Zoals beloofd wat nieuws uit Beijing. Mijn eerste avond ben ik nog eens gaan wandelen tot aan de Verboden stad. De noordoostelijke hoek, de Jao Lou toren (corner tower) is hier vlakbij; Ik ben vandaar gewandeld via de Eastern Glorius Gate Tower , nog een Corner Tower,de Meridan Gate , the Garden of The Eternal spring, Zomchan Memorial Hall, The Imperial Ansestors, The Working Peoples Theater, Altar of The Gods of Grain and Land. Ik zie het chinees leger oefeningen houden. Veel ernst en keurige paradepassen zitten er niet in. Ze staan hier maar wat fotogeniek te zijn voor de toeristen; En gelijk hebben ze , ze amuseren zich duidelijk. Verder door de Gate of Heavenly Peace en over de Gold water Bridges. Daar draai ik mij om , en kijk in de ogen van Mao; Het bekende portret glimlacht , vriendelijk --wees gerust--,maar ook een beetje --kijk eens waar we nu al staan, zie je wel.. Weer een aantal foto's genomen natuurlijk; Daarna het Tiananmen Plein overschouwd. 't Is groot, zeer groot; Er is het Monument van de Peoples Heroes, het Nationaal Museum van China, van de Chinese Revolutie en de Chinese geschiedenis, The Great Hall of the People, The Bank of China, Het Mao Zedong Mausoleum, The Zengyaun Gate Jianlou. Ik koop me hier een flesje plat water en zit even te genieten van het uitzicht. Even zitten en kijken. Daarna verlaat ik het Plein , en ga niet naar de grote KFC , maar sla links af voorbij Capital Grand Hotel. Daar ga ik een proper restaurant binnen en eet iets lekkers. Zelf gekozen van een foto. 't Was een soort lange bruine paddenstoelen met een klein hoedje , een soort vlees , soja en zeer pikant. Ik eet dapper met stokjes. De kok komt vlak voor mij een Peking duck snijden; Het restaurant zit vol Chinezen. Daarna heb ik nog een avontuur om het WC te vinden en ga dan verder. Het wordt al donker dus toch niet naar het station, Ik sla af op Taijichan Av , die uitloopt op Wangfuijing Av, DE winkel wandelstraat van Beijing. Mooi, levendig, rijk, alle dure merken vertegenwoordigd; Natuurlijk zeer toeristisch. Er zijn twee marktjes waar je eten kan kopen. Gebraden sprinkhanen , gebakken kevers, gegrilde inktvis; Ik ga voor de inktvis; Ik neem nog heel wat foto's; Vind toch nog 2 blikjes bier... Ook mijn hotel vind ik makkelijk terug , ga vroeg slapen.
Gisteren besloten te voet naar het station te gaan via Dongsi Avenue; Weer veel mooie gebouwen , oude en nieuwe. China Art Gallery , Peace Hotel, Peninsula Palace. Ik wandel het Oriental Plaza shopping center binnen, één van de vele shoppingcentrums hier. Dan ga ik even zitten in Dongdan Park. Ik drink een biertje en geniet van de rust. Veel mensen zitten hier te kaarten in het park. Ik krijg nog een massage aangeboden ,maar ik moet verder. Ik wandel door het Park of The Ming City Wall, het enige stukje stadsmuur van Peking zelf dat nog overeind staat. Mooi gerestaureerd , en met aangepaste muziek en mooi aangelegde tuin. Daarna wandel ik naar het station van Peking; Mooi gebouw, ik vind de ticketbalie en het lukt me om een ticket te kopen naar Shanghai voor volgende week. Ging vlotter dan ik dacht; Daarna rustig teruggewandeld naar het hotel. Over Beijing. Het is niet zo druk als ik dacht,het is zeer proper, je ziet overal mensen aan 't vegen. De hygiene? Ik ga regelmatig een bakkerij proberen, daar neem je dan je eigen schotel en je eigen voedseltang, daar zet je dan je keuze op en de kassierster pakt het in een plastieken zakje zonder je voedsel zelfs maar aan te raken. Ook hier probeer ik originele dingen te kopen; Gisteren iets wat leek op gebakken varkenshaar. Pork and Spicy stond er op het etiket. 't Was inderdaad pikant, dat varkenshaar,maar binnen in de koek zat er wel een lekkere zachte crème. Beijing is duidelijk mee, rijk, modern, geen crisis te zien. Wat wel klopt over Beijing is de slechte luchtkwaliteit. Ondanks de goeie metro , deze maand wordt er weer een nieuwe lijn geopend, ondanks veel bussen en fietsen, blijft het moeilijk ademen. Het is hier vochtig en warm, gelukkig nu tegen de avond nog slechts 25 gr.
Nog maar eens een verslag uit de sauna die Beijing heet! Vandaag eerst naar het Coal Hill Park gewandeld. Daarbij langs de noordingang van de Verboden Stad gepasseerd. De Verboden Stad is tot hiertoe de enige plaats waar ik aangeklampt word in alle talen. Zelfs Russisch spreken helpt hier niet, ze hebben wel een boek te koop in een voor mij verstaanbare taal. Jammer , ik wil hier alleen maar wat rondkijken , voel me heel even in Egypte. Ik vlucht dus de straat over en ga het Coal hill Park in. Dit park is een grote heuvel aangelegd met grond uit de Paleisgracht. Het is een mooi aangelegd park, met veel tempeltjes , maar ook een bonzai-verzameling, en veel bankjes om te genieten van de rust. Natuurlijk zijn er ook een hoop trappen in dit park, wat gezien de slechte lucht in deze stad ,soms een slok van de waterfles vraagt, maar je weet, eens gaat het weer bergaf! Boven gekomen heb je een parchtig uitzicht op de Verboden Stad. Als het helder weer is, en dat is hier , vrees ik ,alleen nog in hartje winter. Maar 't heeft ook iets , alle gebouwen in een nevel. Ik vraag aan iemand om een foto te nemen. Blijkt dat een Duitse dokter te zijn--zijn alle Duitsers dokters? Hij is aan 't eind van een once-in-a-lifetime-rally----GEEUW!! Met old-timers, kevertjes om precies te zijn. Enfin , als het jullie erin geinteresseerd zijn, dit is hun web-site www.vintage-challenge-2009.net Voor wie valt op Duitse dokters roland@vintage-volkswagen-challenge-2009.net De laatste Duitse Dokter die ik gezien heb, kickte op door de bocht gaan met de moto terwijl de koffers de grond raakten. Doorschuiven dus! Enfin , de mannen waren dus onderweg met oude VW, goed hoor! Gesponsord door VW, Lufthansa en Siemens , en toch was het een dure reis? De sukkels logeren nu ergens in een beveiligde wijk ,niets voor mij; Ik probeer liever te zien hoe China is, mensjes kijken en de kleine dingen zien; Ik heb gisteren de Beijing Stadsmuur gezien , mooi gerestaureerd en prachtig parkje, aangepaste muziek en geen bezoekers daar. Ik vraag me af, wil ik de Muur wel zien? Een muur is een muur? En de Verboden Stad?, Je kan al zoveel tempeltjes zien erbuiten, is het de moeite waard? Mijn tijd hier is zo beperkt. Ik geniet er minstens evenveel van om gewoon rond te wandelen en naar de Chinezen te kijken; Ze zijn natuurlijk wel anders. De lokale fietsenhersteldienst, de lokale gasflesleverancier,de kleine winkeltjes, de fietstaxi's. De honden --nog geenenkele hond gezien die van een formaat is dat ik een hond zou noemen. Allemaal beestjes die met gemak in een hoed kunnen, maar allemaal zeer verzorgd. De bussen hier zitten vol ,maar niet overvol. Ook de metro is netjes, duidelijk , goed georganiseerd. Aan de mensen die graag eens een overvolle metro zien, raad ik St Petersburg aan , ook voor de afgeladen-hoe-haal-ik-hier-adem-bussen, St Petersburg. De metro van Moskou blijft de grootste, de mooiste, mijn favoriete; Vervoert veel meer mensen dan St Petersburg ,maar met een veel hogere frequentie. Zonder discussie top-of-the-world! Maar we wijken af..; Ik laat mijnduitser dus achter op de berg met uitzicht op de Verboden Stad. Als ik het interessantste ben wat hij gezien heeft op zijn trip...no comment! Ik verlaat de tuin en bewonder de Witte Pagoda Tempel in het Park of the Northern See. Dan ga ik verder langs de Black Sea, bekijk de Drum tower en The Bell tower. Daarna nog even langs de Lama Tempel en de Conficiustempel. Daarna rustig naar huis gewandeld; Niet met de metro, dan zie ik meer van de stad. Aha, eten.. Dat gaat tegenwoordig als volgt. Als ik een restaurant zie dat er proper uitziet, zonder het bord " we have an English menu" , ga ik binnen. Daar sta ik , door vele jaren training verkregen wanhopig te kijken--waarna de lokale chef-kok mij een suggestie van het huis doet, en dat neem ik dan. Tot hiertoe altijd al goed afgelopen en gemakkelijker voor mij. Ik kan toch nooit kiezen!
Gisteren op bezoek geweest bij Mao. 10 yuan betaald om mijn tas af te geven ipv de normale 1 yuan, maar ik ben dan ook geen Chinees? Daarna in looppas aangeschoven voor de paspoortcontrole. Daar moest ik mijn portefeuille opendoen en blijkbaar zaten er genoeg euro's, roubels en yuan in om zonder verdere pascontrole tot het mausoleum toegelaten te worden. Het mausoleum. Je komt eerst in een grote zaal, met een groot wit-marmeren beeld van de grote roerganger. Waar ik van schrok is dat er nog zoveel mensen bloemen leggen aan dat beeld. Je kan ze 50 meter ervoor kopen aan een speciaal standje aan 3 yuan 't stuk. Zodat vriend Mao maar één soort bloemen krijgt. Toch wel 1 op 20 legt een bloemetje neer; Ik had mijn bijdrage al geleverd met die 10 ipv 1 yuan? Er staan nog veel meer planten , maar die zijn waarschijnlijk van de staat? In de volgende zaal ligt vriend Mao, hij knippert nog niet eens met zijn ogen. Lijkt mij veel minder echt ook dan Vadertje Lenin. In deze zaal schuif je gewoon door, en 10 meter voorbij de aquarium sta je in een winkel die prularia verkoopt. Een flauwe bedoening dus , heel wat minder waardig dan het mausoleum op 't Rode plein, waar geen enkele souvenir te koop is , plus dat je daar dan nog eens voorbij de herdenkingsplaten loopt van zoveel voor Rusland belangrijke mensen. Enfin, ik haast me dus terug naar de vestiaire. Moet daarvoor nog maar eens heel het Tiananmen plein rondlopen ,men is hier volop bezig met de voorbereidingen van 60 jaar bestaan; Daarna wandel ik nog tot het Nationaal Grand Theater, bijgenaamd het Ei. Daarna wandel ik naar de zuidkant van het plein, en via de Arrow Tower kom ik in de Qianmen Avenue. Een schok! Heel deze straat is als nieuw, stijl 17de- 18de eeuw, vol nieuwe winkels, een trammetje. Ik ga eens langs in het oudste, nu gerenoveerde Qianmen Quanjude Roast Duck restaurant. Daarna verder naar het Park of the Altar of Heaven; Het park vond ik wat minder , maar 't is wel groot en 't staat vol met prachtige tempels;
Vandaag naar de Verboden Stad geweest. Het regende een beetje , maar dat geeft niet. De lucht is hier blijkbaar altijd grijs, en door de regen was er eindelijk eens wat meer zuurstof in de lucht. De Verboden Stad is de moeite en de 60 yuan waard! De grote paleizen zijn zoals de postkaarten ze laten zien; Wat ik speciaal vond waren alle kleine steegjes ernaast , waar de vrouwen , de edelen, de ministers zaten; Allemaal kleine paleisjes met kleine steegjes, je kan hier voelen hoe iedereen iedereen benijdde, in ' t oog hield, plannen beraamde, hoe je hier bij elke hoek voor je leven moest vrezen. Terwijl buiten dit eiland de mensen niets hadden. Daarna nog eens naar het Tiananmen Plein geweest en mezelf getrakteerd in het enige Peking Duck restaurant van het plein; En ik zou ik niet zijn , als ik dan geen champignon-crèmesoep en pikante garnalen koos!!
Gisteren naar het Olympisch dorp geweest. Ik heb dus het " Vogelnest" gezien, live, en de "kubus" , het zwembad; Ik had voordien alleen maar een foto gezien van het stadion, in de krant, terwijl jullie waarschijnlijk allemaal de openingsceremonie op TV gevolgd hebben. Vlakbij het " Vogelnest" was er een speciale tentoonstelling van 1 jaar geleden Olympische Spelen, dus nu heb ik er ook wat van gezien. Je zal alleen maar in dat Olympisch dorp moeten werken en om de 10 minuten --on-world--one dream--hetzelfde melodietje moeten aanhoren; Maar het Nest is dus wel de moeite , en ook het speciale metrostation , de vele kunstwerken en de mooie rivier met veel groen en bloemen.
Op weg naar huis eens een supermarkt binnen gegaan. Ik ben altijd nieuwsgierig om uit te vinden wat ze daar zoal verkopen. Het was er druk--zeer druk--vol met Chinezen! Ik voelde mij als een kind in de spreekwoordelijke bollenwinkel! Van de meeste produkten heb je dus nog niet eens een idee wat ze zijn. Je kon er Peking Duck kopen in alle formaten ,maar vooral ook in alle verpakkingen? Ik naar de versafdeling; De kippenpoten , da's herkenbaar voor iemand die zoals ik op " den buiten' opgegroeid is, laten liggen. De varkenspoten ook; Ik ben dus geeindigd aan de verse sla-tjes. Ik wijs naar een sla die er uitziet als een soort garnalen. De bediende schept die in een kom. A rato van nog wat? nog wat? genoeg? Ik wijs een volgende sla aan die er ook lekker uitziet. Een soort --door kinderarbeid??-- samengeknoopte vermicelli? Verdwijnt in dezelfde kom. Ik gebaar , da's alles. Begint mijn bediende van dienst meer vragen te stellen. Wil ik zoveel zout, Wil ik zoveel olie? Wil ik deze saus? Wil ik zoveel kruiden? Hij begrijpt dat ik er niets van begrijp, dus doet hij maar wat hij denkt dat goed is; Het was een lekkere salade!
Vandaag is een regendag. Die gebruik ik om te rusten , ales te ordenen. Ik ga dus ook vandaag niet naar de Muur, misschien heb ik beter weer binnen twee weken als ik terug ben in Beijing. Morgen mijn laatste dag hier. S' Avonds neem ik de trein naar Shanhai; Ik ga op amper 10u12 min 1463 km zuidelijker op zoek naar beter weer..
Groetjes uit Shanghai! Mijn overgangsdag in Beijing was er één met rugzak , en dat geeft je dus een stempel; Eerst had ik een ontmoeting met een Nieuwzeelander die op zoek was naar een Starbucks; Getrakteerd dus op een koffie door iemand die het "echte" Engels sprak; Hij was gevraagd om hier Engels te komen doceren; Een paar uur later wordt Ik uigenodigd door een chinese studente om haar Engels te oefenen. Een truuk die in ieder reisboek staat , maar toch eens meegegaan; De Chinese neemt me mee naar een café-restaurant waar een thee 560 yuan kost; Ter vergelijking, ik was net een menu gaan eten aan 30 yuan en een cola gekocht voor 2,70 yuan; Ik dus verbaasd gevraagd of een Chinese studente zoveel geld heeft om mij te trakteren? Ik heb immers geen geld meer. Misschien nog 20 yuan voor wat water op de trein , en dan morgen in Shanghai travellers cheques wisselen. Onze pril ontluikende vriendschap kwam hiermee ten einde.
De trein naar Shanghai is een soort TGV; En coupé met 4 bedden , bovendien had ik het onderste bed; Gratis water en slofjes,een TV met 4 kanalen , gelukkig werkte het geluid niet; Per wagon 2 WC's, 1 voor de Chinezen , 1 voor mij. We halen 204 km/uur .Een Chinese trein is niet zo comfortabel als een Russische , een smaller spoor, bovendien versnelt en vertraagt de trein heel de nacht; Gedurende de nacht komt er ook regelmatig stank binnen via de airco, een weee geur.
s'Morgens stipt op tijd aangekomen; Shanghai is drukker , minder proper,de metro slechter georganiseerd, of toch voor een niet-chinees-sprekende-reiziger. In de metro moet ik eerst mijn bestemming opgeven, dan rekent de machine uit hoeveel ik moet betalen. Het is spitsuur, dus ik moet een aantal metrostellen wachten voor ik mezelf in een wagon kan drummen.
Mijn hotel goed gevonden , na wat discussie krijg ik ook hier een mooiere kamer, met minibar; Normaal hebben we vanuit de lobby uitzicht op de Oriental Pearl TV tower, maar ondertussen zijn er al zoveel nieuwe skyscrapers gebouwd.. Toch blijft het een mooi uitzicht;µVandaag heb ik me dus beperkt tot deze kant van de rivier. De nieuwe rijke kant van het 'parijs van het Oosten--kuch! Vandaag was een mooie dag, met veel zon en een windje; Prachtige gebouwen gezien , en er wordt nog steeds volop bijgebouwd; Voor Shanghai 2010 World Expo? Er is een zalig plekje in Pudong--Luijiazuli Greenland, een rustig parkje tussen alle hoogbouw, waar alle bruidpaartjes hun foto's komen nemen. Voelt echt aan als verlof--genieten van de warmte, de sfeer, het uitzicht!! Ik prijs mezelf gelukkig dat ik hier geraakt ben! Morgen ga ik naar de historische kant van Shanghai--het Parijs....
Gisteren dus naar de andere oever van de Huangpu rivier. Met de ferry , hier net achter de hoek. Er zijn verschillende ferry's , ik had er één gekozen ongeveer 2 km beneden het centrum. Schijnbaar neemt hier nooit een toerist de ferry , nog nooit zo aangestaard geworden. Alle anderen waren met een brommertje, bakfiets. Brommers en fietsen mogen hier niet door de tunnels onder de rivier, dus moeten we met de ferry naar de overkant. Ik betaal 0,5 yuan en krijg een plastieken jeton. Die moet ik dan 5 meter verder in een grote bak gooien. De ferry tocht duurt nog geen 10 minuten , maar we moeten wel de rivier kruisen. En het is hier druk op het water! De meeste schepen geladen met zand en kolen , en iedereen vaart zo snel als hij kan. Ik ga naast één van de drie reddingsboeien zitten en vertrouw op onze kapitein. Aan de overkant naar de Bund gewandeld. Da's het historisch centrum. Gebouwen uit de 19de eeuw, niets waar iemand uit West Europa wild van wordt, maar het is nu eenmaal één van de bezienswaardigheden. Ik word voortdurend aangeklampt voor een cruise op de rivier. De meest originele heb ik al gehad, ik spreek alleen nog Russisch en zij niet, dus word ik verder gerust gelaten , tot de volgende verkoper van cruisen.. Jammer alleen dat heel de promenade in restauratie is voor Shanghai 2010. Geen wandeling langs de rivier dus; Ik draai links Nanjing Road in; Dit is De winkel wnadelstraat. Onmiddellijk word ik aangeklampt voor de aankoop van een handtas en-of een horloge; Heb ik allebei al, weer red ik mezelf met enkel Russisch te spreken --of de doofstomme. Ik ga in een supermarkt voor de Chinezen binnen , zie wat ze allemaal verkopen, de drukte. Ze hebben hier nog het systeem van de centrale kassier, eerst bestellen, dan gaan betalen, dan goederen ontvangen.. Op het eind van Nanjing Road kom ik uit op Peoples Square, het centrale plein. Hier is ook het Peoples Park, mooi plein ,mooi park met vijvertjes, speeltuin..
Vandaag eens gaan verkennen waar ik volgende week mijn trein naar Guangzou moet nemen; Shanghai West Railway Station. Het lijkt wel een luchthaven , groot, nieuw; Hier in de ticketzaal geen loket voor buitenlanders,alles ééntalig Chinees , maar toch gelukt om een ticket te kopen.
Shanghai is rijker dan Peking, hier zijn nogal BMW's, Mercedessen en Audi's verkocht. Er zijn hier ook geen fietsen met bakjes meer voor de toeristen. Je wordt geacht met een brommer mee te rijden. Die wachten overal aan de metro , met een extra helm. Ahum-een 125 cc is hier een racemachine, bovendien ben ik bang van brommers; Het verkeersreglement zit hier ook wat vreemd in elkaar. Bij rood, stoppen sommige auto's , geen enkele brommer of fiets; Bovendien mogen die blijkbaar, of ze doen het toch , in een éénrichtingsstraat rijden. Moet ik ook nog opmerken dat er s' nachts geenekele van de brommers of fietsen een werkend licht heeft? Nog een verschil met Beijing. Shanghai is modern-kapitalistisch , geen pagoda's hier. Hier heerst de consumptie; Er zijn nog Chinezen met hun blauw uniformpje, zij vegen de straat. Recycleren doen ze hier ook. Constant zie je mensen op zoek in de vuilnisbakken op zoek naar pet-flessen, blikjes en glasflessen. Veiligheid is al heel wat minder . Als je één chinese stelling gezien hebt, in bamboe en bij elkaar gebonden.; Mijn kamer is hier net tegenover een nooduitgang , die met een goede degelijke ketting is afgesloten. Geen zorgen , ik zit op de eerste verdieping en het raam is twee meter ver. Nog een tip voor wie naar hier wil komen. Neem in de metro de trap en niet de roltrap. Geen geduw op de trap. Niemand neemt de trap, maar sommigen doen wel hun tai sji oefeningen terwijl ze staan te wachten . Helemaal het been draaien tot achter het oor. Kan er mij misschien ook eens iemand uitleggen waarom een chinees, als zijn kind (1-2 jaar) moet plassen , dat midden van de entreehal van een groot shoppingcenter laat doen?? Een beetje discreet gaat toch ook? Of is het de bedoeling dat je ziet dat het een jongetje si? Zijn de broekjes voor een kind hier zo duur? en welke godsdienst schrijft voor dat je kind niet de grond mag raken met zijn voetjes ? Veel vragen blijven..
Een laatste mail uit Shanghai. Morgen neem ik de trein naar Guangzou, het vroegere Kanton. Nog eens 1700 km naar het zuiden. Gelukkig wordt er geen tyfoon voorspeld, dus wordt het alleen nog warmer. Deze trein vertrekt al om 11uur, dus ik ga nog een stukje China kunnen zien. Door't raampje van een trein. Als mijn informatie klopt reis ik nu tweede klas, met zes bedden , en stopt onze trein 14 keer. Benieuwd of ik onderweg andere medereizigers krijg? Ik blijf gewoon zitten tot iedereen eruit gaat. Guangzhou is een eindstation, dus een makkie. Ginder hoop ik dan een stadsplan te kunnen kopen , voorlopig heb ik alleen een plannetje van de metro.
Vanavond dus de laatste keer de lichtjes van Shanghai. Zoals alle grote steden is alles hier s' nachts prachtig verlicht. Shanghai was wel een leuke stad. Eens je de top-toerist plaatsen verlaat , en dat zijn er niet veel, wordt je gerust gelaten. Ik val natuurlijk wel op. Ik heb geen zwart haar , heb een bleke huid,ben minstens een hoofd groter dan de modale Chinees. En ik heb nog een fototoestel waar je door een raampje moet kijken. Daar heb ik hier al wat opmerkingen over gekregen , interessant om eens te zien. Een paar kindjes hebben ook al eens aan mijn haar komen voelen , en staren.. Maar ik heb ook al bloemetjes gekregen van diezelfde kindjes. Het valt wel op dat er telkens maar één kindje is, omgeven door ouders en grootouders. En de Chinezen zien hun kinderen natuurlijk ook graag.
Verder is Shanghai vooral een shoppingstad, met heel veel grote winkelcentra. Hier zijn het nu de shoppingdays tot 8 oktober, en shoppen doen ze!! Er zijn natuurlijk veel Chinezen , en als die allemaal iets kopen. Op Times Square hadden ze hier een voorstelling van Top Merken , Rolls Royce, Aston Martin , Spijker en een paar BMW moto's. Voor de iets rijker dan gemiddelde Chinees dus.
De bouw gaat hier ook nog goed. Ik ben eens gaan kijken naar de bouwwerf die volgend jaar de wereldtentoonstelling Shanghai 2010 moet worden. Het Chinapaviljoen is al klaar, aan de rest is men al volop bezig. Maar ook met de aanleg van nieuwe wegen, nieuwe parken , nieuwe metrolijnen. Met de inrichting van de officiele souvenirswinkels voor Shanghai 2010. De illegale poppetjes zijn wel al klaar..made in China staat erop. A propos , in een winkelcentrum hadden ze dure Volvo's staan , ingevoerd uit Belgie; Dus niet alles komt uit China!
Toen ik dinsdag vertrok uit Shanghai waren de Chinezen aan 't dansen op Times Square. Stijldansen , dat kan ik niet, bovendien moest ik een trein halen. De trein was er dus inderdaad één van een klasse lager. Geen slofjes, geen water,met 66 in één wagon , de bedden 3 hoog. Gelukkig had ik een onderste bed. Maar ook hier berekend op kleien menen. Keurig rechtop gaan zitten ging niet , dus heb ik heel de tijd wat onderuit gezeten. De bedden erboven hadden nog minder ruimte, het bovenste was al helemaal een ligplaats. De bagage moest in de gang in een rek boven het raam. Veilig iets wegbergen is dus niet mogelijk ,maar schijnt niet echt een probleem te zijn. Gelukkig hadden deze Chinezen ook niet veel bagage mee. Verder 2 WC's, Chinese stijl, 2 wasbakjes en een boiler met warm water. Per 6 bedden ook nog een TV ,met niks op. En wat doet een Chinees als hij op de trein zit? Eten! Het begon al in het station. In de wachtzaal , waar ook warm water is , waren ze vermicelli aan 't eten. En we waren nog maar 10 minuten aan 't rijden of ze kwamen op de trein al met warm eten rond. Dat is zich blijven herhalen a rato van iedere 10 minuten een drankkarretje , een warm-eten-karretje,een vers-fruit-karretje. En opnieuw en opnieuw.. In ieder station waar we stopten was er natuurlijk ook vanalles te koop, maar daar maakten ze weinig gebruik van. Bovendien eten ze niet , ze schrokken alles naar binnen. Ook populair zijn zonnebloempitten eten en nootjes.. Tegen een tempo dat op de Olympische Spelen niet zou misstaan. Er staat zelfs een apart schaaltje voor, per 6 bedden, en dat wordt iedere uur leeggemaakt; Ik kon mezelf wel slaan , ik had een pak koekjes gekocht en 2 cola's. Misschien omdat er op de vorige trein niets te koop was? Ik zou nogthans beter moeten weten na 100.000 km spoorreizen. Enfin , ik had dan toch geen risisco op touritica , de WC's waren niet van die aard dat ik er graag kwam. Ook al je bezittingen meenemen naar het WC was niet echt een optie. Al bij al een rustige nacht , want hoewel mijn 5 naaste bedgenoten nog niet eens probeerden goedendag te zeggen, hebben ze 't wel rustig gehouden, dus geen TV aan bij ons en geen karaoke s' nachts. Ook hebben ze me geen eten aangeboden ,maar ze zullen wel gekeken hebben. Nog iets , als je bij deze klasse de trein neemt moet je je origineel ticket afgeven en krijg je daarvoor een plastic kaartje in ruil , met daarop net hetzelfde, je wagonnummer en bednummer. Ze komen je dan wakkerschudden als je op je bestemming bent, en dan krijg je je kaartje terug; Onze trein was bijna 3 uur te laat deze morgen.
Guangzhou ligt ter hoogte van Vietnam en Taiwan , dus echt in de tropen. Toen we uitstapten was er net een tropisch buitje. Dus even gewacht en dan naar de metro. Die is heel modern, er zijn zelfs mensen om je welkom te heten en je te begeleiden naar de treein. Opnieuw goed aangeduid. Ik logeer nu in een hotel vlakbij het grootste tentoonstellingspark van China. Weer heb ik een grotere kamer gekregen dan besteld , er zijn niet zoveel gasten. Er is een TV met veel posten ,maar niks op. Een kamertje met uitzicht op de Pearl Rivier en het zwembad op de 6de verdieping. Hier heb ik niet naar de sauna gevraagd, daarvoor moet je hier enkel de deur uitgaan. Echt tropische begroeiing hier, lianen in de bomen.
Aha, en en wat heb ik door het raampje van de trein gezien? Weinig zon , het was gisteren , en vandaag trouwens ook , nog maar eens een grijze dag. Maar toch.. De Meitan Motorcycle fabriek, nooit van gehoord. En veel chemische fabrieken , maar die zijn zo stout om nog niet eens hun naam te vermelden. In zowat iedere stad hebben ze een hotel van de keten Motel 168 en Home Inn. In de meeste stations zijn er op de perons ook aanduidingen in t Engels, of het treinnummer is aangeduid, en da's eigenlijk geneog. De hoofdwegen die ik zie zijn in goede staat, meestal ook met Engelse aanduidingen. Er zijn servicestations voor benzine, onderhoud,parking en WC's. Benzine kost 7 yuan; Er zijn helaas ook tollroads. Kleine dorpjes zijn zonder asfalt. Ik zie veel eendekwekerijen ,ganzekwekerijen , varkenskwekerijen, viskwekerijen; Veel rijstvelden en druivenranken. Veel water hier aan deze kant van China, overal water, tot tussen de huizen. China lijkt hier wel op een grote delta waar reuzenmollen grote heuvels gemaakt hebben. En alles in dat mooi tropische donkergroen , en met aangelegde terrasheuvels. Heel veel nieuwbouw ook. Onwillekeurig stel je je toch de vraag wie dat allemaal gebouwd heeft? Want dit is een wereldwijd fenomeen; Veel van hun nieuwe huizen , waarin dat enig kind verschillende kamers moet hebben, hebben ook een soort torentje en de oude beschermdraakjes op het dak. Op veel daken staat ook een zonneboiler. De koeien lijken wat op een nijlpaard, wel met lange spitse horens ,maar met hun buik in 't water en grijs-bruin. Ze zijn omringd door ibissen en moeten helaas ook werken. De GSM is hier ook al ingeburgerd. Iedereen belde en werd gebeld. Behalve ik. Ze zullen nogal gekeken hebben, de Chinezen!!
Hoe is het zuiden van China? Het grootste verschil is dat men hier veel vriendelijk is. Beleefder , men houdt meer rekening met elkaar. Het begint al in de metro , waar je overal , aan de automaten, op de perrons ,personeel ,maar ook gewone mensen hebt die je willen helpen. Men probeert hier ook de Chinezen wat op te voeden, dus ze te leren om eerst de mensen laten uit te stappen , en dan pas de metro in te stappen. En altijd erbij , dat vriendelijke 'Thank you' , in perfect Engels , ik neem aan ook in perfect Chinees. Ook buiten op straat , als ik sta te turen op mijn toch wel rudimentair kaartje van Guangzhou , vraagt men mij bezorgd of men mij kan helpen. Er is zelfs een vriendelijke dame die meer dan een kilometer in 35 gr meegewandeld heeft om mij de ingang van de metro te wijzen. Guangzhou is een mooie stad, naar ik aanvoel authentieker Chinees; In ieder geval anders dan Beijing en Shanghai. Er is hier nog een hele buurt , de Shamian wijk , met huizen uit de koloniale tijd en prachtige oude bomen. Ik ben er eens in het chique Swan Hotel naar 't WC geweest. Ik doe wat ik me kan permiteren. Er is een eilandje in het midden van de Pearl Rivier , met prachtige uitzichten over de stad. Ik heb gewandeld door de buurten waar men nog tranfo's , condensatoren en , uit-welke-eeuw? batterijen verkoopt. Dan is er natuurlijk ook in deze stad de New Town. Met een massa indrukwekkende , grote, nieuwe wolkenkrabbers. En een massa nieuwe appartementen. Het zij ze gegund ,de Chinezen , hun nieuwe woonst; Als je ziet waar ze vroeger in moesten wonen, nee, dan beter een nieuw appartement. Zoals gezegd, heel vriendelijke mensen hier. Ze zeggen spontaan 'hrllo!'. Gewoon , vriendelijk ,zonder iets te willen verkopen. Behalve misschien die ene. Ik was vlakbij het treinstation naar Hong Kong naar de Mc Donalds gegaan voor het world-wide-web van propere WC's. Sta ik mijn handen te wassen. Komt de general manager bij mij. Vraagt van waar ik ben; Belgium Ha! good chocolats , good beer!! Ja, dat hebben we. Kom ik uit het franssprekend landsgedeelte? ik zeg no Flamand? Ik zeg oui! Ja , soms sla ik alle talen door elkaar. enfin , de jongen wou, moest me persé terugzien. Vanavond , na zijn shift , een theetje? Ik zeg no , geen tijd. Heb ik een GSM? Met mijn breedste glimlach zeg ik ja, maar dat die wel afstaat. Alleen maar een theetje, en ben ik getrouwd en heb ik kinderen? Ik zeg nog eens No , en laat de kans van een lief met een managersfunctie bij een groot Amerikaans bedrijf aan mij voorbijgaan. Zo geraak ik natuurlijk nooit aan een lief, en bovendien was dit waarschijnlijk ook mijn laatste kans op een gratis 'echte' Chinese massage. Vanavond mijn laatste avond in Guangzhou. Morgen namiddag terug de trein op naar Beijjing. Terug een T-trein , van Trager of 'T is dan toch goedkoper?
Terug in Beijing een geleide tourrit gemaakt naar de Chinese Muur. Nu mag ik mee op de bus , want om veiligheidsredenen mag je niet naar de Muur, tenzij je al langer dan 7 dagen in het land bent. Nog een maatregel om de vogelgriep tegen te gaan. Individueel naar de muur was nogal omslachtig, in groep vanuit de Holiday Inn was wat duur. Bovendien liep ik dan het risico om tussen een groep Nederlanders te eindigen. Ik dus , toch wat origineel , met een bus Chinezen naar de muur. We stoppen onderweg voor een maaltijd en een shoppingmogelijkheid . Taalbariere natuurlijk, hoelang blijven we hier , wanneer moet ik terug aan de bus zijn. Dan verder naar de Muur. Daar krijgen we een paar uur vrije tijd om de Muur en de omgeving te bewonderen. Het is er heel druk ,heel veel bussen toeristen , maar het is prachtig. Dit stukje Muur ligt midden de bergen en is grotendeels gerenoveerd. Je loopt een stukje bovenop de muur, die verassens steil is. Soms zo steil dat je heel voorzichtig moet lopen. De vergezichten zijn prachtig. Een uitstap echt de moeite waard!!
In Beijing ga ik ook nog naar de zoo gegaan. Een zeer mooie ,grote zoo, met natuurlijk heel veel panda's. Ik heb er uren zitten naar kijken!
Ook nog eens gaan genieten van het uitzicht op het Tiananmen Plein.
Vandaag mijn laatste dag in Bangkok, dus gauw nog even een mailtje.
Die eerste avond ben ik gewoon wat gaan wandelen, naar de rivier, en daarna door het centrum terug langs honderden antiekshops , juwelenwinkeltjes , zijdewinkeltjes en tempels , de Wat Shuan Phlu ,de Wat Muangkhai , en nog veel meer..
Een " Wat' is dus een tempel, en er zijn er veel!
Allemaal sierlijk van vorm en afwerking en prachtig gekleurd.
Er staan ook honderden kleine tempeltjes , ' ieder huisje zijn tempeltje' , zo lijkt het hier.
En die zijn even mooi en verzorgd.
Je kan naar die kleine fijne details blijven kijken.
En allemaal zijn ze versierd met vooral gele bloemen.
Op dag 2 naar het centraal station.
Een treinticket kopen was geen enkel probleem.
Er zijn infobalies waar men terecht kan met vragen.
Bovendien staat ook alles in het Engels aangeduid, en zoals gezegd, iedereen is vriendelijk en probeert te helpen.
Daarna naar de Wat Traimit Tempel ( de Tempel van de Gouden Boeddha) en naar chinatown.
Chinatown , overvol met auto's , tuk-tuk's , brommers, winkels ,kraampjes , eetstalletjes , Chinezen en toeristen.
Ik probeer de geuren , de warmte en de drukte te ontvluchten en ga nog maar eens een tempel binnen.
De Thai zijn heel vriendelijk en nodigen je met gebaren uit om ook binnen te gaan kijken.
In de Wat Pathuma Kongka - die vol staat met Boeddha beelden , word ik zelfs rondgeleid door een lama die mij in gebarentaal probeert een uitleg te geven over wie wie is.
Ik zie nog heel wat tempels op weg naar huis , en allemaal vind ik ze mooi;
Thuis ga ik douchen , drink nog een paar flessen water , rust wat.
s' Avonds komen John en Peter uit Cambodja , we gaan nog wat eten en maken nog een wandeling over Silom road.
Vrijdag was een warme dag.
We beperken ons tot ontbijten , zwemmen.
We gaan met de sky trein naar het Jim Thompson Thai house;
Een prachtig mooi huis vol antiek uit de regio maar ook een wondermooi aangelegde tuin.
We gaan luxueus eten en installeren ons nog maar eens aan het zwembad.
Zaterdag cruise op de Chao Praya rivier.
Er is een speciale boot voor de toeristen die bij de bezienswaardigheden aanlegt.
We kopen een dagticket en bezoeken The Grand palace en Wat Phra Kaeo, heel veel toeristen.
Het Phra Sumane fort, een heerlijk rustig plekje
En de Wat Kanlayanamit , met een fantastisch mooie, grote gouden Boeddha!!
Groetjes uit Chiang Mai! Gisteren te voet naar het treinstation. Ik heb een aantal tuk-tuk rijders , zogenaamde agenten die een goede markt voor koopjes wisten , en een paar negers moeten teleurstellen. Het kan niet zijn dat ik er op andere dagen meer Thai uitzie, dus is het rondlopen met een rugzak(je) dat een stempel op je drukt. Buiten water valt er aan mij nogthans weinig te verkopen. ' t Was gisteren nog maar eens een warme dag , dus ben ik regelmatig in een luxe hotel wat gaan rusten. Dagboek bijgewerkt , kranten gelezen. Om 19u35 stipt vertrokken met de trein , Expresstrein nummer 13 was een oude dieseltrein. Vlot wagon 7 gevonden. De slaapcoupé's in Thailand zijn toch iets anders. Langs weerszijden van de wagon staat er 1 rij eenpersoonszetels , per twee naar elkaar.. Om een slaapplaats nummer 38 te hebben moet je dus twee zetels naar elkaar toe openklappen. Boven deze zetels is er nog een rij neerklapbare bedden. De bagagerekken staan in de tussengang. Personeel genoeg op deze trein; Eerst komt er een dame om de vloer te vegen. Daarna een man om de grote rugzakken vast te sjorren aan de bagagerekken. Niks dan backpackers op deze trein , drank en lawaai...zucht. Daarna volgt de kaartjesknipper , de politie , de verkoper van ontbijten , de verkoper van vers fruit, de verkoper van het avondmaal. We vertrekken stipt op tijd. In plaats van een fluitsignaal wordt hier 3 keer op een gong geslagen. We stoppen nog een paar keer in de buitenwijken van Bangkok. Sommige reizigers blijken in de verkeerde wagon te zitten of op een verkeerde plaats. Er wordt dus wat heen en weer gelopen voor iedereen zit waaar hij of zij hoort te zitten. Onze treinstaf blijft er vriendelijk bij. Rond half tien komt er iemand om onze bedden te maken. Da's gemakkelijk voor ons en die man kan het ongelooflijk snel. Lakens , een hoofdkussen , een dekentje ,EN gordijntjes langs de gang. We hebben nu allemaal ons eigen kleine plekje. Slapen gaat niet eenvoudig. Heel de nacht worden we door elkaar geschud , hevig door elkaar geschud. Blijkbaar zijn de treinsporen hier maar zozo gelegd. Blij dat ik in een onderste bed lig! Regelmatig staan we ook stil, we rijden zelfs een heel eind achteruit. Om 9u45 , het normale aankomstuur staan we nog steeds tussen de bananenbomen. Dan schokken we wat vooruit, staan weer stil. Uiteindelijk komen we om 13u in Chiang Mai aan. Om aan de backpackers te ontsnappen, ga ik naar het eerste grote hotel dat ik zie. Ik logeer nu in Chiang Mai Plaza hotel , een 4-sterren hotel , genre oude-chique.. Inchecken kost wat tijd , maar de derde kamer is geschikt.. Na de douche blijkt dat er toch geen wifi in het hotel is; Dus de stad in. Mc Donalds heeft wel een sticker van wifi, helaas alleen een sticker , misschien volgende week? Starbucks 't zelfde verhaal. Ik zit nu in de lobby van het Royal Lana hotel , met een ietwat illegaal verkregen 5-dag pas voor internet.
Gisteren een hele dag tempels gaan bekijken; Er zijn er +- 350 in chiang Mai; Ik heb ze nu gezien in hout, in steen, in goud afgewerkt, groot, klein, gerenoveerd.. Chiang Mai is de tweede stad van Thailand , dus heel wat minder groot, minder druk. Wat minder dan Bangkok, dus 't zwembad is maar op het tweede verdiep in plaats van op het tiende , en de prijzen zijn hier maar de helft. Het klimaat is veel aangenamer; Overdag ook zweten bij 35 graden , maar 's avonds koelt het heerlijk af tot +- 20 graden; Toch kan je ook hier door de luchtvervuiling nauwelijks de bergen rond de stad zien. Er is hier een stadsdeel , men noemt het het eiland, dat omringd is door grachten , en daarin bevinden zich massa's tempels, winkels en goedkope hostelletjes. Het is er vrij rustig en je kan er uren rondstappen, op iedere hoek staat een tempel. Af en toe een monument of een paleis..oef!! Ik krijg chocola van een jonge monnik en we zitten samen te praten aan een vijvertje waar vroeger de Koning moest komen mediteren vlak voor hij gekroond werd; Hij had al engels gestudeerd en moest nu nog 4 jaar les volgen om monnik te worden. Hij wist me te vertellen waarom er zoveel honden rondlopen; Thai houden van honden ,en houden er veel. En als hun beestje ongewenst puppies krijgt, mogen ze die naar de tempel brengen en dan moet de tempel ze verzorgen. De honden worden dus goed verzorgd en worden geacht te tempel te bewaken; Tsja.... Aan sommige tempels kan je vogeltjes loslaten--tegen betaling--dat brengt je dan geluk. De tempels worden veel bezocht door Thai, die brengen fruit en bloemen mee voor Boeddha. Iets verderop advies gekregen waar het goed is om koopje te doen van een politieagent die nog aan de Sorbonne gestudeerd heeft. Mijn Frans is niet zo goed en ik wil niks kopen, dus vertelt hij mij alleen maar wat meer over het monument van de 3 koningen
s'Avonds is hier een grote markt met honderden stalletjes en eetgelegenheden. Ik kies een plaatsje in een out-door restaurantje met 3 tafeltjes , en bestel iets.. Geen foto-menu hier, ik zeg shrimp en hij zegt yes..
Je kan hier ook aan vis-therapie doen; Dat houdt in dat je met je benen in een aquarium gaat zitten, voor het raam ,met je gezicht naar de straat; Het aquarium zit vol met dat soort vissen die men bij ons in zijn aquarium zet om het glas proper te houden. Het is dus de bedoeling dat deze beestjes de dode cellen van je benen en voeten komen opeten.. Zolang heb ik dus nog niet in de zon gezeten dat ik daar aan meedoe!!
Vandaag heb ik me ingeschreven voor 2 daguitstappen. Morgen ga ik naar het olifantpark, vrijdag naar Chiang Rai aan de grens met Laos en Birma. De beide georganiseerde busritten kosten allebei maar 1000 Bath. Busrit, entree's en middagmaal inbegrepen. Goedkoper,makkelijker en veiliger dan een brommer huren, benzine kopen, de weg zoeken.
Vandaag ben ik ook naar het busstation een ticket gaan kopen naar Nakhon Ratchasima --of Korat--volgens sommige boeken. Ik heb nu een ticket 1ste klas voor maandag. Dat ticket bestaat uit 4 papiertjes, waarvan 1 met de datum en het uur van vertrek op. Mijn naam en prijs die ik betaald heb kan ik ook lezen. Bestemming en vertrekstation is in het Thais; 2de briefje met een koffertje erop--dat is voor de bagage. 3de briefje eentalig Thais, ik denk het reglement; 4de briefje, een tekeningetje met vork en mes. Waarschijnlijk hoort er dus een maaltijd bij een 1ste klas ticket?
Gisteren dus naar een olifantkamp geweest. In een klein minibusje samen met 2 Denen,1 Nieuwzeelander, 4 Portugezen, 2 Amerikanen, 2 Koreanen en 2 mensen uit Singapore. Op weg naar 't park wat uitleg gekregen over olifanten; De Thaise olifant heeft een groter hoofd maar kleinere oren dan zijn Afrikaans neefje. Er leven nog +- 5000 olifanten in Thailand, er zijn zowat 20 olifantkampen rond Chiang Mai, er is zelfs een olifantenkliniek; We moeten ons niet schuldig voelen dat we op een olifant gaan rijden; Vroeger werkten ze in de teak -hout industrie; Nu mogen de Thai die boom niet meer kappen , teak hout wordt nu ingevoerd uit Japan. De olifanten hebben door ons nu een nieuwe job, minder zwaar, want er mogen slechts 2 toeristen op 1 olifant. En zo'n beestje weegt 4000 kg en kan tot 2000 kg dragen. Bovendien krijgen ze veel meer bananen dan vroeger. In het kamp krijgen we eerst een olifantenshow; De olifanten voetballen, dragen boomstammen en schilderen. Daarna maken we een ritje met de ossenwagen. Dat gaat ontzettend traag , en met houten wielen aan de kar over een karrenspoor..een hobbelige ervaring! Daarna gaan we met de olifant terug. Ik deel een houten bakje met een jonge Thaise; 't Is ook haar eerste rit op een olifant. Ook hier is je stevig vasthouden de boodschap! Wiebelen en schudden doen we , maar het is een fantastische ervaring!! Daarna krijgen we een maaltijd aangeboden en na wat shoppingmogelijkheden in het Lisu dorp gaan we raften; Op een vlot de rivier af.. Gelukkig is het droog seizoen, dus ook het tochtje op het vlot gaat zachtjes en langzaam. Op weg naar huis stoppen we nog aan een orchideenkwekerij en vlindertuin. Na een hele dag onthaasten worden we weer afgezet aan ons hotel. Een fantastische dag!!
Vandaag met de bus naar de grenzen in het noorden; Vandaag een karikatuur van een gids , spreekt heel slecht verstaanbaar Engels, de chauffeur laat ons eerst heel de binnenstad zien voor we iedereen opgeladen hebben. Deze keer op pad met een Pool, een Australier,een Amerikaan die zijn visum wil gaan verlengen aan de grens, een Zwitserse, een paar Japanners en een koppeltje uit Laos; Eerste stop vandaag de warmwaterbronnen. Wat stoom uit de grond en rondom veel shoppingmogelijkheden. Volgende stop , iets voor Chiang Rai , de Witte Tempel. Een mooie , moderne,nieuwe stijl. De muren binnenin zijn niet meer beschilderd met beelden uit het leven van Boeddha, maar met GSM, de aanslag op het WCT in New York. Verder naar de Gouden Driehoek; Het punt waar Laos, Birma en Thailand samenkomen. Je kan optioneel met een boot even de Mekong over naar Laos, ik verken liever het dorpje, klim naar een tempel op de top en heb een prachtig vogelperspectief op de rivier. Ik ontmoet een koppeltje uit Servie. Ik vertel ze wat over mijn ervaringn van vorige reizen. Zij trakteren mij op een biertje uit Laos. Na de lunch rijden we verder tot de grens met Birma. Alleen de Amerikaan gaat de grens over om zijn visum te vernieuwen. Wij niet , want als je Thailand overland binnenkomt krijg je slechts een visum voor 2 weken. Na de shoppingmogelijkheden an de Thais-Birmaanse grens verder naar het dorp van de Akha. Een bergvolkje dat wil betaald worden om op de foto te staan. Je kon er ook souvenirs kopen. Dan nog een nachtelijke rit terug naar Chiang Mai.
Gelukkig Chinees Nieuwjaar!! Gisteren van s' morgens vroeg pang-pang-vuurwerk!! In ieder winkeltje stond er een grote tafel afgeladen vol met allerlei eten, eend , fruit, allerlei flessen, pakjes, bloemen. Er werd ook papier verbrand op het voetpad , gewone dozen ,maar ook een soort namaakgeld. Er werden ook massaal loterijbriefjes verkocht; Sommige winkeltjes waren dicht , die waren al aan 't festen. Het was een zeer warme dag gisteren , dus heb ik wat rust gehouden aan het zwembad.
Vandaag de Draak zien dansen. Hij ging in Chinatown alle winkeltjes bezoeken , onder luide begeleiding van trommels--bom-bom-bom!! Overal kreeg de Draak geld , die heeft dus een goede dag gehad! Vanavond vuurwerk natuurlijk en eten, veel eten , de vreemdste dingen eerst. Ook muziekoptredens.
Morgen met de bus naar Khorat; 12 uur busavontuur. In khorat heb ik nog geen hotel geboekt. Ik heb er geen stadsplan van , dus heb ik toch geenenkel idee waar ik terecht kom. Als de bus op tijd is ben ik er al om 4 uur s' morgens , dus alle tijd om iets te zoeken; In Khorat schijnt niet veel te zien te zijn. 60 km ervandaan een oude Khmer-tempel , verder niks, volgens de reisgids.
Zoals beloofd wat nieuws uit Beijing.
Nog maar eens een verslag uit de sauna die Beijing heet!
Gisteren op bezoek geweest bij Mao.
Gisteren naar het Olympisch dorp geweest.
Foto's China 2009--Beijing--Peking
Groetjes uit Shanghai!
Gisteren dus naar de andere oever van de Huangpu rivier.
Een laatste mail uit Shanghai.
Foto's China 2009--Shanghai
Toen ik dinsdag vertrok uit Shanghai waren de Chinezen aan 't dansen op Times Square.
Hoe is het zuiden van China?
Foto's China 2009--Guangzhou--Kanton--De Muur
Gisteren vertrokken uit ons koud Belgie via Moskou, waar het nog kouder was en volop aan ' t sneeuwen.
Vandaag mijn laatste dag in Bangkok, dus gauw nog even een mailtje.
Groetjes uit Chiang Mai!
Gisteren een hele dag tempels gaan bekijken;
Gisteren dus naar een olifantkamp geweest.
Gelukkig Chinees Nieuwjaar!!
Foto's Thailand 2010 deel 1
