Nog steeds even grijs weer boven Petro. Gisteren met als extraatje een vette laag mist, vandaag dwarrelt er n soort kristalsuikersneeuw uit de lucht vergezeld van n snijdende wind. Zonder wind is het al bij al best nog 'warm'. Nu het winteruur is, is het om 17u al volledig donker, da s niet zo fijn. Genoeg Sabine Haagedorentje gedaan.
Maandagavond ben ik met Giacomo naar n vioolconcert geweest in de muziekacademie. Stringquartet uit Vilnjus. Blijkbaar heeft Rusland niet echt goede strijkerskwartetten omdat ze na de val van het communisme geen zin meer hadden om er geld in te stoppen. Zo gaat dan dan. Het was een nogal serieus, maar heel goed concert.
Dinsdag heb ik mijn nagels gelakt
Gisteren was een emotionele dag. Hoe kan het ook anders. Aan al de mensen die de moeite hebben gedaan om n kaartje/postpakketje/sms'je/mailtje/e-cardje te sturen of hier op mn blog n boodschapje achter te laten: echt supermercie! Hieronder ergens zie je trouwens hoe ik mijn Belgische kaartjes netjes boven mijn bed heb gerangschikt. Mama, Cas, Gridje, steengoed gemikt, jullie wensen zijn exact op 28/10 toegekomen!! Ik heb mezelf verbaasd door week n beetje treurig rondgelopen bij de gedachte aan mijn verjaardag zo ver van huis, ik dacht dat ik er geen last van zou hebben, maar toch Het ging allemaal vrij goed tot ik terugkwam van de les en ik mijn superleuk versierde kamerdeur ontdekte en 2 seconden later bleek dat Lena niet alleen n kaartje had geschreven voor mij, maar ook nog eens n cadeautje had gekocht voor haar nieuwe kamergenote die ze uiteindelijk nog maar 3 weken kent. Al die verrassingen dat was toch n beetje te veel ineens allemaal... Toen mijn (ex-)ganggenoten voor de deur deur stonden om wat te vieren, bleken ze ook nog eens 2u keukenarbeid verricht te hebben aan Sushi a la Son Dju, of juister benaamd: Kimbab. Er was ook nog n wenskaart bij en Karelisch souvenirdoosje waarin elk n eigen briefje met verjaardagswensen had gestopt. Ik heb echt de meest goedhartige mensen rond mij, ongelooflijk.
Giacomo en ik hadden verder afgesproken om vandaag het museum van beeldende kunst te bezoeken. Heel erg de moeite waard. Een tijdelijke tentoonstelling van vader en zoon Huntunnen (Kareliers met Fins roots) - heel erg mijn ding - en een permantente collectie Karelische schilders met elk een aparte stijl vormen de eigentijdse, wereldlijke kunst en dan was er ook nog n zaal iconen. Ik dacht dat dat weinig zou voorstellen, maar blijkbaar hebben ze uit de tijd van het communisme - wanneer ze de kerken massaal sloten of gelijk met de grond maakten - nog heel wat kunnen redden en ja daar zitten dan een paar sehr tolle deesissen, moeders Hodigitrias en Pokrovs bij (niet slavisten, raadpleeg wikipedia ;-))
Na het museum ben ik van teleurstelling in teleurstelling gerold: russische klerenwinkels. Ik dacht, ik koop eens iets moois, maar de werkelijkheid is dat er weinig moois in de rekken hangt en dat het ook niet zooo goedkoop is als men zou verwachten. Als iets 15-20euro kost, kan het me niet overdreven veel schelen, maar als n mens 40-50 euro uitgeeft, moet het toch al n mooi kledingstuk zijn. Niet dus. Ik begrijp Dasja als ze zegt dat ze naar Petersburg wil gaan om kleren te kopen..
Genoeg gekletst, tijd voor beeld, nog even wat commentaar:
- mijn nieuwe kamer; in actie met de bezem - bij Xin op Chinees eten - met Olga (L) en Marina (midden, lerares Russisch) - Op het beatlesconcert: buitenlanders united, vlnr: Ekatarina (lerares), Olga, Kerrtu, Jack, Giacomo, , Son Dju, Asta - in cafe Neubranderburg - kennismaking: de samovar; de rijkelijk gedekte tafel (Zjenia van de univ die alles heeft geregeld is de blonde links) - na de kennismaking: folkoreoptreden: de rij europese buitenlanders, son Dju en 8 Chinezen die ook bij ons wonen in de frunzestraat - de dames van het folkoreensemble - bij mij op spaghetti - mijn verjaardag - vlnr: Nga, Son Dju, Julia, Sasja, Marina, Lena, , Xin, Vasili - nog 2 buurmeisjes, Lecja en Lena. - Met Lena (die voor de gelegenheid haar 'Morgan' t-shirt had aangetrokken) en de knuffel die ze voor me had. Ze ziet er n beetje gottic uit zo in het zwart, maar da s toeval. Ze lacht ook nooit echt op foto blijkbaar, haar tanden zijn niet zo ideaal gerangschikt, maar in het dagelijkse leven draagt ze dus veel kleur en is het een hele vrolijke !! - mijn mooie deur!!! - nog wat Russian-style geposeer - kaartjes!! - en ten slotte: waarom een mens zich afvraagt waarom hij uberhaupt zijn schoenen nog zou poetsen als ze er na 2 stappen in de Petrozavodskse wildernis alweer zo uitzien.
Ik ga hier voortaan niet meer zeggen wat ik van plan ben. De russische onvoorspelbaarheid lijkt ook op mij haar vat te krijgen. Ik ben zaterdag niet uit mijn bed geraakt voor Marina's les, maar Son Dju wist me te vertellen dat het goed was.
Verder was het gisteren een vreemde dag. Invloedrijkste feit was dat ik vergeten was mijn klok te verdraaien en dit pas om 19u ontdekt heb. Dit heeft voor wat verwarring gezorgd wat het tijdstip van mijn stoofvleesschotel betreft, maar het was lekker en het is allemaal opgeraakt, dus goed zo.
Omdat Lena vorige keer 'gedweild' had en ze dit weekend thuis was, vond ik dat het mijn beurt was. Nu ga ik ongetwijfeld een aantal mensen doen lachen: Ik had nooit gedacht dat ik Assepoester-gewijs met een oude dweildoek in de hand al kruipend onder het bed zou kuisen en op mijn knieen het tapijt vierkante decimeter per vierkante decimeter zou afgaan met diezelfde doek. Maar zo doen ze dat hier in Rusland, dus ik onderwerp me aan de poetswet van het studentenhome. We hebben nu eenmaal geen 'schvabber'. Grote verrassing: op Lena's emmer staat 'groot inhoud' geschreven. Nederlands (met fouten) ! Vrijdag heb ik trouwens ook 3 zinnen nederlands gesproken met een van de Britten wiens moeder Hollandse is. Vreemd, maar t is eens leuk.
Dat was het. Ik moet dringend eens fatsoenlijk uitslapen. 6 weken Russische administratie, zoekwerk, kennismaken en continu denken en spreken in n vreemde taal en hier en daar oprispende emoties van het ver van huis zijn vergen toch wat en ik denk dat ik tot nu toe gewoon geen tijd heb gehad om stil te staan bij het feit dat ik moe ben, maar nu kan ik er niet meer omheen ofzo.
!!
