Ik zit helaas aan een talmende pc.. Ik hou het dus kort. Na het verslagje van gisteren, is het zoals gewoonlijk tijd voor foto's.
U ziet: - een winterlandschap vanop Yelagin - de rijkeluishuizen opKamennyj - beeld en obelisk ter ere van de Grote Vaderlandse Oorlog (WOII) - De kunstkamera - De bronzen ruiter ofte Peter de Grote himself - wij voor 1/3 van de lange brug naar Petrograd - Lienie en het Winterpaleis - De scene van het Mariinskij - Met Denis en Matvej - De Smolnyjkathedraal - Lien met pirog - wij op cafe - Lienie die met hare jas volledig in het decor van Pushkin past - twas de beoeling om er te geraken, maar alleen mijn mouwrand heeft het gehaald.. - het Ekatarinapaleis - zicht op Admiraliteit en Petrus- Pauluskathedraal vanop de Isaakkathedraal - 'den Isaak' himself
De vrouw in de kantine daarstraks is er bijna in geslaagd met haar afschuwelijk tegendraadse houding mijn humeur te verpesten, maar uit principe heb ik me niet laten doen. Ook uit principe heb ik vrijdag mijn leren jas aangedaan die Lien meehad voor mij. Het was amper 0 graden, maar met een dikke trui en een dikke sjaal was het net doenbaar. Nee aan de winterjas! Het is eind maart en officieel lente in mijn hoofd. Het zou hier dan ook een prachtige lentedag zijn vandaag - mits 20 graden extra weliswaar, de winter houdt koppig vol en zo is het vandaag -7, een prachtige winterdag... De witnerjas kan dus nog steeds niet in de valies, t heeft geen zin om zinneloos ziek te worden. Ik benijd Elin (de Britse) die zich nog steeds vrolijk kan maken over de sneeuw. Ik neem het me elke keer voor, maar als ik dan buiten kijk of de deur uitga, kan ik moeilijk mijn binnenmonds gevloek onderdrukken. Och ja. T was van t weekend weeral eens 'dikke zeik' (sorry, geen eufemismes meer, het is hoe het is) met smeltende sneeuwstormen enzo. In november werd ik er nog depressief van, maar toen kortten de dagen en had ik nog een eeuw in Rusland voor de boeg, nu komt de lente (naar het schijnt, toch wel ja) en begint het aftellen. Want ja, schrijf het in het groot op uw prikbord/kalender/arm/buik/waar je ook wil: op 26 mei komt Morgaan naar huis! Op hoop van zege en succesvolle overstap in Kopenhagen, land ik op Zaventem om 16:40. Wie zich niet kan bedwingen, kan alvast beginnen aan een keieieimooi spandoek om me te komen opwachten, net zoals in de betere Amerikaanse films enzo ;-)
Maar goed, St-Petersburg dan. Ik had zoals beloofd aan Lien, mooi weer besteld en dat is er op een sneeuwstormige middag na ook helemaal van gekomen. Yess! Na een afschuwelijke nacht op de trein, een ochtendwandeling op Yelagin en Kamenyj-Eiland (respectievelijk met park en buitenverblijven van de rijken) en de bezienswaardigheden van de Moskovskij Prospekt onderweg naar de luchthaven, was het tijd voor een dikke knuffel De overstap in Warschau was gelukt, de valies was ook meegeraakt, de stress bij Lien was over, nu kon ze steunen op mijn Lonely-Planetkennis van de stad en algemeen jarenlang opgebouwde kennis van het vreemde Russische taaltje. Na een vooravondwandeling "met mooie lucht", was het tijd voor Russisch eten: Borsjtsj en een bliny-ke. In de komende dagen zou ik Lien nog aanraden: pel'meni (russische ravioli), pirogi (hartelijk gevulde sandwichdeegtaartjes), slaatjes 'olivier' en 'vinegret', sjasjlyk (brochet), Tava (Armeens stoofpotje) en de typische drankjes Kvas en Mors. En het was allemaal lekker, oef! In de volgende dagen hebben we ongeveer alle straten van het centrum afgestapt, overal staan mooie huizen "die je in elke europese stad allemaal afzonderlijk zou fotograferen, maar hier lijkt het al 'gewoontjes' na al die andere pracht", dat was het besluit . Winterpaleis met Hermitage ("ze hadden nog wat goud over, dus hebben ze er nog een zaal mee geschilderd"), de Kunstkamera met verzamling misvormde foetussen van Peter de Grote, een bezoek aan het Mariinskijtheater, 3 kathedralen (den 'Isaak' en Smolnyj voor de toren met uitzicht, de 'van het bloed' voor de binnenkant, en wat voor een, om van achterover te vallen), het theatermuseum met zijn draaiende stoel, het A.Nevskijklooster- en kerkhof met tegendraadse kassierster, en tenslotte Pushkin, met park en gigantisch paleis. Buiten dat ene geval, viel het kwa boze kassiersters en bedrog nogal mee, integendeel. Lien had op mijn aanraden een ISIC mee en met mijn Russische studentenkaart ernaast is het zelfs een aantal keer gelukt om allebei gratis binnen te mogen. Woehoew! Da s een overwinning. Veel goede indrukken dus (denk ik toch), daar ben ik altijd blij om, als ik stereotype ideeen over Rusland kan ontkrachten. T is hier echt zo kwaad nog niet ;-) Zo mocht Lien ook kennismaken met de socialize-ingesteldheid van een duo jolige gasten in het hostel. Jolig is een woord dat ik nooit gebruik, maar op een of andere manier komt het in mij op als ik eraan terugdenk. We waren zaterdag moe van de reis en zijn dus vroeg gaan slapen, op zondag mochten we dat van Denis en Matvej niet. Matvej, die had een jas van Calvin Klein en een uurwerk van Armani. Hij kwam uit Siberie, waar de olie zit en ik rook mijn kans op een oligarch. Helaas had hij meer interesse in Lien; Dat het antwoord op de vraag "Is Nicolas misschien haar hond?" "Neen" was, vond hij uitermate teleustellend. Wij eerder grappig ;-), vooral hoe hij met 3 woorden Engels toch probeerde indruk te maken.. en faalde. Het gesprek was dus in het Russisch met ik die om de 5 zinnen een beknopte vertaling gaf voor Lien. Zij onderscheidde op den duur de ontelbare keren dat "eto legendarno" viel (hun manier om 'tof' 'cool' 'interessant' en weet ik veel te zeggen) en ze maakte de zeer geslaagde opmerking "weet gelle da ge kweenie-oe-vaak 'kak' zegt?", wat dus 'hoe' betekent in het Russisch. En ja, we zeggen dus vaak 'kak'. Ik zou willen zeggen dat het verder een heel kuise taal is, maar als ik eerlijk ben, moet ik toegeven dat er in de spreektaal echt ongelooflijk veel vuile ongepaste woorden zitten.
Of dit een positieve noot is om af te sluiten, weet ik niet, t is alleszins tijd om nr de les te gaan. Toedeloe!!!!
