Ik ben Erwin
Ik ben een man en woon in Maaseik (België) en mijn beroep is Human Resource Director.
Ik ben geboren op 22/05/1960 en ben nu dus 65 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Paardrijden, Vliegen, Tafeltennis.
VLP : Vlaamse liga VET2000: Landelijke rijvereniging
Beoordeel dit blog
De lucht, het bos en zandverstuivingen
Avonturen met vliegtuigen en paarden
02-08-2009
Andere vliegtuigen onderweg
Soms kom je ook andere vliegtuigen tegen in de lucht. Meestal wordt je hier door Brussels info netjes van op de hoogte gebracht, maar het blijft toch altijd goed uitkijken. Vooral boven vliegvelden is er vaak allerlei activiteit. Hier zie je dat een vliegtuig net opstijgt van het vliegveld van Namur. Je ziet de startbaan links onder - midden. Namur heeft een grasveld en de eerste keer dat ik er naar toe vloog moest ik heel goed kijken om het te vinden. Na een tijdje went het wel en ga je veel letten op andere objecten in debuurt om e eindbestemming te vinden, zoals bv. de snelweg rechts boven of bv. de witte hangars vallen ook snel op als je er een beetje oog voor hebt. Een beeld verder is er een vliegtuig een zwever aan het optrekken. Soms vliegen de de vliegtuigen bv. 400 voet onder je door. Dat lijkt veel maar in feite zijn dat maar een goede 130 meter verschil. En het gaat uiteraard allemaal verschrikkelijk snel....
Gisteren zijn we naar Laon in Frankrijk gevlogen. Het is te zeggen. We zijn boven Laon in Frankrijk geraakt en daarna in Cerfontaine in België uiteindelijk geland. Hier een foto van de cockpit van de Cessna 172 waar we met enkele vrienden mee naar Laon gevlogen zijn. Het vliegtuig is bijzonder comfortabel zowel voor de piloten als voor de passagiers. Veel beenruimte (meer als in een boeing) en een goed uitzicht langs alle kanten.
We hebben morgenvroeg een vlucht naar Laon gepland. We hebben deze vlucht als eens willen doen in mei maar toen ging de vlucht niet door door het slechte weer. Laon ligt in de Champagne streek niet zo ver van Reims. Als alles meezit zijn we op een uur en 10 minuten ter plekke. Wellicht gaan we het park Lac de L´ailette bezoeken. Eerst vanuit de lucht en daarna met de taxi even een bezoekje brengen. Samen met Johan en zijn vrouw hebben we om 9.15u afgesproken in het clubhuis. Om 10.00u vertrekken we. Morgenavond of zondag zullen we de foto´s laten zien op de blog........
Bij aankomst op het vliegveld van Sanicole viel me deze old timer op. Hij stond netjes vastgesjord links van het cafetaria opgesteld. Vergane glorie maar daarom niet minder mooi. Een stukje nostalgie blijft het sportvliegen toch nog steeds overheersen. Overal zie je de oude karakteristieke modellen op de vliegvelden staan. Echte mechaniek zullen we maar zeggen.
Vandaag ben ik naar Sanicole gevlogen in Leopoldsburg; een vliegveldje vlakbij in de buurt. Op enkele minuten ben je er vanuit Zwartberg. Met de auto duurt het natuurlijk wel iets langer. Bij terugkomst hadden we afgesproken dat Matteo onze kleinzoon ons zou komen opwachten op het vliegveld. Christine had hem meegebracht en natuurlijk mocht hij even met Opa in het vliegtuig. Als een volleerde piloot zat hij er met koptelefoon te blinken op Opa´s schoot. Ja ja de tijden gaan vooruit. Opa die denkt nog als een jong veulen door de lucht te kunnen klieven en enkele minuten later zit de kleinzoon bij hem op de schoot. Maar het blijft wel leuk..........
Vanuit Kortrijk zijn we dan weer richting Zwartberg gevlogen en hebben we onderweg nog enkele mooie gebouwen en steden gezien. Het ford van Breendonk meen ik ook te hebben herkend, Hier hebben we ook enkele foto's van gemaakt. Omdat het zo indrukwekkend was heb ik van de boten en de krijtrotsen nog eens de foto toegevoegd.
We zijn een tijdje in Southend gebleven en dan terug naar Kortrijk gevlogen. Over het kanaal zagen we hoe druk het kanaal wel is en de boten waren prachtig vanuit de lucht te zien. Ook konden we weer een stukje van de Belgische kustlijn genieten om dan landinwaarts te trekken richting Kortrijk om daar weer een tussenlanding te maken. Onderweg kwamen we nog een groot spaarbekken tegen. Opde foto's zie je nog enkele impressies van Engeland en Dover en van de oversteek.
Aangekomen in Engeland zijn we doorgevlogen naar Southend. Onderweg kwamen we de Theems en Canterburry tegen. Southend is vrij gemakkelijk te vinden bij helder weer aangezien je eigenlijk alleen de kustlijn moet volgen en dan de Theems over moet steken. Het vliegveld zelf is niet meteen goed te zien maar mijn vriend was hier al eens geland en hij wist mij te vertellen waar ik op moest letten waardoor ik vrij snel de luchthaven in zicht had. De landing verliep perfect; alhoewel, één of andere onverlaat slaagde erin tegen alle instructies van de toren in voor me in te vliegen in de final. De toren vroeg hem nog of hij mij niet zag. " Oh, dan moet dat vliegtuig wel vlak achter mij zich bevinden" zei hij nog en ik kon een turn around maken vanuit de final. Ok dan maar, en 10 min. later stonden we aan de grond. Southend London is een vrij grote luchthaven waar ook grote vliegtuigen landen. Allemaal netjes georganiseerd en voor de formaliteiten werden we goed geholpen.
Vanuit Kortrijk zijn we opgestegen in de richting van Kokszijde. Van hieruit zouden we eerste een stukje langs de Belgische kust vliegen en dan oversteken naar Dover. Vanuit Doverzouden we dan langs de Engelse kust vliegen richting Shareness en daar de Theems oversteken naar Southend. Op de foto zie je een aantal mooie impressies van de oversteek en de krijtrotsen van Dover.
Vandaag was het dan zover. Het weer was prima om naar Engeland te vliegen. We hadden de voorbereidingen afgelopen zaterdag uitgebreid in beeld en voor het vertrek hebben we de nodige zaken nog in orde gebracht. Samen met een vriend gingen we de oversteek maken naar Southend in Engeland. We hebben een tussenlanding in Kortrijk gemaakt. Natuurlijk moet je voor Engeland een flightplan opstellen. Tevens moet je door de douane in een vliegveld dat hier voor uitgerust is ; Kortrijk dus... Op de foto zie je de tankbeurt. Onderweg kwamen we de nodige bezienswaardgheden tegen. De stad Kortrijk is mooi vanuit de lucht voor de landing te zien. Tevens zie je het aankomstgebouw van Kortrijk.
Donderdag op hemelvaartdag gaan we ook eens opstijgen naar de hemel. Niet zo hoog als als 2000 jaar geleden maar toch een goede 2000 feet. De plannen zijn om naar Laon in de Champagnestreek te vliegen. Op een uurtje moeten we er zijn (met wat rugwind). Wellicht gaan we nog een bezoek brengen aan L' Ailette. Er was geen vliegtuig voor 4 personen vrij dus gaan we met 2 personen. Een vriend wordt de co-piloot en als we terugvliegen ga ik aan de rechtse kant zitten en wordt ik dus de navigator en co-piloot. We hebben altijd 2 stuurknuppels in onze vliegtuigen dus je kan eigenlijk met z'n tweeen tegelijk vliegen. We vliegen vanuit Zwartberg richting Namen en dan richting Cerfontaine. Dan steken we de grens over en een goede 10 minuten later moeten we Laon al zien liggen. Normaal moet dit goed te zien zijn want de stad ligt op een hoge berg....
Het vliegen ging niet door, dus zijn we deze middag gaan rijden in de bossen bij ons thuis. Het weer was niet al te best maar we hebben geluk gehad en zijn droog kunnen blijven (het zweten zullen we maar niet meerekenen). We hebben een uitsptapje van een 3-tal uur gemaakt. Eerst even losgereden in de paddock en dan het bos in. De paarden zijn ondertussen hun wintervacht kwijt. Ook is alles heel erg mooi geworden in de natuur. Alles is supergroen geworden door de combinatie van regen en zon. De varens in het bos zijn ook alweer terug. Om door de paadjes te rijden moet je al de takken wegslaan momenteel. En ik heb ondertussen mijn watervalletje thuis ook weer aan de praat gekregen. We kunen weer uitkijken naar de mooie dagen van het jaar.
vliegen naar Frankrijk gaat niet door door het slechte weer
Vandaag zouden we normaal naar Engeland gevlogen zijn. Met een vriend had ik afgesproken om een vlucht samen met de vrouwen naar het zuiden van Engeland "Southend" te maken. Gisteravond zouden we de voorbereidingen doen. Al gauw merkten we echter dat de weersvoorspellingen voor vandaag allesbehalve rooskleurig te noemen waren. Van 18.00u tot 22.00u hebben we zitten zoeken hoe we dit gingen oplossen. Uiteindelijk besloten we om een voor een alternatief te kiezen. Als eerste kwam Ameland, een waddeneiland in Nederland, uit de bus. Een mooie vlucht van ongeveer een 1,5u. Kort bij het dorpje zouden we landen. Maar ook dat ging uiteindelijk niet door door de slechte vooruitzichten en dan hebben we voor Frankrijk gekozen. We hebben een vlucht naar Laon in de Champagnestreek uitgetekend. We zouden dan nog even als we daar waren geland een bezoekje brengen aan Center Parcs Le Lac de L´ Ailette. Om 22:00u waren we klaar met de voorbereidingen. Vluchtplan , radio´s, kaarten uitgetekend, navigaties op punt; alleen diende het weer nu nog mee te zitten. We zouden door een corridor vliegen waar gisteren nog geen wolken te bespeuren waren. Jammer genoeg toen we deze ochtend opstonden en het weer bekeken was alles voor niets geweest. Veel regen en laaghangende wolken, gusty raffalles van meer dan 30 knopen. Kortom geen weer om te vliegen. Vanavond gaan we dan maar een hapje eten met zijn allen. Het paardrijden deze middag is wel door kunnen gaan. Regen of geen regen met de paarden geraak je overal........
Toen ik terug vanuit Sanicole naar Zwartberg vloog waren de wolken ondertussen weer wat hoger gaan hangen. Boven het vliegveld in Zwartberg hingen ze zelfs boven de 4000 ft denk ik. Onderweg heb ik nog een foto genomen van het vakantie domein Hengelhoef. De beelden zijn niet heel scherp aangezien het toch nog wat bewolkt was. Verder zie je een militair vliegtuig dat in Sanicole geparkeerd staat. Bert, mijn instructeur destijds heeft hier nog mee gevlogen. Verder nog een foto van de OOLVJ een cessna 152 die onderdeel uitmaakt van onze vloot in de club. Vandaag was trouwens de OOTRJ, een cessna 172, buiten gebruik. De "primer" kon niet meer terug ingeduwd worden. De primer is een soort van choke die in de cessna's gerbuikt wordt. Jammer voor de mensen die vandaag een vlucht hadden geboekt.
Vandaag ben ik opnieuw naar Leopoldsburg gevlogen. Het weer was niet supergoed en de wolken hingen rond 1000 ft. Bij het landen in Sanicole ben ik zelfs in baseleg in de wolken nog even terecht gekomen. Een ander vliegtuig had er blijkbaar ook wat moeite mee want die kwam achter mij aan gevlogen en plotseling in de final dook hij voor mij op. Natuurlijk kon hij niet landen want hij was te dicht bij de baan. Hij maakte dan ook een maneuver om terug op te stijgen. Rare snuiter. Op de foto zie je het clubhuis van Sanicole. Net voor het opstijgen heb ik een foto getrokken van een vliegtuig da net kwam landen.
Binnenkort komt hij er naar jaarlijkse gewoonte weer aan. De koetsentocht. Binnen een kleine maand moeten we weer helemaal netjes verschijnen voor de rassenparade op de markt in Maaseik. Altijd weer leuk om erbij te zijn. Al was het maar om het prachtige weer dat we ieder jaar gehad hebben. Je moet er wel een beetje geluk mee hebben. Afgelopen jaar was het stralend weer en wat is er dan leuker om met je eigen paard een paar uurtjes door je eigen stad te kunnen lopen en als afsluiting op de markt een rondje te lopen. Mijn moeder die vlak aan de markt woont is er natuurlijk steeds bij en al haar vriendinnen moeten het geweten hebben.........
Hier enkele foto's van Gerido, onze Andalousier, en Favory, onze Lipizzaner. In onze stad Maaseik is er ieder jaar een rassenparade waar we aan meedoen. Eigenlijk is dit onderdeel het voorprogramma van de Koetsentocht. Al een jaar of zeven doen we hier aan mee (Eerst alleen met Gerido). Gewoon om er voor te zorgen dat de paarden helemaal in orde zijn op die ene dag vinden we het leuk om er naar toe te leven. Op onze eigen markt met de paarden rijden is ook wel een belevenis. Er zijn toch wel een duizental toeschouwers en toch vinden de paarden het heel erg leuk om deel te nemen. Ze zijn prima onder controle te houden en blijven heel rustig in de straten van Maaseik en bij het applaus.
Onze Favory loopt nu al een jaar of 6 bij ons thuis. Hij lijkt hoe langer hoe meer op een "echte". Hoe ouder de lipizzaners worden hoe meer je de karakteristieken van de dieren terug herkent. Ze worden met de jaren ook gespierder. Jammer bij Favory is dat hij het hele jaar buiten loopt en niet opgesloten is in de stal. Hierdoor heeft hij meer dan de helft van het jaar een dikke wintervacht. Aangezien hij wit is is het dan zeer moeilijk om hem schoon te houden. In de zomer is dit een stuk gemakkelijker. Op de foto's zie je enkele neefjes van Favory. Verder heb ik ook nog enkele foto's van Favory op de blog gezet.Wie is Favory.......?
Uit het Iberische paard (zie onder de rasbeschrijving van de Lusitano) ontstonden de Lipizzaners, de "sterdansers" van de Spaanse Rijschool van Wenen. Zes stamvaders uit diverse fokgebieden vormen de basis van de huidige Lipizzaners: Pluto (Frederiksborg, "wit" geboren in 1765), Conversano (Italië, "zwart" geboren in 1765), Neapolitano (Italië, "vos" geboren in 1790), Maestoso (Oostenrijk, "vos" geboren in 1773), Favory (Oostenrijk, "isabel" geboren in 1779) en Siglavy ("wit" geboren in 1810).
De moderne Lipizzaner is een schimmel van kleine maat (153-158 cm), met een gespierd lichaam, een edel hoofd met grote donkere ogen en kleine oren, zware hals, ranke benen en kleine voeten. De huid is zacht, manen en staart zijdeachtig. Dit "barokpaard" bij uitstek is mak en goedaardig van karakter. De paarden worden donkerbruin of grijs geboren en worden volledig wit tussen hun derde en zevende jaar. De gemiddelde leeftijd is van 24 tot 26 jaar.
Vandaag heeft Christine haar laatste dag van haar cursus gereden. Het was allemaal zeer goed verlopen. Na het communiefeest van ons nichtje ,waar Christine dus jammer genoeg niet bij kon zijn, ben ik nog even gaan meehelpen bij het opruimen. De paarden moesten eveneens terug naar huis gebracht worden. Favory stond helemaal in het zweet toen ik hem bij ons thuis wilde afladen. Blijkbaar heeft hij niet helemaal relax in de trailer gestaan dit keer. Beide paarden gaan wel heel vlot alleen de trailer op. Dat was enkele jaren geleden wel eens een probleem. Vooral Gerido was niet altijd even gemakkelijk. Gelukkig is dit helemaal in orde nu. Een speciale trainer heeft dat op één uur bij hem eruit gekregen. Straffe kost was dat van hem. Ze zeggen wel eens " met geen paard vooruit te krijgen". Nu was dat toen met Gerido al maanden zo. Maar op een uur tijd heeft hij dit afgeleerd en daarna nooit meer dit gedaan!!!!!