1/ Moskou! mijn lievelingspark Kolomenskoe met slee, kerk en paleis 2/ Irkutsk! De eerste avond, spellekes en de 'slachtoffers' van de spellekes 3/ Ol'chon: - siberisch duinenlandschap - rijden op het ijs - de sjamanka - ijs - zonsondergang - de sjamaanpalen - mocht er geen sneeuw liggen, het zo afrika kunnen zijn
- de volgende dag: rotsen sneeuw en ijs dat spreekt voor zich; picknick tussen de busjes; alleen een kampvuur ontbreekt; de 'weg' van Baikal; een visserstent.
4/ Irkutsk: de Angara, zonsondergang met stoom, 2 kerken en een ijssculptuur.
veel kijkplezier, bedankt voor de leuke reacties intussen op het filmpje waarvan ik denk dat ik het ook eens dringend moet bekijken...
Terwijl de dagen met reuzestappen langer worden (dag 8-18u al!!), de temperaturen positief zijn (terwijl er weer -11 voorspeld wordt voor het weekend), de sneeuw smelt (al gaat het nog n eeuw duren voor de hopen die hier en daar tot mijn schouderhoogte reiken, weg zullen zijn), de straten vuil en de plassen diep zijn, ik mijn winterkleren beu ben, enzomeer, zijn we maart, het begin van de lente. Yesss!
Om de winter op een goede noot af te sluiten ben ik dus naar Siberie gevlogen om de winterse pracht van het Baikalmeer te zien en ik kan u verzekeren, het was de moeite! Vrees voor binnenlandse vluchten is ongegrond, zo blijkt, het is allemaal relatief goed gegaan. De heenvlucht was snachts en niets bewijst zo goed dat Siberie echt een donker gat is. Terwijl de gemiddelde Rus probeerde te slapen, zat ik gefascineerd door mijn luikje te kijken hoe zwart alles wel was. Tegelijk heb ik nog nooit zoveel sterren aan de hemel gezien, van lichtvervuiling geen sprake. Eens aangekomen was het ochtend, dus de douche in en naar het ontbijt, op zoek naar de mensen van de wintercursus. Die waren op de hoogte dat er een laatkomer zou zijn en maakten daar geen probleem van, s avonds hadden ze 'drinking games' gepland en kwestie van daarvoor fris te zijn, besloot ik na de middag mijn bed in te kruipen om wat slaap te halen ipv naar de les te gaan ;-) Op zondag vertrokken we met 2 minibusjes naar eiland Ol'chon, te midden van het baikalmeer. Onderweg besloot onze chauffeur een wildbesneeuwde weg in de slaan om visgerief te kopen, waardoor we bij het keren vastgeraakten in de sneeuw. 20 minuten, wat geduw en getrek later waren we weer weg. Nog 2u hobbelen te gaan.. Onze slaapplaats was in Chuzjir, de 'hoofdvesting' van Ol'chon - lees een 100tal houten huizen bij elkaar. We hadden nog wat tijd en het was een prachtdag, dus zijn we de lokale trots - de sjamanka - nog gaan verkennen. Heilige plaats voor de locals, verboden 'onzuivere gedachten' te hebben op de punt van de rots. De volgende dag was het excursie naar het noordelijke punt van het eiland. Omdat de weg over land slecht is, gingen we eenvoudigerwijs over het ijs. Woehoew! De ijslaag is op deze tijd van het jaar n goeie meter dik, dus geen gevaar, het is echt supercool om op een meer te rijden. De kleur van het ijs gaat echt van lichtblauw naar 'zwart' van de doorzichtigheid en dat is niet te vatten. Tegen de rotsen vormen zicht de fascinerendste ijspegelformaties en ook op het meer zelf doen wind, stroming en vorst gekke dingen met het zuivere water. Bij de 3e stop stond iedereen nog wat rond te kijken en greep ik mijn kans om naar onze chauffeur te gaan, mijn bste glimlach op te zetten en te vrage of ik eens een ommetje mocht doen met het busje. En zo heb ik mijn zin gekregen, met de chauffeur naast mij die me zei waar ik moest rijden om bulten te vermijden en de auto heelhuids te laten. Wees zooooooooo jaloers!!! Na een late lunch op het ijs, maakten we nog 2 stops op de terugweg om vissers aan het werk te zien. Die hebben n soort kooicontructie op het ijs die ze laten staan en als ze komen vissen doen ze er n soort dik tentzeil over en maken ze een vuurtje binnen, lekker warm. Er hebben wel maar 2 jongens de eer gehad om een kijkje binnenin te nemen, want pottenkijkers brengen ongeluk en vrouwen mogen al helemaal niet binnen. Tja.. S avonds, nog n Russische traditie: de banja. Goed stomen aan 100 graden, op adem komen, nog wat stomen en u laten afkloppen met een boeket bebladerde berkentwijgen. Super! Morgaan is weer proper ;-) Op dinsdag intussen ging het weer naar Irkutsk, waar ik de stad nog eens inging en besloot dat die s zomers echt wel mooier is dan in de winter. De rivier stroomt te snel om volledig te bevriezen, maar daarentegen gaat er n soort stoom vanuit door het temperatuurverschil met de lucht. Wel cool. Woensdag stond in het teken van de economie en industrie van de regio met n les erover en n bezoek aan de dam met aangekoppeld hydroelektriciteitsstation. Verbazend dat we dat mochten bezoeken vond ik en grappig om te weten dat een gelijkaardige excursie aan Amerikanen geweigerd is.. Rusland.. Al even absurd is dat je lange traphallen, controlekamers, turbinezaal ziet en ineens -hopa- een kader van minstens 10x3 meter : Lenin in vol ornaat siert te turbinezaal. Bezieler van de elektrificatie van Rusland, al lag hij wel al lang in het graf toen de dam van Irkutsk effectief werd gebouwd. S avonds stond er n musical op het programma en ik heb me werkelijk kostelijk geamuseerd. Da s niet om elke week naar te gaan kijken, maar t was n grappig verhaal met veel overacting en ja t was gewoon plezierig. Het trio Oostenrijkers dat er niets van begreep, besloot na de pauze gewoon in de bar te blijven en in de vodka te gaan. Dat had als resultaat dat er een het nodig vond om in de sneeuw te duiken en zich nadien schaamtelijk te gedragen op het busje naar huis, de andere tegen elke vrouw te zeggen hoe knap te wel was en zijn liefde voor grote borsten uit te schreeuwen en nog n andere heel hard probeerde te doen alsof ie nuchter was, maar faalde. Donderdag, laatste dag: buiten komen bij -32, geeft vaststelling van een nieuw proces: instant bevriezen van de binnenkant van uw neus. Verder les, bezoek aan het kunstmuseum (lokaal beschouwd als de Siberische Hermitage, de gids meende het zo hard, wat echt extreem lachwekkend was, want het is daar op n paar werken na echt n verzameling van tweederangswerken) nog wat wandelen en koffers pakken, afscheid. Vrijdagochtend was echt chaos der chaossen, bevestiging van alle vooroordelen over Rusland. Na mijn geld opgebeld te hebben in het midden van mijn taxibestelling, onder mijn voeten gekregen van de wacht van de Irkutskse home omdat ik zogezeged niet verwittigd had dat ik vroeg weg moest. Op de luchthaven stond een hoop aan de check-in ipv een rij en bij de doorgaan naar de gate stond maar 1 veiligheidspost. Na een half uur aanschuiven en denken "ik haal het niet", mochten de mensen van mijn vlucht 'buiten de rij' door. Gevolg: alweer een hoop en onder mijn voeten krijgen omdat ik niet meteen AL mijn documenten voorleg als buitenlander, terwijl ze dat in Moskou allemaal niet nodig hadden. Gate 2, dat waren ramen en een trap. Onderaan de trap, was gate 3. Van verwarrend gesproken. Na nog meer verwarring over deuren en welke boarding er nu precies aan de gang was (ik kan er een boek over schrijven), ben ik op het juiste vliegtuig geraakt en opgestegen bij zonsopgang. Hoe mooi. De eerste 2u vlucht deden me de chaos van voordien vergeten, want het zicht op de siberische hoogvlakte was echt prachtig. We vlogen recht over de heuvels met daartussen de meanderende (de aardrijkskundelessen kwamen spontaan naar boven bij het zien van afgesneden lusjes enzo) Angara die zich uiteindelijk in de Enisej werpt om verder naar het noorden te stromen. Hoe cool is dat. De ervaring heb ik voor mezelf gehouden, ik vond het zonde of foto's proberen te trekken en er dan toch niet tevreden mee te zijn. De landing op Moskou was de ergste ooit, mijn linkeroor is na 4 dagen toch eindelijk bijna ontdoofd. Bovendien heb ik 45min op mijn bagage moeten wachten. Om dat allemaal te vergeten, ben ik gaan shoppen. Echt overal korting van -70%, dat maakt n mens zijn dag weer goed ;-) en tegen 19u lag ik languit op mijn treinbed.. slapen, mmmmmmmmm.
Bij mijn terugkeer was ik amper 1u thuis, de inhoud van mijn rugzak volledig over mijn bed gespreid, dat ik de bazin van de home over de vloer kreeg met 1001 vragen over het waarom van de reportage die ze over mij en andere studenten hebben gedraaid. Blijkbaar is het verboden om in instelling van de univ te filmen zonder toelating. Terwijl ik ervan uitging dat ze die toelating hadden, hadden ze die dus niet. De bazin is echt niet kwaad op mij, oef, in tegenstelling tot de 'nachtwacht', die het nodig vond om bij het vieren van Son Dju's verjaardag binnen te vallen met de woorden "Wat hebt U nu aangericht, de camera's naar hier gehaald." Alsof het mijn eigen listige plan was. Ik kan dat mens niet hebben eh.. Afin, ik heb het zelf nog niet kunnen bekijken, hier is de link, ik hoop dat ie werkt. Voor de Russischkunnenden: www.sampo.tv onder 'peredatsji' bij 'obraz zjizni' de uitzending van 25/2, zo geraak je er ook.
