Ik ben Erwin
Ik ben een man en woon in Maaseik (België) en mijn beroep is Human Resource Director.
Ik ben geboren op 22/05/1960 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Paardrijden, Vliegen, Tafeltennis.
VLP : Vlaamse liga VET2000: Landelijke rijvereniging
Beoordeel dit blog
De lucht, het bos en zandverstuivingen
Avonturen met vliegtuigen en paarden
24-04-2011
Enkele paardjes op een rij
De nieuwe paardjes staan ondertussen alweer enkele dagen bij ons thuis. De aanpassing loopt vlot. Vandaag heeft Mattteo voor het eerst op de pony's gereden. De paardjes zijn ook al aan elkaar gewoon geraakt. Af en toe gaan ze alkaar eens begroeten.. Favory slaat het allemaal rustig gade vanuit zijn weide. Hij blijft wel steeds alert.
Lang verwacht en nu aangekomen. Onze nieuwe huisgenoten zijn gearriveerd. De 2 pony's zijn gisteren aangekomen. Ze zijn momenteel superbraaf en laten zich graag berijden door de kinderen in de buurt. De kleinste heet Toontje en de grootste heet Sabine. De kleine is een zweetvos en de grootste van de twee is een palomino pony. We hopen dat ze het naar hun zin hebben in de wei die we voor hen hebben ingericht. Vandaag zijn ze aan een grondige wasbeurt onderworpen. Een van de twee had last van luisjes of een ander ongedierte en daar hebben we dan maar snel iets voor gehaald bij de apotheker. Eens als ze een tijdje bij ons thuis staan zullen ze wel weer netjes in orde zijn. In het verleden hadden we hier ook wel eens last van als er een nieuw paard thuis aankwam. De typische geur verdwijnt eveneens na een tijdje. We zijn erg blij met de kleintjes en kijken morgen al uit naar het bezoek van de kleinkinderen die uiteraard ook gaan rijden op hun pony's.
De 2-daagse zat er na een 7-tal uurtjes weer op. We waren behoorlijk afgepeigerd en waren blij dat we terug thuis aangekomen waren zonder kleerscheuren. We hebben nog een tijdje op het terras gezeten en ik ben met de auto de koffers terug op gaan halen in Reppel. De paarden hebben we voor het eerst in het nieuw ingezaaide weilandje gezet. Leuk om te zien.
Nooit gezien en nooit meegemaakt. Op een prachtige zonnige dag (2de dag van de tocht naar Reppel) dook er plotseling een natuurverschijnlijk op vanuit het niet. Aangezien we toch al behoorlijk wat uren in het zadel zaten waren de paarden ondertussen erg rustig geworden. Ik reed dan ook aan een gezapig drafje tot plotseling mijn paard heel erg zenuwachtig werd. Ik kon maar niet begrijpen wat er aan de hand was tot er opeens op nog geen 100m van ons verwijderd een windhoos opdook. We wisten echt niet wat het fenomeen was en we dachten eerst aan een tractor die aan een fenomenale snelheid door de wei moest rijden. We waren ondertussen vlug afgestapt want de paarden waren heel erg onrustig natuurlijk. De windhoos schoot met grote snelheid over het veld vlak voor ons en verdween dan plotseling. Even snel als de windhoos verdwenen was dook ze echter weer een eindje verder weer op. Dat herhaalde ze een 4-tal keer. De ene keer al wat heftiger als de andere keer. We hadden ons ondertussen in het bos schuil gaan houden en konden vanop een afstand het schouwspel gadeslaan. Ongelooflijk en bovendien erg gevaarlijk denk ik als je erin verzeild geraakt.
Uiteindelijk zijn we toch ook naar het "Orshof " gereden. Het is een groot domein dat ook erg in trek is bij paardenliefhebbers. Het ligt temidden van het bos. Onderweg zijn we ook een leuke schapenboerderij tegengekomen. Wat je toch al niet allemaal kan ontdekken en dat op slechts enkele km van huis.........
Na enkele uren onderweg geweest te zijn wilden we een tussenstop maken bij het "Orshof". Maar op de kaart viel ons een ander plekje op . De "Blauwe maaten". De boerderij werd bovendien langs het zandpad aangeprezen met een borje "Hoevetoerisme". Het was de ontdekking van de dag. Een echtpaar heeft een hoeve helemaal herbouwd en met z'n twee zorgen ze voor de gasten die er verblijven. Het is niet groot maar wel gezellig. Uitermate geschikt voor een verblijf met de paarden. De eigenaren waren bovendien zeer gastvriendelijk en de pannekoeken hebben goed gesmaakt. We zijn dan ook iets langer gebleven als voorzien en daardoor zijn we op onze 2de dag 7 uur onderweg geweest.....
De 2de dag zijn we iets vroeger vertrokken in Reppel. Het weer was was nog mooier dan de eerste dag. De temperatuur is gestegen tot 27 graden. We hebben bovendien een mooi kleurtje gekregen. De natuur kwam nog beter tot zijn recht dan de eerste dag. Op de foto zie je trouwens waarom men spreekt van het " bronsgroen eikenhout". Eiken hebben we gezien tot ze onze neus uitkwamen.
De watermolen in Reppel is in feite een hotel met recreatie faciliteiten. Je kan er allerlei activiteiten beoefenen. Forelvissen, tussenstop met de fiets enz. Het hotel is vooral gespecialiseerd in het paardentoerisme. Er waren eveneens waalse landgenoten en westvlaamse gasten. In het restaurant kwamen we eveneens gasten tegen van Averbode. Iedereen was het erover eens dat de gebieden in Limburg uitzonderlijk geschikt zijn voor het paardrijden. De watermolen lag er bovendien idylisch bij. Er lagen niet minder dan 13 vijvers vlakbij en het terras was erg groot.
Na een zestal uur zijn we aangekomen in Reppel. De stallen voor de paarden lagen vlakbij de watermolen en alles was netjes voorzien voor onze paardjes. We hebben er voor gekozen om de paarden buiten in de wei te zetten. Dat ging prima en vanaf het terras van de watermolen konden we ze goed in de gaten houden
Na onze tussenstop ging de tocht iets minder vlotjes. We moesten opnieuw even in het ritme komen en we gingen al snel opnieuw in draf en in galop. Het landschap ging nu iets meer over in weilanden maar toch blijven de bossen de bovenhand houden.
Na een 2-tal uurtjes gereden te hebben was er een eerste tussenstop. De zon scheen heerlijk en ik kon mijn bezweet T-shirt te drogen leggen midden in het bos op een bankje. We hadden een plekje gevonden waar het heel rustig was en waar de paarden een beetje konden grazen. De cola light stroomde met beekjes en een klein koekje ging er ook snel in. De paarden stonden er rustig bij te kijken en genoten ook van de voorjaarszon.
We hebben werkelijk geluk hier in Limburg. De bossen bij ons in de buurt zijn zo uitgestrekt zodat je er in verdwaald kan raken. Het landschap is bovendien heel erg afwisselend. Af en toe bergop en bergaf maar vooral een mooie afwisseling in bos en daarnaast weilanden die midden in die bossen liggen, eindeloze bomenlanen en zelfs wilde weilanden vol met bloemen. Ik durf zeggen effenaf prachtig.
Na het vertrek hebben we wel 20 km alleen maar bossen gezien. Eindeloooooos. Ik had de route dan ook zo uitgestippeld zodat we de eerste dag maar een kleine km asfalt zouden krijgen. Prachtig waren de bossen en de paarden hadden er zin in !!!!
We zijn vandaag en gisteren voor 2 dagen op stap geweest met de paarden. De tocht ging dwars door de bossen naar de watermolen van Reppel, een dorp in de kempen. De tocht de eerste dag nam ongeveer 30km in beslag en we zijn een 6-tal uurtjes onderweg geweest. (Inclusief de tussenstop). We hadden ons goed voorbereid; en met kaart en PGS rond de arm gingen we op stap. Het weer was buitengewoon goed om met de paarden op stap te gaan. Prachtige blauwe lucht en niet te warm en vooral geen "dazen".
