Een van de mooiste en oudste treinroutes van Roemenie wordt gesloten : de lijn tussen Oravita en Anina. De route van 33 km in het Banaat-gebergte, langs de grens met Yougoslavie, telt 143 bochten, 14 tunnels, 10 viaducten en 89 bruggen.
Het is een echte bezienswaardigheid, maar Roemenie heeft daar geen oog voor. Vandaar is er momenteel een petitie om de lijn toch open te houden.
Compania Naţională de Căi Ferate CFR SAa hotărât ca de la 1 noiembrie 2010 calea ferată Oraviţa-Anina, una dintre cele mai frumoase şi spectaculoase căi ferate montane de ecartament normal din Europa, să fie închisă ca neprofitabilă. Linia este clasată ca monument istoric - ansamblu de valoare nationalaavând codul în Lista Monumentelor Istorice 2004 CS-II-a-A-10949.02 Este vorba de o cale ferată construită de austrieci între 1847-1863 (cea mai veche de pe teritoriul României de azi, alături de linia Oraviţa Iam) care, pe o distanţă de 33,4 km, are 14 tuneluri cu o lungime totală de 2084 m, 10 viaducte cu o lungime totală de 843 m, ziduri de sprijin ale versantilor pe o lungime de aproape 10 km si taieturi în munti pe o lungime de 21 km, precum şi 7 gări. Este o excepţională realizare tehnică şi una dintre cele mai abrupte căi ferate fără cremalieră din Europa, fiind deseori comparata, pe buna dreptate, atat datorita calitatilor sale tehnice cat si frumusetii peisajului, cu linia austriaca Semmering inscrisa in Lista Patrimoniului Mondial UNESCO. Publicul a apreciat valoarea acestei căi ferate la emisiunea-concurs RESTAURARE de la TVR1, in anul 2009, când, în clasamentul final s-a numărat printre câştigători, la concurenţă cu cetatea Sighişoarei, cetatea Făgăraşului sau alte monumente de marcă ale României. Cu siguranţă linia nu este profitabilă în modul în care Compania Naţională de Căi Ferate CFR SAa înţeles să o exploateze sau a ştiut să(nu)-i facă reclamă. În mod paradoxal, Societatea Feroviara de Turism S.F.T . C.F.R . SA, creată tocmai pentru exploatarea unor astfel de linii istorice cu potenţial turistic, nu a utilizat acest traseu, cel mai spectaculos şi valoros din ţară. Atunci când este vorba de valori ale patrimoniului cultural naţional, nu rentabilitatea ar trebui să fie însă principalul criteriu de evaluare. Interesant este că turiştii străini majoritatea din Austria şi Germania, ţări cu tradiţie în turismul feroviar fără ca liniei să i se facă vreo reclamă în străinătate vin vara în număr mult mai mare decât românii: renumele căii ferate Oraviţa-Anina zboară doar prin viu grai şi internet, prin pozele transmise de cei care au parcurs-o cu trenul. De asemenea specialişti din România şi străinătate sunt deosebit de interesaţi de această excepţională realizare tehnică de la jumătatea secolului al XIX-lea despre care au publicat numeroase articole şi studii. O promovare organizată la nivel central (Ministerul Turismului, Regionala de CF Timişoara, Societatea de Turism Feroviar etc) va putea face mult mai mult. Parteneriatul direct cu asociaţiile de Eisenbahnfans sau cu retele de turism industrial din Europa va aduce cu siguranţă mai mulţi vizitatori. În cazul în care CFR nu mai poate administra eficient acest traseu, o parte dintre responsabilităţi pot fi preluate de cele două primării Oraviţa şi Anina, care şi-au arătat deja disponibilitatea în acest sens prin demersuri oficiale. Specialişti străini cu experienţă în recuperarea unor astfel de trasee istorice pot fi cooptaţi în proiecte cu finanţare europeană. Aşa cum ştim din experienţe anterioare de linii închise şi şi intrate în conservare (a se vedea linia cu cremalieră Bouţari Subcetate, dispărută în întregime) oprirea circulaţiei trenurilor (decisă de conducerea CFR Călători începând cu data de 1 noiembrie 2010), va duce în mod sigur la degradarea ireversibilă şi extrem de rapidă a liniei. Se va fura totul, de la şine la cabluri de semnalizare, de la cărămizile cantoanelor din 1863 la arcurile vagoanelor. 33 de kilometri prin pădure şi pe abrupturi stâncoase sunt greu de păzit, iar zona întreagă, defavorizată, cu o rată a şomajului ridicată, supravieţuieşte în parte şi datorită recuperării de material... O singură pereche de trenuri pe zi ar asigura supravieţuirea acestei importante căi ferate până la găsirea unei soluţii de exploatare turistică profitabilă ce ar oferi locuri de muncă şi ar contribui la dezvoltarea economică a zonei. S-ar putea asigura un viitor turistic unei întregi zone defavorizate: Oraviţa, Anina, Reşiţa şi restul localităţilor implicate în minerit şi metalurgie, unde şomajul este deosebit de ridicat dar frumuseţile naturii, rezervaţiile naturale, tradiţiile locale şi patrimoniul construit (nu în ultimul rând cel industrial) pot constitui tot atâtea atracţii turistice. Dacă această abordare ar fi fost pusă în practică de CFR, linia Oraviţa Anina ar fi fost acum, după 20 de ani de capitalism, una dintre atracţiile României în lume. Oraviţa Anina ar fi putut deveni un brand Asociaţia pentru Arheologie Industrială din Romania AIR face un apel către Compania Naţională de Căi Ferate CFR SAşi către toate forurile de decizie în domeniu pentru păstrarea în funcţiune a căii ferate Oraviţa-Anina. În acelaşi timp AIR, organism afiliat Comitetului Internaţional pentru Conservarea patrimoniului Industrial (TICCIH), îşi oferă colaborarea pentru realizarea studiilor necesare precum şi pentru cooptarea de specialişti străini în vederea elaborarii unui plan de punere în valoare si promovare a acestei bijuterii tehnice. Suntem convinşi că sute de entuziaşti ai căilor ferate din România vor dori de asemenea sa contribuie la salvarea acestui monument tehnic de valoare europeana.
Wie nog geen rascist is, zal er wel een worden. Ik ben zeker niet zo geaard, maar ... Ze vragen er simpelweg om.
Ik heb deze week (maandag) mijn Dacia Solenze verkocht. De auto stond hier maar te staan ... overbodig en trouwens waren er problemen met de mechaniek. Er komen zigeuners op af die hem in de toestand dat hij was willen kopen. Ik was er niet en mijn zoon belt me : "Papa, 1.000 Euro is dat goed ?" Er wordt overeengekomen om 4.300 RON. Ik kom naar huis en we gaan naar een bureel waar de documenten worden opgesteld. De man gaat ondertussen om het geld. Aangekomen geeft hij 3.500 RON naar mijn zoon, want de batterij doet het niet goed en er is geen verzekering bij. Ik geef hem het geld terug en wil opstappen. De plaats van onderhandeling is niet dat bureel, de onderhandeling en het akkoord werden voordien gedaan. Zoals het hoort, verontschuldig ik mij tegenover de dame van het bureel voor het storen. De zigeuners willen toch nog discuteren. "3.800 ? Neen mijnheer, 4.300 is overeengekomen, We zijn hier niet op de groentenmarkt !" Uiteindelijk gaat hij dan toch akkoord om de afgesproken som te betalen, t.t.z. 4.000 en 300 RON op voorlegging van het bewijs dat ik aan de fiscus geen schulden heb (dat heeft hij nodig om de inschrijving te doen). De akten worden opgesteld en ik ga naar de belastingen achter het bewijs. De dag nadien is het klaar en wordt er opnieuw afgesproken op hetzelfde bureel voor de verdere afhandeling. Ik had alle akten getekend en prefereerde geen contact meer te hebben met deze man, gezien ik mij beter niet boos maak. Mijn zoon gaat er naartoe met de bemiddelaar (een vriend) en nog 2 andere vrienden. De koper wil zijn geld terug en zal de auto terug brengen, want hij kan er niets mee aanvangen. Ondertussen had ook al een kennis die de reparaties had beloofd te doen, gezien deze niet wil werken met zigeuners. Mijn zoon belt me om dit te melden. Er is geen weg terug, want de akten zijn gemaakt. Misschien had die wel stukken nodig die ondertussen uit de auto zijn gehaald. Hioj kan hem terug verkopen, maar ik ben geen kandidaat koper. Anders had ik de auto niet verkocht. Van op afstand en in het bijzijn van 2 goede vrienden, volgen we de situatie op in de bar van Titi. Ik meest bekommerd om mijn zoon en zijn vrienden. Verschillende telefoons volgen mekaar op. Ten lange laatste wil de man het geld en de meegegeven koord om de wagen weg te trekken geven en hij verzoekt mijn zoon om mee te gaan. Gelukkig doet deze dat niet om niet in een benarde situatie tussen een groep zigeuners te belanden. Telefonisch raad ik mijn zoon aan dat in het geval er iets is, hij onmiddellijk naar mij of naar de politie moet bellen. Samen met Virgil en Titi staan we klaar om onmiddellijk met de auto van Virgil te vertrekken als er zich wat afspeeld. Even later komt mijn zoon met zijn vrienden toe. Alles is geregeld, alleen de koord (250 RON) was er niet bij en nu moeten mijn nummerplaten nog terugkomen. Ik bereid me er in ieder geval op voor om verdere problemen te voorkomen. Zo zal ik vandaag bij de politie melden dat de auto werd verkocht en dat ik mijn nummerplaten terug wil. Als er wat met de auto gebeurt ben ik niet meer aansprakelijk.
Ik heb ook mijn honden al op scherp gezet.
Tiganie !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Stan
Toepasselijk, het refrein van Shakira's "I'm a gipsy" 'Cause I'm a gypsy But are you coming with me? I might steal your clothes And wear them if they fit me I never made agreements Just like a gypsy
Vorige vrijdag moest ik in een hospitaal in Constanta op controle. De dienst bleek wegens renovatie verhuisd en tijdelijk ondergebracht in een kelder van een ander hospitaal. Geen receptie waar je het kon vragen, geen aanduidingen, dus na 2 telefoons met de dokter vond ik waar ik naartoe moest. Onderaan de trap (tot waar men ook met de lift kan komen) zijn nog een drietal trapjes. Als ik daar aankom, staat er een rolstoel en onder de trapjes een oude vrouw op haar knieen. Mijn eerste gedachte was dat die dame uit haar rolstoel was gevallen, maar het bleek al vlug niet waar te zijn. De begeleidster (met bloemen in de ene hand en een zakje in de andere) van die dame moedige haar aan om op haar knieen de trapjes op de kruipen, wat met de rolstoel niet mogelijk was. oor de rolstoel, de dame en de begeleidster was het hele traphalletje geblokkeerd. Ik stond alleen bovenaan en achter de dame stonden een 4 - 5-tal personen. Ik wachtte geduldig tot het hele gebeuren zou gedaan zijn. De mensen onderaan de trap echter niet. Sommigen onder hen begonnen te protesteren dat de trap geblokkeerd was. Er was 1 dame bij die helemaal niet kon wachten. Zij moest nog ergens elders zijn en duwde de begeleidster opzij. Daarop kwam de bewaker ook even achter de hoek kijken. Hij zorgde ervoor dat al die mensen eerst netjes naar boven konden en dan kon de operatie trap-op pas beginnen. De oude dame had 2 kussentjes bij om onder haar knieen te leggen en daarop verder op de trappen te kruipen. "Het kussentje op de trap leggen en eerst uw slecht been en steunen op uw goed been. Dan dat ander kussentje en dat goede been ernaats plaatsen !" en trap 1 was beklommen. Dit tot drie keer toe en dan moest zij nog die hoge rolstoel in. De bewaker bleef netjes toekijken en ik kon er niet bij. De begeleidster had haar handen vol. Ik heb de rolstoel tegengehouden tot de dame erin zat, de lift geroepen en de deur van de lift opengehouden tot de dames in de lift waren. Wat bleek was dat de dame een amputatie had en dus helemaal niet kon lopen. De woorden van dank die ik kreeg zowel van de dame als van de begeleidster waren onbeschrijflijk !
Het is een tijdje geleden dat ik nog wat op mijn blog heb geschreven. Er was ook niet veel reden toe. Weinig beweging de laatste tijd.
Maar gisteren ... Voor de tweede maal werd ik gebeld door "De Groote Avond"op Radio 2. Lars De Groote wenste het deze keer over SOS Roemenie te hebben, maar hij vroeg me ook naar zaken doen in Roemenie en het weer. Het interview werd uitgezonden op vrijdag 29.10.2010 net na de klok van 21 uur. Deze week was ook Kris Verellen uit Borsa in "De Groote Avond". Toen ging het over Partners men een andere taal. Je kan het beluisteren : Radio 2
Een jongetje van negen jaar is van de derde verdieping met een paraplu uit het raam gesprongen in Baia Mare. Na een vlucht van 10 meter, overleefde hij de klap wel, maar hield er zware verwondingen aan over. Vermoedelijk was zijn moeder de stad ingetrokken en zat het jongetje opgesloten in het appartement. De politie stelt een onderzoek in. Te veel naar Marry Popins gekeken !
Een tuks schip is vorige week gezonken in de Zwarte Zee. 17 bemanningsleden zijn gered ! Deze week is een groep van 4 duikers naar het schip afgedaald om na te gaan dat er onderandere geen vervuiling door olie of benzinne lozing was. Toen het eerste koppel terug bovenkwam merkten ze dat hun collega's nog niet terug waren. Na een tijd hebben zij alarm geslagen. De 2 duikers zijn nog steeds vermist. Het waren beiden ervaren duikers. Een ervan was zelfs instructeur. Er zijn al enkele pogingen gedaan, om op de plaats te gaan zoeken door de kustwacht en de Politia de Frontiere, maar de zee is al twee dagen erg wild en er zijn hoge golven. Voor morgen ziet het er hetzelfde uit. Ik heb een 10-tal vrienden in Constanta die duiker zijn, maar deze twee ken ik niet.
Stan
15.09.2010 - Gisteren is een poging gedaan om de duikers te vinden, echter zonder resultaat !
Colaci secuiesti of Colacii unguresti (Kürtőskalács) of Hongaarse rollen : Kürtőskalács is de Hongaarse naam voor een traditionele zoete lekkernij uit Transsylvanië/Zevenburgen. Dit traditionele gerecht wordt op een eigenaardige manier bereid : het zoet gekruide deeg, vaak met kaneel, wordt fijn uitgespreid en om een kegelvormige stok gewikkeld, die dan boven het smeulende houtvuur gehouden wordt om te bakken. Daarna gaan er walnoten of amandelen en gekarameliseerde suiker overheen. Kürtőskalács wordt in Roemenie algemeen verkocht bij bakkers, banketbakkers en straatverkopers, tijdens carnaval, in supermarkten en op toeristische plaatsen.
Tot slot
Uiteraard brengt dit soms ethnische problemen met zich mee, maar dit laten we aan de politiek over. Toch is er ook wel een goede verstandhouding tussen Hongaren en Roemenen. Aan de andere kant worden er ook grappenm rond gemaakt.
15 maart is een nationale feestdag in Hongarije, ter herdenking van de Hongaarse Opstand onder Lajos Kossuth tegen de Habsburgers in 1848. Ook voor de Roemeense Hongaren is dit een belangrijke dag vermits indertijd veel strategische beslissingen in de strijd tegen de Habsburgers in Transsylvanië werden genomen.
Op 15 maart 2006 vond er in de stad Odorheiu Secuiesc (Hongaars: Székelyudvarhely) een massale betoging plaats waar 4.000 tot 10.000 Hongaren vroegen voor meer autonomie van Szeklerland. De Szekler Nationale Raad onder voorzitterschap van de Hongaarse burgemeester van Odorheiu Secuiesc en voorzitter van de Hongaarse Burgeralliantie, Jenõ Szász, hield een conferentie hierover. Met oog op toetreding tot de Europese Unie op 1 januari 2007 moesten de Roemeense autoriteiten dit gedogen. Een van de sprekers was de protestantse bisschop László Tőkés, die zei dat hij geen herziening van de landsgrenzen met Hongarije wou maar wel meer autonomie voor Szeklerland. Vijf dagen voor de demonstratie had de Roemeense president Traian Băsescu een ontmoeting met Jenõ Szász, die de president verzekerde dat de betoging vredig zou verlopen en de autonomie-eisen van de Hongaarse Burgeralliantie uitlegde. Op 16 maart bezocht de president dan het stadje, waar hij sprak met politici van de gemeente en het district Harghita. Hij zei dat Roemenië volgens artikel 1 van de Roemeense grondwet "een onafhankelijke, ondeelbare, natiestaat is" en "er dus geen ruimte is voor Hongaarse autonomie in Transsylvanië". Een meer gedecentraliseerd systeem was voor hem wel bespreekbaar, maar Szeklerland mocht niet meer autonomie krijgen dan andere regio's in Roemenië.
In februari 2007 hield een lokale vereniging een officieuze volksraadpleging over meer autonomie voor Szeklerland, waarop 80% van de ondervraagden positief reageerde. Op 11 februari verklaarde Emil Boc, voorzitter van de Democratische Partij en burgemeester van Cluj-Napoca, dat dergelijk referendum illegaal was en noemde het een "ophitsing richting territoriaal separatisme".
Op 12 februari 2007 bracht de Hongaarse president László Sólyom een staatsbezoek aan Roemenië en sprak met Băsescu, onder meer over de controversiële onderwerpen als meer rechten en autonomie voor de minderheden. Băsescu stelde dat de situatie van de Szeklers volledig in lijn was met de richtlijnen van de Europese Unie en noemde het gehouden referendum onwettelijk en een aanfluiting van de Roemeense wet. Het Roemeense ministerie van Binnenlandse Zaken antwoordde hierop dat het organiseren van een informele peiling niet illegaal is.
De partij Volksactie (Acţiunea Populară) van voormalig Roemeens president Emil Constantinescu steunt de eisen voor meer territoriale zelfbeschikking van Szeklerland.
Een tuks schip is gezonken in de Zwarte Zee. 17 bemanningsleden zijn gered !
Woensdagmorgen is een turks schip gezonken op 6 mijl van Constanta. Het schip was vertrokken uit de haven van Constanta. Door de hoge golven en de lading oud ijzer die nit goed was geladen. Kwam het schip in problemen nabij Tuzla. In enkele minuten zonk het schip naar de bodem. De 17 opvarenden konden gered worden. Gevreesd wordt voor een vervuiling door de mazout die het schip aan boord heeft.
De Szeklers (Hongaars: Székely, Roemeens: Secui - vroegere spelling: Săcui, Duits: Szekler) vormen een Hongaarse etnische groep, die voornamelijk leeft in Transsylvanië. Historisch gezien zijn de Szeklers de grensbewakers van het Hongaarse Rijk. De Szeklers waren in de middeleeuwen naast de Hongaarse edelen en de Transsylvaanse Saksen een van de drie gepriviligeerde naties van Transsylvanië. Het gebied dat historisch gezien door de Szeklers wordt bewoond staat bekend als Szeklerland (Székelyföld) en vormt tegenwoordig in Roemenië vrijwel het enige gebied met een Hongaarse meerderheid. De Szekleridentiteit is voor veel Szeklers een aanvulling op de Hongaarse identiteit. De meeste Szeklers voelen zich in de eerste plaats Hongaar en pas in de tweede plaats Szekler. In censussen bestaat dan ook geen aparte categorie "Szeklers", maar worden ze onder "Hongaren" geplaatst.
In 2002 woonden er 667.559 Szeklers/Hongaren in de districten Harghita, Covasna en Mureş en in delen van het district Cluj (het historische Szeklerland).
Het historische Szeklerland is iets kleiner dan de drie districten en heeft een andere afbakening. Binnen de grenzen hiervan wonen ongeveer 800.000 mensen, waarvan bijna driekwart Szeklers. Als de Roemeense steden en dorpen aan de randen van dit historische Szeklerland niet meegeteld worden, loopt het percentage Szeklers op tot bijna 80%. In verreweg de meeste steden en gemeenten in het Szeklerland vormen de Szeklers meer dan 80% van de bevolking, op veel plaatsen zelfs meer dan 90%. Alleen in het westen, in en rond de grootste stad van de regio, Târgu Mureş of Marosvásárhely (Duits: Neumarkt am Mieresch), vormen de Roemenen de helft van de bevolking.
Van de Szeklers is ruim de helft rooms-katholiek. Zij behoren tot het Hongaarstalige aartsbisdom Alba Iulia / Gyulafehérvár. Iets minder dan de helft is aangesloten bij de Hongaarse Gereformeerde Kerk (Magyarországi Református Egyház, ook vertaald als Hongaarse Hervormde Kerk), een calvinistische kerk vergelijkbaar met de Nederlandse Hervormde Kerk (nu Protestantse Kerk in Nederland). Zij behoren tot de hervormde kerkprovincie Zevenburgen, die sinds Transsylvanië bij Roemenië hoort als min of meer onafhankelijk kerkgenootschap fungeert. Verder bestaat een aanzienlijke unitarische kerk. De Roemenen zijn in overgrote meerderheid lid van de Roemeens-orthodoxe Kerk.
Zoals Belgie een enclave in Nederland heeft, Baarle Hertog, zijn er tal Roemeense dorpen, steden en gebieden die een Hongaarse meerderheid hebben en waar overwegend Hongaars wordt gesproken. Dit is vooral het geval in oa. de grensstreek tussen Roemenië en Hongarije, de provincies Baia Mare, Bihor, Arad en Timis. Maar ook strekt de Hongaarse invloed zich uit tot Centraal-Roemenië, nl. 3 provincies ten noorden van Brasov : Covasna, Hargita en Mureş. Daar ligt het Szeklerland.
Szeklerland (Hongaars: Székelyföld, Roemeens: Ţinutul Secuiesc, Latijn: Terra Siculorum) is een begrip dat tegenwoordig wordt gebruikt om het land aan te duiden dat door de Szeklers, een bevolkingsgroep binnen de Hongaarse minderheid in Roemenië, wordt bewoond. Het gebied is gelegen aan de oostgrens van Transsylvanië en omvat grofweg de Roemeense districten Harghita en Covasna, de oostelijke helft van het district Mureş en enkele randgemeenten van de districten Neamţ en Bacău.
Geschiedenis
In de middeleeuwen was Szeklerland een autonome provincie (eerst van het Koninkrijk Hongarije, daarna van Oostenrijk-Hongarije en uiteindelijk van Transsylvanië), die werd bestuurd door de Szeklers zelf. De Szeklers in het Szeklerland waren net als de Hongaarse edelen en de Transsylvanische Saksen volledig vrij en niet horig aan een heer. Deze drie groepen vormden de vrije naties van Transsylvanië. De vierde grote bevolkingsgroep in Transsylvanië, de Roemenen, had deze voorrechten niet.
In 1867 werd Szeklerland een onderdeel van het Koninkrijk Hongarije en vervolgens opgesplitst in vier districten: Udvarhely, Háromszék, Csík en Maros-Torda.
In 1916 werd Szeklerland binnengevallen door de Roemenen, die zich hadden aangesloten bij de geallieerden. Na de Eerste Wereldoorlog werd Transsylvanië (met het Szeklerland) op 1 december 1918 in Alba Iulia onder Hongaars protest aan Roemenië toegewezen. Deze situatie werd door de westerse mogendheden bevestigd met het Verdrag van Trianon op 4 juni 1920.
In augustus 1940 kwam onder toezicht van Benito Mussolini en Adolf Hitler de Tweede toekenning van Wenen tot stand, die bepaalde dat Hongarije een deel van Transsylvanië (met het Szeklerland) mocht annexeren. In 1947 kwam dit gebied weer toe aan Roemenië in navolging van het Verdrag van Parijs.
Hierna werd er een Hongaarse Autonome Provincie gesticht, die bijna gelijkviel met het Szeklerland. De Hongaarse Autonome Provincie heeft bestaan tot 1964, toen Roemenië (opnieuw) in districten werd verdeeld. Onder de dictatuur van Ceauşescu werd gepoogd door migratie van Roemenen naar het gebied de meerderheidspositie van de Szeklers in het Szeklerland te breken. Daarnaast werd de taal en godsdienst van de Szeklers onderdrukt. Hierdoor is er een Roemeense minderheid ontstaan in het Szeklerland, die echter nergens groter is dan een kwart van de bevolking.
Op 15 maart 2006 vond er in de stad Odorheiu Secuiesc (Hongaars: Székelyudvarhely) een massale betoging plaats waar tienduizenden Hongaren vroegen om autonomie voor het Szeklerland. De Szekler Nationale Raad onder voorzitterschap van de Hongaarse burgemeester van Odorhei Secuiesc, Jenö Szász, hield een conferentie hierover. Met het oog op de toetreding tot de Europese Unie op 1 januari 2007, moesten de Roemeense autoriteiten dit gedogen. Een van de sprekers was de protestantse bisschop László Tökés, die zei dat hij geen herziening van de landsgrenzen met Hongarije wou, maar wel meer autonomie voor het Szeklerland. De Roemeense president Traian Basescu werd ook uitgenodigd, maar wees die uitnodiging af, stellende dat Roemenië "een onafhankelijke, ondeelbare, natiestaat is" en "er dus geen ruimte is voor Hongaarse autonomie in Transsylvanië".
Ik heb de gewoonte aangenomen als ik wat Roemeens klaar maak, om het recept te noteren en dit dan onmiddellijk op de web site van Pele Mele te plaatsen. Na Plăcintă Dobrogeană, Papricaş de pui cu găluşte en Salată de boeuf, staat er vandaag Saramura de crap op het menu.
Bezoek de web site van Pele Mele in het Nederlands en vervolgens doorklikken naar Specifiek Roemeens > Gastronomie > Wat schaft de pot ?
1992 - 1.624.959 personen, 7,1% van de bevolking van Roemenië 2002 - 1.431.807 personen, 6,6% van de bevolking van Roemenië
Alleen Transsylvanië
1720 - 37,2% van de bevolking van Transsylvanië 1786 - 29,4% van de bevolking 1910 - 1.662.000 personen, 32% van de bevolking 1992 - 1.603.923 personen, 20,8% van de bevolking 2002 - 1.415.718 personen, 19,6% van de bevolking
Per district
De Hongaren vormen volgens de census van 2002 de meerderheid in twee districten in Zuidoost-Transsylvanië : Harghita en Covasna.
Gisteren op de begrafenis was ik getuige van iets wat ik nog nooit eerder zag.
Meestal neem ik op een begrafenis ergens achterin plaats om 2 redenen : ik dring me niet erg graag op en vooral ik ken niet al de gebruiken en versta niet alles (vooral de zang). Dus aap ik maar na wat de anderen doen. Maar dit kan niet altijd, soms wordt je op de voorgrond gedrongen. Dit was gisteren enkele malen zo, in de kerk, op op de begraafplaats en zelf aan tafel (zoals wij een koffietafel kennen na het overlijden) zat ik naast de priester.
Met 6 tot 7 personen in mijn auto heb ik het hele parkoer afgelegd. In de kerk viel het nog mee. Daar kan je je tijdens de dienst ingetogen opstellen. Op de begraafplaats vroeg men mij door te schuiven, zodat ik op de eerste rij kwam te staan. Schuin achter mij stond een jutten zak, met volgens mij, op het eerste zicht, vuil van op de begraafplaats. Er stak bovenaan ook een groot been uit de zak. Toen de priester tijdens het ritueel wijn over de overledene sprekelde, deed die dat ook over deze zak. Nog steeds niets vermoedend, volgde ik de ceremonie verder. Aan het einde, toen de kist werd neergelaten, werd ook deze zak bij in het graf gestopt. Ik dacht dit is misschien een familiaal gebruik, dat men spullen meegeeft met de overledene (voor onderweg). De gebruiken bij oa. geboorten, huwelijken en overlijdens zijn streek- en familiegebonden. Dus een familiegewoonte ... een andere verklaring kon ik er niet voor vinden.
Toen ik gisterenavond mijn vriend Marian ontmoette, stelde ik hem de vraag wat dit te betekenen had. Marian klaarde mijn raadsel uit.
De familie betaalt consessie, een taks per grafzerk. Als men meedere familieleden (meestal zonder nabestaanden) heeft, kan dit aardig oplopen. Pas na 7 jaar en mits toestemming van de gemeente en een dokter, mag men het lijk van een familielid opgraven. Dit gebeurt meestal de dag voor men een ander familielid ten grave draagt. Het stoffelijk overschot wordt dan bij de pas overledene begraven om aldus kosten te besparen.
Geen vuil van de begraafplaats, geen ritueel, maar een opgegraven lijk stond net achter mij in een zak !
Een klein uurtje geleden kreeg ik het droevige bericht dat mijn vriend Muchi is overleden.
Muchi was mijn buur op de Pescarie en komt dus ook veel voor in de 2 Roemenie ervaringenboeken die we samen met Belgen en Nederlanders hebben geschreven.
Muchi heeft rond Nieuwjaar een dringende operatie moeten ondergaan. Toen had men hem niet meer zo lang meer gegeven. Ondertussen heb ik hem nog regelmatig bezocht en zag ik hoe hij stilaan achteruit ging. Vorige week was ik samen met Virgil voor de laatste keer bij hem op bezoek.
Hoewel we het zagen aankomen is het toch heel erg een goede vriend te moeten afgeven.
Dumnezeu sa il ierte ! Ik ga nu naar de begrafenis.
De Hongaarse minderheid in Roemenië is met 1.431.807 mensen de grootste minderheid in Roemenië en maakt volgens de census van 2002 6,6% van 's lands totale bevolking uit. Het is tevens de grootste Hongaarse gemeenschap buiten Hongarije en na de Russische minderheden in de voormalige Sovjetrepublieken in absolute aantallen de grootste minderheid in Europa.
De meeste Hongaren in Roemenië wonen in Zevenburgen, waar ze ongeveer 20% van de bevolking uitmaken. Hierin zijn ook de historische regio's Banaat, Crişana en Maramureş inbegrepen. De Hongaren vormen de meerderheid in het centraal gelegen Szeklerland (71,92%) en een grote minderheid in de noordwestelijke districten Satu Mare (35,22%), Bihor (25,91%) en Sălaj (23,07%).
Etnische groepen
De Hongaarse minderheid in Roemenië is etnisch heterogeen en wordt in drie groepen onderverdeeld :
Hongaren Iets meer dan de helft van de Hongaarse minderheid in Roemenië bestaat uit etnische Hongaren, ook wel Magyaren genoemd. Deze groep behoort tot dezelfde etnische groep als de Hongaren in Hongarije. Zij leven vooral aan de grens met Hongarije.
Szeklers De Szeklers (Székely) zijn een Hongaarse etnische groep die in Szeklerland (Székelyföld) woont, dat ongeveer samenvalt met de districten Harghita, Covasna en Mureş. Hun dialect en specifieke culturele kenmerken onderscheiden hen van andere Hongaren maar toch beschouwen de Szeklers zich over het algemeen als Hongaar. Gebaseerd op de laatste officiële Roemeense census uit 2002 schat men het aantal Szeklers op 670.000, wat een kleine helft (46,8%) is van het totaal aantal Roemeense Hongaren.
Csángó's De Csángó's vormen een kleine etnische groep van naar Roemeens Moldavië geëmigreerde Hongaren. Ze beschouwen zich noch als Hongaars, noch als Roemeens, en vormen de enige Hongaarssprekende groep die nooit tot het Hongaarse Rijk heeft behoord.
Geschiedenis
Tot 1920 was er nog sprake van een Roemeense minderheid in Hongarije, dat tot dan deel uitmaakte van Oostenrijk-Hongarije. In de 19de eeuw voerde de Hongaarse overheid een actieve magyarisatiepolitiek in Transsylvanië en werden de Roemenen er gediscrimineerd. Na de toewijzing van het gebied aan Roemenië met het Verdrag van Trianon (1920)draaiden de rollen om. De Groot-Roemeense regering voerde vooral op sociaal-economisch vlak een anti-Hongaars beleid. Tijdens de Tweede Wereldoorlog vervoegde Hongarije zich bij de asmogendheden en herwon zo kort de controle over Transsylvanië, maar na de Oorlog werden alle grenswijzigingen weer ongedaan gemaakt. Tot halfweg de jaren 50 werd er geen al te agressieve minderhedenpolitiek gevoerd, maar na de Hongaarse Opstand in 1956 sloeg de situatie weer om. Onder Ceauşescu kwam de roemenisering in een stroomversnelling. Na de Roemeense Revolutie in 1989 waar Hongaren en Roemenen aan hetzelfde zeel trokken werkte dit nog even door maar na 1995 neutraliseerden beide landen hun relaties met oog op toetreding tot de EU en de NAVO. Sindsdien verbetert de verstandhouding enkele diplomatieke rellen daargelaten en krijgen de minderheden in Roemenië steeds meer autonomie en sociale en culturele rechten.
Ik las onlangs iets over de Hongaarse minderheden in Roemenie, meer specifiek over de Szeklers die in een grote zone van Roemenie een meerderheid vormen. Ik was vooraf reeds op de hoogte van de situatie, maar ben er mij even gaan in verdiepen.
Ik ken tal van hulporganisaties die sinds de revolutie in oa. in Szeklerland de Hongaarse minderheden hulp bieden. Vandaar ook mijn interesse.
Ik wil dit absoluut niet politiek benaderen of de problemen ervan aankaarten. Ik sta er noch positief, noch negatief tegenover. Ik observeer ! Ik heb er meer informatie over ingewonnen en wil de lezers van mijn blog mijn opzoekingen per plezier overmaken. Net als voor mij, zal het voor jullie een wetenswaardigheid zijn.
Het kort werkje dat ik er over maakte is bijna klaar en zal in het kort op mijn blog staan. Kom maar kijken !
Korte tijd geleden bezocht ik een Nederlander in de gevangenis van Colibasi. Zijn familie had mij zakken meegegeven met zaken die hier moeilijk verkrijgbaar zijn en zeker niet in de gevangeniswinkel te koop zijn.
Na mijn aanmelding, bracht ik de zakken net als ik deze kreeg samen met mijn zoon naar binnen. Bij de eerste controle werd reeds ee heel deel geweigerd. Van de voedingswaren mochten oa. Chocolade hagel, Pindakaas, worsten en Sandwish Spread niet binnen (gewoonweg omdat ze het niet kenden). Deze zaken gingen terug in de wagen en ik ging met de rest op bezoek. Koekjes en Chocopasta mocht dan weer wel, maar over droge beschuit deed men dan weer eigenaardig. Uiteraard was de gedetineerde wat boos omdat hij zijn specifieke Nederlandse spullen niet kreeg. Ik bedacht een oplossing :
Toen de bewaker passeerde zei ik hem dat het mij verwonderde dat die spullen niet binnen mochten, want de vorige keer mocht het wel. Aan het einde van het bezoek mocht ik dan weer terug naar de auto om een aantal zaken terug te halen. Je ziet dus dat je met hard roepen veel minder bekomt dan met je onderdanig en gewillig op te stellen in Roemenie.
Salată de boeuf Olandeză Bij het overhandigen van de Sandwish Spread 4 gefrnste wenkbrouwen. Geen van beiden kende dit. Ik eigenlijk ook niet maar ik kan lezen, dus trachtte ik het in het Roemeens uit te leggen. Ze bleven verwonderd naar de potjes kijken. De ene opende 1 potje en rook eraan. Hij zei tegen zijn collega : "Dit is Salată de boeuf !", waarop de andere : "Neen, want er zitten geen erwten in !" Ik dacht bij mezelf, van dit moment moet ik gebruik maken, ze zijn op hun vriendelijkst. "Dat is het ! U heeft gelijk mijnheer ! Het is net als Salată de boeuf, maar dan Salată de boeuf Olandeză, zonder erwten. Het is typisch Hollands, zelfs wij als Belgen eten zoiets niet, vandaar dat ik het ook niet zo goed ken." ... en de Salată de boeuf Olandeză vertrok naar de overkant.
Ruim twee jaar geleden beloofde ik om Ina te helpen met het maken van een web site voor de stichting in Hardenberg. Toen maakte ik een ontwerp.
Persoonlijke problemen van ons beiden en ook andere hindernissen, hebben het afwerken van deze site steeds uitgesteld. Eind 2009 hielden we de oude projecten terug uit de koelkast en werden de updates, van de zaken die veranderd zijn, aangepast. In het voorjaar van 2010 was de web site klaar.
De Stichting Roemenië Comité Hardenberg zorgde voor een eigen domeinnaam, nl. http://www.srch.nl
Vanaf nu neemt Ina het beheer van de web site over, maar onder supervisie. Of we zeggen ... "De web site van Stichting Roemenië Comité Hardenberg werd op 01 augustus 2010 opgeleverd". Als er iets misloopt stuur ik wel bij, Ina !
Veel succes met jullie web site en jullie stichting !
Een tuks schip is vorige week gezonken in de Zwarte Zee. 17 bemanningsleden zijn gered !
