Eentje is te weinig en drie is teveel Vastgoed Centrale BVBA
10-08-2015
't Zeetje part 2
We tekenen present voor zondag 9 augustus maar vooraleer de grote dag aanbreekt is het tijd voor een goede voorbereiding. Om een lang verhaal kort te maken, zijn er maar 2 pedal powers die de uitdaging aangaan. Bleuke Christophe en doorwinterde ancien Joran. Voor Joran was de zaterdag een rustdag, samen met het vrouwke naar Roermond outlet (compensatie voor zijn afwezigheid op zondag). Ons bleuke daarentegen werd overvallen door een grote portie onwetendheid, faalangst??? Daarmee dat zijn voorbereiding ongekende proporties aannam. Halverwege Roermond kreeg is een berichtje.... met of zonder camelback?..... alsof we mountainbiken tot aan de zee. Na gerustellende woorden ging Christophe voor dezelfde rugzak als Joran, kwestie van met gelijke wapens aan de start te komen. Rugzak ingeladen, banden opgepompt, nieuwe bidons gevuld, en wijle weg op zondag. Afspraak om 6u aan de coca cola brug.
Zondagochtend kwam de ancien tot de vaststelling dat de retourtickets voor de trein moesten afgeprint worden. Een snel mailtje en smsje naar ons bleuke waren de oplossing. Christophe zou ze wel effe printen Om exact 06.01u kwam ons bleuke aan de start met printeropstart problemen als excuus voor zijn vertraging. Geen tijd te verliezen langst kanaal werd koers gezet richting Antwerpen. Aan een rustig tempo zagen we de zon opkomen, tijd om de lichtjes uit te zetten dus en gecontroleerd in formatie verder rijden richting eerste toeristische trekpleister.... Het huis van Harry en Olga.... Na de obligatoire foto ronde herinnerde de ancien ons bleuke eraan dat de tocht nog lang is, maar de gids ervaren . Zonder morren werd de Samsung veilig opgeborgen en zette we verder koers richting Antwerpen. Na de 700e waterskiclub kwamen we in Wijnegem aan om zo de sluis over te steken en zo onze weg te vervolgen richting Antwerpen centrum. We tekenen ondertussen bijna 9u op onze vlekkeloze uitstap.... maar.... toen sloeg voor de eerste maal het noodlot toe. Stippt 9u herinnerde onze bleuke zich ineens dat het tijd was voor zijn vast ochtendritueel. Er werd halt gehouden aan een tankstation aan het sportpaleis. Het startschot voor ons bleuke om zijn kakske te doen op Antwerpse bodem. Kostbare tijd verloren, maar zoals het onder echte vrienden gaat, wordt er niet getreurd om de tijd die we verloren zijn. In het centrum, terwijl we wachten worden we ineens aangesproken door 2 Nederlanders die de pad kwijt zijn. Vermits een pad gevoelig ligt, wordt door de ancien direct naar zijn materiaal gekeken om er dan achter te komen dat in Nderland de pad gewoon de weg betekend.Na een eerste taalprobleem opgelost te hebben beslissen de Nederlanders om in ons wiel mee te rijden zodat we hun de juiste pad kunnen zetten. Voetgangerstunnel, linkeroever, allemaal geen probleem. Christophe en Joran nemen de kop om zo onze gps ons te laten loodsen door de Antwerpse haven.Maar dan slaat het noodlot toe voor een 2e keer. Hollander 1 beslist om uit dankbaarheid even de kop over te nemen, profesioneel plaatsen we ons achteraan in de groep, hollander 2 schuift mee naar voor om dan het tempo op te trekken tot een slordige 35km/u. Zelfs dit wordt voor de ancien een beetje te veel, maar we houden vol. Ons bleuke merkt een roodaanlopende ancien op en beslist om een klein uurtje later halt te houden en de Nederlanders alleen verder te sturen. Nadat we bekomen zijn van ons klein avontuur staken we de grens over richting Nederland. Zelzate biedt zich aan en we genieten van het landschap, een sandwishke wordt gegeten boven op de dijk, nog een wafelke en een peperkoekske als dessert vooraleer we verder rijden. In Cadzand slaat het noodlot voor een derde maal toe. De jaarlijkse jaarmarkt/rommelmarkt/kermis is volop bezig, een massa volk, waardoor we onbewust op de dijk op een exclusief voetpad terechtkomen. Plots worden we langs alle kanten verwelkomt....mijnheer dit id een voetpad hoor..... wanneer we even later aangemaand worden door de plaatselijke omroeper om onze fiets aan de hand te nemen, besluiten we het onderspit te delven en stilletjes de dijk via de trapjes te verlaten.Zonder verdere problemen zien we Knokke in de verte liggen, nog even langs het Zwin om zo onze bestemming te bereiken. Er wordt post gevat op een terras in Heist waar blijkbaar geen eten geserveerd wordt. Dan maar snel iets drinken en vertrekken. Ondertussen kreeg het thuisfornt van de ancien bericht dat we aangekomen waren, Jules en Emile waren al op de hoogte dat de limburgse helden aangekomen waren. We mochten ons bij hun effe douchen, na de douche werd er afscheid genomen en toen sloeg het noodlot nog eens toe. De treinen die ons moesten terug thuis moesten brengen, bleken onregelmatig te rijden. Terwijl bleuke alweer overvallen werd door een plotse paniekaanval, besliste ancien Joran om snel een frietje te eten en naar het station te gaan.In de frituur sloeg het noodlot alweer toe (van een pechdag gesproken), de frituur uitbater beschuldige mij ervan met een vals briefje te betalen de automaat lieht nie meneere (of zoiets) Na de friet naart station, nog 1x overstappen in Brugge en om 21.50 waren we alle terug thuis, waardoor ons bleuke zich nu ook officieel ancien op de route Hasselt Knokke mag noemen. Maw een bevestiging voor de ancien en een mijlpaal voor ons bleuke.
*de redactie ad-intrim is niet verantwoordelijk voor ongebruikelijke schrijffouten
