Eentje is te weinig en drie is teveel Vastgoed Centrale BVBA
31-08-2015
Wilderen Classic
Zaterdag 29 augustus was de datum van afspraak.
Het programma werd op de laatste moment overhoop gegooid en er werd gekozen om ons te wagen aan het Wilderen wielerweekend. Een parcours in een heuvelend landschap deed ons deze verkiezen boven de transplantoux en een Wilderen Goud na de inspanning heeft de keuze iets makkelijker gemaakt.
Een ouzo drinkende tijdrijder in Griekenland, een passieve voorzitter in Tongeren, een nog steeds zatte allrounder in Kortessem, een renoverende flandrien in Stokrooie en een Hasseltse klimmer die kiest voor een vlak transpantoux parcours, maakt dat desondanks een top parcours, een start een aankomst aan een brouwerij, we maar met 2 aan de start verschenen.
Om 7u verschenen we op de binnenerf van de brouwerij. Na de officiele formaliteiten en het opspelden van de rugnummers waren we om 07.15u klaar voor de start.
Met de ranke kuiten van een klimmer nam Christophe de kop van ons 2 koppen tellend peleton. Joran volgde perfect in het wiel om zo met de strakke spieren van een sprinter de tussentijden op naam van Vastgoedcentrale Tongeren te schrijven.
De benen waren er, de spirit opperbest, kortom alle elementen waren er om de koers te pakken, tot wanneer..... we aan de Meuse kwamen. In de afdaling naar de Meuse, op de Rue de Sclaugneau, nam de wegkapitein letterlijk en figuurlijk de benen. Een rotvaart naar beneden.... en toen de splitsing... in plaats van de gele bordjes te volgen nam onze weg kapitein de afslag naar rechts om zo over de brug richting Sclayn te rijden. Eens uit het zicht verdwenen kon Joran niks anders doen dan wachten aan het alombekende gele bordje. Kostbare tijd werd verloren in deze crusiale fase van de koers. Met een naderende Museeuw werd het dus hoogtijd om een tandje bij te steken. Enkele kilometers langs de Maas en dan aan de bekimming Côte du Chant doiseaux beginnen. Volledig uit cadans na het lange wachten begonnen we aan de 3.7km lange klim aan een gemiddelde stijging van 3.4%. Nog maar net bekomen door het beuken tegen de wind begonnen we aan de Côte due chateau de Huccorgne, 0.4km aan een gemiddeld van 9%. Na deze laatste beproeving was het een kwestie van gecontroleerd uitrijden en Museeuw op een veilige aftand houden. Eens aangekomen in de brouwerij en na het bestellen van de eerste Wilderen waren we blij en verheugd om te zien dat Koen en Eddy (vader en zoon) terug herenigd waren naar de Willy Vannitsen Classic van vorige week. We hebben de vrolijke reunie nog beklonken met een wilderen goud om dan moe en voldaan terug naar huis te gaan.
