Ik ben Erwin
Ik ben een man en woon in Maaseik (België) en mijn beroep is Human Resource Director.
Ik ben geboren op 22/05/1960 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Paardrijden, Vliegen, Tafeltennis.
VLP : Vlaamse liga VET2000: Landelijke rijvereniging
Beoordeel dit blog
De lucht, het bos en zandverstuivingen
Avonturen met vliegtuigen en paarden
09-08-2008
dashboard weetjes......
Hierbij gevoegd een dashboard en een beetje uitleg welk instrument voor wat dient. Ik had onvoldoende plaats om alle tekst op het plaatje kwijt te kunnen. Ik heb eveneens een dashboard van onze Mooney gefotografeerd. Met de Mooney vlieg ik (nog) niet. Hij is een stuk sneller dan de andere vliegtuigen en vraagt behoorlijk wat ervaring en regelmatig vliegen. Er zijn al wat ongelukken mee gebeurd in de club en om te vermijden dat dit nog voorkomt moet je minimaal 200 uur solo gevlogen hebben. Ik heb ondertussen deze uren reeds bij elkaar gesprokkeld maar het vliegtuig vergt toch een stevige basisvaardigheid. Dus eerst maar eens netjes in de andere vliegtuigen nog heel veel oefenen en daarna ... wie weet.
Hier zie je het vliegtuig dat de zwevers de hele dag heeft naar boven getrokken. Het is continue optrekken, lossen en in een rotvaart terugkeren en landen om de volgende op te trekken. Leuke en specifieke job voor een piloot maar ik denk ook best vermoeiend en je moet er natuurlijk voor waken steeds alert te blijven.
Hier zie je een foto van een zwever in de lucht en ééntje die net geland is. Het was vandaag erg druk in de lucht. Toen ik terug naar onze thuisbasis vloog waren er 4 vliegtuigen eveneens aan het landen en hingen tegelijkertijd 5 zwevers in de lucht. Continue waren ze zwevers aan het optrekken. Ook moest je uitkijken voor de paradroppings die ze geregeld deden in de buurt van het vliegveld. Kortom het was even uitkijken bij de landing. De zwevers hadden er blijkbaar plezier in vandaag want ik zag ze geregeld duikvluchten nemen rond het vliegveld.
Oscar oscar lima victor julliette dat is de naam van het vliegtuig waarmee ik vandaag gevlogen heb. Een collega van Christine is meegeweest. We hebben een vluchtje van een uur gemaakt boven de dorpen en steden in de buurt. Met enige verbazing zag ik dat de OO LVJ volledig volgetankt was toen ik er mee wilde vertrekken. Gelukkig stond de wind goed want je mag normaal niet met volle tanks met dit vliegtuig vertrekken met 2 personen. Mijn eerste bedoeling was om naar Kiewit te vliegen en te landen op het "gras"veld maar aangezien het pas geregend had gisteren vond ik dat dit iets te riskant was mede door het nogal volle gewicht dat ik mee moest nemen en de drassige ondergrond. Op de foto zie je het dashboard van de OOLVJ.
Hier enkele beelden van de Wouterbron, de zwemvijver bij ons thuis tegenover. Deze zomer is door het wat minder goede weer wat minder volk als andere jaren komen zwemmen. Toch waren er enkele mooie dagen die de moeite waren om te zwemmen. Als ik met Favory terug naar huis rij kom ik hier altijd langs.
Hier enkele impressies van de Oudsberg bij ons in de buurt. Ik kom er niet met de paarden aangezien dit een natuurgebied is. Midden in de winter als er geen wandelaars of volk is ben ik ooit wel eens met Favory naar boven gelopen...
Sinds kort hebben ze een ruiterpaden netwerk aangelegd in onze provincie. Ook bij ons thuis in de straat komt de route langs. Dankzij het ruiter- en menroutenetwerk kan je zelf je route uitstippelen. De knooppunten (kruispunten van ruiterpaden) zijn genummerd en onderweg duidelijk aangegeven met bruine rechthoekige borden. De routes zijn in twee richtingen bewegwijzerd. Je rijdt dus eenvoudigweg van knooppunt naar knooppunt, van nummer naar nummer. Op de handige ruiterkaart staan de knooppuntennummers en de afstanden daartussen duidelijk vermeld. Je bepaalt zelf hoeveel kilometer je wil doen en zo weet je perfect hoe lang je onderweg zal zijn. Het knooppuntensysteem biedt onbeperkte combinatiemogelijkheden. Je kan op voorhand aan de hand van de kaart een route op maat uitstippelen. Je noteert de knooppuntnummers op een papiertje en hop weg ben je! De kaart kan in de zadeltas. Je moet enkel nog de borden met deze nummers volgen. Op de ruiterkaart staan de ruitervriendelijke logies, parkings/startplaatsen en ruitercafés met een apart icoontje aangeduid. Ook de hoefsmeden en dierenartsen uit de buurt staan vermeld op de kaart.
Wanneer laat hij nu eens wat verstuivingen zien in de bossen van Dorne en omstreken? Gisteren heb ik wat foto's genomen van de hei die nog maar net aan het bloeien is en van enkele zandverstuivingen in de buurt. Het is prachtig om over de zandpaden te lopen met de paarden. Het mulle zand is nog berijdbaar zelfs al heeft het hard geregend.
Heel diep in het bos op een hoge duin ligt een kapelletje. De berg wordt Mariaberg genoemd en alleen als je de weg in de bossen kent vind je hem. Het is heel steil om er te geraken en de bomen rondom de berg zijn heel oud. Met het paard is het nog net te doen, met een fiets denk ik niet dat je er boven op zou geraken (misschien met de mountainbike wel). Het schijnt dat er wel eens "devote" groepen uit het dorp op bedevaart gaan; ik heb ze er nog nooit gezien. Het beeldje op de berg blijft wel al heel wat jaren netjes intakt (met dank aan alle jeugdgroepen).
Gisteren heb ik een lange tocht door de bossen en heide gemaakt in de buurt. Ik had de "groene specht" al vaker gezien in de buurt van de Mariaberg (foto) diep in het bos. En ja, hoor twee keer kort achter elkaar zag ik hem voor mij uit schieten. Je hebt wel het gevoel alsof je een gele vogel ziet maar blijkbaar wordt hij "groene specht" genoemd. Ik heb hem hier al enkele jaren verschillende keren kunnen spotten. Vaak met maar enkele tientallen meters verschil met de plaats van de vorige keer. Ze hebben dus blijkbaar een territorium?
Toevallig zag ik op onze vliegclub op de schoorsteen dit beeldje van een paard staan. Het stond vlakbij het club logo. Ik vond het wel passend voor deze blog.
Gisteren hebben we de paarden weer terug naar huis gehaald. We waren enkele dagen aan zee en hadden ze bij vrienden gestald. We hebben meteen maar anderhalf uur in de manege van onze vrienden ze terug ingereden. Dat ging prima. Ze zijn wel iets bijgekomen in gewicht dus moeten ze bij ons thuis weer even terug "op dieet". Als de paarden te dik zijn dan krijgen ze wel eens ademnood (zoals dat ook bij mensen voorkomt).
Als je eens "echt" iemand wil zien die kan paardrijden dan moet je dit volgende filmpje maar eens aantikken. Ooit hoop ik nog steeds 10% te kunnen van wat deze ruiters laten zien. Natuurlijk is het kwetsen van de stieren niet hetgeen wat ik bedoel maar de manier waarop deze ruiters hun paarden onder deze stressvolle situaties in de hand kunnen houden is werkelijk ongelooflijk. Als je in het bos je paard laat vertrekken en hij "onderin" weggaloppeert kom je een beetje in de buurt van de sensatie die deze ruiters meemaken (maar dan maar een heel klein beetje......) Nogmaals het stierengevecht zelf is niet mijn ding!!! <object width="425" height="344"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/HgG_Gwy7Ysg&hl=en&fs=1"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/HgG_Gwy7Ysg&hl=en&fs=1" type="application/x-shockwave-flash" allowfullscreen="true" width="425" height="344"></embed></object>
De terugvlucht naar Zwartberg verliep zonder noemenswaardige incidenten. Behalve bij het opstijgen in Sanicole was het wat opletten. Terug in de thuisbasis zag ik de "Pilatus" enkele acrobatie stunten uitvoeren. Wel mooi zo'n kleurig vliegtuig op zijn kop op 100m boven de startbaan zien scheren. De Pilatus is een privé vliegtuig. Als ik mij niet vergis zijn er binnen de club 2 zulke toestellen waar mee gevlogen wordt. De "Mooney" kwam ook net terug en daar heb ik ook enkele foto's van kunnen maken.
Van balen naar Sanicole is letterlijk "hoppen". Op 3 minuten ben je in vrije vlucht van het ene vliegveld naar het andere gevlogen. In Leopoldsburg zijn we na het inschrijven meteen terug opgestegen want de regen achtervolgde ons. Net voor het opstijgen zag ik allemaal donkere wolken voor me hangen. Richting Zwartberg was het daarentegen heldere hemel. De keuze was dus gemaakt. Vandaag niet naar Hasselt en Goetsenhoven. Er zat niets anders op dan terugkeren naar Zwartberg. En dit was niets te vroeg. Want als je opstijgt vanaf de "26" staat er een toren vlak na het opstijgen in het verlengde van de baan. De landingsbaan is slechts 600 meter lang, het was warm en we hadden behoorlijk wat gewicht (menselijke massa) dus het opstijgen moest wel met de nodige concentratie gebeuren. Ik had natuurlijk een "weight en balance" berekening gemaakt en daarom niet te veel brandstof meegenomen maar die toren in de regen stond me toch maar niets aan. Het liep gelukkig allemaal prima en we bleven de wolken uiteindelijk netjes voor. Voor ons mooie heldere lucht; achter ons lage regenwolken.
Nadat we iets gedronken hebben in Balen vertrokken we richting Sanicole. Hier op de foto zie je het logboek dat je moet invullen als je naar een andere vlieghaven vliegt. Je moet aangeven van waar je komt en waar je naar toe gaat vliegen. Vlak na het opstijgen zag ik dat Chris wat problemen had. Niettegenstaande ikzelf voor de start via de checks de deuren gecontroleerd had en Chris zelf dat ook nog eens gedaan had; ging Chris zijn deur open. "No panic on the Titanic" dus ik heb mijn opstijgmaneuvre rustig afgewerkt en gevraagd aan Chris om zijn deur dicht te slaan. Bijkomend probleem was dat het ook nog eens lichtjes ging regenen en het wolkendek erg laag hing. Ik had al een zwaar vermoeden dat we vandaag niet de 5 vliegvelden zouden kunnen bereiken. Balen in Balen dus.
De vlucht naar Balen verliep niet zo soepel als ik verwacht had. Er stond toch heel wat wind en de eerste 10 minuten werden we behoorlijk heen en weer geschud. De navigatie daarentegen verliep zonder problemen en we vonden onze merkpunten zonder fout. De landing was wel spectaculair te noemen. Ik moest behoorlijk bijsturen tegen de wind en net op het laatste ogenblik kwam een zwever vanaf links voor me in gevlogen (hij had een kortere base leg genomen). De toren vroeg meteen of ik de zwever had gezien. Ik twijfelde één seconde of ik alsnog zou landen of dat ik een doorstart zou nemen; maar toen zag ik de zwever vrij snel naar rechts op de grasbaan uitwijken en ging ik links vliegen. Daar stond echter ook een zwever klaar om via de lier opgetrokken te worden. Vlak na de landing ben ik dus weer meteen naar rechts uitgeweken om niet door de lier verrast te worden. De mannen in de vrachtwagen die de lier bedienen zag ik teken doen om snel naar rechts te gaan en ja hoor, net toen ik geparkeerd stond kwam de lier alweer terug naar beneden met een parachute. Het was dus allemaal zeer snel gegaan maar wel zonder problemen.
vandaag stond een vlucht gepland in 5 etappes. Ik wou eigenlijk de 5 vliegvelden in onze buurt in één dag bezoeken. De bedoeling was om van Zwartberg naar Balen (Keiheuvel) te vliegen en daarna naar Leopoldsburg (Sanicole). Daarna doorvliegen naar Hasselt (Kiewit). Om afsluitend naar Goetsenhoven te vliegen via de baken Flora. Daarna zou ik terugkeren naar Zwartberg. Ik had Chris gisteravond op de barbecue gevraagd of hij wilde meevliegen. Hier een foto van bij de start in Zwartberg. We gingen met de OO ANM een cessna 152. Op de andere foto zie je een andere cessna waar ik ook regelmatig mee vlieg: de OOTRD.
We gaan enkele dagen naar Zee. De paarden hebben we bij vrienden kunnen stallen. Zij hebben een grote manege bij hun huis en daar kunnen altijd wel een aantal paardjes onderdak krijgen. Het is vlakbij (slechts 1,5 km) dus dat is ook nog eens gemakkelijk voor het vervoer. Zij houden Andalousiers en fokken ook hiermee. Gerido, het paard van Christine, hebben we bij hen gekocht een acht- tal jaren geleden.
vandaag had ik afgesproken met een collega vlieger om naar Goetsenhoven te vliegen. We zouden om 10.30u opstijgen. Jammer genoeg was het veel te mistig en de wolken bleven heel erg laag hangen. Na de middag is het weer beginnen opklaren. Maar toen stond er een ritje te paard in het bos gepland. Dus vandaag geen vliegen. We hebben met enkele piloten nog gesproken over een vlucht naar Texel en dan verder de andere waddeneilanden bezoeken. Lijkt me wel mooi. Een ander optie was om naar Laon te vliegen binnenkort. Dat ligt vlakbij Reims. Eerst moeten we samen nog even oefenen in de buurt en dan zullen we nog eens naar het buitenland vliegen. Vorig jaar zijn we nog naar Koblenz en Eelde gevlogen. Dat waren ook mooie ervaringen!
.jpg)
Als je eens "echt" iemand wil zien die kan paardrijden dan moet je dit volgende filmpje maar eens aantikken. Ooit hoop ik nog steeds 10% te kunnen van wat deze ruiters laten zien. Natuurlijk is het kwetsen van de stieren niet hetgeen wat ik bedoel maar de manier waarop deze ruiters hun paarden onder deze stressvolle situaties in de hand kunnen houden is werkelijk ongelooflijk. Als je in het bos je paard laat vertrekken en hij "onderin" weggaloppeert kom je een beetje in de buurt van de sensatie die deze ruiters meemaken (maar dan maar een heel klein beetje......)
