vanmorgend mijn gebruikelijk tochtje Woon-Werk. Zoals Kim reeds wist te vertellen was dit voor mij niet veel minder. De wegen lagen vol met afgewaaide takken en zelfs uitgerukte bomen versperde mijn weg naar het werk. Op sommige plaatsen was de brandweer met man en macht, gewapend met kettingzagen, de weg aan het proberen vrij te maken. Met de wind op de snuit - hopelijk blijft hij straks dezelfde richting blazen en ook met dezelfde kracht - kromde ik mijn rug en probeerde ik heelhuids in den hangaar 117 te geraken. Iets voorbij de verbrande brug was het zelf zo dat ik geregeld een Nyske moest doen (lees over boomstroken jumpen). Als je dan ook nog eens de pech hebt om 10min voor ik in de loods was een klets motregen in je nek te krijgen dan moet ik jullie niet vertellen dat een warm douchke (cabinneke 2) meer dan welkom was.
Nadat deze nacht een kleine storm over Belgiƫ was getrokken en de temperatuur wat dragelijker was, besloot ik deze morgen een tochtje te gaan maken. Al snel was het duidelijk dat de wind van deze nacht serieuze schade had aan gericht. De gebruikelijke weg langs de kleine vaart richting Wuustwezel daar kon ik helaas niet blijven rijden, dus moet ik afwijken van mij gewoonlijke trainingsrit Nu toch eenmaal afgeweken van de gebruikelijke rit dacht ik waarom rijden we niet richting Nederland (Zundert).
Eenmaal de grens voorbij was het net of die storm zich terug op gang trok
De snelheid was vanaf dat moment niet meer belangrijk Gewoon een goed ritme vinden daar in die velden (waar de wind van alle richtingen kwam) was al een serieuze taak op zich.
Met "Bilzen Classic" in het vooruitzicht moet ik toch wat kilometers in de benen hebben, nu ik weet dat SUPER BENNY mij gaat vergezellen deze rit
Dus die Ipod maar in de oortjes en proberen te genieten van de eerste zonnestralen van de dag. Na enige tijd werd het duidelijk dat de krachten der natuur toch stillaan begonnen te verminderen en kon het tempo terug wat opgedreven worden.
Mijn stormachtige rit eindigde met 112.3 Km op de teller