We hebben het weer eens getroffen met onze gastfamilie.
Op aanraden van gastheer Jean Luc en hij spreekt van ondervinding mochten we echt niet verder gaan. Paul voelde ook wel, ondanks een goede nacht, dat hij het alleen maar erger zou maken.
Deze morgen werd er meteen een afspraak gemaakt met een osteopaat.
Daar zijn we vanmiddag mogen langsgaan en ze heeft Paul een dik halfuur ferm geduwd en geknepen. Een heel andere aanpak dan in Limoges en met de raad om nog twee dagen rust te nemen en de aangepaste rek- en strekoefeningen te doen.
We mogen met alle plezier hier nog logeren.
En het is hier een heerlijk verblijf... zulke lieve behulpzame mensen, Jean Luc en Amelie en hun zoon Guillaume en hun hond Filou. Een huis vol kunst en decoratie, zij schildert en maakt keramieken beelden, hij is restaurateur... En hangmatten in een zonovergoten tuin.
Maar er gaat niets boven onze tocht verder te zetten en daarvoor gaan we de goede raad erg goed opvolgen...met dit als onvergetelijk intermezzo.
Groetjes vanuit de hangmat en de ligstoel ,
Paul en Lut.
Dat tentje sliep behoorlijk lekker...'s nachts er even uit vraagt wel wat concentratie.
We waren om kwart voor zeven vertrekkensklaar en bij het buitenlopen van de camping waren we dadelijk op de goede weg. Een asfalfweg in een bosrijk gebied en de vervelende zwarte vliegjes waren ook vroeg opgestaan. Eens in open gebied ben je van hun gedans voor je ogen gelukkig af.
En dat open landschap werd hoe langer hoe meer opgevuld met wijngaarden. We zitten in het bordeauxgebied.
En wijnstokken worden op hellingen gepland dus waren er af en toe stevige klimmetjes bij en een erg steile afdaling naar de Dordogne. In het stadje Sainte-Foy-la-Grande hebben we een terrasje gedaan.
Daarna was het nog een zes kilometer tot de eindbestemming... Eerst langs een Dweg en daarna weer tussen de wijngaarden tot in een piepklein gehuchtje Appelles met een piepklein lief kerkje. Daar verwittigde Paul onze gastheer die ons kwam ophalen.
We zijn nu te gast bij een koppel in een groot herenhuis waarvan op de zolder 14 mensen kunnen slapen. Maar wij hebben die hele ruimte voor ons twee.
We hebben ons heerlijk gedoucht en de wasmachine heeft ook haar werk gedaan en de zon zorgt voor de rest.
Paul ligt te rusten want de laatste dagen speelt zijn rug hem toch weer parten. Onze gastheer, ook een gewezen ruglijder,heeft hem al heel wat nuttige tips gegeven.
Het geeft wat onzekerheid voor het verdere verloop van de tocht maar we bekijken het van dag tot dag en we houden ons aan aanvaardbare afstanden of rustdagen inlassen.
Nu ga ik eens in de keukenkasten kijken wat er staat ( aan winkelprijzen) om te zien wat ik voor avondeten kan klaarmaken.
Met zessen op een kamer... van echt goed slapen kun je dan alleen maar dromen. Alhoewel de wind 's avonds de temperatuur toch wat dragelijker maakte.
Om vijf uur maakte de eerste vertrekster zich al klaar en om zes uur hielden wij het ook voor bekeken zodat we een uurtje later op stap konden gaan.
Het was bewolkt en er waaide een heerlijk windje, ideaal om te stappen.
We waren vlug de stad uit maar ... dan ontbraken de wegaanduidingen.
We hadden niet verwijderde oude tekens gevolgd. Slordigheden van diegenen die de weg moeten onderhouden.
Gelukkig is er de GPS en kwamen we vlug terug op het goede spoor.
Vandaag waren er minder venijnige klimmetjes dan gisteren, iets meer open landschap, veelal op asfalt, opnieuw wijngaarden, huizen met een dak als een hoed, ...
Namiddag is de zon er weer goed doorgekomen.
Om twee uur kwamen aan op de camping die veel leek op die van twee dagen geleden.
Maar groot was onze verbazing toen we naar onze slaapplaats liepen: een tent op palen!!!
Laddertje op en dan ben je in een tent met twee bedden.
Onder de tent is een picknicktafel.
Wij zijn de eerste gebruikers.
Het is heel netjes maar o zo primitief. In het cafetaria kan alleen tijdens juli en augustus iets gegeten worden en in ons tentje is niets voorzien om eten te bereiden zodat we de buren met een mobielhome gevraagd hebben om onze spaghetti te koken... en die doen dat met alle plezier. Lieve mensen... je zal het op de foto zien.
Onze tocht ... vol verrassingen vooral leuke ontmoetingen.
Zonnige groetjes,
