De Romanian Boat Show van 16 tot 20 juni 2010 in Constanta kan als geslaagd worden bestempeld, alhoewel .... * de bezoekersopkomst aan de lage kant lag * er minder spectakel (zowel boten als standhouders) was * zeker te wijten aan de crisis, de omzet aanzienlijk lager lag * wij erin geslaagd zijn toch nog een omzet te verwezenlijken, dit in tegenstelling met andere exposanten
Van de 8 gezaaide kruiden staan er reeds 5 (... ondertussen 6) uit. Voor verse kruiden fijn, moet je in Constanta zijn !
Hoewel de opkomst voor de "Romanian Boat Show" aan de lage kant ligt, loopt het toch niet zo slecht. Het slechte weer van gisteren ('s nachts storm en overdag grijs, winderig en regenachtig) zorgde dan ook nog eens voor minder bezoekers. Wie toch op bezoek komt zijn wel potentiele klanten en mensen die wat nodig hebben. Gezien ik aan de andere beurzen niet kon deelnemen, heb ik een massa aan catalogussen op overschot. Deze worden nu aan iedere bezoeker bij de ingang van de beurs uitgedeeld. Verder ben ik net als vorig jaar vrijwel de enige die wat heeft verkocht. In de vrije momenten neem ik mijn hengeltje en tracht ik wat (kleine) visjes te vangen langs de kant tussen de jachten. Vandaag schijnt weer volop de zon. Hopelijk mag mijn hengeltje de hele dag aan de kant staan !
Pas terug in Roemenie zijn we opnieuw van start met de dagelijkse bezigheden. Hier komt echter nog e.e.a. bovenop. Ik wil wat gaan tuinieren. Dit zal aanvankelijk gebeuren door het kweken van kruiden op het balkon, maar de bedoeling is om dit met de tijd uit te bouwen naar echt tuinieren. Daarbij wil ik nog enkele dieren houden. De plannen zijn dus groot ! Sinds gisteren zijn we ook volop met de voorbereiding bezig van de botenbeurs "Romanian Boat Show" van 16 tot 20 juni in Constanta. Vanmorgen werd de tent opgesteld en vanavond gebeurt de verdere voorbereiding om morgen het JOBE watersportmateriaal te kunnen aanbieden aan de Roemeense watersportliefhebbers. De nieuwe start houdt ook in dat ik zodadelijk naar de longspecialiste ga in Constanta. Daarna staat nog heel wat medisch op het programma.
Vanavond had ik dan het eerste medisch gesprek. Het liep voortreffelijk en de behandeling wordt hier overgenomen en verder gezet. Het ziet er PERFECT uit. En ........... grote woorden van dank aan Harm hiervoor !
Sinds half april 2010 was ik naar Belgie voor een voorziene periode van 2 -3 weken. Gezondheidsproblemen hebben echter de hele planning in het 100 gestuurd. Zo verbleef ik 8 weken in het land waar ooit mijn wiegje heeft gestaan. Tevens beschikte ik daar zelden over internet. Dit alles had duidelijk invloed op mijn blog. Zelden kwam ik ertoe hier nog wat te schrijven. Ondertussen ben ik enkele dagen terug in Roemenie en zal ik er opnieuw trachten werk van te maken om regelmatig wat te schrijven.
Ondertussen ben ik terug in Roemenie toegekomen.
Vrijdag krijg ik groen licht van de longarts. Het duurde maar even om de gepakte koffers in de auto te duwen en weg was hij ! Via de firma in Nederland werd koers richting Roemenie gezet. De reis is voortreffelijk verlopen. Zaterdag rond 18 uur hielden wij halt in Rimnicu Valcea, bij de vrienden waar ik 1 1/2 jaar terug de slachting van het varken bijwoonde. "Hai la masa !" (Vooruit aan tafel), klonk het onmiddellijk. De ciorba de peste en de vis werden onmiddellijk overgoten met tuica. De muziek werd luider gezet. Ik voelde mij dadelijk weer thuis ! Rond 21 uur werd de rit verder gezet. Onderweg zijn we nog gestopt voor een maaltijd en een koffie. Zondagmorgen rond 2u30 kwamen we in Constanta toe.
Zondag was het rustdag en werd er orde op zaken gesteld. Maandag de eerste werkdag en de voorbereiding van de Romanian Boat Show, die van woensdag tot zondag plaats vindt. Morgen heb ik de eerste afspraak met de longdokter in Constanta.
Het duurt nu al lang genoeg ! aanstaande vrijdag ben ik 8 weken in Belgie, daar waar er slechts een 3-tal weken gepland waren. Ik hoop dat de bloedanalyse van morgen een gunstig resultaat geeft, zodat de arst vrijdag het licht op groen zet en dat ik terug naar huis mag keren. De verveling slaat toe !
Het is erg te moeten waarnemen hoe het rascisme steeds maar toeneemt in België. Toen ik vroeger naar België overkwam, was dit meestal voor een korte periode en dikwijls met het vliegtuig. Nu rij ik hier al meer dan 4 weken rond met Roemeense nummerplaten. Voor een aantal mensen is dit geen probleem, maar de niet zo hoffelijk Belg (dikwijls dus zelf van vreemde origine) denkt daar anders over.
Reeds de eerste dag. Ik verbleef toen bij mijn nicht in Temse. De oprit van de N16 vanuit het centrum van Temse in de richting van Mechelen is zeer kort en ligt onmiddellijk na een bocht. Bij druk verkeer is het dus zeer moeilijk om de N16 op te rijden. Zaterdagmiddag is het minder druk. Ik wil de baan opkomen, maar er komt een wagen op het rechter baanvak (linker baan is vrij). Hij maakt geen ruimte zodat ik kan opkomen, maar doet nog wat erger ... hij komt vlak naast me en begint te remmen, zodat ik wordt geblokkeerd en moet stoppen. Enkele 100de meter steek ik hem dan voorbij en moet hij maar naar het diepste van zijn rempedaal ! Bij het horen van mijn stem uit het raam, werd die man wel even lijkbleek, want de Roemeen die hij had gekloot, bleek een Belg te zijn.
Begin vorige week kom ik langs een tweevaksbaan. In de andere richting
staan 2 wagens geparkeerd en er komt een lichte vrachtwagen uit de
andere richting die, wanneer ik tussen de 2 geparkeerde auto's was, de
eerste auto dubbelde. Ik moet bruusk stoppen. De bestuurder maakt obsene
gebaren en wil dat ik achteruit rij om hem door te laten. Ik bleef
gewoon staan en uiteindelijk is hij toch recht gereden tussen de 2
geparkeerde auto's. Toen de bestuurder (van chocolade bruine kleur) mijn
Vlaams mocht aanhoren, begreep deze wel dat ik meer Belg was dan
hijzelf.
Vorige vrijdag reed ik met mijn zoon naar NL om goederen op te halen bij mijn leveringsfirma. Tussen Antwerpen en de NL-grens houden we even halt aan een bezinestation. Een verhakkelde lichte vrachtwagen staat bij de parking van de benzinestationwinkel. Mijn zoon wil de wagen er naast parkeren. Op het moment dat mijn zoon de parkeerplaats oprijdt, komt de lichte vrachtwagen achteruit (zonder achteruitrijlicht) en zwnekt uit naar onze auto. Nadat mijn zoon parkeerde begint de bestuurder obsene gebaren te maken. Toen ik uitstapte riep hij me : "Not Romania here !" De niet originele Belg kreeg dan van mij maar even zijn huid volgescholden in het Nederlands. Niet met de woorden "Tis gij niet zijn hier in Istambul !", maar met echte Vlaamse gotfers e.d.
De laatste dagen kwamen tal van e-mails of chatberichten in verband met mijn gezondheid binnen. Om geen valse geruchten de wereld in te sturen, denk ik dat het best is dat ik zelf klaarheid breng. Net 3 weken geleden begaf ik mij naar de huisdokter wegens een eigenaardig gevoel in de rechter onderarm. Deze stuurde mij door naar een neuroloog in het hospitaal. Een diepgaand onderzoek wees uit dat men iets zag op de longen wat er niet thuis hoort. Dus naar de longspecialist. Een scanner gaf geen duidelijke resultaten. Dan maar naar het AZ in Antwerpen voor een PETSCAN. Nog steeds geen uitsluitsel in de resultaten. Een longspoeling gaf ook geen duidelijk beeld. De longspecialist wil zekerheid en zoekt verder. Over de problemen met de arm wordt niet meer gesproken. De dokter zegt wel dat de onderzoeken dringend zijn, maar ik wordt vooral ambulant of via daghospitaal behandeld. Momenteel wordt een longpunctie op 18.05 voorbereid. Er is iets goed aan mezelf ... de EKG van vandaag was perfect De punctie van dinsdag is onder volledige verdoving. Daarvan heb ik volgende week vrijdag de uitslag. Dan volgt misschien nog een onderzoek. Tot eind mei ben ik zeker in Belgie.
18.05.2010 : De onderzoeken die voor
vandaag was gepland, is wegens administratieve redenen niet kunnen
doorgaan.
Weer afwachten dus ! Straffe zaken ook in Belgie, niet alleen in Ro ! Mijn EHIC geldt wel in het plaatselijk hospitaal, maar niet in het AZ Antwerpen. Daar beschouwd men mij als een niet verzekerde particulier en vraagt men een voorschot van 750 Euro. De behandelende specialist kon er ook niet aan uit en helpt mij verder ... Haar besluit : dit onderzoek wordt overgeslagen en men zal a.s. donderdag het laatste onderzoek doen in het plaatselijk hospitaal. Dit onderzoek is verdergaand dan wat voor vandaag was gepland, maar houdt wel een klein en voorzien risico in.
20.05.2010 : Vandaag heeft de longpunctie plaats gehad. Alles is zeer goed verlopen. Toch is er een lichte klaplong onstaan. Daardoor moet er morgen opnieuw een radiografie van de longen gebeuren. De uitslag van de punctie is begin volgende week voorzien.
De uitslag van vandaag 21.05 : De uitslag van de thorax wijst uit dat de klaplong onder controle is. Ik mag echter nog geen inspanningen doen of zware zaken optillen. De uitslag van de punctie zal ik volgende week vrijdag 28.05 krijgen. Ik neem dus 1 week vakantie !
29.05.2010 : Ik heb gisteren de uitslag gekregen. Er is geen (kwaadaardige) kanker vastgesteld. Men blijft bij de eerste vaststelling : een vorm van gesloten TBC. Goed resultaat dus, want dit is eenvoudig te behandelen. Maandag moet ik een nieuw bloedonderzoek laten doen. Het onderzoek is iets nieuw, warmee men zelfs in het UZ weinig ervaring heeft. Daarna start de therapie die ongeveer 6 maand kan duren, maar dus ook in Roemenie kan worden verdergetzet. Na 1 week is er dan nog een controle. Blijkt deze goed te zijn, dam MAG IK NAAR HUIS ! Ik verwacht dus rond 10 juni terug in Constanta te zijn.
Ultimele
zile am primit numeroase e-mailuri sau mesaje instant cu privire la
sănătatea mea. Pentru a nu trimit informatie false în lume,
cred că cel mai bun ca dau eu claritate. Doar trei
săptămâni în urmă m-am dus la medicul de familie, din cauza un sentiment
ciudat în antebraţul drept. Acest lucru ma trimis
la un neurolog la spital. O investigaţie aprofundată a arătat că
unul a văzut ceva la plămâni ceea ce nu aparţin. La
specialist pulmonar, atunci. Un scaner nu a dat un rezultat clar. Apoi, doar
pentru un PETSCAN la AZ în Anvers. Totusi
rezultatele nu sunt concludente. Specialist
pulmonar vrea de siguranta. Despre
problemele cu braţul nu mai este vorbită. Doctorul a spus
că investigaţiile sunt urgente, dar da tratatement în principal ambulator sau spitaal de zi. Acum pregătesti o puncţie
pulmonar pe 18.05. Ceva bun despre
mine ... EKG a fost perfect astăzi Marţi este
puncţia sub anestezie totală. Din această am rezultatele vinerea
viitoare. Apoi vine, probabil, alte analise. Până la sfârşitul lunii, mai sunt în Belgia.
18.05.2010 : Analise care au fost
planificate pentru ziua de azi, din motive
administrative,
nu poate fie facut.
Deci, astept din nou ! CEASS
mea este bine în spital local, dar nu în AZ Anvers. Momentan acolo
mi-au considerat ca un individ neasigurate şi solicită un depozit de 750
de euro. Specialistul tratarea nu ar putea merge chiar si te va ajuta-ma
... Decizia sa: această examinare va fi făcut joi în spital local. Această analise mearga mai dincolo de ceea ce a fost planificat pentru azi, dar oferă un risc mic.
20.05.2010 : Astăzi, am avut puncţia
pulmonar. Totul a mers foarte bine. Totuşi, există un pneumotorax uşoară apărea. Prin urmare, mâine din nou o radiografie a plamanilor e de facut. Rezultatul
puncţia este prevăzută la inceput de saptamana viitoare.
Rezultatul
de astazi 21.05: Rezultatele arată că piept pneumotoraxul este sub
control. Eu încă nu poate ridica lucruri grele sau
fac eforturi. Rezultatul puncţie, voi
primi săptămâna viitoare, vineri 28.05. Aşa am o săptămână de vacanta !
29.05.2010 : Ieri am primit
rezultatele. Nu există nici o canceroase (maligne). Rămâne la prima observaţie: o formă închisă de TBC. Deci bun
rezultat, deoarece este uşor de tratat. Luni am o noi
teste de sânge. De cercetare
este ceva nou, care unul chiar in neexperimentat UZ. Apoi începe tratamentul
poate dura aproximativ şase luni, dar şi în România poate continua. După o săptămâna există încă un cec. Acest lucru pare a
fi bun, barajul trebuie să merg acasă!Aşa că am
aşteptat în jurul 6.10 pentru a reveni la Constanţa.
Ik heb recent een beslissing genomen i.v.m. het voorzitterschap van SOS România - Ţările de Jos. Hieronder de brief aan de medewerkers.
Constanţa, 10.05.2010.
Beste SOS-Medewerkers,
Recente wijzigingen hebben er mij toe gedwongen om enkele drastische maatregelen te treffen in mijn privaat leven. Vooral gezondheidsproblemen zijn de aanleiding dat ik het leven van een andere kant ga bekijken.
Hierdoor heb ik besloten om mij als Voorzitter van onze vereniging SOS România - Ţările de Jos terug te trekken. Dit houdt echter niet in dat ik de vereniging niet zal blijven steunen. Ik zal mijn uiterste best doen om alle zaken op een deftige mannier over te dragen aan mijn opvolger en daar waar nodig het nieuwe bestuur met raad en daad blijven bijstaan in de nabije toekomst. Verder zal ik 'zo mogelijk' medewerker blijven voor de provincies Constanţa en Tulcea (bijgestaan en/of in samenwerking met Harm Luth).
Tot er een nieuw bestuur is samengesteld, zal ik met het huidige bestuur trachten om de lopende zaken zo goed mogelijk verder te behartigen. Ik stel dan ook voor dat de Ondervoorzitter Andre MUIT, vanaf heden het voorzitterschap zal waarnemen.
Langs deze weg wil ik ook alle medewerkers en ex-medewerkers van harte danken voor hun prestaties in het verleden. Ik hoop dat onze organisatie in de toekomst verder op jullie medewerking mag blijven rekenen, zodat onze positieve uitstraling gewaarborgd blijft. Ik wens ook de toekomstige leiding heel veel succes toe.
Met beleefde groeten,
Stan Distelmans
Presedinte - President - Voorzitter
sdistelmans@momas.ro
Ondertussen ben ik enkele dagen in Belgie. Alles loopt naar wens en de zaken beginnen zich te stabiliseren. Dit houdt in dat ik naast de hoofdzaak van mijn overkomst ik stilaan ook tijd begin te maken voor de andere zaken. Spijtig is dat ik niet altijd over internet kan beschikken. Vandaag test ik uit of ik bij de buren geen wireless kan vinden. Dit zou de zaak heel wat vergemakkelijken. De meeste mensen waarmee ik een afspraak heb, kregen een e-mail vanmorgen. De inhoud komt erop neer dat ik tot nu geen verdere planning kon maken, maar dat daar stilaan verandering gaat inkomen. Wie me in Belgie telefonisch wil bereiken, kan dat via het nummer 0474/52.08.17 of vanuit het buitenland 00/32/474/52.08.17. Groetjes uit Temse (aan de Schelde)
Zoals gepland ben ik woensdagmorgen uit
Cta vertrokken (met enige vertraging), maar toch kwam ik 's avonds was in Arad toe. Wat een verrassing was en ik dus vroeger niet kon aankondigen : mijn zoon en 2 honden gingen mee naar Belgie.
Donderdag om ongeveer 11 uur zijn we dan terug vertrokken uit Arad en kwam Ghita ons vervoegen in de auto. Ghita is een jonge man die tijdelijk in Nederland zak verblijven. Buiten dat we onderweg meerdere malen met regen werden bedacht, liep alles zeer vlot en naar planning. Reeds maanden had ik zin in de Gulash die in keteltjes aan de Hongaars-Oostenrijkse grens in hotel Paprika wordt geserveerd. Vrijdag om 6u30 zijn we in Antwerpen aangekomen. Voor Ghita werd een ticket gekocht voor de eerste trein van 7u00 naar Dordrecht. Na de begeleiding naar de trein ... tijd voor een koffie, maar daar ging de telefoon, mijn dochter "Papa, waar ben je ?" Op enkele kilometer van bij haar besloot ik de verrassing dadelijk naar het doel te brengen en enkle minuten nadien stond ik met haar broer voor haar neus.
Vrijdag (overdag) ben ik gestart met de eerste werkzaamheden (vooral
administratieve voorbereidingen). Zaterdag werd een rustdag, die
ingekleed werd door familie-re-unie, ... een pakje belgische friet met het nodige vlees en sausjes en natuurlijk een
lekkere Duvel.
De kids (neven, nichten en wat vrienden) hebben zaterdagnacht (zondagmorgen) een stapje in
de wereld gezet. De oudjes (waaronder ik) mochten op de small-kids
passen of TV kijken. Zondag stond een bezoek aan Brussel op het programma.
Maandag beginnen de 'echte' werkzaamheden !
De kogel is door de kerk, aanstaande woensdag14.04 vertrek ik uit Constanta richting Belgie. Dit weekend doe ik alle voorbereidingen. Dinsdagmiddag 13.04 heb ik nog een medisch onderzoek. Enkel bij slecht resultaat kan dit nog voor enige uitstel zorgen. Woensdagmorgen zeer vroeg in de ochtend vertrek in uit Constanta. Nabij Pitesti bezoek ik een gedetineerde en dan gaat de reis verderom 's avonds nabij Arad toe te komen. Na overnachting zal in de vroege uren terug vertrokken worden om 's avonds (laat) in Belgie toe te komen. Vanuit Arad rijdt er iemand mee (tot Antwerpen of Nederland - nog af te spreken). Met 2 bestuurders moet dit volgens mij zeker te halen zijn. Ik zal net als bij mijn vorige overkomst in november 2009 een strikt te volgen programma opstellen. Na ongeveer 2 weken kom ik terug naar Roemenie.
Pasen staat in het teken van 'het Licht'. In het orthodoxe geloof is het belangrijk van de priester 'het licht' te ontvangen en dit thuis te brengen. Alle gelovigen staan bij de kerk met Pasen met een kaars. Het licht wordt onder de gelovigen doorgegeven en het thuiskomen met 'het licht' (de kaars) zorgt voor vrede en geluk in huis. Om 3 uur vannacht viel weer eens de electriciteit uit in mijn zone. Gelukkig was ik met 'het licht' thuisgekomen en was mijn kaars nog niet uit. Zoniet had ik mijn bed niet meer gevonden ! Hristos a inviat !
Cozonac is een traditioneel Roemeense dessert. Het wordt meestal geserveerd met Pasen en Kerstmis, maar ook op grote feestdagen. Ook in Bulgarije kan men cozonac vinden. Cozonac is een zoet brood, waarin melk, suiker, eieren, boter en rozijnen zijn toegevoegd. In Bulgarije wordt ook citroenschil aan het deeg toegevoegd. De Italiaanse Panettone is zeer vergelijkbaar met de algemene cozonac, het meest zichtbare verschil is hun vorm.
In Roemenië verschilt het zoete brood aanzienlijk tussen de regio's, vooral wat betreft de garnituren. Het deeg is vrijwel gelijkaardig in het hele land : een zoet brood wordt gemaakt met bloem, eieren, melk, boter, suiker en zout. Afhankelijk van de regio voegt men rozijnen, Turks fruit (Lokum Rahat), geraspte sinaasappel-of citroenschil, walnoten of hazelnoten, vanille of rum toe. Cozonac kan worden bestrooid met maanzaad op de top. De gekrulde bovenvorm geeft een typisch karakter aan het brood.
Cozonac werd gekozen om Roemenië voor te stellen tijdens het project Cafe Europa, een initiatief tijdens het Oostenrijkse voorzitterschap van de Europese Unie, op de Dag van Europa 2006.
In kookboeken en op internet staan tal van recepten voor het maken van Cozonac.Weinig Roemenen kennen het gebruik van zelfrijzende bloem, maar gebruiken bloem en gist. Tal van Roemenen zijn dan weer diabetes. Ik ook. Vandaar maakte ik mijn eigen recept : Cozonac voor diabetes
Ingredienten : 1 kg zelfrijzende bloem 1/2 liter melk
250 gr. boter
50 ml olie
8 eieren
300 g fructoze suiker + 200 g (voor vulling)
1 theelepel zout 1 fles rum essentie eventueel 1 fles vanille essentie
een citroen (sap en schil)
200 g walnoten
150 gram rozijnen
3 eetlepels cacao (kan ook 2 eetlepels cacao en een
eetlepel van fijn gemalen koffie) maanzaad
Van deze ingrediënten maakt men ongeveer 2 cozonac (in
vormen van 40 cm lang)
Bereiding:
Deeg : Voor het
welslagen van de cozonac is de voorkeur te werken in een hete ruimte zonder
lucht stromingen en dat de ingrediënten op kamertemperatuur zijn.
Splits de eieren, eigeel (alle 8) klop 3 (alleen 3) eiwitten met zout en 150 gr. fructoze suiker
De melk wordt verwarmd met 150 gram fructoze suiker (1 / 2 van het bedrag) en de citroenschil, totdat het
suiker smelt.
De warme melk mengen met, eigeel
en citroensap. Nadien stelselmatig het geklopt eiwit met suiker, de olie
en meel en toe en gesmolten boter toevoegen en dan het kneden beginnen.
Kneden (het moeilijkste
deel van de voorbereiding) moet ongeveer 1 uur duren tot het deeg loskomt van de kom.
Vuling : De
rozijnen mengen met rum, het overgebleven eiwit (5 stuks) en 200 gram suiker schuimig
kloppen, mengen met noten en cacao (2 eetlepels) en koffie (1 eetlepel) en eventueel
met vanile. Afwerking :Verdeel het deeg in 2 gelijke
delen en rol deze. Bestrijk met het vulsel en rol het deeg op.
Rol deze 2 rollen door mekaar
zodat de gekrulde bovenvorm wordt bekomen. Bestrooi met
maanzaad.
De
verkregen deegrollen in een ingevette en met bloem bestrooide bakvorm.
Bak de Cozonac gedurende ongeveer 1 uur in een
voorverwarmde oven op 170 granden Celcius. De
Cozonac is klaar als men er met een breinaald in steekt en er geen deeg meer
blijft aanplakken.
Volgens de tradities in Roemenië begint Pasen al op donderdag (de dag van de kruisiging van Jezus) voor Pasen met
het schilderen van de eieren. De hard gekookte eieren worden nu in alle kleuren geschilderd, maar orspronkelijk was het rood. De rode kleur komt door het feit dat door de volgelingen van Jezus voedsel aan de voet van het kruis brachten, waaronder eieren. Het druipen van zijn bloed over het voedsel kleure de eieren rood.
Vanaf zondag (na de Vasten) tot dinsdag worden de eieren na een bepaald ritueel gegeten : De oudste persoon of de man houdt zijn ei in zijn hand, de tegenspeler heeft ook een ei in de hand, zeggende: "Hristos a inviat !" (Christus is opgestaan!). De andere moet antwoord: "Adevărat a inviat !" (Hij is waar, hij is opgestaan!). Vervolgens worden de eieren tegen elkaar getikt. Wiens ei breekt moet dit aanbieden aan dee met het niet gebroken ei. Dit levert leuke spelletjes op tussen de gasten en vooral onder kinderen. Er zijn ook "bedriegers" met parelhoenders eieren of zelfs eieren hout.
In bepaalde streken in Roemenië (vooral Boekovina en Maramures) is het beschilderen van eieren echte kunst geworden en worden de eieren ook als souvinirs aangeboden.
Een tip : je kan ook eenvoudig het ei het uitzicht van marmer geven. Wikkel daarvoor het ei in bladeren van ui alvorens het in de kleurvloeistof te laten.
Op Goede Vrijdag en Paasnacht zijn bijna alle Roemenen in de kerk te vinden. Paaszondag : Christenen vieren deze dag vanuit hun geloof dat Jezus opgestaan is uit de dood, op de derde dag na zijn kruisiging. De Paas-misdienst vangt aan op zaterdagavond. Net voor middernacht worden
alle lichten gedoofd en om 12 uur komt de priester met een kaars, hij
geeft 'Het Licht' door aan de gelovigen die allen een kaars bij zich
hebben. In een mum van tijd gaat het dan van pikdonker over in een
vuurzee. De priester zegt "Hristos a inviat" (Christus is opgestaan),
waarop de gelovigen antwoorden "Adevarat a inviat" (Het is waar dat hij
is opgestaan). Dit wordt de hele week door herhaald bij ontmoetingen
onder de roemenen zelf. De dienst duurt tot in de vroege uren. Alle (orthodoxe)
rituelen worden 3 maal uitgevoerd. Na de dienst gaat men met de brandende kaars naar huis om ook aldaar 'Het Licht'te brengen voor een goede toekomst. In sommige gevallen brengt ook het licht bij buren of familie, zoals bij bejaarden of zieke personen die zich niet naar de kerkdienst kunnen begeven. Op Paaszondag wordt het eten klaar
gemaakt op basis van lamsvlees. Van het lammetje gaat niets verloren.
Op het Paasmenu staat :
Voorgerecht : gekleurde eieren, branza (witte kaas), drop (een droge pate van het lam), salam (een waaier van vlees), komkommers, tomaten, en radijzen
Ciorba de miel (zure soep van het lam)
Hoofdgerecht : friptura (de zachtere delen van het vleesworden gebakken, meestal wordt ook varkenvlees bijgevoegd voor deze die geen lamsvlees lusten), een salada en frietjes
Bij alles wordt brood geserveerd.
Dessert : Cozonac (traditioneel roemeens zoet brood)
Paasmaandag is ook een officiele
feestdag en sommigen voegen er ook dinsdag nog aan toe.
Roemenen hebben in de geschiedenis al heel wat uitvinders geleverd. Denken we maar aan : Aurel Vlaicu, Henri Coanda, Petrache Poenaru en vele anderen.
Dat roemenen vindingrijk zijn en voor alles een oplossing hebben, weten we alemaal. Dat hebben zij vermoedelijk ook te danken aan de tijden waarin ze niet konden beschikken over de zaken die ze nodig hadden. Een voorbeeld : een mes + een hamer = een bijl. Zo kan ik 10-tallen zaken opnoemen.
Een tijdje terug plaatste men in mijn omgeving enkele betonconstructies, die voraan en bovenaan met ijzeren hekken worden afgesloten. Hierin worden dan de vuilbakken geplaatst, maar nu afgesloten daar waar ze vroeger open stonden. De buurtbewoner komt met zijn huisvuil en etensresten , gaat de trapjes op en dropt het zakje door het kleine gat met een veer recht in de vuilbak. De poortjes zijn netjes met een slot vergrendeld. Door het gat met veer kunnen geen volwassenen om de boel door elkaar te trekken. Dit biedt het voordeel dat het nu proper is rond de vuilbakken. De straathonden kunnen de boel niet meer overhoop halen en de vuilbaketers kunnen ook hun resten niet laten rondslingeren. Mooie uitvinding toch ! Maar voor ieder slot bestaat een sleutel ...
Deze week kwam ik in het donker naar huis gewandeld. Vanop afstand zag ik een vrouw staan op de trapjes. Ze bleef onbeweeglijk staan met haar gezicht naar de muur, dus niet naar de straatkant. Voor haar lagen op straat een 5-tal honden, muisstil ! Ik dacht bij mezelf : LET OP ! Hier is iets niet pluis. De honden bleven stokstijf liggen, alle kijkend in de richting van de vuilbakken. Toen ik passeerde zag ik in de vuilbak een kind van amper 3 jaar. Het zat te ronselen in de vuilbak om door het gat aan moeder alles wat bruikbaar en eetbaar was door te geven. De honden waren dus aan het wachten op de afvalsresten van de afvalsresten. Moeder draagt de zakken gevuld met de waren die het kleinste van de familie als 'KOST'winnaar heeft verzameld en vader heeft ook eten.
Twee dagen terug brak er brand uit op de pescarie. Vissers waren teruggekoen van de zee en een van hen had een brandende sigaret laten vallen in de nabijhei van bezinetanks. Hierdoor is vuur ontstaan en zijn 4 boten zwaar beschadigd, waaronder deze van mij vriend Virgil. Eerst wist ik het niet dat ook zijn boot bij het ongeval was betrokken, omdat hij achterin lag. Gisteren toen ik terug naar de pescarie ging, merkte ik het pas. Door de brand aan de naastgelegen boot is de hele neus van Virgil's boot beschadigd.
Vrijdagavond moest ik voor de zaak naar Calarasi. Calarasi is een niet veel beduidende stad in het zuiden van Riemenie aan de oever van de Donau en op enkele kilometer van Bulgarije. Gezien het laat werd besloot ik om in het Hotel Complex Albatros - Podul 4 te overnachten. Ik had hier reeds informatie over gevonden op het internet. Het complex beschikt over tal van recreatiemogelijkheden, waaronder in de zomer watersport. Dus misschien een nieuwe klant voor Jobe. Gisteren keerde ik terug langs Ostrov. Ik nam vanuit Calarasi de overzet om de Donau over te steken (heb deze weg reeds enkele malen gedaan). De Donau staat op een zeer hoog pijl. De rivier is uit haar oevers getreden. Gelukkig houdt de 2de dijk, die meestal de weg is stand. Zoniet zou er veel schade zijn.
Eens aan de overkant rij je lang de Bulgaarse stad Silistra. De stad
ligt aan de grens, er is nog altijd een grenspost en de oude schrikdraad
die Roemenie met Bulgarije scheidt is er nog altijd. Toch is er vrij
veel gependel tuseen de 2 steden. Even halt gehouden aan het vrouwenklooster van Dervent. Langs de wijngaarden geraak ik tot
bij Ostrov en even verderop staat een wegwijzer naar een burcht "Cetatea Pacuiu lui Soara". Door
slijk en plassen op een weg waar slechts 1 auto kan rijden, moet ik na
enkele kilometer omkeer maken. Onmogelijk om verder te rijden en
gelukkig een plaatsje waar ik de wagen kon keren. Het bezoek zal voor een andere keer zijn.
Ik rij verder tot aan het klooster van Sf. Apostol Andrei, een klooster
waar ik telkens stop als ik deze weg neem. Het ligt op een 4-tal kilometer van de hoofdweg. Het klooster verschild van de anderen doordat Apostel Andrei het kruis anders draagt dan de andere heiligen, namelijk in een X-vorm en niet zoals alle anderen in een +-vorm Tijdens mijn bezoek bel ik een vriend, Andre en vraag hem of ik hem met iets kan plezieren uit het klooster dat zijn naam draagt, een pater, een klokkenspel, ..., maar Andre wil een nonnetje en die hebben ze niet in een mannenklooster. Bij het verlaten van het klooster ontmoet ik ook nog Pater Garagist die een auto aan het zegenen was
Dan maar weer verder tot Adamclisi. Bij het binnerijden van het dorp liggen langs de linkerkant van de weg ruines van wat ooit een romeinse burcht was. Buiten wat hopen stenen is het niet erg merkwaardig. Wel schuilen er grote historische verhalen achter. Deze zijn ook te bezichtigen in het muzeum in het dorp en zetten zich voort bij het mauzeleum dat achter het dorp hoog bovenop de berg staat. Vandaaruit richting Constanta.
Door het slijk was mijn auto dringens aan een kuisbeurt toe. Dus de 'spalatorie' dan maar en terwijl men mijn auto kuist in de buurtbar met vrienden nakaarten en het glas opheffen om een mooie zonnige dag af te sluiten.
Op Kerstdag 2009 schreef ik een artikel over de Belgische journalist Danny Huwe die op die dag 20 jaar voordien werd doodgeschoten in het Roemeense Boekarest. Danny Huwe bleek al die tijd doodgeschoten door een sluipschutter. Tot deze week bekend werd dat hij werd geschoten door militairen die duidelijk wisten dat het om persmensen ging.
Ik las in de Morgen : Twintig jaar nadat VTM-journalist Danny Huwé (46) werd doodgeschoten op
straat in Roemenië, lijkt zijn familie eindelijk een antwoord te zullen
krijgen op haar vragen. "Niet de geheime dienst, maar soldaten vuurden
op de Belg", zegt een Roemeense ngo. "En ze wisten wel degelijk dat hij
een journalist was." Dat melden de Coreliokranten. "De Belgische nieuwsploeg was die kerstochtend de hoofdstad
binnengereden. In de buitenwijk Razoare filmden ze het militaire
hoofdkwartier van de Grenswacht, de soldaten die de grensovergangen
bewaakten", zegt Isaac Constantin van de Associatiei 21 Decembrie 1989.
De ngo probeert al twintig jaar lang op te helderen wat er fout liep in
de nadagen van de bijzonder gewelddadige revolutie. Grenswacht Toen
het Roemeense ministerie van Defensie recent haar archieven uit 1989
vrijgaf, vond de ngo vrij snel de logboeken van de Grenswacht van die
bewuste dag, waarmee ze kon reconstrueren hoe Huwé stierf. "De
militaire leiding wist dat er journalisten voor de deur stonden", zegt
Constantin. Vijf doden Het logboek leert
volgens de ngo dat kolonel Petre Teaca het bevel gaf om 'het vuur te
openen op de terroristen voor het gebouw'. Een tiental mensen op het
plein raakte gewond. Huwé en een 15-jarige Roemeense jongen stierven
ter plekke, de rest van de filmploeg moest urenlang verdoken blijven
liggen in de vrieskou. Nog drie andere Roemenen zouden de volgende
dagen sterven aan hun verwondingen. Waarom Teaca de Belgen liet
beschieten, blijft onduidelijk.
Bron : De Morgen - http://www.demorgen.be/dm/nl/990/Buitenland/article/detail/1077357/2010/03/09/VTM-journalist-Danny-Huwe-vermoord-door-soldaten.dhtml
Stan
){kind=link}