|
Omdat een beetje nostalgie mag, omdat het vroeg donker is, omdat de blog van de modderfokkers al geruime tijd weinig benut wordt, omdat sommige mensen de verslagen van vroeger toch wat beginnen missen, maar vooral omdat er enkele dames met puppy-oogjes de druk hebben opgevoerd, nog eens een verslag van de zondagactiviteit. Even voor 9, op weg naar de fiets en wat binnensmonds vloeken want de banden staan te plat. Een beetje proberen en het ventiel niet los te krijgen, die verdomde tubeless-ventielen. Ze lopen niet leeg, maar je kan het ook soms moeilijk open krijgen. De klok slaat 9 en haasten naar het kerkplein zonder extra lucht in de banden, om in spanning te zien wie de kerstmarkt van gisteren goed verteerd heeft en fris en monter het "stalen" ros zal gebruiken voor een deugddoende zondagsrit. De opkomst was matig maar zeker niet slecht. Nadine, Annemie, Els, Sabine, Rudy V, Johan P, Johan VH, een voor mij onbekende, maar enkele weken geleden als eens het gezelschap van heb gekend, samen met zijn fototoestel op zijn stuur tijdens een zondagsrit en ikzelf. Enkele verjaardagen van de dames (Annemie, Els en Sabine) en er mocht al van bij de ochtend gezoend worden. Er zijn slechtere zaken om uw sportactiviteit op zondag te starten, niet? Wie missen we? Nancy, want zij koos ervoor om haar creativiteit tentoon te stellen op de kerstmarkt van Eksaarde. Wat doen, wij? Omdat we haar missen, gaan we haar bezoeken en was de rit dus makkelijk gekozen. De Kruiskapel en bijtanken op de kerstmarkt van Eksaarde. Nog even wat lucht in de banden van Els. Johan P. was van dienst en haalde zijn pompken boven. Nog geen 200 meter ver en mijn band loopt bijna van de velg. Draaien was geen optie meer en altijd rechtdoor is ook niet plezant. Rudy V liet zijn goed hart zien en ik kreeg een topwiel van hem. Nog even geprobeerd om het te houden na de rit, maar dan geraakte ik niet meer aan mijn wiel. Eens vertrokken werd er een aangenaam tempo op na gehouden. Onze nieuwe aanwinst kiest er steevast voor om het zware verzet te benutten, zelfs om bruggen op te rijden. Zijn fototoestel was deze keer niet mee en zijn fiets zal heel wat lichter geweest zijn. Spoorweg onderbroken, dan maar een beetje omrijden. De donkerste dagen en de vochtigheid van de voorbije dagen maken de weg soms glad door mosvorming. Els ging ons eens tonen hoe je dan de borduur op rijdt om een auto te laten passeren. Zij slaagt erin een slipper te maken en met knie en elleboog haar weer recht te duwen. De bestuurder van de auto is net zo geschrokken als wij. Het is alleszins beter of op de motorkap van een auto te gaan liggen. Allé dan maar vlot verder richting domein van Puyenbroeck. Ons Annemie is een moddermieke met een fobie voor modder. Er ligt één plekje modder* in het domein, en ja met een fobie kan je daar niet langs. Haar overtuigen is geen optie. Annemie gaat ons opwachten aan het hekken van het zwembad. Met zijn 8-ten dan maar door de mooie herfstpaadjes van het domein. Alles ligt er mooi bij. Een echte racebaan is het niet, omwille van de licht zuigende kracht van de modderbovenlaag, maar slipgevaar is ver te zoeken. Bijna aan het einde van ons bezoek aan het domein, plots telefoon bij Johan VH. Annemie was ongerust dat we haar niet gehoord hadden en dat ze bijgevolg alleen aan dat hekken zou staan. Of was het een manoeuvre om ons wat sneller te doen rijden? Richting Kruiskapel loopt alles vlot. Annemie nog eens ongerust omdat we Eksaarde voorbij reden en dat we Nancy zouden vergeten. Geen zorg, Rudy had beslist dat we via een ommetje tot daar zouden gaan, want dan moesten we na onze apero wat minder kilometers doen. Ik hoorde niemand jammeren, dus dat was de juiste beslissing ofwel hadden sommige geen lucht over om te jammeren. Eens bij Nancy in Eksaarde aangekomen, was het zoeken naar haar ingerichte kerststalletje. Snel gevonden, want het was het mooiste dat we daar tegen kwamen, waarmee ik niet wil zeggen dat er niet nog mooie dingen stonden. Enthousiast onthaald door Nancy en haar zoon Tiebe waren er enkele MF's al verkocht voor haar aanbod en kochten ze massaal haar winkel leeg. Gelukkig voor haar konden ze dat niet op de fiets meenemen, zodat ze toch nog aan de andere mensen kan laten zien wat ze kan. Nancy staat erop ons eens te trakteren als dank voor het bezoek. Enigszins verveeld om haar aanbod hebben we Nancy zachtjes proberen overtuigen dit niet te doen, maar ze stond erop haar recette van de dag aan ons te besteden. En als Nancy iets zegt of doet is ze heel vastberaden. We hebben dan ook niet blijven aandringen en met smaak rond het kampvuur onze apero genuttigd. Tijd om huiswaarts te keren. Kou, kou, kou. Da's het enige wat ik kan zeggen over de eerste 20 minuten na de stop. Het was bij iedereen stil. Het mooie tempo van bij het vertrek werd bevestigd en er werd vlotjes richting de Beize gereden. Eens in de Beize aangekomen zien we daar ook de rappe mannen zitten, waaronder Luc K, Rudy DC, Stefan, Axel, Jo, Ivan, ... En ook zij hadden geluk, ze mochten de jarigen kussen en werden getrakteerd. Of dat voor de jarigen zo plezant was, weet ik niet, want die rappe mannen zullen meer gezweet hebben dan wij  . Aan het ganse gezelschap: schitterend gereden en op naar de volgende plezante rit
Kenneth
*veel modder en een jaartje ouder :-)
|
