Februari is een mooie maand in Petro, het zonnetje schijnt, het heeft nog wat gesneeuwd en nu zijn de temperaturen terug gezakt tot -20. Mooi zo. Nog een maandje ongeveer en dan zou de dooi moeten beginnen. Of beter gezegd 'miserie' genre grote plassen, vuile schoenen en meer van dat.
Maar eerst ga ik natuurlijk naar Irkutsk. Varvara heeft me vandaag de laatste info gestuurd, dus ik vertrek morgenavond met een gerust hart naar Moskou om vrijdagavond op het vliegtuig te stappen. Martin Heylen achterna, ga ik terug naar Siberie, terug naar Irkutsk, hetzeflde maar helemaal anders. Wandelen op het Baikalmeer, poging tot mystieke ervaring II ;-)
Sinds vorige week ben ik nogal wat van hier naar daar gelopen. Een uur voor we met de nieuwe buitenlandse studenten Maslenitsa zouden vieren - dat is de Russische variant van Carnaval, voor de vasten wordt er nog massaal pannenkoek gegeten - werd ik effectief gebeld door de tv, en zij konden zich vrijmaken om ons te komen filmen in vol ornaat. Daarmee bedoel ik dat onze lerares voor elke feestelijke gelegenheid spelletjes en dansjes klaarheeft, die we dan tegen wil en dank moeten uitvoeren . Verder werden we geinterviewd over verschillende nationale manieren om bliny te eten, de ene met ijs, de andere met citroen en suiker, enzomeer.
Zaterdag was het Dostoevskij-lesdag, best interessant, wijze prof. In de betekenis van wijs en niet 'cool/leuk' ofzo. Tijdens de pauze had ik aan mijn buurmeisje Nadja een toffe gesprekspartner, dus zijn we erna nog wat op wandel geweest. Zondag vierde de stad Maslenitsa op het Kirovplein, een wondere kinderwereld waar ik toch meer van had verwacht. Een podium met allerlei leuke folkoptredens, ontelbare schuifaffen voor de kinderen, spelletjes genre 'valenki-werpen', lassogooien om een fake hertengewei en elkaar van n bank duwen met mousse boomstammen. Verder kraampjes die popcorn, shashlik en bliny verkochten waar echt n enorme rij aan stond en n 'tentoonstelling' van sneeuwmannen gemaakt door kinderen. Centraal stond de pop die traditionaal in brand wordt gestoken. Hiervan had ik n gigantische brandstapel verwacht met veel show, maar het ding was echt op minder dan n minuut tot as herleid. Het belangrijkste is dat we het meegemaakt hebben en n leuke middag hebben gehad.
Maandag zijn ze me in de home komen interviewen, zijn we met de auto naar de les gereden en hebben ze me daar verder gefilmd in het 1e jaar. Alle andere studenten vroegen zich heel hard afwat er aan het gebeuren was, vooral omdat we te laat waren en ik gewoon kwam binnenvallen en even later ook de cameraman binnenviel terwijl mevrouw docent gewoon doordeed (die hadden ze op mijn aanraden toch eerder op de hoogte gebracht en om toestemming gevraagd). Gisteren ben ik dan met Nicola op interview geweest bij de studenten Engels. En vandaag komen ze na mijn les opnieuw filmen in de home. Op zich neemt het allemaal niet extreem veel tijd in beslag, maar het typisch russisch probleem is dat ze u van alles op de laatste moment op de hoogte brengen. Zo hadden we bvb maandagavond afgesproken om gisteren om 10u verder te filmen en dan bellen ze om 10u15 "sorry, we zitten op n conferentie, ik bel later nog". Dan vragen ze u om uw les over te slaan, maar ik heb al zo weinig lessen ik mis volgende week mijn lessen al, dus dat vind ik ook niet zo'n goed idee. Morgen zou het allemaal uitgezonden worden, ik probeer het op te vissen via internet ofzo en dan hier ergens te plaatsen.. ik ga wel niks beloven, want of dat allemnaal lukt, dat weet ik niet
23 februari is hier 'mannendag', officieel 'dag van de verdedigers van het vaderland'. Dat is een feestdag. Wonder o wonder, ze maken de brug op 22 februari. Dus dan mis is geen les, flink e ;-) Ik heb intussen min of meer n beeld van wat ik ga blijven volgen, zijnde geschiedenis van de kinderliteratuur, tekstologie, ethiek in zakenrelaties, taalecologie, duits voor zaken en taal van massamedia. Lessen russisch krijg ik niet meer, dus ik probeer interessante tijdschriften te lezen en zelf n beetje mijn vocabulaire uit te breiden. Nog 3 maand en ik ga naar Petersburg, waar de ouders me komen ophalen zogezegd, en op 26 mei vlieg ik naar alle waarschijnlijkheid naar huis. Dat klinkt ineens verdacht dichtbij. Typisch, eens je over de helft zit...
Over vrije dagen gesproken, 8 maart VROUWENDAG is hier ook n officiele feestdag. Dat ze daar bij ons maar eens n voorbeeld aan nemen!
Zo, nog wat foto's van de voorbije activiteiten hier en dan zie ik jullie hier terug in maart, voor n verslagje van Irkutsk!!!
-ijsschaatsen -maslenitsa op de univ -dans -valenkiwerpen -valentijn -de pop -meer poppenplezier... ;-)