De thermometer blijft steken net onder nul en buiten miezert het een beetje. Dat wordt opletten geblazen. Op de kasseitjes van mijn oprit voel ik de wielen al een beetje heen en weer zoeken. Ik ben gewaarschuwd. Als ik passeer aan de Portugiezenstraat komt Rudy voorzichtig uitgedraaid. Ook hij heeft al begrepen dat het niet simpel zal zijn om al zijn Pks op het asfalt over te brengen. Op t gemakske rijden we richting Kalkendorp, af en toe eens testend hoe glad het er bij ligt. Dat testen doe je door eens kort te remmen, en te voelen hoe snel het wiel blokkeert. Dat doe je bij voorkeur met de achterrem, zo niet lig je gegarandeerd voor een close-up tegen het asfalt. Al bij al valt het nogal mee tot we het kerkplein opdraaien. Daar liggen de kasseien te blinken gelijk ne spiegel, en verder rijden is onmogelijk. Wie er ook staat te blinken is Jan W. Het is al minstens enkele maanden geleden dat hij er nog eens bij was, maar nu er op den blog opgeroepen is voor nen tettenrit, tekent hij present. Ook Karel V is er nog eens bij, net als Dirk DB en Geert S. Even later komt ook Mario aangestrompeld, fiets naast zich aan de hand. Hij heeft blijkbaar al een duikske gezet. Misschien met de voorrem getest? Als Danny F, Stefaan I en Luc K ook nog komen aangereden, aangegleden, zijn we compleet. Klaar voor de traditionele eindejaarsrit via de scheldedijk richting binnenstad Gent. De meningen zijn echter verdeeld wegens te gevaarlijk op de gladde wegen. We houden spoedoverleg in cafe Groene Meersen in de Uitbergsestraat, en besluiten na enkele koffietjes,( enkelen hebben zich al wat moed toegediend door middel van een druppelke ) toch maar niet naar Gent te rijden maar een plaatselijk ritje uit te stippelen, voornamelijk in het veld waar het minder glad ligt. Geert S en Dirk DB laten zich nog overhalen en fietsen toch mee. Mario zegt al voldaan te zijn met 1 keer te vallen en haakt af, net als Karel, die er al eerder de brui aan gegeven had. We duiken meteen de Kalkense Meersen in, en de theorie lijkt te kloppen. De veldwegels liggen er goed berijdbaar bij, en de tussenstukken op de weg worden behoedzaam be(t)reden. De testresultaten van de wegentesten worden mondeling medegedeeld. Hier ist goe, hier ook en hier ook, tot plots Jan in volle paniek HIER NIE, HIER NIE, . Maar te laat, hij schuift al over de ijsplek. Rudy kan nog net zijn landingsgestel uitklappen, glijd verder tot net tegen Jan, maar blijft overeind. De schade wordt opgemeten en valt goed mee, enkel zijn stuur staat een beetje scheef. En wij die dachten Jan de technische specialist stuurmanskunstenaar was, blijkt het zijn valtechniek te zijn die op punt staat. We vervolgen onze rit en Rudy neemt ons nog een mee naar zijn nieuwe speeltuin richting Dendermonde. En het mag gezegd worden, da ritje begint stilaan op punt te staan want deze keer moeten we geen een keer omkeren. De nieuwe stukskes sluiten perfect aan en brengen ons naadloos terug richting Kalken, waar we zonder verdere accidenten, kou maar tevreden ons ritje afronden. Een apres bike in de Beize kunnen we op onze buik schrijven, wegens niet open op zaterdagmiddag. Gelukkig had Rudy een uitnodiging ontvangen van Drankenhandel Vandenberghe, waar Tom en Christel ons trakteerden op een natje en een droogje ( lees Trappist en Hot-Dogs ).
Eu . Wa es da nou, hoor ik iedereen denken. Joat, toch wel, eindelijk nog ne keer een verslagske van De Modderfokkers. Kalken ontwaakt onder een sluier van dichte mist. Voila, genoeg poëzie voor de rest van het jaar, of wat er nog van over blijft. Het is dus ferm gesmoord, en ik besluit mij toch maar te voorzien van voor- en achterlichtjes, kwestie van mij te laten zijn voor ik gezien ben. Net wanneer ik de baan wil oprijden zie ik een grijze schim opdoemen. Niet zozeer door de mist, maar het is buurman Rudy DC, die al een beetje grijs is van zijn eigen. Samen rijden we richting kerkplein, waar we tussen de stalletjes van de Kerstmarkt vergezeld worden door de rest van de bende. Jo R, Rudy R, Stefan I, Dirk DB, Axel T en Luk K. Het valt wel op de enkel de mannen uit het noorden, ik en de 2 Rudys, voorzien zijn van nodige verlichting, zij het bij Rudy R wel enkel achteraan. Hij stelt dan ook voor dat hij wel achteraan zal rijden, waarop ik hem meteen mijn voorlichtje geef. Hij stelt ook voor om eens richting Dendermonde te rijden waar rond de Scheldebrug enkele leuke stukskes te vinden zijn. We zijn nog maar enkele kilometers ver als Luk besluit om op zijn eigen een toerke te rijden. Hij had een ritje richting Temse in gedachten, en als het bij Luk in zijn koppeke zit, zit het niet in zijn gat. Via de Gratiebossen en Berlare komen we langs de dijken ter bestemming en kunnen we ons hartje ophalen op de slingerende paadjes. Bij momenten wordt het vrij technisch, en de natte bladeren en boomwortels maken het er niet makkelijker op. Bij het oprijden van een van de vele dijkjes raakt Jo zijne velo nog net boven, maar hijzelf pas enkele tellen later. Het is af en toe een keertje zoeken, zelfs enkele keren omkeren maar zo komen we wel op enkele plaatsen waar we nog nooit eerder fiets aan grond zetten. TO BOLDLY GO WHERE NO MODDERFOKKER HAS GONE BEFORE. Op de terugweg richting Kalken pakken we een stukske van de Modderfokkerride mee langs de vernieuwde dijken ter hoogte van Uitbergen. Een stukske nog niet zo goed gekend door Dirk DB, want bij het afrijden van een helling, verslikt hij zich in een tweede knikske, waardoor hij onzacht met zijn kroonjuwelen op het zadel beland. Gelukkig zonder erg, want na enkele minuten begint hij weer normaal te spreken en lijkt alles weer op zijn normale plaats ingedaald. Op het vettig stukske dat volgt draait Rudy R het gas eens open. Ik probeer nog te volgen, maar een na een slipper naar links en een schuiver naar rechts ben ik al blij dat ik overeind blijf. Stefan heeft minder chanche en komt met een bemodderde zijflank weer aansluiten. In De Beize mogen we nog genieten van een verjaardagsdrink op de gezondheid van Els en Annemie.
Omdat een beetje nostalgie mag, omdat het vroeg donker is, omdat de blog van de modderfokkers al geruime tijd weinig benut wordt, omdat sommige mensen de verslagen van vroeger toch wat beginnen missen, maar vooral omdat er enkele dames met puppy-oogjes de druk hebben opgevoerd, nog eens een verslag van de zondagactiviteit. Even voor 9, op weg naar de fiets en wat binnensmonds vloeken want de banden staan te plat. Een beetje proberen en het ventiel niet los te krijgen, die verdomde tubeless-ventielen. Ze lopen niet leeg, maar je kan het ook soms moeilijk open krijgen. De klok slaat 9 en haasten naar het kerkplein zonder extra lucht in de banden, om in spanning te zien wie de kerstmarkt van gisteren goed verteerd heeft en fris en monter het "stalen" ros zal gebruiken voor een deugddoende zondagsrit. De opkomst was matig maar zeker niet slecht. Nadine, Annemie, Els, Sabine, Rudy V, Johan P, Johan VH, een voor mij onbekende, maar enkele weken geleden als eens het gezelschap van heb gekend, samen met zijn fototoestel op zijn stuur tijdens een zondagsrit en ikzelf. Enkele verjaardagen van de dames (Annemie, Els en Sabine) en er mocht al van bij de ochtend gezoend worden. Er zijn slechtere zaken om uw sportactiviteit op zondag te starten, niet? Wie missen we? Nancy, want zij koos ervoor om haar creativiteit tentoon te stellen op de kerstmarkt van Eksaarde. Wat doen, wij? Omdat we haar missen, gaan we haar bezoeken en was de rit dus makkelijk gekozen. De Kruiskapel en bijtanken op de kerstmarkt van Eksaarde. Nog even wat lucht in de banden van Els. Johan P. was van dienst en haalde zijn pompken boven. Nog geen 200 meter ver en mijn band loopt bijna van de velg. Draaien was geen optie meer en altijd rechtdoor is ook niet plezant. Rudy V liet zijn goed hart zien en ik kreeg een topwiel van hem. Nog even geprobeerd om het te houden na de rit, maar dan geraakte ik niet meer aan mijn wiel. Eens vertrokken werd er een aangenaam tempo op na gehouden. Onze nieuwe aanwinst kiest er steevast voor om het zware verzet te benutten, zelfs om bruggen op te rijden. Zijn fototoestel was deze keer niet mee en zijn fiets zal heel wat lichter geweest zijn. Spoorweg onderbroken, dan maar een beetje omrijden. De donkerste dagen en de vochtigheid van de voorbije dagen maken de weg soms glad door mosvorming. Els ging ons eens tonen hoe je dan de borduur op rijdt om een auto te laten passeren. Zij slaagt erin een slipper te maken en met knie en elleboog haar weer recht te duwen. De bestuurder van de auto is net zo geschrokken als wij. Het is alleszins beter of op de motorkap van een auto te gaan liggen. Allé dan maar vlot verder richting domein van Puyenbroeck. Ons Annemie is een moddermieke met een fobie voor modder. Er ligt één plekje modder* in het domein, en ja met een fobie kan je daar niet langs. Haar overtuigen is geen optie. Annemie gaat ons opwachten aan het hekken van het zwembad. Met zijn 8-ten dan maar door de mooie herfstpaadjes van het domein. Alles ligt er mooi bij. Een echte racebaan is het niet, omwille van de licht zuigende kracht van de modderbovenlaag, maar slipgevaar is ver te zoeken. Bijna aan het einde van ons bezoek aan het domein, plots telefoon bij Johan VH. Annemie was ongerust dat we haar niet gehoord hadden en dat ze bijgevolg alleen aan dat hekken zou staan. Of was het een manoeuvre om ons wat sneller te doen rijden? Richting Kruiskapel loopt alles vlot. Annemie nog eens ongerust omdat we Eksaarde voorbij reden en dat we Nancy zouden vergeten. Geen zorg, Rudy had beslist dat we via een ommetje tot daar zouden gaan, want dan moesten we na onze apero wat minder kilometers doen. Ik hoorde niemand jammeren, dus dat was de juiste beslissing ofwel hadden sommige geen lucht over om te jammeren. Eens bij Nancy in Eksaarde aangekomen, was het zoeken naar haar ingerichte kerststalletje. Snel gevonden, want het was het mooiste dat we daar tegen kwamen, waarmee ik niet wil zeggen dat er niet nog mooie dingen stonden. Enthousiast onthaald door Nancy en haar zoon Tiebe waren er enkele MF's al verkocht voor haar aanbod en kochten ze massaal haar winkel leeg. Gelukkig voor haar konden ze dat niet op de fiets meenemen, zodat ze toch nog aan de andere mensen kan laten zien wat ze kan. Nancy staat erop ons eens te trakteren als dank voor het bezoek. Enigszins verveeld om haar aanbod hebben we Nancy zachtjes proberen overtuigen dit niet te doen, maar ze stond erop haar recette van de dag aan ons te besteden. En als Nancy iets zegt of doet is ze heel vastberaden. We hebben dan ook niet blijven aandringen en met smaak rond het kampvuur onze apero genuttigd. Tijd om huiswaarts te keren. Kou, kou, kou. Da's het enige wat ik kan zeggen over de eerste 20 minuten na de stop. Het was bij iedereen stil. Het mooie tempo van bij het vertrek werd bevestigd en er werd vlotjes richting de Beize gereden. Eens in de Beize aangekomen zien we daar ook de rappe mannen zitten, waaronder Luc K, Rudy DC, Stefan, Axel, Jo, Ivan, ... En ook zij hadden geluk, ze mochten de jarigen kussen en werden getrakteerd. Of dat voor de jarigen zo plezant was, weet ik niet, want die rappe mannen zullen meer gezweet hebben dan wij . Aan het ganse gezelschap: schitterend gereden en op naar de volgende plezante rit
Alle recreatieve leden van Cycling Vlaanderen kunnen inloggen op de website www.cycling.vlaanderen/login. Geef op deze pagina in het vakje het barcodenummer in dat op jouw lidkaart staat. Klik dan op verder.
- bovenaan krijg je in eerste instantie te zien wat de staat van jouw huidige vergunning is in het aangeduide jaar. Indien het lidmaatschap voor dat jaar betaald werd, is een groene balk te zien. Indien het lidmaatschap nog niet verlengd werd, dan zie je een rode balk met daarin de betalingsinstructies. Als je de e-mail met de uitnodiging tot verlengen niet meer terug zou vinden, dan is dit de te volgen weg om jouw betalingsgegevens op te vragen.
- scrollen we een beetje naar beneden dan krijg je de gegevens te zien zoals ze bij Cycling Vlaanderen gekend zijn. Merk je een fout in jouw gegevens? Je kan deze aanpassen door de pagina naar beneden te schuiven en onder de rubriek wijzigen gegevens de aanpassing door te geven. Belangrijk om hierbij te vermelden is dat we van elk recreatief lid over een correct e-mailadres dienen te beschikken. Je kan hier ook jouw soort vergunning aanpassen in bijvoorbeeld een familievergunning.
- Rechts op het scherm krijg je vanaf 1 januari de mogelijkheid om jouw mutualiteitsattest voor 2017 te downloaden. Dit is enkel mogelijk in het jaar waar het lidmaatschap in orde was.
Het lidgeld bedraagt 33 voor een familievergunning, 28 voor een individuele vergunning ( club modderfokkers )
Barcodenummer (13 cijfers):
Je vindt jouw barcodenummer op je vergunning. Vragen of opmerkingen? Stuur een mailtje naar info@wielerbondvlaanderen.be
. Aan het ganse gezelschap: schitterend gereden en op naar de volgende plezante rit
