Het ontbijt viel vanmorgen wat tegen: karig en nooit meegemaakt dat je lauwe koffie moet opwarmen in de magnetron.
Paul had gisteren zijn huiswerk keurig gemaakt. Langs de Vienne wandelden we het centrum uit. Daarna duurde het nog wel meerdere kilometers eer we de agglomeratie achter ons lieten.
Onze eerste ( sanitaire) halte was in het universitaire ziekenhuis. We namen er ook even een rustpauze in de hal. Maar dat gaf toch een dubbel gevoel: wij gezonde mensen die aan een droom bezig zijn en de mensen daar die dromen op beterschap om ook van het leven te kunnen genieten.
Eens buiten de stad wandelden we op kleine, rustige, meestal geasfalteerde wegen van dorpje naar gehuchtje met elk een naam: lieu dit. We zagen nieuwbouw maar ook al dan niet gerestaureerde, schilderachtige stenen huizen. De zwembaden achter in de tuin vielen ook op.
We zijn terechtgekomen in zeer mooie grote, gerestaureerde en comfortabele hoeve.
De zon heeft vandaag erg haar best gedaan en daar profiteren we nu nog van om de was te drogen.
Paul is vandaag toch wat stijf van het wandelen. Hopelijk zal een goede nachtrust de conditie voor morgen ten goede komen.
Superzonnige groetjes,
Paul en Lut.
Het was een internationaal gezelschap pelerins bij de nonnetjes: twee Fransen, twee Nederlanders, twee Belgen, een Brit en een Australier echt leuk!
Vandaag was een rustdag gepland en Paul wilde bij een masseur zijn rug eens laten onder handen nemen.
Na het ontbijt hebben we onze bagage verhuisd naar een soort seminarie. We hebben voor een nacht ons eigen
slaapkamertje.
Met de hulp van het toeristenbureau hebben we een masseur gevonden, t.t.z. met z'n vrouw een voorlopige afspraak gemaakt .
We zijn nog samen naar het station gewandeld waar Paul in de nabijheid nieuwe stoppen voor de wandelstokken ging kopen en Lut op haar eentje Limoges ging verkennen: mooie kerkinterieurs, vakwerkhuizen in zeer smalle straatjes in het oude stadsgedeelte, mooie parken, gezellige pleintjes... maar voor het porseleinmuseum kwam ik net te laat of net te vroeg.
Paul had ondertussen zijn baard wat laten fatsoeneren en tijdens het rusten de weg uitgestippeld om morgen uit de stad te geraken.
Om halfvijf hebben we samen de stad bezocht met het treintje.
En om halfzeven was Paul aan de beurt bij de masseur die hem een halfuur gekneed en uitgerokken heeft met merkbare verbetering tot gevolg.
Een pizza op een terrasje ... en de dag was om.
En morgen ...wandelen we gewoon verder.
Groetjes,
Paul en Lut.
Na het ontbijt met de gastvrouw en twee pelgrims uit Marseille zijn we eerst nog wat inkopen gaan doen en werd er een bezoek gebracht aan de enorme kerk opgedragen aan Sint-Leonardus, patroonheilige van de gevangenen.
De klokken hebben Paul een slechte nacht bezorgd, zowat elk kwartier heeft hij ze gehoord en dat terwijl praktisch in heel Frankrijk de kerkklokken 's nachts het zwijgen is opgelegd.
Het wordt misschien eentonig te horen dat het weer een prachtige wandeldag was. Een landschap als gisteren:wijds, golvend, akkers , weiden, bossen , schapen, koeien, de boer die het gras maait want er zijn weer droge, zonnige dagen in 't verschiet...
Enkele kilometers na het vertrek passeerden we al een porseleinfabriek en konden we een bezoekerscentrum binnen. De bloemetjesmotieven worden nu niet meer gemaakt, zei de verantwoordelijke, meer modern en erg kleurrijk.
De dorpskerkjes zijn integenstelling met voorheen wel te bezichtigen: klein maar mooi onderhouden of gerestaureerd.
Hoe dichter we bij Limoges kwamen, hoe sjieker de huizen (villa's) met zwembad, mooie tuin en dat maakte de weg naar het centrum extra aangenaam.
We hebben bij de nonnetjes tegenover de kathedraal een heel nette slaapgelegenheid, en ze hebben voor morgen in het seminarie hier in de buurt de volgende gereserveerd.
We kregen de voorbije dagen in onze gastverblijven voldoende tips i.v.m. bezienswaardigheden dat de dag wel te kort zal zijn.
Maar daarover horen jullie morgen dan.
Groetjes,
Paul en Lut.
