In mijn hoop om het noorderlicht te zien, check ik regelmatig het weerbericht voor Moermanks. En er is goed nieuws, de dag duurt er op dit moment al de volle 40 minuten! Helaas is het te warm voor noorderlichtvorming, ik wacht rustig af. Hoe vaak heb ik het woord 'wachten' eigenlijk al gebruikt?
- bij Dasja op bezoek - 'Internationaal' eindejaarsfeestje (lees: vooral Chinezen) - Russen houden van spelletjes en mensen creatief bezig houden - in de bib: sprookjes en folkloremuziek, een mens kan er al eens in opgaan.. - Ljoeba's verjaardag - onze gang, hij is lang - Kerstversiering !!! Met dank aan de postpakket- en kaartjesverstuurders!! - Voorraad vodka die al mee naar huis is - Een ijsvisser op het Onegamaar, jaja, het is bevroren.. - oud/nieuw!!! - Met de ouders in Sergiev Posad - papa met kindje
Na een vreemd gestart, maar zeer geslaagd verder verlopen eindejaarsfeestje, was het koffers pakken richting Moskou om mama en papa een knuffel te geven na 3,5 maand gemis. Auauauauauau.
Voor oudejaar in de home hadden we met 8 afgesproken "rond 21u bij Ljoeba". Naar goeie gewoonte was de tijdsinschatting niet te vertrouwen. Later op de dag werd het verzameluur veranderd naar 23u. Onbegrijpelijk. Gelukkig had ik met Carmen al om 20u30 afgesproken, wat normaler is naar Europese normen.. Het concept spaghettisaus kennen ze hier niet; ipv warm met macaroni werd mijn saus koud met brood gegeten en iedereen was er wild van. Ook goed dan e. Op tv was het op elke post van de dwaze shows te doen, de meisjes hadden 'leuke oudejaarsspelletjes' klaar, allemaal vrij bescheiden en braaf naar mijn goesting, maar wel ok. Tegen 2u hadden Carmen en ik met 'het groepje Jamie' afgesproken om te gaan feesten. Zij had beloofd dat het leuk zou worden en dat was het ook. In een niet-afgewerkte toekomstige showroomruimte een dansvloer, bar, gedekte tafel met vanalles, aparte rookruimte en chill-outroom met matrassen en waterpijp organiseren met n dj die GOEIE muziek draait, dat verwacht je niet in Rusland, laat staan in Petro en dus heb ik geen spijt van mijn 1000 roebel, zeker als je weet dat alle drank inbegrepen was. Lang leve Russische champagne en bananen! Hopa! Het ontbijt in cafe Parisienne (Heb ik al gezegd dat Russen van Frans houden?) bestond uit chocomelk en pizza. Mjam! Ik kroop mijn bed in en dacht "binnen 9u vertrekt mijn trein, die mag ik niet missen."
Het werden 4u slaap, waar ik op de trein graag n vervolg aan wou breien, maar ik heb dus echt ALTIJD pech, deze keer was ik omringd door 3 snurkers in mijn directe omgeving. Afschuwelijk. De volgende dag ben ik dus maar wat langs de winkels gegaan en oo het wonder is geschied: ik heb iets gepast - en zelfs gekocht - in een Russische klerenwinkel. In februari als ik op doorreis ben naar Irkutsk, ga ik er zeker terug, ik heb definitief besloten om in Petro enkel nog schoenwinkels te doen Mutti en Vatti hadden vertraging, maar ik ben het wachten intussen gewoon en na zoveel tijd elkaar niet zien, maakt 45min weinig uit. Omdat ik stilaan alle hoeken van Moskou heb gezien, heb ik de oudjes meegehotst naar Sergiev Posad om HET centrum van de Russische orthodoxie te bezoeken bij -20 en n staalblauwe hemel. Zalig. Omdat de heenreis vroeg was, hadden we nog tijd om op de terugweg het boerengat Abramtsevo te bezoeken, waar n soort Bokrijk staat waar allerlei schilders en schrijvers uit de 19e eeuw hun inspiratie gevonden hebben. Op de boemeltrein ernaartoe hebben we nog n mens gelukkig gemaakt. Met echt de breedste glimlach ooit zat n gezond verrimpelde vijftiger naar ons te luisteren: "Ah, verontschuldigt u mij, u praat zo mooi frans, ik voel me alsof ik in Parijs op de metro zit, daar ben ik nooit naartoe kunnen gaan en dat zal me ook nooit lukken, dank u. Spreek aub verder." Echt de max. Russen en Frans..
Verder hebben we het museum van volkskunst gedaan (niet bekend bij het grote publiek, maar desondanks gigantisch en interessant), de Tretjakovgalerij (ik heb DE triniteit gezien van Roebljov, medeslavisten, wees jaloers ;-)), het Donskoj klooster (op het kerkhof daar ligt Solzjenitsyn), nog eens Kolomenskoje met n wandeling langs de oever, nog eens het overwinningspark en nog eens het Rode Plein en n wandeling langs de Moskva met zicht op Kremlin en meer. Maar neen, het verveelt nooit. De kerstversiering maakt het alweer een andere ervaring.
Sinds donderdag dus terug in Petro, ijverig beginnen studeren voor mijn examen van vandaag. De lerares wilde me geen vragen op voorhand geven, ik moest ongeveer 30 van de 58 vragen voorbereiden. Pfff. Ik had n goed vragenblad en HAHAAA daar heb ik juffrouw toch wel verbaasd zeker dat ik volledig wist te antwoorden. Een vette 5 dus, ofte 'uitstekend' in russische termen. Van het punten en examensysteem hier, valt overigens ook weinig te begrijpen. Iedereen loopt rond met spiekbriefjes, we bereiden met 5 tegelijk voor, de andere meisjes overleggen gewoon van "wat was dat ook alweer" "ah,ok merci". Lena vertelt me dat op de fac geneeskunde velen hun examens afleggen met oortjes in. Ben ik nu naief of zou dat bij ons allemaal niet waar zijn? Soit. Voor mij nog 1 taak te gaan. Op t gemakske.
Intussen borrelen alweer nieuwe reisplannen in mijn hoofd, daarover later meer, eerst FOTO's
