Laatste dag in Chiang Mai vandaag. Zo dadelijk nemen we een tuk-tuk richting station en proberen we een trein te vinden die ons naar Lampang brengt. Lukt dat niet dan wordt het de bus. Voor Lampang hebben we hoge verwachtingen. Van daaruit maken we immers een daguitstap naar het Elephant Training Centre. Hier in de buurt kan je ook naar zo'n olifantenkamp gaan, maar nabij Lampang krijgen we naar het schijnt echt wel veel uitleg over de olifanten en de geschiedenis van het werken met deze geslurfde viervoeters. Uiteraard gaan we dan ook een ritje maken. De kinderen kijken daar al naar uit. Ik ook wel moet ik bekennen. We brengen nog verslag uit. Eergisteren zijn we Ciang Mai niet uitgeweest. Na het ochtendlijke zwemmen annex ontbijt zijn we er te voet op uitgetrokken richting Night Bazaar. De Thanon Tha Phae vertrekt vanaf de stadsgracht en is eigenlijk een opeenvolging van allerlei winkels. Chiang Mai staat immers bekend als de plaats waar je ambachtelijk werk kan kopen. Dat gaat van keramiek, zilveren juwelen, porselein, kleding (ik probeerde Christel een mooi getailleerde Aziatische jurk in zijde aan te praten maar zonder succes (wanneer ga ik dat dragen?)) die je ter plaatse kan laten maken, juwelen (vooral met robijnen), zijde, antiek uit Birma, katoenen stoffen, heel veel mooi handwerk van de bergvolkeren en nog veel meer. Je kan al raden dat we er eventjes over gedaan hebben. Onderweg zijn we dan ook even gaan uitrusten (je loopt hier immers voortdurend in het regenwoudgebouw van de Antwerpse zoo x 3) in een prachtig teak theehuis. Eigenlijk ging het om een adresje uit de gids ontdekten we ook later. Siam Celadon. Magnifiek gebouw en een prachtige tuin achterin. Heel rustig, very relaxed. Ik vond het theeservies zo mooi. Handgemaakt, mooi lichtgroen en met craquele. Ik besloot dan ook om over te gaan tot onmiddellijke aanschaf (mijn souvenir he). Nu bleek echter dat nu net dit theeservies niet in de winkel was. En laat ik die nu net niet zo mooi vinden. Geen nood. Thai zijn vriendelijke mensen en stelden snel hun eigen servies uit de zaak ter beschikking. Ik kocht geen volledig servies maar twee keer een volledige set voor 1 persoon. Debbie is als fervent theedrinkster hierbij vriendelijk uitgenodigd om er gebruik van te komen maken. Voor een luttele 44 euro. We moesten nu echter een postkantoor vinden om het per post naar Belgie te zenden. Per schip. Het zal dan wel even onderweg zijn maar het was de goedkoopste oplossing. Het verschepen kostte bijna evenveel als het servies zelf (het temperde mijn enthousiasme een beetje) maar kom. In onze zoektocht naar een postkantoor waren we reeds voorbij de Night Bazaar gegaan. Maar verkeersagenten in hun hokje wezen ons vriendelijk de weg. Toen ze William en Anna zagen gaven ze prompt de helft van hun lychees mee. Het is echt waar. Thai houden van kinderen. Uiteraard lopen er hier ook mensen rond die kinderen iets te graag zien, maar daar willen we liever niet aan denken. Anna en William zijn graag gezien. Regelmatig worden ze over de bol geaaid of in de wang geknepen. Vooral William is heel populair. De ober in ons guesthouse vindt zijn kapsel ogelooflijk en gaat eerstdaags naar de kapper voor een "Coupe William" lang langs een kant kort aan de andere. Je zou kunnen vermoeden dat de generositeit t.o.v. de kinderen bijbedoelingen heeft maar dat is echt wel niet het geval. We hebben ondertussen wel door wanneer een vriendelijke babbel gemeend is en wanneer het een verkoopspraatje is. Dat de kinderen hun draai vinden bewijst het volgende: ze beginnen Thai te praten. Ze zeggen al goeiedag en dank u wel. Maar het meest frappante is dat Anna nu al de Tuk-Tuk chauffeurs gebiedt om door te rijden wanneer we ff stilstaan om op de kaart te kijken. Uiteindelijk waren we ter plaatse, de Night Bazaar, een shop till you drop area om u tegen te zeggen. We waren echter de vroeg. 17 uur betekent Afternoon Bazaar. Maar we hebben dan een terrasje gedaan. En achteraf hebben we ons op de souvernirs gestort. Dat lukte wonderwel. Kleine maar leuke spulletjes. Makkelijk weg te stoppen in de rugzak. Later zijn we nog gaan eten op de Anusan Markt. De kinderen hadden een beetje last van 'voedselheimwee' (bedankt voor de mooie term Ed) en bestelden een pizza terwijl Christel het bij haar lievelingsgerecht hield (Tom Ka Kai). Ik nam Phad Thai. Gisteren hadden we het rond de middag wat moeilijkheden om juist vervoer te regelen naar de Sai Namphung Orchideeentuin en de botanische tuinen van koningin Sirikit (die van Bhumibol). Blijkbaar waren vooral die botanische tuinen geen evidente keuze want niemand kende die. We zijn eerst naar Chinatown gebracht waar we vervolgens een mevrouw die Engels sprak vonden. De chauffeurs aanbaden haar talenkennis. De vriendelijke mevrouw zorgde ervoor dat we een sangthaw (dat is een soort pick-up annex taxi) konden charteren. De cahffeur zou ons de ganse dag rondrijden. De orchideeen waren zeer de moeite (mijn kennis reikt hier niet ver evenwel), maar het is de nationale bloem van Thailand. Met recht en rede me dunkt. In de botanische tuinen word je normaliter rondgereden met een busje. Maar dat vonde wij voor softies dussen zijn we ook daar gaan stappen. Nou moe, dat hebben we geweten. Lekken van het zweet. Bovendien kreeg Anna in die toch al wat meer jungleachtige omgeving een hysterisch toevalletje toen ze een een nogal grote vreemde spin een prooi zag verslinden. Kalmte is dan niet aan de orde. Huilen en overal zag ze beestjes en begon ze te krabben en aan haar kleren te trekken. Uiteindelijk zijn we wel aan de serres geraakt. Veel bergop, veel liters zweet. Typisch weer iets voor gekke farang om om het warmst van de dag zulke exploten uit te voeren. Late namiddag terug naar Chiang Mai, douche en de dag heel plezant afgesloten met een maaltijd en een tocht op de rivier Ping. Heel ontspannend. Ik wil iedereen nog eens bedanken voor jullie fijne reacties. Tante Vera, Bomma en Bompa, Gaby en Robert, Ed en Smoef, Bart en Debbie, Marleen, Eveline. We kunnen niet al jullie mailtjes afzonderlijk beantwoorden, maar blijf lezen en reageren. De kinderen vinden het leuk dat hun avonturen met zoveel interesse worden gevolgd. Wat jammer dat jullie zo'n slecht weer hebben. Martine, Debbie en Bart veel plezier in Oostenrijk en Zwitserland. Ed en Smoef ontzettend bedankt voor de vele tips. Tot gauw, we have a train to catch.
We zijn vanmorgen gearriveerd in Chiang Mai, zo'n 850 km naar het noorden. We zijn in ons hotel een beetje aan het bekomen van de treinreis. Niet dat ze niet meeviel hoor. Opnieuw een allereerste ervaring voor William en Anna. Ze vonden het geweldig, de slaapcouchette, de maaltijd aan boord. Anna is evenwel vaak moeilijk te temperen en daardoor 's morgens met geen stokken in beweging te krijgen. Momemteel zit ze met William al ruim een uur in het zwembad van het hotel. En het is koud water hoor. Zo dadelijk trekken we er op uit. Wat slenteren zonder onmiddellijk doel. Als de plaatselijke marchanten het toelaten natuurlijk. Aan het station was het immers al drummem om ons in een tuk-tuk te krijgen en al arrangementen aan te smeren voor allerhande uitstappen. Christel en ik doen dat toch liever zelf. Eergisteren in Bangkok was het een bijzonder warme dag (veel zon) en dat maakte het erg drukkend. We zijn met de boot naar Teweth Pier gevaren (voor de kenners). We waren al eerder geweest toen we naar Dusit Park gingen. Toen hadden we al gemerkt dat er toch wel heel veel vissen aan die pier zaten. Pas eergisteren hadden we door dat het de gewoonte is om daar korrels of brood te voeren. Het Boeddhisme indachtig verdien je op die manier verdienste, wat je dan later weer een beter leven kan bezorgen. Bij de kinderen zat dat na 5 minuten voeren al flink goed. Vimanmek is een teak paleis van Rama V. Het is echt wel groot en opgetrokken in Victoriaanse stijl. Rondleiding met gids en wel drie keer vernomem dat His Majesty died from a kidney disease in 1910. Dit zijn pas monarchisten. Gisteren bezochtten we Chatuchak Markt. Bijna een verkoudheid opgedaan in de metro. Chatuchak (bedankt voor de tip Ed en Smoef) is ongelooflijk de moeite. Noem het en je kan het er kopen. Het is een ontzettend grote markt in het noorden van Bangkok. Je kan er een volledige dag rondslenteren. Af en toe bijtanken aan de kraampjes natuurlijk (nog steeds geen sprinkhanen of larven Pit). Zoetigheid en onbekend fruit gaat er al goed in. Alsook de Oishi ijsthee. We zijn eerst in het dierengedeelte verzeild geraakt. Taferelen zat, leuk maar niet altijd even fraai. Honden, katte, papegaaien, allerlei soorten eekhoorns en konijnen (met truitje natuurlijk), heel veel vissen (vechtvissen, koi, en allerlei tropisch gewriemel). Chinese nachtegalen, ganzen, vechthanen noem maar op. Om maar niet te zwijgen van al de ambachtelijke koopwaar. Zilver, stoffen, keramiek. We gaan dat echter hier in Chiang Mai bekijken. Een voorkeur mama? Zilver? Kennis van stoffen zit niet in mijn genen vrees ik. Een vraagje voor Ed en Smoef ook. Hadden jullie het niet over Wat U Mong als must see tempel hier in Chiang Mang? Chedi in het bos? Na al het geslenter zijn we dan gaan uitchecken in ons hotel. Ik zal de bedrijvigheid van Chinatown echt wel missen. Ik vond de sfeer er geweldig. Mensen slapen, eten, verkopen en kopen, kortom leven op straat. Uitputtend en energiek is het. OK fans, binnen twee dagen meer nieuws. Ik ga die enkele woordjes Thai nog eens uitproberen. Ik weet dat jullie allen uitkijken naar foto's maar uploaden is niet zo simpel. Ik zit nu in een hutje naast een gigantische ventilator. Foto's gaan voor thuis zijn. Als jullie echt nieuwsgierig zijn dan raad ik jullie aan om Chatuchak Market of Vimanmek Mansion te googlen.
Veel liefs, Thomas
PS: collega's nog ff op de tanden bijten en jullie hebben ook verlof. Geniet ervan.
