Eentje is te weinig en drie is teveel Vastgoed Centrale BVBA
13-03-2015
De heldendaad!!!
Zolder, het begint te vervelen , maar de benen en het kopke worden er steeds beter van. Heel Pedalpower was aanwezig, uitgezonderd de familie Strauven die hun vete omtrent het voorzitterschap via mail uitvechten. Extrasportieve beslommeringen werden langs ons neergelegd en "tempo machen". Gisteren lag de nadruk niet op "vetverbranding maar weerstand. Tony voelde de weerstand heftig. Hij had niet de benen van dinsdag, en klokte ook maar af op 28 km. Hij zal de "gazette" vandaag niet halen. Die eer was weggelegd voor Willy. Een herboren jongen van pas 37 die bij aanvang van de plaatselijke rondes al 65 km op de teller had, nam een vlugge hap , en kon er weer tegen aan. De zeelucht, en het gezelschap van de teampsychologe heeft hem deugd gedaan. Het management zag dat het goed was.
Bijna onmiddellijk aanpikken in een interessant groepje en meedrijven was het devies. Jöran vergaloppeerde zichzelf en zocht zijn heil in een ellelange achtervolging. Het duurde dan ook bijna een vol uur vooraleer Christophe, Willy en Raoul hem terugzagen. Tony zijne WD 40 was uitgewerkt, de rollementen piepen als vanouds. Halverwege de rit, na 4 km sleuren aan een groep van om en bij de 20 personen, kreeg Willy een hongerke. Hij liet zich even uitzakken. Raoul werd nerveus midden in de buik van het peloton en zocht na elke rond de staart van de groep op. Op geheel professionele wijze ( de duw op het achterwerk) liet hij iedereen inschuiven. Ondertussen sloeg de Garmin alarm. Gemiddelde lag boven de 33 km/u.
Jöran die naar eigen zeggen veel tijd in de pits verloor, klokte af op 28,9 km/ u. Werkpuntje!! Na enkele ronden "cooling down" klokte iedereen af op 60 km. Het gemiddelde van Christophe, Willy en Raoul lag na de uitrijrondes toch nog op 31,7 km/u. Weeral progressie.
Na de rit werden de nieuwe truitjes van Molteni/ Data Unit gepast. Gelieve iedereen de juiste maten door te geven. Benieuwd welke tegenzet Robin hiervoor in petto heeft. In Sint- Job trakteerde Willy voor zijn 37 ste verjaardag. Gezond als we zijn werd er "gedecompresseerd" met een groentenmix van paprika en aardappel. Alles voor de sport.
Er wordt momenteel ook overwogen om te starten met "Pedalpower Pro Ladies team". Er zijn reeds geïnteresseerden, die zich hebben aangemeld. Misschien de oplossing voor "beide" kandidaat voorzitters.
Speciale vermelding voor de held van de dag: Willy reed om middernacht vol trots in zijn Molteni outfit nog van Zolder naar de Hasseltse binnenstad, waar hij vol overgave zijn gitzwarte jersey showde aan het Egelpubliek.
Op Q- music heerst deze week de 90's. De glorieperiode van elk Pedalpower member. Al gauw dwalen de gedachten af naar TVM, waar menig feestje plaatsvond. Wie kan zeggen dat hij wekelijks op de TV piste? Tussen de sound van Snap!, the Urban Cookie Collective en Haddaway, werd er uiteindelijk beslist om nogmaals naar Zolder af te zakken. Pedalpower lijkt ondertussen wel een echte "pro" ploeg, een gedeelte bereid zich voor aan het zeetje (Tirreno Adriatico), terwijl een ander gedeelte zich in Zolder (Parijs- Nice) tegoed deed aan de plaatselijke rondjes. Na een afwezigheid van enkele maanden trad Robin terug in competitie voor zijn "Joyride" (Roxette). Rond half 7 betraden Christophe en Raoul de Kennedy Boulevard (Axelle). Christophe had zich voorgenomen om aan een hartslag van 110-140 te rijden, de zogenaamde vetverbranding. Raoul zei hem "I"ll stand by you (The Pretenders), Two can play that game (Bobby Brown). Na één ronde stond Tony hun al op te wachten, ondertussen had Robin ook al via Sms laten weten dat hij iets later ging zijn, zijn exacte woorden waren " C U when I get there" (Coolio). Tony nam de kop en loste al gauw Christophe, hij wist natuurlijk niks van het "vetverbranderke" dat de wegkapitein deed. Tony meldde in al zijn euforie " I believe I can fly" ( R. Kelly). Christophe probeerde Tony het belang van zijn aanpak uit te leggen en benadrukte dat een voorbereiding " Step by Step" ( New Kids on the Block) diende te gebeuren. Na een ronde of 4 hebben wou Tony aanpikken aan een snellere groep, hij riep " Let's go loco, poco loco" ( Poco Loco gang). Een mooi tempo van om en bij de 32-33 km/u werd gedurende enkele ronden aangehouden. Toen het tempo weer de hoogte in ging, hebben we gelost, we dachten we zijn "Better off alone" (Alice deejay). Een vetverbrandingsronde ( dus tussen 111 en 140 slagen per minuut) verder stond een strijdlustige Robin ons om te wachten. In zijn geheel eigen stijl riep hij "Here comes the hotstepper" (Ini Kamoze), en het tempo ging " kedeng kedeng per spoor" (Guus Meeuwis) omhoog. Aan een egaal tempo hebben we nog 5 ronden bijgepraat met "noenk". Op het einde bleek het gebrek aan kilometers hem toch parten te spelen hij kreunde "ooh ah just a little bit" (Gina G). Toch 55 km voor Christophe en Raoul, Tony 51 km en Robin zijn eerste 20 km van 2015. Het gemiddelde lag rond de 27,5 km/u.
In St-Job, begon Robin aan zijn charme-offensief, hij wil zijn voorzitterstitel terug. Hij sprak de gevleugelde woorden "I am the one and only (Chesney Hawkes).
Tot donderdag, en vergeet niet "My day will come" (Dinky Toys)
Wat in eerste instantie een klein ritje van Tony en Raoul ging worden, is uitgegroeid tot een tactisch ploegenspel tussen team Vastgoedcentrale ( Tony en Jöran) en Proximus ( Christophe en Raoul). Christophe en Jöran beslisten alsnog om de riempjes aan te trekken en mee op pad te gaan. Afspraak 9u te Kortessem. Via Rapertingen naar het parcours van Dwars door Limburg. Tony had voor deze vlakke rit gekozen. Hilariteit en verwondering alom bij het aanschouwen van Tony voor de start. De koukleum van de groep was getooid in zijn korte "bib" short, vergezeld van dikke muts onder zijn witte pothelm. Op de koop toe had hij de bus WD 40 gevonden, en zijn naven overvloedig besprenkeld, zodoende zijn rollemeten van zijn voorwiel niet meer piepten. Christophe haalde voor het eerst zijn "gesimiliseerde" Ridley Noah uit de stal. Trots liet hij iedereen, mannen en vrouwen, over zijn gladde bovenbuis wrijven. In bepaalde werelddelen steken ze u voor het uitspreken van de zin" wilt ge mijn gladde bovenbuis eens voelen" al in de bak. Allo in de buitenlandse gevangenis zou er een volle aflevering mee kunnen vullen.
De rit van vandaag dan, via de binnenstad naar het kanaal, uit respect voor Tony zijn KOM, zijn we Stokrooie brug nog eens over gereden, deze keer aan een acceptabel tempo. Stitch (Erwin Bollen), zal deze keer geen probleem maken van de geregistreerde tijden op deze brug hors catégorie. Net op tijd cruisten we door Stokrooie centrum, om Christophe S. en Marie, van goede raad te voorzien voor ze aan hun Batibouw avontuur begonnen. Tijdens deze eerste halt, waagde de "nieuwe" voorzitter zich voorzichtig aan een inspectie van de bovenbuis van Christophe. Marie daarentegen weigerde terecht. Zij merkte pienter op dat wij echt wel met ons vak/ materiaal bezig zijn. Tony herviel naar goede gewoonte in zijn oude gewoonte, van bij elke stop een Lucky Strike uit zijn achterzak te toveren. Over Stokrooie ging het via Tiewinkel naar het Schulensmeer ( voor Tony is dit echter Wiemesmeer). Koffiepauze op het terrasje, de thermometer gaf pardoes 20,5°C aan. Het grindpad aan het meer deed Tony prompt denken aan de Strade Bianchi van een dag eerder. Van Avermaet kreeg weeral de volle lading, sommige ex- pedalpower renners, die in het tussenseizoen de overstap maakten naar de WTC30+ ploeg, zullen het niet graag horen. Uit de statistieken bleek vandaag ook dat de overstap nog niet het gewenste succes heeft opgeleverd. Vandaag werd een gemiddelde van 29 km/ u genoteerd, bij de nieuwbakken 30+ rijder. Ondanks alle rollentrainingen van de afgelopen weken een bedroevend resultaat. Terug naar de rit, via Linkhout, Spalbeek, Stevoort, Weijer en Kozen, steeds op goed lopende wegen, waar de pees er duchtig werd opgelegd, reden we Sint-Joris binnen. Op de Heiligenbornstraat 1 km aan 2%, nam Raoul het voortouw, hij wou op een lichte cadans dit rotding afwerken. Een herboren Jöran, die nu eindelijk lijkt door te hebben dat het kleine tandwiel vanachter ervoor zorgt dat je zwaarder trapt, counterde Raoul en nam Chrsitophe in zijn zog mee. Raoul schakelde dan toch maar bij en plantte zich in het wiel. Eens boven werd de schade opgemeten, Tony op 50 m. Zoals eerder gezegd, waren we verdeeld in twee teams, en met dit manoeuvre, richtte Jöran duidelijk schade aan bij zijn Vastgoedcentrale partner. Doch knap staaltje van de zelfverklaarde niet klimmer, die vandaag volgens Strava, het ene PR na het andere verpulverde. Onderweg naar Wellen konden we nog twee machtsontplooiingen van Team Proximus noteren. Raoul gaf op de Knipscheer een snok eraan, ook hij verbeterde hier zijn PR. Op de Smissebroekstraat in Herten was het de beurt aan Christophe, die als een duiveltje uit een doosje , richting boven knalde. Amazing !!! Om af te sluiten, bedacht Raoul om Vrolingen berg( 0,5 km aan 4%) nog even aan te doen. Hier bleek wederom dat parcourskennis onontbeerlijk is. Jöran parkeerde zijn GTR halverwege de klim, en Christophe kreeg in het zicht van de vod nog een "savlette" rond zijn oren. Na ook nog even de Haagsmeer in Gors te hebben aangedaan, werd er richting Kortessem gekoerst. Bij het uitdraaien van Guigoven, kregen Raoul en Tony een vrijgeleide, naar analogie met de Strade Bianchi, porde de ene de andere aan om te blijven ronddraaien. Het betere aansnijden van de laatste bocht naar de Kapittel sprint, leverde Tony de pole op. Opnieuw naar analogie met de Strade Bianchi en Greg Van Avermaet, viel Tony stil, waardoor team Proximus met goud en zilver aan de haal gingen. Een tweede klap deze week voor het team van "nonk" Robin Strauven.
Teleurgesteld vatte Jöran zijn terugtocht naar Genk aan, waar hij zou eindigen met 102 km op de teller. Willy zette ondertussen zijn culturele veroveringstocht verder in Bruhhe , waar hij aan het genieten was van de Brugse Zot, in het stamcafé van Pieter Aspe. Het avondmaal werd genuttigd in Restaurant De Koetse. Een snelle blik op de site www.dekoetse-brugge.be, leert ons dat het een klassiek restaurant is wat al 25 jaar een eerlijke burgerkeuken serveert. De specialiteit zijn echter grillades, die in zaal worden bereid. De voedingsadviseur haalde opgelucht adem!
Samengevat, een rit van 67 tot 102 km in de benen. Gemiddelde rond de 24 km/u. Van Avermaet en Tony hebben iets gemeen, ze zijn eeuwige tweedes.
De laatste rechte lijn richting Stoumont is definitief ingezet. Zes gemotiveerde Pp'ers, draaiden lustig rondjes op Terleamen. Wilfried, Christophe L, Jöran en Raoul, namen de vroege shift voor hun rekening. Even werd er naar het gerettel van de Willier GTR geluisterd, maar al gauw lag de focus op een strak tempo. Er zouden records sneuvelen vandaag. En zo geschiedde ook. Maar niet door hun ! Het mooie weer zorgde ervoor dat er redelijk wat volk was komen opdagen. Na twee ronden hadden we al een hele groep luierikken achter ons kont hangen, en je zag dat die niet met ons naar de streep wilden, ok da zetten we ons op kant dachten Willy, Christophe en Raoul. Jöran had ondertussen zijn tempo gevonden en peddelde aan een 26-27 rustig zijn 55 km af. In toer 3 waren Willy en Raoul in een groepje met 4 beland. Christophe, had El Colnanjo gespot en was even bij hem gebleven. Toen een Kuota renner, er na de chicane een snok aan gaf, moest ook Raoul lossen. Bijgevolg heel Pedalpower verspreid over het parcours. Er zat niks anders op dan op elkaar te wachten en dan de achtervolging in te zetten. Raoul en Christophe L. kwamen samen en pikten aan in een groepje van 32-33 km/u. Willy had ondertussen Tony gedubbeld, die al 5 toeren met krampen rondreed. Bij het overschrijden van de finish werd ook de laatste atleet in de ring geworpen. Christophe S. maakte zijn langverwachte opwachting. Na enkele toeren in de "snellere"groep kwamen Christophe L en Raoul Willy en Tony terug tegen. Willy pikte aan en zo waren we weer weg. Tony zou op Christophe S en Jöran wachten. Mooi verdeeld. In de snellere groep volgde er 3 toeren verder een samensmelting met een nog iets snellere groep, waardoor Raoul de rol loste. Na een toerke op het gemak kwam hij Willy en Christophe L tegen die wel nog hadden kunnen aanklampen. Iets verder kwam ook Jöran aansluiten, hij had zich losgewerkt van de geblesseerden. Tony reed rond met krampen en Christophe S. had moeite met de ademhaling via de neus. Hij kon besluiten dat zijn conditie aan 77% zat. Na een ronde cooling down, werd het circuit verlaten met 56 tot 60 km in de benen, en gemiddelden boven de 30 km/ u.
In Sint- Job werd nagekaart over de prima verlopen training, en vooruit gekeken naar Stoumont. Toine die geld was gaan afhalen, had het natuurlijk gepresteerd om zijn Strava niet af te zetten , waardoor hij nu de trotse eigenaar is van drie KOM's. Straffe coureur toch, die aan 67,7 km/ u Strokrooi brug oprijd. Wij zijn blij dat hij in ons team zit. Het is dan ook duidelijk dat de hiërarchie in de sprinttrein gewijzigd word. Toine wordt onmiddellijk gebombardeerd tot de sprinter van Pedalpower, hij schuift maar liefst 5 plaatsen op. Willy zal nu als laatste man en perfecte lead out voor de bom van ' t Crijt fungeren. Iedereen schikt zich zonder morren in zijn nieuwe rol. Zo'n talent mag je niet negeren. Ook zijn gave om iedereen in de waan te laten, werd bewonderenswaardig onthaald. Het hele peloton dacht dat hij slecht was en krampen had, en toch sloef hij toen onverbiddelijk toe. Knap staaltje poker. Christophe S. kon ons ook nog verblijden met het feit dat er nieuwe truitjes op komst zijn. Hij werd dan ook unaniem verkozen tot nieuwe voorzitter. De oude voorzitter mag stillekes aan zijn auto laten bestickeren en oefenen om bidons aan te geven. Tot slot vergeten we niet dat bomen niet kunnen voetballen omdat ze geschorst zijn. Aangezien zondag niemand kan, is de volgende afspraak volgende donderdag in Zolder.
