Zolder,  het  begint  te vervelen ,  maar  de  benen  en het  kopke  worden er  steeds  beter  van. Heel  Pedalpower was aanwezig,  uitgezonderd de  familie Strauven die hun vete omtrent  het  voorzitterschap via  mail  uitvechten. Extrasportieve  beslommeringen werden  langs  ons  neergelegd  en  "tempo  machen". Gisteren  lag de nadruk  niet  op  "vetverbranding  maar  weerstand. Tony  voelde  de  weerstand  heftig. Hij had  niet  de benen  van  dinsdag,  en klokte  ook  maar  af  op 28 km.  Hij zal  de "gazette"  vandaag  niet  halen. Die eer  was  weggelegd  voor  Willy. Een herboren jongen  van  pas 37  die  bij aanvang  van de  plaatselijke  rondes  al  65 km  op  de teller  had,  nam  een vlugge hap ,  en  kon er  weer  tegen aan. De zeelucht, en  het  gezelschap  van  de  teampsychologe heeft hem  deugd  gedaan. Het management zag  dat het  goed was. 

Bijna  onmiddellijk aanpikken in een  interessant groepje en  meedrijven was  het  devies.  Jöran  vergaloppeerde zichzelf  en  zocht zijn heil in een  ellelange  achtervolging. Het  duurde  dan  ook  bijna een  vol uur  vooraleer  Christophe,  Willy en  Raoul  hem  terugzagen.  Tony  zijne  WD 40 was  uitgewerkt,  de rollementen  piepen  als  vanouds.  Halverwege  de  rit,  na  4 km  sleuren aan een groep  van  om en bij de  20 personen, kreeg  Willy  een  hongerke. Hij liet  zich even  uitzakken.  Raoul  werd  nerveus  midden  in de  buik van het  peloton en  zocht  na  elke  rond  de  staart  van  de  groep op. Op  geheel  professionele  wijze  ( de duw  op  het  achterwerk)  liet  hij iedereen inschuiven. Ondertussen  sloeg de Garmin  alarm. Gemiddelde  lag  boven de  33 km/u.

Jöran  die naar eigen zeggen  veel tijd  in de pits  verloor,  klokte  af  op  28,9 km/ u. Werkpuntje!! Na  enkele  ronden "cooling down"  klokte iedereen  af  op  60 km. Het  gemiddelde van  Christophe, Willy en Raoul  lag  na  de uitrijrondes  toch  nog  op 31,7 km/u. Weeral  progressie.

Na de rit  werden de  nieuwe  truitjes  van  Molteni/ Data Unit gepast. Gelieve iedereen  de  juiste  maten door  te  geven.  Benieuwd  welke  tegenzet Robin hiervoor in petto heeft. In  Sint- Job  trakteerde Willy  voor zijn  37 ste verjaardag. Gezond  als  we zijn  werd er  "gedecompresseerd"  met een groentenmix  van  paprika en  aardappel. Alles  voor de sport.

Er wordt  momenteel  ook  overwogen  om  te starten  met  "Pedalpower  Pro Ladies  team".  Er zijn  reeds  geïnteresseerden,  die  zich  hebben  aangemeld.  Misschien  de oplossing  voor  "beide" kandidaat  voorzitters.

Speciale  vermelding  voor de  held  van de  dag: Willy reed  om  middernacht vol  trots  in zijn Molteni  outfit  nog  van  Zolder  naar de  Hasseltse  binnenstad,  waar  hij vol  overgave  zijn gitzwarte  jersey  showde  aan  het Egelpubliek.

13-03-2015 om 14:05 geschreven door Pappie  

Op  Q- music heerst  deze  week  de  90's.  De glorieperiode  van elk Pedalpower  member. Al  gauw  dwalen de  gedachten  af  naar TVM,  waar  menig  feestje  plaatsvond. Wie  kan  zeggen dat  hij wekelijks  op de TV piste?  Tussen de  sound  van Snap!,  the  Urban Cookie  Collective en  Haddaway, werd  er  uiteindelijk  beslist  om  nogmaals naar Zolder  af te zakken. Pedalpower  lijkt ondertussen wel een echte  "pro"  ploeg,  een gedeelte bereid  zich  voor aan  het  zeetje (Tirreno Adriatico),  terwijl een  ander  gedeelte zich in Zolder (Parijs- Nice) tegoed  deed  aan de  plaatselijke  rondjes.  Na een afwezigheid  van  enkele  maanden trad  Robin  terug  in  competitie voor  zijn  "Joyride" (Roxette). Rond  half  7  betraden  Christophe en  Raoul  de  Kennedy  Boulevard (Axelle). Christophe had  zich  voorgenomen  om  aan een  hartslag  van  110-140 te rijden,  de zogenaamde vetverbranding. Raoul  zei  hem  "I"ll stand  by  you (The  Pretenders),  Two  can  play  that  game (Bobby Brown). Na  één  ronde  stond  Tony  hun al op te wachten,  ondertussen  had  Robin  ook  al  via  Sms  laten  weten  dat  hij iets  later  ging  zijn,  zijn exacte woorden waren " C U when  I get there" (Coolio). Tony  nam  de  kop en  loste  al  gauw  Christophe,  hij wist  natuurlijk niks  van  het  "vetverbranderke" dat  de wegkapitein deed.  Tony  meldde  in al  zijn euforie " I believe  I  can  fly" ( R. Kelly).  Christophe  probeerde  Tony  het  belang van  zijn aanpak  uit  te leggen  en  benadrukte dat een voorbereiding " Step  by  Step" ( New Kids  on the Block) diende te gebeuren.  Na  een  ronde  of  4  hebben  wou  Tony aanpikken  aan  een  snellere  groep,  hij riep  " Let's  go loco,  poco loco" ( Poco Loco gang).  Een  mooi  tempo  van  om en  bij de  32-33 km/u  werd  gedurende enkele  ronden  aangehouden. Toen  het  tempo  weer de hoogte  in ging,  hebben  we  gelost, we dachten  we zijn  "Better off alone" (Alice  deejay).  Een vetverbrandingsronde ( dus  tussen  111 en  140 slagen  per minuut) verder stond een strijdlustige  Robin  ons  om  te  wachten. In zijn geheel  eigen  stijl  riep  hij  "Here comes  the  hotstepper" (Ini Kamoze),  en  het  tempo  ging " kedeng  kedeng per  spoor" (Guus Meeuwis) omhoog.  Aan  een egaal  tempo  hebben  we  nog  5  ronden  bijgepraat met "noenk".  Op  het  einde  bleek  het  gebrek  aan  kilometers  hem  toch parten te spelen  hij kreunde  "ooh  ah  just  a  little  bit" (Gina G). Toch  55 km  voor  Christophe en  Raoul,  Tony 51 km  en  Robin  zijn  eerste  20 km van  2015. Het gemiddelde  lag  rond de 27,5 km/u.

In  St-Job, begon  Robin  aan zijn charme-offensief,  hij  wil  zijn voorzitterstitel  terug.  Hij sprak de  gevleugelde  woorden "I am  the one  and  only (Chesney Hawkes).

Tot  donderdag, en  vergeet  niet "My day will come" (Dinky  Toys)

11-03-2015 om 11:33 geschreven door Pappie