Dat tentje sliep behoorlijk lekker...'s nachts er even uit vraagt wel wat concentratie.
We waren om kwart voor zeven vertrekkensklaar en bij het buitenlopen van de camping waren we dadelijk op de goede weg. Een asfalfweg in een bosrijk gebied en de vervelende zwarte vliegjes waren ook vroeg opgestaan. Eens in open gebied ben je van hun gedans voor je ogen gelukkig af.
En dat open landschap werd hoe langer hoe meer opgevuld met wijngaarden. We zitten in het bordeauxgebied.
En wijnstokken worden op hellingen gepland dus waren er af en toe stevige klimmetjes bij en een erg steile afdaling naar de Dordogne. In het stadje Sainte-Foy-la-Grande hebben we een terrasje gedaan.
Daarna was het nog een zes kilometer tot de eindbestemming... Eerst langs een Dweg en daarna weer tussen de wijngaarden tot in een piepklein gehuchtje Appelles met een piepklein lief kerkje. Daar verwittigde Paul onze gastheer die ons kwam ophalen.
We zijn nu te gast bij een koppel in een groot herenhuis waarvan op de zolder 14 mensen kunnen slapen. Maar wij hebben die hele ruimte voor ons twee.
We hebben ons heerlijk gedoucht en de wasmachine heeft ook haar werk gedaan en de zon zorgt voor de rest.
Paul ligt te rusten want de laatste dagen speelt zijn rug hem toch weer parten. Onze gastheer, ook een gewezen ruglijder,heeft hem al heel wat nuttige tips gegeven.
Het geeft wat onzekerheid voor het verdere verloop van de tocht maar we bekijken het van dag tot dag en we houden ons aan aanvaardbare afstanden of rustdagen inlassen.
Nu ga ik eens in de keukenkasten kijken wat er staat ( aan winkelprijzen) om te zien wat ik voor avondeten kan klaarmaken.
