Behalve een prachtige grote Olifantenstier en een geweldige Tawny Eagle en een kleine springhaas (hupt als een kangoeroe), de roep van een hyena, massa's sporen en de nodige uitleg erbij, bleef onze wandeling vrij beestloos. Maar dat zouden we later inhalen. Onze eigen tochten waren zeer succesvol, met zelfs een neushoorn in het vizier. In Pallaborwa kochten we twee boekjes met het wildlife van ZuidAfrika... dat staat nu al vol fluo aanduidingen van wat we allemaal zagen. Vooral de vogelpagina's geraken redelijk vol. De kinderen moesten weliswar veel in de auto zitten, maar ze zijn minstens zo enthousiast als wij. De belonen hen met een sunset drive in het park de laatste avond. Met een groot open voertuig rijden we door het park in de hoop ook wat nachtdieren te spotten. We zien twee grote uilen in onze zaklampen kijken, maar naast de olifanten en giraffen, zebra's en 250.000 impala's (het blijven prachtige dieren hoor), zien we spijtig genoeg geen katachtigen of neushoorns. De laatste dag is er sneller dan gedacht... ook omdat kwebbel en bebbel (eekhoorns ontbijten graag samen met een enkele gast - aan tafel - en lusten trouwens graag banaan) op het dak van onze hutten ruzie maakten. We vertrekken naar het zuiden en besluiten een strak schema aan te houden om op tijd in Graskop te geraken... maar ja, die beestjes he. Eindelijk neushoorns, een secretarisvogel (met uitsterven bedreigd), een grote groundhoornbill, en..... LEEUWEN - 2 keer nog wel, met welpjes. Toeristen worden er erg egocentrisch van en blijven veel te lang in file staan kijken, de weg blokkerend. Eigenlijk is de lijst met beesten te lang om op te noemen, aan vogels willen we zelfs niet beginnen. We arriveren in Graskop om 17 uur en besluiten lekker te gaan eten in een Portugees - Mozambikaans restaurant - een lekker maal, na Kruger, waar de fret en de bediening toch iets te wensen overlieten. De volgende dagen brengen we jullie verslag uit over onze uitstappen in the blyde Canyon en naar de vele watervallen hier. Misschien doen we dat wel in het internetcafe verder op, waar ze tegelijkertijd ook doodskisten verkopen Afrika, we love it! Aan iedereen de groeten, ook van de kinderen - die jullie uiteraard absoluut niet missen Debbie en Christel (eigenlijk een beetje zoals wortels en erwtjes)
Dag iedereen,... we leven nog. Sinds het vorige bericht hebben we gewoon geen internet toegang meer gevonden. En we hebben ondertussen toch wel wat gezien en beleefd. In Phallaborwa zijn we bootje gaan varen op de Olifantsrivier ( Thomas had het eerder over de Oranjerivier... onzin natuurlijk, die stroomt ergens anders.) Het stuk waar we de boottocht deden grenst aan Krugerpark, waardoor we buiten de verwachtte nijlpaarden en krokodillen ook heel wat ander wild hebben gezien: onze eerste olifanten, giraffen, buffels, een zeldzame nyala, dassie's op de rotsen (Afrikaanse marmotachtigen) en massa's vogels (waaronder de blijkbaar erg zeldzame zwarte ooievaar). Na de verschrikkelijke autorit - een echte aanrader voor 4x4 fans - bleek de boottocht de moeite te zijn. Er waren nog enkele andere Afrikaner gasten die er lustig op los braaiden gelijkdeks... en omdat wij niet voorzien waren van worsten en kotteletten, kregen we aan het eind van hun festijn toch nog een heel eind boerewors cadeau. Dit boottochtje was een voorproefje van de echte bush - Kruger! Omdat we slecht 3 dagen in Olifantsrestcamp geboekt hadden, besloten we er lange dagen van te maken en zoals alle toeristen zeer vroeg op te staan om te vertrekken. Het inpakken gebeurde 's avonds, om de kinders met pyama en dekens in de auto te gooien om 6 u 30. Aanvankelijk dachten we dt de rit naar on s restcamp niet zo lang zou duren - 't was immers maar 97 km - maar tegen 30 per uur en omdat het daar nu eenmaal vol wild zit om naar te kijken, valt dat toch wat tegen (we arriveerdern rond 15u). De eerste wauw's en oh's volgenden bij het zien van een kleine kudde olifanten vlak naast de weg... prachtige dieren van dichtbij. Anna was een beetje bank en vroeg telkens opnieuw om gas te geven. Ons kamp bleek een prachtig ver uitzicht te hebben over Olifantsrivier, waar we inderdaad veel olifanten konden zien oversteken. Mama's met kalfjes aan hun staart; enkele solitaire stieren die soms erg hard sleurden aan bomen en struiken. We bleven die eerste dag staren over de rivier en de bush tot de sterren aan de lucht stonden (wel al om 18 uur). De volgende twee ochtenden hadden we een morningwalk geboekt voor de twee volwassen koppels... kinderen mochten lekker uitslapen. Wij trokken er op uit om 5 u 15 met een gewapende ranger op zoek naar groot wild. De ranger had twee keer ingezet op de witte neushoorn... we vonden vooral veel stront - soms redelijk vers. Je hebt geen idee van de hoeveelheid dat ze produceren. Het was erg de moeite om tijdens de ochtend de geur van de bush op te snuiven, het gras te voelen en te weten dat je in een gebied vol gevaarlijke en minder gevaarlijke beestjes zit, maar eigenlijk kwamen we niet veel tegen.
 "Laughing"){kind=icon}
