Tien graden, een klein winterzonnetje. Ideale omstandigheden voor een ritje door het glooiende Haspengouwse landschap. Tony zou zijn Colnago terug van stal halen, en Jöran , Christophe L. en Raoul vervoegen. Initieel was de bedoeling om de Cristal 70 km te rijden, maar dit zou voor "een piepende" El Colnanjo zijn eerste rit iets te veel zijn. Er werd geopteerd voor een traject via Kortessem- Wellen- Brustem- Aalst (waar we tevergeefs op de Carnaval aan het wachten waren)- Jeuk- Oleye- Heers- Oreye- Vechmaal- Bommershoven- Jesseren- Zammelen- Kortessem. Toin had ervoor gekozen om met de fiets tot Kortessem te komen. Naar goede gewoonte goed ingeduffeld in verschillende laagjes. Na zich ontdaan te hebben van één laagje vatten we onze namiddag trip aan. Toin vol goede moed, nam onmiddellijk de kop en negeerde de richtlijnen van wegkapitein Christophe, hopla één extra km. De extra km's zouden hem later op de dag gaan parten spelen.
Via Oetersloven, waar de debatten voor het eerst sinds mensenheugenis niet geopend werden, reden we richting Brustem. Als we dan toch in de buurt waren, konden we het nuttige beter aan het aangename koppelen. De jongedames met hun zonnebanken voor de ramen hadden ook hun "sneekes" met kkkkaaas en hhhesp op en begonnen aan de namiddag shift. Wij daarentegen reden via Aalst en Jeuk voor het eerste naar rondgebied Wallonië. Hier werd het verval ingezet en je zag op de Bovelingenstraat, 1,1 km aan 2% gemiddeld, dat de Zwitserse saus nog was blijven plekken. Na deze puist hebben we dan maar even gewacht op de onfortuinlijke tempobeul van Pedalpower. We waren immers halverwege, aan "snelle suikers" geen gebrek. Esther van Bollen, had Toin nieuwe (Spaanse) snoepjes aangesmeerd. In de hoop dat deze hun werk zouden doen reden we in groep terug richting Zuid- Limburg. Via Heers werd er over de kasseistrook van Dumont, 2,1 km kinderkopjes aan 2% gebaggerd. Hier werd het verval serieus zichtbaar, er werd met minuten gegoocheld. Het was op, doch stonden er nog 27 km op het programma. Aan een rustig tempo wat het gemiddelde natuurlijk "aanzienlijk" liet dalen werd het traject voortgezet. Ten gepaste tijde ( elke nieuwe straat) werd er gewacht op Toin. Lauw en Vechmaal achter ons gelaten volgde Haren - Bommershoven. Voor de zoveelste keer, begon Christophe over Nommelenberg ook wel de Koppenberg van Haren genoemd. Een kassiestrook van 150 m verscholen in het bos, met een gemiddelde stijging van 15%. Deze 16 klimpunten wou hij wel vlug meepikken. De strook lag er beter bij als verwacht, en Raoul waagde zich eraan. Eens boven was er niemand gevolgd, hij begon te voet aan de afdaling, tot pardoes Jöran als een bezetene kasseifretter, hem tegemoet kwam. Hij verdiende dan ook zijn 16 klimpunten. Het bleef lang stil tot we het getik van schoenplaatsjes hoorden. En inderdaad daar kwamen de 2 gladiolen " à pied" . Geen punten voor Christophe en Toin!!! De slag van 76 kg pure massa tegen de kasseien hebben we niet kunnen vaststellen, maar werd ons door Toin in detail uitgelegd. Na controle van fiets en kledij, werden de laatste 10 km al lachend aangevat. Bij het horen van Zammelen voelde Toin de pijn al opkomen. Inderdaad via Zammelenberg, de steenweg op en zo terug naar Kortessem. Helemaal verzuurd en enkel kreten van" ai" "oei ik kan nimeer" uitkermend, hebben we hem op een vissersstoeltje met ne frisse Cristal gezet. Respect want hij heeft de terugtocht naar Diepenbeek per fiets gemaakt. Altijd geweten dat het ne "karaktercoureur" was. In de rand konden we ook vaststellen dat "Willy" the Big knife" Vanormelingen, aan zijn achterstand heeft geknabbeld, met als resultaat 27 km en een bezoekje aan het warme Wintershoven bij de teampsychologe.
67 km bij op de teller aan een gemiddelde van 21-22 km/ u. Kortom weer goed gelachen op een mooi parcours, en we vergeten niet dat een kasseistrook er elke dag anders kan uitzien, maar steeds onbemind zal blijven voor velen!!!


16-02-2015 om 11:47
geschreven door Pappie 
Categorie:Ritverslagen
|