Het was een internationaal gezelschap pelerins bij de nonnetjes: twee Fransen, twee Nederlanders, twee Belgen, een Brit en een Australier echt leuk!
Vandaag was een rustdag gepland en Paul wilde bij een masseur zijn rug eens laten onder handen nemen.
Na het ontbijt hebben we onze bagage verhuisd naar een soort seminarie. We hebben voor een nacht ons eigen
slaapkamertje.
Met de hulp van het toeristenbureau hebben we een masseur gevonden, t.t.z. met z'n vrouw een voorlopige afspraak gemaakt .
We zijn nog samen naar het station gewandeld waar Paul in de nabijheid nieuwe stoppen voor de wandelstokken ging kopen en Lut op haar eentje Limoges ging verkennen: mooie kerkinterieurs, vakwerkhuizen in zeer smalle straatjes in het oude stadsgedeelte, mooie parken, gezellige pleintjes... maar voor het porseleinmuseum kwam ik net te laat of net te vroeg.
Paul had ondertussen zijn baard wat laten fatsoeneren en tijdens het rusten de weg uitgestippeld om morgen uit de stad te geraken.
Om halfvijf hebben we samen de stad bezocht met het treintje.
En om halfzeven was Paul aan de beurt bij de masseur die hem een halfuur gekneed en uitgerokken heeft met merkbare verbetering tot gevolg.
Een pizza op een terrasje ... en de dag was om.
En morgen ...wandelen we gewoon verder.
Groetjes,
Paul en Lut.
Na het ontbijt met de gastvrouw en twee pelgrims uit Marseille zijn we eerst nog wat inkopen gaan doen en werd er een bezoek gebracht aan de enorme kerk opgedragen aan Sint-Leonardus, patroonheilige van de gevangenen.
De klokken hebben Paul een slechte nacht bezorgd, zowat elk kwartier heeft hij ze gehoord en dat terwijl praktisch in heel Frankrijk de kerkklokken 's nachts het zwijgen is opgelegd.
Het wordt misschien eentonig te horen dat het weer een prachtige wandeldag was. Een landschap als gisteren:wijds, golvend, akkers , weiden, bossen , schapen, koeien, de boer die het gras maait want er zijn weer droge, zonnige dagen in 't verschiet...
Enkele kilometers na het vertrek passeerden we al een porseleinfabriek en konden we een bezoekerscentrum binnen. De bloemetjesmotieven worden nu niet meer gemaakt, zei de verantwoordelijke, meer modern en erg kleurrijk.
De dorpskerkjes zijn integenstelling met voorheen wel te bezichtigen: klein maar mooi onderhouden of gerestaureerd.
Hoe dichter we bij Limoges kwamen, hoe sjieker de huizen (villa's) met zwembad, mooie tuin en dat maakte de weg naar het centrum extra aangenaam.
We hebben bij de nonnetjes tegenover de kathedraal een heel nette slaapgelegenheid, en ze hebben voor morgen in het seminarie hier in de buurt de volgende gereserveerd.
We kregen de voorbije dagen in onze gastverblijven voldoende tips i.v.m. bezienswaardigheden dat de dag wel te kort zal zijn.
Maar daarover horen jullie morgen dan.
Groetjes,
Paul en Lut.
Dag 47: Les Billanges -> Saint-Leonard de Noblat 21 km
De ontbijttafel stond vanmorgen al gedekt. De gastvrouw kon wel niet aanwezig zijn maar met z'n vijven (er was gisterenavond nog een Frans koppel gearriveerd) trokken we goed onze plan.
De zon verstopte zich nog achter de wolken, de fleece bleef aan, uitstekend wandelweer.
De vrouw van het Franse koppel wandelde niet mee en was bereid een groot deel van onze bagage met de auto naar de gite te brengen...wat een luxe om te stappen. Meneer, een planten- en vogelkenner, had aan Paul de ideale compagnon.
We stapten vandaag door een meer open heuvelend landschap, over mooie, rustige wandelpaden.
Namiddag werd de hemel grijzer maar het bleef droog en op het einde was de fleece zelfs te warm.
Het stadje, waar we arriveerden lag er maar verlaten bij. Gelukkig vonden we vrij vlug de gite, pal in het centrum, lekkere warme douche, wat uitwassen en op de zolder te drogen hangen, zeer behulpzame gastvrouw.
We voelen ons al overal thuis.
Morgen wandelen we naar de mooie stad Limoges, waar we een extra dagje toerist gaan zijn.
