Op aanraden van de gastvrouw zijn we toch maar begonnen langs de D 2. We gingen een tijd lang parallel met de autoroute du soleil met stevige wind op kop. Tien kilometer lang langs wiegende, wuivende akkers tot in de stad Vermenton. Een middelgrote maar erg verouderde stad.
Namiddag wandelden we langs de dorpjes Lucy-sur-Cure, Bessy-sur- Cure en daarna naar onze overnachtingsplaats Arcy-sur-Cure. Inderdaad alle drie gelegen langs de Cure die nog steeds buiten haar oevers stroomde.
Wij hebben het vandaag weer lekker droog kunnen houden en onze dagelijlse was hangt buiten al op het rek.
Vannacht slapen we met vier, met Marcel en een Duitser Nico op een zolder.
En onze zeer vriendelijke gastvrouw is bezig met het avondeten en de lekkere geuren stijgen al tot op onze zolder.
Morgen, op naar Vezelay...het tweede ( na Reims) ankerpunt op onze tocht. We gaan daar een snipperdag nemen.
Eerst even een rechtzetting voor diegenen die ons op de kaart volgen: dag 23 zijn we aangekomen in Foret-Chenu i.p.v. Foret-Cornu.
We hebben het gisteren toch weer getroffen met onze chambre d'hotes. De gastvrouw heeft ons cullinair echt in de watten gelegd zowel bij het avondeten met eigen chabliswijn, als bij het ontbijt met zelfgebakken cake...
En onze kledij was weer helemaal droog bij de houtgestookte centrale verwarmingsketel.
En ... er was zelfs gezorgd voor zon!
Maar toch namen we voor alle zekerheid weer de D-wegen.
Het werd weer een mooie route, heuvelachtig , eerst nog wat akkers maar al vlug eindeloze wijnvelden die er nu al iets groener uitzagen. Maar het water kolkte in de afvoerkanaaltjes van de wijngaarden.
Bij het binnenkomen van het stadje Chablis zagen we hoe de rivier de Serein buiten haar oevers was getreden.
Rond 16 uur waren we bij onze overnachtingsplaats en we zijn weer goed gehuisvest en op tijd binnen want het heeft al weer wat geregend.
En nu is net Marcel gearriveerd. Een Nederlander uit de Betuwe waar we al meerdere keren op hetzelfde adres gelogeerd hebben. Hele toffe mens. Dus dat wordt weer een heel gezellige avond.
Lieve groetjes, Paul en Lut.
Het regende al toen Paul vanmorgen ons brood ging halen bij de bakker...We hebben de tijd genomen om te ontbijten , de picknick te maken en ons logement netjes achter te laten maar er bleef nattigheid komen en met de aangepaste kledij zijn we dan maar vertrokken.
Paul had gisterenavond al de hele route uitgestippeld op D-wegen... En dat viel best mee, niet te druk verkeer en van dorpje naar dorpje. 's Middags, we waren druipnat, hadden we gehoopt op een droog plekje, misschien een cafeetje maar het werd een portaaltje van een bank.
Gauw terug vertrekken,om niet te zeer af te koelen, was de boodschap.
Het regende al wat minder en in het volgende dorp was er zowaar een bar-restaurant waar even konden drogen en opwarmen bij thee en koffie.
Het laatste stukje verliep bijna droog.
En dan zitten we nu in een zeer comfortabele chambre d'hote terwijl het buiten aan het gieten is en we om de vijf minuten eenTGV horen voorbijzoeven.
Maar toch dacht ik dat soms heel even de zon scheen: je stapt bijna op automatische piloot, je hoofd naar beneden en als je dan langs zo'n reusachtig geel koolzaadveld komt is het net of je een flits zonlicht ziet.
Het was nog droog toen we wakker werden maar lang zou dat niet duren. De wolken hingen laag over de geelgroene akkers en al vlug werd de regenkledij aangetrokken. Eerst nog even de verkeerde weg ingeslagen en dan ondervonden we dat we beter de kleine asfaltweggetjes zouden nemen in plaats van te blijven ploeteren door de modder.
En dan als je begint te denken wat een gedoe dan komt er plots die verrassing op je weg. We passeerden een schattig oud huisje met op een bordje een dampende tas koffie en welcome pelerins. En plots ging de deur open en oude kranten vormden een weg naar binnen. En we kregen er heerlijke koffie, thee en koekjes maar vooral zo'n warm onthaal. Het was ook een gastgezin maar omwille van het nabijgelegen Troyes was hun overnachtingsplaats qua afstand niet ideaal gelegen. Maar we hebben er een foto gemaakt en hun gezegd dat ze een speciale vermelding zouden krijgen in onze blog.
En na deze ontmoeting waren we vlug in onze eindbestemming aangekomen: een studio van de parochie, eenvoudig maar voldoende.
En nu zitten we hier in een restaurant, we hebben iets gegeten en profiteren van de wifi.
En het vervolg: dat zien we morgen dan wel weer.
Groetjes, Paul en Lut.
