kon ik een mooi tempo aanhouden, maar na zes kilometer was de tank leeg. Na een tweetal kilometer was ik terug wat gerecupereerd en kon ik de laatste loodjes aan een goed tempo afleggen.
Parcours: afwisselend verharde ondergrond en zandpaadjes Afstanden: 3km, 6km en 12km Inschrijvingsgeld: 4euro (maar daar krijg je wel heel wat voor in de plaats!) Organisatie: ****
Zaterdagnamiddag stond de sinksenjogging op het programma. De warmte en een gepland communiefeest later die dag deden me kiezen voor de kortste afstand, 6km. Het beloofde een unieke start te worden, even nummers op de Turnhoutsebaan, oneven nummers op de Retiebaan, samen de markt op richting Technofit. Alleen strooide een communicatiestoornis roet in het eten. De motivatie smolt als sneeuw voor de zon, getuige ook de eindtijd van 24.37. We trekken er onze conclusies uit.
Wat heb ik het joggen gemist! 
Aan alle bezoekers prettige feestdagen toegewenst! 
Ondergetekende was er voor het eerst sinds het bestaan van de (halve) marathon van Kasterlee niet bij aan de start.
Wat doet een loper op 08-08-'08? Om de symboliek van de 8 in ere te houden, 8 km lopen.
Na twee kilometer klokten we 7.14, maar na 3,5km was m'n brandstof opgesoepeerd en moest ik de rol lossen. Veel afstand kon Frans niet nemen, maar het was wel voldoende om de tweede ronde vast te houden. Toch ben ik uiterst tevreden met m'n eindtijd van 29.55, een half minuutje na Frans.
Daar ik vorige donderdag last had van een ontsteking van het rechterscheenbeen, bleef de training beperkt tot een rustige herstelloop van 40min.op vrijdag. Het weekend stond in het teken van rust en verzorging.
