De beste vriend van onze jongste zoon heeft een Nederlandse vader. Als Kemp daar gaat spelen, krijgt hij soms echte Nederlandse poffertjes voorgeschoteld (soort van mini pannenkoekjes). Hij vindt ze zo lekker dat hij me al talloze keren heeft gevraagd om ze thuis ook eens te maken. En dat is er nu eindelijk eens van gekomen. Omdat ik niet over een speciale poffertjespan beschik, heb ik me beholpen met een gewone koekenpan en een poffertjesknijpfles die je voor een habbekrats kan kopen bij de Hema. Een heel handig dingetje waarmee je gewenste hoeveelheid beslag in de pan kan knijpen. Het werkte voortreffelijk! Als je dat niet hebt, kan je ook met een soeplepel beslag in de pan doen. Ik heb het volgende recept gebruikt, goedgekeurd door poffertjes connaisseur Kemp en de rest van het gezin. Het komt uit de Kerst Libelle 2007.
Voor ongeveer 50 poffertjes (van 3 à 4 cm doorsnede): 300g zelfrijzende bloem, snuf zout, 1 ei, 125 ml room (ik heb light gebruikt), 3 dl melk, 3 koffielepels suiker (of wat meer als je ze zoeter wilt), 2 koffielepels bakolie (ik heb arachide gebruikt) + olie om in te bakken, bloemsuiker om te bestrooien.
Werkwijze: Doe de bloem en zout in een kom. Klop het ei los met de room. Schenk er 1 dl melk bij en voeg de suiker toe. Schenk in een straaltje bij de bloem en klop stevig op. Voeg in scheutjes de rest van de melk erbij en de olie toe en klop stevig tot het beslag glad en dik vloeibaar is. Er zitten in het begin wat klontertjes is maar dat is niet zo erg, die verdwijnen wel, blijf kloppen! Vet de koekenpan in, doe het beslag in de knijpfles en knijp hoopjes beslag in de pan. Bak zoals een pannenkoek: omdraaien als de bovenkant er wat droog begint uit te zien. Vet je pan in telkens je een lading poffertjes bakt zodat ze niet plakken. Lekker bestrooid met bloemsuiker!
Gisteren naar het huwelijksfeest geweest van Dirk & Linda. In Diepenbeek in zaal 't Driesent. We vonden voor- en hoofdgerecht uitstekend. Wat origineel was aan het hoofdgerecht was de aardappelpuree in filodeeg. Ik vond zelf nog geen recept ervoor, maar op basis van mijn observaties:
- maak een goede kruidige aardappelpuree (een eitje toevoegen en/of wat groentebouillon, peper, zout en nootmuskaat, verse boter en wat warme melk of room) - doe telkens één soeplepel puree in een blaadje filodeeg (leg het er in het midden op en vouw alle randen op naar boven en knijp het toe, zoals een snoepje) - even in de oven bakken (niet zo lang lijkt me).
Mooi feestelijk idee en origineel, afkomstig van Bart Claes (zie www.bartclaes.be) die verantwoordelijk was voor dit culinaire evenement.
op restaurant met kinderen - kindvriendelijk restaurant bij Gent: Restaurant Figaro in Merelbeke
Op restaurant gaan met kleine kinderen is niet altijd evident. Op het internet is ook niet zoveel goeie informatie te vinden over restaurants waar kinderen welkom zijn. Vandaar af en toe aandacht voor plaatsen waar het leuk komen is met kinderen.
In een vorig bericht hadden we het al over Café Parti (www.cafeparti.be), vlak aan het station in Gent. Leuk daar is een stoomtreintje dat boven de toog rijdt. Als je het vriendelijk vraagt, zijn ze altijd bereid het treintje een toertje te laten rijden. Onlangs was het stuk, wellicht is het nu al weer hersteld.
Gisteren zijn we naar restaurant Figaro gegaan met de kinderen (zes en acht). We voelen ons er altijd heel erg welkom. Een deel van de tafels staat tegen de muur en één kant van de tafel bestaat dan uit een soort zitbank/zetel waar de kinderen heel erg graag op zitten. In het restaurant hebben ze kleurpotloden en kleurbladen. Er zijn ook enkele spelletjes. Vaak nemen we zelf ook een spelletjesboek mee. Onze kinderen zijn dat gewoon en het maakt dat ze zelden lastig zijn op restaurant. Er is geen kinderkaart, maar de kok is graag bereid om iets voor de kindjes te maken. Gisteren deelden de kinderen een klein biefstukje dat door de kok ook alvast in kleine stukjes was gesneden, met appelmoes en frietjes. Voor ons is het relaxen op zo'n moment en genieten. Restaurant Figaro, Hundelgemsesteenweg 87, 9820 Merelbeke (09/2314404).
Vorige week in familieverband de magen voelen knorren na een leuke (voor-)avondwandeling vlakbij het kasteel van Wijnendale. Prachtige verhalen over een ver verleden afgerond met als verrassing klaar staande soep.
Dan de beentjes onder tafel en heerlijk gegeten. Twee gourmet-toestellen op tafel voor een groep van twaalf. We gebruikten de pannetjes onderaan (één snoodaard bakte zijn spek bovenop de plaat, wat natuurlijk ook wel kan).
Wat stond op tafel:
- raclette - gerookt spek in hele fijne sneetjes - champignons - aardappelen gekookt in de schel - kleine augurkjes - zilveruitjes en wellicht nog meer
Lekker kletsen en ondertussen het ene na het ander pannetje klaar maken. Heerlijk. Het deed ons denken aan het keldertje waar we allemaal als kind of reeds met onze kinderen zijn geweest. Het raclettekeldertje in Gasenried vlakbij Grächen. Reeds dertig jaar geleden was er een vrouwtje dat aan de haard stond (in dit geval letterlijk te nemen) aan een ingenieus toestel (de raclette staat op ijzeren platen aan de zijkant van het vuur die constant worden gekoeld door bronwater dat door een leiding wordt gestuurd). Het vrouwtje leeft nog altijd. De raclette is er nog altijd heerlijk.
Een slaatje met geitenkaas, spekjes en iets zoets, zoals honing of appeltjes, is een favoriet bij ons. Onlangs probeerde ik een variant: een hartige taart met geitenkaas, spekjes en appel. Heel lekker en net iets anders. Snel en makkelijk te maken, dus ideaal voor na het werk. Er zit ook rozemarijn bij. Dat plantje is heel gemakkelijk te kweken in de tuin en het blijft ook in de winter groen, dus je kan het het hele jaar gebruiken. Het ruikt zaaaalig! Voor de geur alleen al verdient het een plaatsje in mijn tuin. En het past bij zoveel dingen: aardappelen, kip, varkensvlees...en geitenkaas.
Nodig de hartige taart met geitenkaas, spekjes en appeltjes - 1 pak voorgerold kruimeldeeg - 1 pakje spekblokjes (100g of een beetje meer of minder, zoals je wil) - 250 g geitenkaas (halfharde die je kan verbrokkelen) - 1 grote appel - 1 koffielepel verse rozemarijn, fijngehakt - 3 eieren - 25 cl room (ik gebruik light room en dat werkt prima) - 1eetlepel boter - 1 koffielepel suiker - zout en peper
Begin met de appel: snij die in partjes. Smelt in een pannetje de boter en de suiker. Bak de appeltjes een minuutje of 10 op een zacht vuurtje tot ze een beetje bruin worden aan de randen. Zet opzij. Leg het deeg in een ronde bakvorm van 28 cm (ingevet indien je het bakpapier van de rol niet gebruikt). Prik gaatjes in de bodem. Verbrokkel de geitenkaas over de bodem. Verdeel de spekjes ertussen. Breek de eieren in een kom en klop ze een beetje los. Voeg de room toe en klop nog wat. Dan gaan de rozemarijn, zout en peper erbij. Meng goed. Giet dit mengsel over de geitenkaas en spek. Leg de appelpartjes mooi verspreid over de taart. Bak gedurende 45 minuten in een oven op 180°C. Lekker met een groene salade en een wit wijntje erbij.
Hoe je stokbrood terug knapperig maakt: 'l avonture commence a l'aurore, Ã l' aurore de chaque matin
Een open deur voor heel veel mensen, maar voor ons was het jaren geleden een ontdekking. Stel, 's morgens heb je bedwelmd door broodgeuren in de bakkerij op zondag te veel stokbrood gekocht. 's Avonds of de volgende morgen wil je het stokbrood verder opeten. Niets is beter dan de oven op te warmen op 200° of 225° (eigenlijk hoe warmer hoe liever). Als de oven opgewarmd is, hou je je hand onder de kraan met koud water en maak je het stokbrood vochtig (het brood mag niet week worden, maar het mag echt wel vochtig zijn, hoe warmer de oven, hoe vochtiger het stokbrood).
Dan het stokbrood in de oven, voor zo'n drie à vijf minuten. Doel is dat de korst lekker knapperig is en het broodkruim nog mooi zacht. Dat op tafel, in lekker stukjes gesneden met alles wat de ijskast te bieden heeft aan beleg. Samen met het gezin, kijkend naar Kulderzipken, heerlijke afsluiting van mooie herfstvakantie. Of hoe het simpelste van het simpelste ook een plek verdient op deze weblog.
lekker koken voor kinderen: pasta met grijze garnalen
Dit vinden Seppe (8) en Kemp (6) super lekker. Kook pasta. Strooi er grijze garnalen over, wat geraspte kaas en voeg er een scheutje olijfolie aan toe. Heel simpel. En geleerd van Huguette, bommeke van onze twee kids.
Niet echt het seizoen voor asperges. Toch vind je in de groentenafdeling van Delhaize het jaar door hele lekkere groene aspergepunten. Maakt deel uit van een super eenvoudig én superlekker pastagerecht.
Ingrediënten:
Tagliatelle (we namen deze keer verse tagliatelle van Antica Pasteria) Scampi's (in Delhaize heb je bij de visafdeling "tijgergarnalen voor wok", je kan natuurlijk andere gebruiken) Groene aspergepunten (of groene asperges) Parmezaanse kaas (gemalen, een handvol) Eén teentje look Lichte room (pakje 20 cl) Zwarte peper Olijfolie
Bereidingswijze
Warm water op. Kook de tagliatelle afhankelijk van het aantal minuten net voor of tijdens het bakken van de andere ingrediënten. Bak de aspergepunten in een wok of pan. Doe het op een hoog vuur, na een vijftal minuten zijn ze gaar Bak de scampi's op een hoog vuur in een wok of pan. Doe het snel. Voeg er de look bij. Ervaring leert dat als je snel de scampi's bakt op een hoog vuur, ze na een vijftal minut goed zijn gebakken. Teken dat ze gaar zijn is als de starten ineenkrullen tot een bolletje.
Schik tagliatelle in een bord. Leg er aspergepunten en scampi's op. Schenk er wat room op naar smaak (maximum half pakje per bord) Strooi er parmezaanse kaas over en kruid goed met zwarte peper (met een pepermolen kan je zowel het gerecht als de rand van het bord decoreren).
Super lekker op een vrijdagavond met een koel glas witte wijn. De "Tierra de Fuego" (Chardonnay-Sémillon) uit Chili bleek een prima keuze (gebotteld door Delhaize)
Doodeenvoudig. Onze kinderen vinden het de allerbeste chips. Wel vet waarschijnlijk, maar zeker geen bewaarmiddelen en andere troep. Hoe maken?
Verwarm je friteuse op 190°. Schil één of twee aardappelen. Neem een aardappelschiller of dunschiller. Snijd sneetjes van de aardappel zodat ze direct in het mandje van de friteuse vallen. Ik doe zo'n halve aardappel per keer. Met de stok van een houten lepel roer ik door de chips in het bakkende frietvet zodat ze niet aan elkaar klitten. Als de chips een mooi kleurtje hebben, laten uitlekken, eerst in het mandje en dan op keukenpapier. Naar believen zeezout of paprika toevoegen. En dan smullen maar!
Zeer origineel als je gasten hebt en als je bij het aperitief toch chips wil aanbieden. Je kan ze een stuk op voorhand al bakken.
Dat zijn de vragen die Doreen en ik hadden toen we een tijd geleden de ingrediënten aan het zoeken waren voor een gerecht. Eerst in Delhaize gezocht en niet gevonden. Tot aan het Sint Jabobsplein gereden naar het kruidenwinkeltje van Vits. Een heel bijzonder winkeltje waar je met de voordeur ook 100 jaar achter je laat. Het ruikt er heel bijzonder, een mix van honderden kruiden. En daar zat geen pezo tussen. En wij ons maar afvragen: wat zou die pezo zijn? Tot we na heel lang zoeken op het internet zagen dat die vraag nog anderen had bezig gehouden: Hierbij enkele links naar gelijkaardige verhalen: http://blog.seniorennet.be/keukenverhalen/archief.php?ID=176 http://www.la-cucina.be/?page=recept&id=234 http://www.la-cucina.be/?page=recept&id=226
Oh ja, natuurlijk. Het antwoord nog: pezo staat gewoon voor peper en zout.
Bruschetta met sardientjes en kappertjes (uit de voorraadkast)
Deze ochtend ene prettige verrassing na het ontbijt. Pas toen ontdekten we dat deze nacht het winteruur weer is ingesteld. Plots was het weer negen uur. Eén uur weekend bij, een onverwachts geschenk. Dan maar op stap geweest naar de bloemenmarkt op de Kouter in Gent. Nadien nog iets drinken met de kids in het Café Theatre (www.cafetheatre.be).
In de auto zagen we op de klok 13.40. Te laat vonden we om nog middageten te maken. Waarom geen Bruschetta dachten we. Thuisgekomen bleek het nog maar 12.45 te zijn. Weeral een uurtje bij....
We hebben Bruschetta gemaakt met een stokbrood dat we in schijfjes sneden (bovenkant en onderkant is dan broodkruim). We gebruikten toevallig het stokbrood van bakker Pico Bello uit Heusden dat ze daar "Spaans stokbrood" noemen. Het resultaat was ontzettend knapperig en toch niet hard. Normaal nemen we hiervoor ciabatta brood. Voor het beleg gewoon in de voorraadkast gekeken en daar drie ingrediënten uit gepakt. We maakten twee soorten bruschetta. Super lekker. Laat vooral weten wat jouw voorraadkast aan lekkers te bieden heeft voor een snelle lekkere hap op zondag......
Ingrediënten:
- stokbrood - tomatenvlees (glazen bokaal "bio" uit Delhaize, bestaat ook met provencaalse kruiden) - sardinefilets in olijfolie (blik) - kappertjes - zwarte peper - zout - olijfolie - look (wij gebruikten olijfolie met look) - geraspte parmezaanse kaas (we hebben altijd een blokje "parmigiano reggiano" van Esselunga in de ijskast, Delhaize)
Bereidingswijze:
Voorbereiding: - zet de grill van de oven aan (haal het grillrooster uit) - leg de sneedjes stokbrood op het grillrooster - besprenkel met olijfolie en look - stop de broodjes ca 2 minuten onder een hete grill (laat ze zeker niet te bruin worden)
Bruschetta met sardinen - breng een laagje tomatenvlees aan - leg daarop de sardines - strooi er zwarte peper en wat zout op - leg er wat geraspte kaas op
Bruschetta met kappertjes - breng een laagje tomatenvlees aan - doe er vier à acht kappertjes op - strooi er zwarte peper en wat zou op - leg er wat geraspte kaas op
Nog twee minuutjes onder de grill (goed opvolgen, het kan zeer snel te veel gebakken zijn). Smakelijk.
De beste pistolets van België en het zaterdagochtend ritueel
Het ontbijt op zaterdagochtend is een ritueel. Het start rond 8u45. Nadat we ergens tussen 7u en 8u de twee jongens naar beneden hebben horen glippen (zachte stapjes in de gang, uitdovend ritme op de trap, mega mindy en de smurfen ver op de achtergrond), slapen wij nog wat uit. En dan, elke zaterdagochtend rijd ik naar onze bakker. Een heel bijzondere bakker, Dirk Van Cauwenberge in de Meerstraat in Heusden (Oost-Vlaanderen). Wat zo bijzonder is, je gaat gewoon binnen in de bakkerij zelf, er is geen winkel. Je ziet er Dirk en zijn vrouw bezig met kneden, bakken, verpakken, auto laden.... De sfeer is altijd gezellig, zelfs als de pistolets op het nippertje aan een te lange baktijd zijn ontsnapt: "en bakker, zijt ge daar, 't is tijd want de pistolets.....".
Maar nu even aandacht voor de essentie: voor mij, persoonlijk zijn dit de allerbeste pistolets in België. Toegegeven, mijn vergelijkingspunten zijn Boezinge (de op één na beste pistolets in België waren verkrijgbaar bij de bakker op 't hoge), Leuven, Heverlee, Herent, Gentbrugge, Melle en Ledeberg. Maar soit. Het zijn gewoon dé beste (tenzij jij er nog beter weet.....)
En wat nog meer is. Ze komen om 9u06 uit de oven. Jawel, en ook nog eens rond 9u30. Vandaar dat ik er iedere week (toch minstens 40 op de 55 weken) sta rond 9u04. Tien pistolets asjeblief en ja, van die verse. Dat telkens weer vingertoppen worden verbrand bij het nemen van de verse dampende pistolets van de bakplaat die luttele seconden daarvoor nog in de oven zat, is voor mij deel van het ritueel. Rituelen dienen niet te vervelen..
Dan naar huis. Hopen dat Doreen al koffie heeft gezet en de ontbijttafel heeft gedekt. En dan een uur lang wakkerworden op zaterdag, krant én haar bijlages op tafel. Goeiemorgen zaterdag. weekend nu écht begonnen.
Lamskoteletjes met gratin dauphinois, gebakken witloof en boontjes in spek gebakken
In de herst en de winter is lamsvlees onze favoriet. De combinatie met gratin dauphinois, gebakken witloof en een goed glas merlot is goddelijk. Boontjes gebakken met spekjes maakt het voor Seppe en Kemp helemaal af.
Ingrediënten (voor 4 personen)
600 gram lamskoteletten (voor de kinderen neem ik stukjes van een lamsrack, want daar is een beentje aan). witloof (6 stronken, niet te groot) aardappelen (hoeveelheid die jullie normaal nemen princesseboontjes 1 ei magere room (één pakje 20cl) 300 ml melk muskaatnoot 100 gr. spek in kleine blokjes
Bereidingswijze
Schil de aardappelen. Ik vind het zelf mooi om elke aardappel in dunne schijfjes te snijden maar ze te blijven blijven schikken als aardappel. Dat is mooi in een gratin dauphinois (aardappel per aardappel naast elkaar, elke aardappel in dunne schijfjes tegen elkaar). Maak een mengsel van (in dit geval) 300 ml melk, 1 doosje magere room, 1 ei, muskaatnoot, peper en zout. Wrijf de ovenschaal in met een teentje knoflook die je geplet hebt met het platte deel van een mes (goed duwen, dan komt het vocht van de look los). Schik de aardappelen in een ovenschaal, giet het mengsel erover (zorg dat je over elke aardappel giet, dat maakt de aardappelen onmiddellijk al vochtig), stop de ovenschaal in de oven voor één uur op ca 200°.
Nadat je de witloofstronken in 2 hebt gehalveerd, leg je ze naast elkaar in een grote pan met een mengeling van boter en olijfolie (of één van de twee). Zet tijdens de eerste 10 minuten een deksel op de pan en laat op een matig vuur stoven. Na 10 minuten neem je het deksel op de pan en strooi je er wat kristalsuiker over (we namen één kofieelepel). De finesse hier is het witloof zo te bakken dat de onderkant mooi bruin is en lichtjes gecarameliseerd. Kruiden met peper en zout is hier zeker aangeraden.
Kook de princesseboontjes gedurende 10 minuten. Giet ze af en laat ze schrikken (dat is max. 10 seconden spoelen met koud water). Bak vervolgens wat spekjes en voeg na enkele minuten de boontjes toe. Bak nog enkele minuten op een matig tot hoog vuur.
Start bij het bakken van de princesseboontjes ook met het bakken van de lamskoteletjes. Mijn truuk is om bij het voorbereiden van het vlees wat gemalen zeezout te wrijven in het vlees van de koteletjes. Bak ze naar eigen smaak.
Wij dronken bij dit gerecht een lekkere merlot: La Capitana, Vina La Rosa, Merlot, 2006 uit Chili (gekocht in Delhaize Ledeberg)
Oef, weer vrijdagavond: broodje hamburger met spiegelei
Oef, de eerste cirkel van deze blog is rond. Vrijdagavond, én herfstvakantie. Vanavond hamburger met frietjes gegeten. Vreselijk zonde, maar een lekkere hamburger met daarboven een spiegelei, sla en frietjes, is gewoon heerlijk.
En hierbij een tip voor ouders die hun kinderen graag een broodje hamburger geven zoals bij Mac Donalds. Bij Delhaize kan je witte muffins kopen, dat zijn eigenlijk platte broodjes die je in twee kan snijden. Als je die vooraf even in een broodrooster stopt, zijn ze ideaal en veel gezonder om er een hamburger tussen te stoppen (Hovis, 4 witte muffins, bij voorgebakken broodjes in broodafdeling).
Zo'n hamburger met spiegelei is voor mij echt jeugdsentiment. Mijn favoriete gerecht als kind in Zwitserland, meer bepaald Grächen, in restaurant "Die Walliserkanne", anno 1978......: een hamburger, daarboven een spiegelei en gesmolten kaas, met frietjes. Een caloriebom zowaar!
Lamsrack uit de oven met gebakken krielaardappelen en knapperige sla
Tijdens de week is het voor ons heel vaak rushen. We zijn goed geworden in het zoeken naar lekker eten dat snel klaar is en/of waar weinig werk aan is. Op maandag en dinsdag eten de kinderen 's middags warm op school en kunnen Doreen en ik zonder beperkingen ons avondmaal kiezen. Vanavond was het o zo lekker en o zo eenvoudig klaar te maken. Met dank aan Delhaize (en natuurlijk ook elders te halen):
Ingrediënten: - Lamsrack - Krielaardappelen (per kilo te verkrijgen in kartonnen doosjes in Delhaize, superlekker) - Salade (in verszak bij de groenten in Delhaize) - een slasaus (we hadden nog een flesje "Hero, French aux fines herbes" staan in de ijskast)
Bereiding: De krielaardappelen goed spoelen en met de schil een 15-tal minuten laten koken. Het lamsrack met olie inwrijven en kruiden met wat je beschikbaar hebt: wij hadden nog wat verse munt staan (weet je nog van die lamscurry), en ik heb er ook wat gehakte rozemarijn op gedaan. Een geheim bij lamsvlees vind ik ook dat het nog veel lekkerder smaakt als je wat zeezout in het vlees wrijft langs de twee kanten. Nog wat peper. En dan een 20-tal minuutjes in de oven op zo'n 200 graden. Terwijl het vlees bakt (en de geur van de oven zich langzaam door het huis verspreidt....) giet je de aardappelen af, snijd je ze in partjes of schijven en bak je ze op hoog vuur. Wij gebruiken daarvoor een tefal-wokpan.
Aan deze bereiding heb je minder dan 10 minuten werk, op 35 minuten staat het eten op tafel. En super lekker. Trouwens als je ooit inspiratie zoek voor een barbecue: een lamsrack op de barbecue is het allerbeste wat er is. Een voltreffer. Voor het eerst gegeten bij Lieve en Johan uit Bolderberg.
Vorige week kocht ik een nieuw boekje 'Brownies' van Linda Collister, mijn favoriete bakboekenschrijfster. Dit weekend heb ik het boekje grondig doorgenomen en zitten watertanden bij al die heerlijke foto's. Toen besloten om eens blondies te proberen, de witte versie van de overal geliefde brownies. Het is een versie met witte chocola en noten. Ik ben normaal niet zo'n witte chocoladefan (behalve dan witte chocolade met gepofte rijst) maar ze zagen er zo smakelijk uit in het boekje dat ik ze toch eens wou proberen. In het originele recept wordt met macadamianoten gewerkt maar aangezien ik die niet in huis had, heb ik een half bakje pecannoten gebruikt. Omdat Seppe en Kemp tegen de tijd dat ik ging bakken al de helft van mijn witte chocolade hadden opgesnoept, heb ik wat grofgehakte pure chocolade toegevoegd op het einde van het recept. Blondies zijn supermakkelijk klaar te maken. Mijn schoonzus kwam binnenwaaien terwijl de blondies stonden af te koelen en was het eerste proefkonijn. Meteen goedgekeurd. De rest vandaag mee naar het werk waar mijn collega's (een bende snoepers eersteklas) zich er te goed aan hebben gedaan en aan de 'mmmm' 'mmm' te horen ze heel erg lekker vonden. Hier het recept voor de blondies:
Nodig: - 175 g witte chocolade, gehakt - 115 g boter, in dobbelsteentjes gesneden - 100 g kristalsuiker - 2 grote scharreleieren, even losgeklopt - 1/2 koffielepel vanille-essence - 130 g bloem - 1/2 koffielepel bakpoeder - ongeveer 100g pecannoten, grof gehakt - 100 g chocolade, witte of witte en pure gemengd, grof gehakt Een bakvorm van ongeveer 20x25 cm, ingevet en met bakpapier bekleed
Werkwijze:
Oven voorverwarmen op 180°C. De 175 g witte chocolade en de boter langzaam smelten (voortdurend roeren) in een pan au bain marie of in een pan met een dikke bodem. Pan van het vuur nemen en met een houten lepel de suiker erdoor roeren. Dat klontert een beetje maar daar moet je je niks van aantrekken. Dan geleidelijk de eitjes erdoor roeren en de vanille-essence. Mengen (met een garde) tot je een glanzend, homogeen mengsel hebt. Bloem en bakpoeder boven het mengsel zeven en alles die door het mengsel scheppen. De gehakte noten en de 100 g chocolade erdoor mengen. In de bakvorm gieten en glad strijken. Bak 20 tot 25 minuten tot de korst licht goudbruin is en een houten prikker die je halverwege de rand en het midden van de bakvorm prikt er bijna schoon weer uitkomt. Laten afkoelen in de bakvorm. In vierkante blokjes snijden en opeten. Je kan ze een dag of 4 bewaren in een luchtdichte doos maar dat zal niet nodig zijn...
Nu weet ik zeker wat er schort, het weekend is een dag te kort
De titel van dit bericht werd me aangereikt door Seppe (titel van lied van Jasper op de CD Eurosong for Kids). De zaterdag begint bij ons steeds met een lang ontbijt met de krant en zijn bijlages. Na het ontbijt wordt dan gekeken naar wat we gaan koken en liggen meestal enkele kookboeken en -tijdschriften op tafel. Dan wordt ook het boodschappenlijstje gemaakt. Deze keer kiezen we om voor de kinderen macaroni met kaas en hesp uit de diepvriezer te halen (een overschotje), zelf maken we de lamscurry met trappist, mijn favorite curry (zie voor het recept http://users.pandora.be/onzekooksite). Super lekker met zelf gebakken naanbrood (zie recept op vernoemde site). Deze keer waren we te laat om daar nog aan te beginnen. Bij die curry heeft Doreen dan maar een lekkere saffraanrijst gemaakt. Het recept komt uit "Curry's. Informatie over de Indiase en oosterse keuken en hun ingrediënten. Meer dan 150 kruidige recepten uit India en Azie" van Mridula Baljekar (Veltman Uitgevers), p. 136. Het is een prachtig boek dat iedere liefhebber van de keuken uit India in huis zou moeten hebben. De foto's alleen al maken dat je er van alles uit wil klaarmaken.
Saffraanrijst Ingrediënten: - 450 gr. basmatirijst, 20-30 min. geweekt in water - 7,5 dl water - 3 groene kardemonpeuleun - 2 kruidnagels - 1 tl zout - 45 ml halfvolle melk - 1/2 tl saffraandraadjes, verkruimeld
Bereidingswijze
Tip: de saffraanmelk kan worden verwarmd in de magnetron. Meng de melk met de saffraan in een geschikt schaaltje en verwarm 1 min. op een lage stand. 1. Giet de rijst af en doe hem in een koekenpan. Giet het water erbij. Voeg karmemon, kruidnagels en zout toe. Roer en breng aan de kook. Temper het vuur, dek de pan af en laat de rijst 5 min. koken. 2. Doe intussen de melk in een pannetje. Voeg de saffraandraadjes toe en verwarm de melk langzaam. 3. Roer de saffraanmelk door de rijst. Dek weer af en laat alles nog nog 5-6 minuten zachtjes koken. 4. Haal de pan van het vuur zonder het deksel eraf te nemen. Laat de rijst ca 5 minuten staan, maar hem voor het opdienen met een vork los.
Dit is de kookweblog van Luk en Doreen Dewulf-Rogier, Seppe en Kemp. Je vindt ons vaak in de keuken of al lezend in een kookboek of -tijdschrift. Een evenwicht vinden tussen lekker koken voor onszelf en voor twee jongens van zeven en negen is voor ons een boeiende uitdaging. Misschien vind je hier wel iets wat je leuk of lekker vindt. Aarzel niet om ons iets te vragen via luk.dewulf@pandora.be
