Ik ben Erwin
Ik ben een man en woon in Maaseik (België) en mijn beroep is Human Resource Director.
Ik ben geboren op 22/05/1960 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Paardrijden, Vliegen, Tafeltennis.
VLP : Vlaamse liga VET2000: Landelijke rijvereniging
Beoordeel dit blog
De lucht, het bos en zandverstuivingen
Avonturen met vliegtuigen en paarden
23-08-2009
Tochtje op de Heide
Vandaag zijn we een drietal uur de heide bij ons thuis ingetrokken. Het was prachtig weer en voor alle zekerheid hadden we de "dazendekens" nog eens een laatste keer opgelegd. De natuur ziet er prachtig uit aangezien het warm is geweest maar het toch af en toe heeft geregend. De Heide staat nog niet helemaal in bloei, dat zal pas volgende week helemaal het geval zijn maar het was toch al de moeite.
In Cerfontaine hebben we natuurlijk ook een overigens voortreffelijk hapje gegeten. Gezellig en niet te duur. Het landingsgeld bedroeg trouwens ook maar 5 euro dus daar moet je het zeker niet voor laten. De terugvlucht naar Zwartberg verliep zonder verdere problemen. Alleen was er plots heel veel luchtverkeer en werden we verschillende keren gevraagd om uit te kijken naar "traffic into your vicinity". Daarnaast kregen we plotseling ook af te rekenen met een regenbuitje en was het nogal wat bumpy in de lucht wat me nogal wat stuur en voetenwerk opleverde. Ook kon ik de gyro niet meer oplijnen met het kompas, maar dat hebben we weten op te lossen met onze GPS die perfect aangaf welke koers we dienden te volgen. Blijkbaar was dit probleem op de club bekend maar was het nog niet hersteld. Na drie uur en tien minuten vliegen hebben we de Cessna 172 (OOCIR) terug in zijn hangar geplaatst. Volgende keer gaan we zeker landen in Laon en daarna gaan we eens naar de Waddeneilanden vliegen. Lijkt me ook een leuke uitdaging.
Aangezien zowat iedere 15min. een vracht parachutisten naar onder kwam in Cerfontaine waren er natuurlijk leuke foto´s te maken van hun capriolen. Verder ook nog even de windzak in beeld met die .........crosswind met wie ik nog een appeltje te schillen had op dat moment.
Dan maar naar Cerfontaine. Cerfontaine is een privé luchthaven net over de Belgische grens, gelegen aan een reusachtig meer in Henegouwen. De eigenaar is van plan om 40 huizen te bouwen vlakbij het vliegveld. De huizen hebben allemaal een garage voor het vliegtuig (je). In Amerika bestaat dit reeds. Het luchthaven gebouw is één van de mooiere in België. Vrij recent en goed onderhouden. De landingsbaan is echter andere koek. Poehoe.... Als het regent is het zo wie zo niet aan te raden op dit grasveld te gaan landen want je kan je behoorlijk vast rijden. Verder ligt de baan bergop wat met een goed vol geladen 4 persoons cessna wel eens problemen kan geven bij het opstijgen. Verder is er heel veel para activiteit waardoor je steeds goed moet uitkijken of er geen parachutist aan het landen is. Kortom, vliegtechnisch niet de meest populaire bestemming voor de meeste piloten. Qua ambiance is het echter wel een uniek vliegveld. Veel volk. Blijkbaar ook bekend bij veel Nederlanders. Een campingplaatsje vlak naast de baan. Veel parachutisten en een groot terras. Het heeft een soort easy feeling festival gevoel. Alleen de muziek ontbrak maar dat werd gecompenseerd door iemand die door een luidspreker telkens aankondigde als er een lading para´s uit de lucht kwalm vallen. Het was bovendien warm zwoel weer wat het allemaal nog iets leuker maakte. Ik keek echter uit naar het opstijgen. Crosswind, bergop, 4 personen aan boord, warm, hoogte van het vliegveld toch al op 900ft, grasveld, niet al te lange baan; allemaal signalen waarvan je geleerd hebt dat je hier goed mee moet uitkijken bij het opstijgen. Het was echter maar een 50min. vliegen naar Zwartberg dus we konden ons veroorloven dat de tanks niet al te vol dienden te zijn. Uiteindelijk is de take off goed verlopen. Maar ik was toch blij toen ik de meter 1500ft zag aangeven. We hebben de flaps net ietsje langer op 10° laten staan kweste van niet te snel hoogte te verliezen. En met die "verdomde" crosswind heb ik ook nog een robbertje uit dienen te vechten.
Eén van de Franse parken van Center Parcs is Le Lac L´Ailette. Het park ligt in de champagne streek aan een prachtig meer. Het is ons meest recente park. Vorig jaar geopend voor de zomer. Ik kon het niet laten enkele leuke foto´s van het park te nemen in een prachtige omgeving. Let op de kleurijke cottages en het imposante centrum.
De vlucht verliep als een fluitje van een cent. We kwamen precies binnen de tijd van 1u en 7 minuten op onze eindbestemming. Na nog een rondje boven het park L´Ailette vonden we dat het tijd was om de radio van Laon op te roepen. Geen antwoord?! Hoe was dat nu mogelijk. Het signalen vierkant op de grond gaf aan dat het vliegveld geopend was maar er kwam geen antwoord. Bovendien zagen we geen T op de grond liggen die de richting en de baan aangeeft om te landen. Aangezien we ook nog moesten tanken begonnen we na te denken wat we best konden doen. Landen en dan alweer een hoop tijd verliezen met het risico niet te kunnen tanken of uitwijken naar een ander vliegveld. Na wat heen en weer gepalaver besloten we naar Cerfontaine te vliegen net over de Belgische grens. France info deed wel nog een beetje moeilijk (in het frans) aangezien we op Frans grondgebied het vluchtplan dienden af te sluiten. Uiteindelijk gaf hij toestemming om bij het overschrijden van de Belgische grens ons plan af te sluiten. Bij terugkomst in Zwartberg wist onze voorzitter te vertellen dat het eigenlijk vrij normaal is dat er op de Franse luchthavens wel eens niemand te vinden is terwijl het gewoon open is. Meestal tussen 12:00u en 14:00u. Verder moet je ook maar zelf zien uit te zoeken aan de hand van de windzak vanuit welke kant je best kan landen. Toen ik nadien nog eens belde met mijn GSM naar het vliegveld bleek dat inderdaad allemaal zo gegaan te zijn. Alweer iets geleerd zullen we maar zeggen. Volgende keer gaan we zeker de kist op de grond zetten. Je ziet op de foto het vliegveld en een aantal luchtfoto´s van Laon met zijn imposante kathedraal.
Soms kom je ook andere vliegtuigen tegen in de lucht. Meestal wordt je hier door Brussels info netjes van op de hoogte gebracht, maar het blijft toch altijd goed uitkijken. Vooral boven vliegvelden is er vaak allerlei activiteit. Hier zie je dat een vliegtuig net opstijgt van het vliegveld van Namur. Je ziet de startbaan links onder - midden. Namur heeft een grasveld en de eerste keer dat ik er naar toe vloog moest ik heel goed kijken om het te vinden. Na een tijdje went het wel en ga je veel letten op andere objecten in debuurt om e eindbestemming te vinden, zoals bv. de snelweg rechts boven of bv. de witte hangars vallen ook snel op als je er een beetje oog voor hebt. Een beeld verder is er een vliegtuig een zwever aan het optrekken. Soms vliegen de de vliegtuigen bv. 400 voet onder je door. Dat lijkt veel maar in feite zijn dat maar een goede 130 meter verschil. En het gaat uiteraard allemaal verschrikkelijk snel....
Gisteren zijn we naar Laon in Frankrijk gevlogen. Het is te zeggen. We zijn boven Laon in Frankrijk geraakt en daarna in Cerfontaine in België uiteindelijk geland. Hier een foto van de cockpit van de Cessna 172 waar we met enkele vrienden mee naar Laon gevlogen zijn. Het vliegtuig is bijzonder comfortabel zowel voor de piloten als voor de passagiers. Veel beenruimte (meer als in een boeing) en een goed uitzicht langs alle kanten.
We hebben morgenvroeg een vlucht naar Laon gepland. We hebben deze vlucht als eens willen doen in mei maar toen ging de vlucht niet door door het slechte weer. Laon ligt in de Champagne streek niet zo ver van Reims. Als alles meezit zijn we op een uur en 10 minuten ter plekke. Wellicht gaan we het park Lac de L´ailette bezoeken. Eerst vanuit de lucht en daarna met de taxi even een bezoekje brengen. Samen met Johan en zijn vrouw hebben we om 9.15u afgesproken in het clubhuis. Om 10.00u vertrekken we. Morgenavond of zondag zullen we de foto´s laten zien op de blog........
Bij aankomst op het vliegveld van Sanicole viel me deze old timer op. Hij stond netjes vastgesjord links van het cafetaria opgesteld. Vergane glorie maar daarom niet minder mooi. Een stukje nostalgie blijft het sportvliegen toch nog steeds overheersen. Overal zie je de oude karakteristieke modellen op de vliegvelden staan. Echte mechaniek zullen we maar zeggen.
Vandaag ben ik naar Sanicole gevlogen in Leopoldsburg; een vliegveldje vlakbij in de buurt. Op enkele minuten ben je er vanuit Zwartberg. Met de auto duurt het natuurlijk wel iets langer. Bij terugkomst hadden we afgesproken dat Matteo onze kleinzoon ons zou komen opwachten op het vliegveld. Christine had hem meegebracht en natuurlijk mocht hij even met Opa in het vliegtuig. Als een volleerde piloot zat hij er met koptelefoon te blinken op Opa´s schoot. Ja ja de tijden gaan vooruit. Opa die denkt nog als een jong veulen door de lucht te kunnen klieven en enkele minuten later zit de kleinzoon bij hem op de schoot. Maar het blijft wel leuk..........
Vanuit Kortrijk zijn we dan weer richting Zwartberg gevlogen en hebben we onderweg nog enkele mooie gebouwen en steden gezien. Het ford van Breendonk meen ik ook te hebben herkend, Hier hebben we ook enkele foto's van gemaakt. Omdat het zo indrukwekkend was heb ik van de boten en de krijtrotsen nog eens de foto toegevoegd.
We zijn een tijdje in Southend gebleven en dan terug naar Kortrijk gevlogen. Over het kanaal zagen we hoe druk het kanaal wel is en de boten waren prachtig vanuit de lucht te zien. Ook konden we weer een stukje van de Belgische kustlijn genieten om dan landinwaarts te trekken richting Kortrijk om daar weer een tussenlanding te maken. Onderweg kwamen we nog een groot spaarbekken tegen. Opde foto's zie je nog enkele impressies van Engeland en Dover en van de oversteek.
Aangekomen in Engeland zijn we doorgevlogen naar Southend. Onderweg kwamen we de Theems en Canterburry tegen. Southend is vrij gemakkelijk te vinden bij helder weer aangezien je eigenlijk alleen de kustlijn moet volgen en dan de Theems over moet steken. Het vliegveld zelf is niet meteen goed te zien maar mijn vriend was hier al eens geland en hij wist mij te vertellen waar ik op moest letten waardoor ik vrij snel de luchthaven in zicht had. De landing verliep perfect; alhoewel, één of andere onverlaat slaagde erin tegen alle instructies van de toren in voor me in te vliegen in de final. De toren vroeg hem nog of hij mij niet zag. " Oh, dan moet dat vliegtuig wel vlak achter mij zich bevinden" zei hij nog en ik kon een turn around maken vanuit de final. Ok dan maar, en 10 min. later stonden we aan de grond. Southend London is een vrij grote luchthaven waar ook grote vliegtuigen landen. Allemaal netjes georganiseerd en voor de formaliteiten werden we goed geholpen.
Vanuit Kortrijk zijn we opgestegen in de richting van Kokszijde. Van hieruit zouden we eerste een stukje langs de Belgische kust vliegen en dan oversteken naar Dover. Vanuit Doverzouden we dan langs de Engelse kust vliegen richting Shareness en daar de Theems oversteken naar Southend. Op de foto zie je een aantal mooie impressies van de oversteek en de krijtrotsen van Dover.
Vandaag was het dan zover. Het weer was prima om naar Engeland te vliegen. We hadden de voorbereidingen afgelopen zaterdag uitgebreid in beeld en voor het vertrek hebben we de nodige zaken nog in orde gebracht. Samen met een vriend gingen we de oversteek maken naar Southend in Engeland. We hebben een tussenlanding in Kortrijk gemaakt. Natuurlijk moet je voor Engeland een flightplan opstellen. Tevens moet je door de douane in een vliegveld dat hier voor uitgerust is ; Kortrijk dus... Op de foto zie je de tankbeurt. Onderweg kwamen we de nodige bezienswaardgheden tegen. De stad Kortrijk is mooi vanuit de lucht voor de landing te zien. Tevens zie je het aankomstgebouw van Kortrijk.
Donderdag op hemelvaartdag gaan we ook eens opstijgen naar de hemel. Niet zo hoog als als 2000 jaar geleden maar toch een goede 2000 feet. De plannen zijn om naar Laon in de Champagnestreek te vliegen. Op een uurtje moeten we er zijn (met wat rugwind). Wellicht gaan we nog een bezoek brengen aan L' Ailette. Er was geen vliegtuig voor 4 personen vrij dus gaan we met 2 personen. Een vriend wordt de co-piloot en als we terugvliegen ga ik aan de rechtse kant zitten en wordt ik dus de navigator en co-piloot. We hebben altijd 2 stuurknuppels in onze vliegtuigen dus je kan eigenlijk met z'n tweeen tegelijk vliegen. We vliegen vanuit Zwartberg richting Namen en dan richting Cerfontaine. Dan steken we de grens over en een goede 10 minuten later moeten we Laon al zien liggen. Normaal moet dit goed te zien zijn want de stad ligt op een hoge berg....
Het vliegen ging niet door, dus zijn we deze middag gaan rijden in de bossen bij ons thuis. Het weer was niet al te best maar we hebben geluk gehad en zijn droog kunnen blijven (het zweten zullen we maar niet meerekenen). We hebben een uitsptapje van een 3-tal uur gemaakt. Eerst even losgereden in de paddock en dan het bos in. De paarden zijn ondertussen hun wintervacht kwijt. Ook is alles heel erg mooi geworden in de natuur. Alles is supergroen geworden door de combinatie van regen en zon. De varens in het bos zijn ook alweer terug. Om door de paadjes te rijden moet je al de takken wegslaan momenteel. En ik heb ondertussen mijn watervalletje thuis ook weer aan de praat gekregen. We kunen weer uitkijken naar de mooie dagen van het jaar.
vliegen naar Frankrijk gaat niet door door het slechte weer
Vandaag zouden we normaal naar Engeland gevlogen zijn. Met een vriend had ik afgesproken om een vlucht samen met de vrouwen naar het zuiden van Engeland "Southend" te maken. Gisteravond zouden we de voorbereidingen doen. Al gauw merkten we echter dat de weersvoorspellingen voor vandaag allesbehalve rooskleurig te noemen waren. Van 18.00u tot 22.00u hebben we zitten zoeken hoe we dit gingen oplossen. Uiteindelijk besloten we om een voor een alternatief te kiezen. Als eerste kwam Ameland, een waddeneiland in Nederland, uit de bus. Een mooie vlucht van ongeveer een 1,5u. Kort bij het dorpje zouden we landen. Maar ook dat ging uiteindelijk niet door door de slechte vooruitzichten en dan hebben we voor Frankrijk gekozen. We hebben een vlucht naar Laon in de Champagnestreek uitgetekend. We zouden dan nog even als we daar waren geland een bezoekje brengen aan Center Parcs Le Lac de L´ Ailette. Om 22:00u waren we klaar met de voorbereidingen. Vluchtplan , radio´s, kaarten uitgetekend, navigaties op punt; alleen diende het weer nu nog mee te zitten. We zouden door een corridor vliegen waar gisteren nog geen wolken te bespeuren waren. Jammer genoeg toen we deze ochtend opstonden en het weer bekeken was alles voor niets geweest. Veel regen en laaghangende wolken, gusty raffalles van meer dan 30 knopen. Kortom geen weer om te vliegen. Vanavond gaan we dan maar een hapje eten met zijn allen. Het paardrijden deze middag is wel door kunnen gaan. Regen of geen regen met de paarden geraak je overal........
Toen ik terug vanuit Sanicole naar Zwartberg vloog waren de wolken ondertussen weer wat hoger gaan hangen. Boven het vliegveld in Zwartberg hingen ze zelfs boven de 4000 ft denk ik. Onderweg heb ik nog een foto genomen van het vakantie domein Hengelhoef. De beelden zijn niet heel scherp aangezien het toch nog wat bewolkt was. Verder zie je een militair vliegtuig dat in Sanicole geparkeerd staat. Bert, mijn instructeur destijds heeft hier nog mee gevlogen. Verder nog een foto van de OOLVJ een cessna 152 die onderdeel uitmaakt van onze vloot in de club. Vandaag was trouwens de OOTRJ, een cessna 172, buiten gebruik. De "primer" kon niet meer terug ingeduwd worden. De primer is een soort van choke die in de cessna's gerbuikt wordt. Jammer voor de mensen die vandaag een vlucht hadden geboekt.
Vandaag was het dan zover. Het weer was prima om naar Engeland te vliegen. We hadden de voorbereidingen afgelopen zaterdag uitgebreid in beeld en voor het vertrek hebben we de nodige zaken nog in orde gebracht. Samen met een vriend gingen we de oversteek maken naar Southend in Engeland. We hebben een tussenlanding in Kortrijk gemaakt. Natuurlijk moet je voor Engeland een flightplan opstellen. Tevens moet je door de douane in een vliegveld dat hier voor uitgerust is ; Kortrijk dus...
