Wat in eerste instantie een klein ritje van  Tony en Raoul ging worden, is uitgegroeid tot een tactisch ploegenspel tussen team Vastgoedcentrale ( Tony en Jöran) en Proximus ( Christophe en Raoul). Christophe en Jöran beslisten  alsnog  om  de riempjes  aan te trekken en  mee  op  pad te  gaan. Afspraak  9u  te Kortessem.  Via Rapertingen  naar  het  parcours van Dwars door  Limburg. Tony had  voor deze  vlakke  rit gekozen. Hilariteit  en  verwondering  alom  bij het  aanschouwen  van  Tony  voor de start. De koukleum  van de  groep  was  getooid  in zijn  korte  "bib" short,  vergezeld  van dikke  muts onder  zijn  witte pothelm. Op de  koop  toe  had  hij  de bus  WD 40 gevonden, en  zijn naven  overvloedig besprenkeld,  zodoende  zijn rollemeten  van  zijn voorwiel niet  meer  piepten. Christophe  haalde voor  het  eerst  zijn "gesimiliseerde" Ridley Noah  uit de stal. Trots  liet hij iedereen, mannen en vrouwen, over  zijn gladde  bovenbuis  wrijven. In bepaalde werelddelen steken  ze  u  voor  het  uitspreken  van de zin" wilt ge  mijn gladde  bovenbuis eens voelen" al  in de bak. Allo in de  buitenlandse  gevangenis  zou  er  een  volle  aflevering  mee  kunnen  vullen. 

 De rit van  vandaag  dan,  via de  binnenstad naar het  kanaal, uit  respect voor  Tony zijn  KOM,  zijn we  Stokrooie brug  nog eens  over gereden,  deze keer aan een acceptabel  tempo. Stitch (Erwin Bollen), zal deze  keer  geen  probleem  maken van de  geregistreerde  tijden op  deze brug  hors  catégorie. Net op  tijd  cruisten we  door  Stokrooie  centrum,  om  Christophe S. en  Marie,  van goede raad  te  voorzien  voor  ze  aan hun  Batibouw  avontuur begonnen. Tijdens  deze  eerste  halt,  waagde de "nieuwe" voorzitter  zich  voorzichtig  aan een inspectie  van  de bovenbuis  van  Christophe. Marie  daarentegen  weigerde terecht. Zij merkte pienter  op  dat  wij  echt wel  met  ons  vak/ materiaal  bezig  zijn. Tony  herviel  naar  goede  gewoonte  in zijn  oude  gewoonte,  van bij elke  stop  een  Lucky  Strike  uit  zijn achterzak  te  toveren. Over  Stokrooie  ging  het  via  Tiewinkel  naar  het  Schulensmeer ( voor  Tony is dit  echter Wiemesmeer). Koffiepauze op  het  terrasje,  de  thermometer  gaf  pardoes  20,5°C aan. Het grindpad aan  het  meer  deed  Tony  prompt denken  aan de Strade Bianchi  van een  dag eerder. Van  Avermaet kreeg weeral de volle  lading,  sommige  ex- pedalpower renners,  die  in  het  tussenseizoen  de  overstap  maakten naar de  WTC30+ ploeg,  zullen het  niet  graag horen. Uit de  statistieken  bleek  vandaag  ook  dat de  overstap  nog  niet  het  gewenste  succes  heeft  opgeleverd. Vandaag  werd  een  gemiddelde  van  29 km/ u genoteerd, bij de  nieuwbakken  30+ rijder. Ondanks  alle  rollentrainingen van de  afgelopen weken een  bedroevend  resultaat. Terug naar de rit,  via  Linkhout,  Spalbeek, Stevoort, Weijer en  Kozen,  steeds  op  goed lopende  wegen,  waar  de  pees er  duchtig werd  opgelegd, reden we  Sint-Joris binnen.  Op de  Heiligenbornstraat 1 km  aan  2%, nam Raoul  het  voortouw,  hij  wou  op  een lichte  cadans dit rotding  afwerken. Een  herboren  Jöran,  die  nu  eindelijk  lijkt  door te hebben dat  het  kleine  tandwiel  vanachter ervoor  zorgt  dat je zwaarder trapt, counterde Raoul en  nam  Chrsitophe  in zijn zog mee. Raoul  schakelde  dan  toch  maar bij en  plantte zich  in het  wiel. Eens  boven  werd de  schade  opgemeten,  Tony  op  50 m.  Zoals eerder  gezegd,  waren we  verdeeld  in  twee teams, en  met  dit  manoeuvre,  richtte  Jöran  duidelijk  schade  aan bij  zijn Vastgoedcentrale  partner. Doch  knap  staaltje  van  de zelfverklaarde niet  klimmer,  die  vandaag volgens  Strava,  het ene  PR na  het  andere  verpulverde.  Onderweg naar  Wellen  konden  we  nog  twee  machtsontplooiingen  van  Team  Proximus  noteren. Raoul  gaf  op  de Knipscheer   een snok  eraan, ook hij  verbeterde  hier  zijn  PR. Op  de Smissebroekstraat in Herten was  het  de beurt aan  Christophe,  die als een duiveltje  uit een doosje , richting  boven  knalde. Amazing !!!  Om  af  te  sluiten,  bedacht  Raoul om  Vrolingen berg( 0,5 km aan  4%) nog even aan  te doen.  Hier bleek  wederom  dat  parcourskennis  onontbeerlijk is.  Jöran  parkeerde  zijn GTR halverwege de klim, en  Christophe  kreeg  in het  zicht van de vod  nog een "savlette"  rond  zijn  oren.  Na  ook nog  even de  Haagsmeer in  Gors  te hebben  aangedaan,  werd  er richting  Kortessem  gekoerst.  Bij het  uitdraaien van  Guigoven,  kregen  Raoul en Tony  een  vrijgeleide,  naar analogie met  de Strade Bianchi,  porde  de  ene  de  andere  aan om te blijven ronddraaien.   Het betere aansnijden  van de laatste  bocht  naar de Kapittel  sprint,  leverde  Tony de  pole  op.    Opnieuw  naar  analogie  met de Strade Bianchi  en Greg Van Avermaet,  viel Tony  stil, waardoor  team Proximus met goud en zilver  aan de  haal  gingen.  Een tweede klap  deze week  voor  het  team  van "nonk" Robin  Strauven.

Teleurgesteld vatte  Jöran  zijn terugtocht  naar Genk  aan,  waar hij zou  eindigen  met  102 km  op  de  teller. Willy zette ondertussen  zijn culturele veroveringstocht verder in Bruhhe ,  waar hij aan het  genieten was  van de Brugse Zot,  in het  stamcafé  van  Pieter Aspe. Het avondmaal  werd genuttigd  in Restaurant  De Koetse.  Een snelle  blik  op  de site www.dekoetse-brugge.be,  leert  ons dat  het  een  klassiek  restaurant  is wat al  25 jaar een eerlijke  burgerkeuken serveert. De specialiteit zijn echter  grillades, die  in zaal  worden  bereid. De  voedingsadviseur  haalde  opgelucht  adem!

Samengevat,  een rit van 67 tot 102 km  in de benen. Gemiddelde rond  de  24 km/u. Van  Avermaet en  Tony  hebben  iets  gemeen, ze  zijn eeuwige tweedes.

08-03-2015 om 22:28 geschreven door Pappie  

De  laatste rechte  lijn richting  Stoumont  is  definitief  ingezet. Zes gemotiveerde  Pp'ers,  draaiden  lustig  rondjes  op Terleamen.  Wilfried,  Christophe L,  Jöran en  Raoul, namen de  vroege  shift  voor  hun  rekening. Even  werd  er  naar  het  gerettel  van  de Willier  GTR geluisterd,  maar  al  gauw  lag de  focus  op  een strak  tempo. Er  zouden  records  sneuvelen  vandaag. En  zo  geschiedde ook. Maar  niet  door hun ! Het mooie  weer zorgde ervoor  dat  er redelijk  wat  volk  was  komen  opdagen.  Na  twee  ronden hadden  we  al  een  hele  groep  luierikken achter ons  kont  hangen, en  je  zag  dat  die  niet  met  ons  naar de streep wilden, ok  da zetten  we ons  op  kant  dachten  Willy,  Christophe en  Raoul. Jöran had  ondertussen  zijn tempo  gevonden  en peddelde  aan een  26-27  rustig zijn  55 km af.  In toer  3  waren Willy en  Raoul in een  groepje  met  4  beland. Christophe,  had El Colnanjo gespot  en  was  even bij hem  gebleven.  Toen  een  Kuota renner,  er  na  de chicane  een  snok  aan  gaf,  moest  ook Raoul  lossen. Bijgevolg  heel Pedalpower  verspreid over  het  parcours. Er zat  niks anders op  dan  op  elkaar te  wachten en  dan de  achtervolging  in te zetten. Raoul en  Christophe L. kwamen  samen  en  pikten  aan in een  groepje van  32-33 km/u.  Willy  had  ondertussen  Tony  gedubbeld,  die  al  5  toeren met  krampen  rondreed.  Bij  het  overschrijden  van de finish  werd  ook  de  laatste  atleet  in de  ring geworpen. Christophe  S.  maakte  zijn langverwachte opwachting.  Na enkele  toeren  in de  "snellere"groep  kwamen  Christophe L en  Raoul Willy en  Tony  terug  tegen. Willy pikte  aan  en  zo  waren we weer weg.  Tony  zou  op  Christophe  S en Jöran wachten.  Mooi verdeeld.  In de snellere  groep  volgde  er  3 toeren  verder  een samensmelting  met een  nog  iets snellere  groep, waardoor  Raoul  de  rol  loste. Na een  toerke  op  het  gemak  kwam  hij Willy en  Christophe L tegen die wel  nog  hadden  kunnen  aanklampen.  Iets verder  kwam  ook  Jöran  aansluiten,  hij had  zich  losgewerkt  van  de geblesseerden. Tony  reed rond  met  krampen en  Christophe  S. had  moeite  met de  ademhaling  via de  neus.  Hij  kon  besluiten dat zijn  conditie  aan  77%  zat.  Na een  ronde  cooling down, werd  het  circuit verlaten  met  56  tot  60  km  in de benen, en  gemiddelden  boven de  30 km/ u. 

In Sint- Job  werd  nagekaart  over  de prima  verlopen training,  en vooruit gekeken  naar  Stoumont. Toine  die geld  was  gaan  afhalen,  had  het  natuurlijk  gepresteerd  om  zijn Strava niet  af te zetten , waardoor  hij nu de trotse  eigenaar  is  van  drie  KOM's. Straffe coureur  toch,  die  aan  67,7 km/ u  Strokrooi  brug  oprijd. Wij zijn blij dat  hij in ons  team  zit. Het  is  dan  ook duidelijk  dat de hiërarchie in de  sprinttrein  gewijzigd word. Toine  wordt  onmiddellijk  gebombardeerd  tot  de sprinter  van  Pedalpower,  hij schuift  maar liefst  5  plaatsen  op.  Willy  zal  nu  als  laatste  man  en perfecte  lead  out  voor  de  bom  van ' t  Crijt fungeren. Iedereen schikt  zich  zonder  morren  in  zijn  nieuwe rol. Zo'n  talent  mag  je  niet  negeren. Ook  zijn gave  om  iedereen  in de  waan te laten,  werd  bewonderenswaardig  onthaald.  Het  hele  peloton  dacht   dat  hij slecht  was en  krampen  had,  en  toch  sloef  hij toen  onverbiddelijk  toe. Knap  staaltje  poker. Christophe  S. kon  ons  ook  nog  verblijden  met  het  feit dat  er  nieuwe  truitjes  op komst zijn. Hij  werd  dan ook  unaniem  verkozen  tot  nieuwe voorzitter.  De oude voorzitter  mag stillekes aan  zijn  auto  laten  bestickeren en  oefenen om  bidons aan te geven.  Tot slot vergeten  we niet  dat  bomen  niet  kunnen voetballen  omdat ze  geschorst  zijn.  Aangezien  zondag  niemand kan,  is de volgende afspraak volgende donderdag  in Zolder.

Bijlagen:
zolder.jpg (1.7 MB)