Klokslag 8 uur aan de kerk in Kalken, was me da verschieten niemand op de plaats van afspraak. Na 2 minuten kwam Dirk DB en nog wa later kwam ook Rudy V zijnen auto op het kerkplein, maar gene Rudy of Nadine, wel Cedric die den auto mocht gebruiken. Rudy was wa moekes. Als dan ook nog Rudy R aankomt zijn we , spijtig genoeg, voltallig. In Oostmalle wa zoeken naar parking en dan vlug inschrijven, vlug!!! aanschuiven ja maar da ging nog redelijk vlot. En dan op weg voor een ritje door een prachtige omgeving. Ik had voorgenomen om op het middenblad te rijden waardoor ik wa omwentelingen kon maken, ik zeg da domweg tegen Rudy en die trekt door waardoor ik serieus mocht bijtrappen. Al snel zaten we in de bossen en was het genieten van single tracks, kombochten en kleine heuveltjes. Na een tijdje kwamen we samen met een groepje dat hetzelfde tempo reed en bleven we maar samen rijden met hen. Aan de bevoorrading was er veel volk en was het aanschuiven om een banaan en cake. Toch maar in eigen zakken zitten en eigen koeken opeten en wa drinken. Da begint meer en meer een probleem te worden dat er veel volk is op TT. Zit de MTB in nen "boom" of zit het mooie weer er voor iets tussen. Na de bevoorrading konden we verder genieten van de prachtige omgeving. Op de terugweg hadden we wel nog een lang stuk weg waar we het tempo konden opdrijven waardoor we een mooi gemiddelde hadden van 27 km/u. Na de rit alles inladen en terug naar Kalken waar we de anderen in de Beize ontmoetten. OK het is een verre verplaatsing voor 45 km maar de omgeving maakt het zeker de moeite waard. Geen konijnen enkel nen haas in de kalkense velden gezien toen we terugkeerden. Jan was op de terugweg van Waasmunster en bracht een bezoekje aan de windmolens langs den E17( voor de ouderen den E3) Frank
Plaatselijke rit, ook wegens onze jaarlijkse receptie achteraf.
We verzamelen met 10 aan de kerk: Jan W, Geert S, Stefan I, Luc K, Dirk DB, Kenneth die ook nog 3 nieuwe gezichten, voor mij althans, heeft meegebracht o.a ene Timmy en ikzelf.
Eén van de weinige keren dat Rudy R forfait geeft, en ik mag kiezen waar naartoe te rijden. Als ik mag kiezen en met al de modder die er nu te vinden is, ja je raadt het al den bos aan Sidmar.
Bij de start proberen we toch het Drapstraatje, niet zo evident met de werkzaamheden van de nieuwe industrie of KMO zone. Om terug op het vertrouwde wegeltje te komen moeten we over een diepe zeppe. Ik probeer voorzichtig met mijn voorwiel, maar dat zakt er direct voor den helft in, ook mijn linker voet raakt vast in het drijfzand. En tan, ge kunt ne meer veur of achteruit. Met wat hulp van de anderen kom ik er toch terug uit. Nog een geluk of kstonne doir nog. En dan langs de vertrouwde wegels en slagen naar Wachtebeke, het domein is afgesloten, misschien wel best want het zou daar niet zo goed geweest zijn. Tes precies of we zijme schou van de more. We proberen de ganse groep wat vertier op maat te geven, maar voor de twee nieuwe waarvan ik zelfs de naam niet ken, gaat het allemaal wat te rap en zij haken af. Sorry mannen, maar met een beetje oefenen komt het wel goed.
Als het tegenwind is ( bijna de ganse heenrit) hoor ik eigenlijk geen protest dak voorop rij.
Op het stuk voor de Moervaart rijdt Dirk naast mij, dan gaat het altijd wat rapper en het wordt heel stil in het busje. Dirk, zijn hartslagmeter geeft dan ook 176 aan. Net over de oude treinroute houden we even halt om de regenvestjes uit te doen, of peisde dant niet geregend hé.
In de beruchte bos valt het goed mee wat de modder betreft. Juist enkele omgewaaide bomen. Toch laten we een stukje dat nogal vlug onder water staat opzij liggen.
Kort na den bos passeren we een tent waar een buurtreceptie plaats vindt. Het is Geert die reageert op de uitnodiging van de plaatselijke vedetten om enen te drinken. We nuttigen er twee jeneverkens aan democratische prijzen. Toch wil de sponsors Geert en Jan bedanken, die de braspartij betaalden.
De jenever werkt en Jan, Dirk, Stefan en Geert gaan wild te keer in het kleine bosje. De druppels werken ook op het geheugen, waar we misschien al 10 keer rechts afslaan gaat Geert links (het kan ook een manier zijn om van de kop af te komen).
Naar de zwemkom toe rijden Dirk en Jan op kop aja tis meewind, zegt Dirk. Na enkele km (doortrekken) zijn de druppels dan toch uitgewerkt, en laten ze zich zakken. Wat dacht ge tegenwind en wie komt er op kop .het duurt niet lang of we kunnen ook profiteren van de wind in de rug. Vergezeld door Luc rijden we nen goeie tert aan. Na enige tijd moeten we de cruisecontrole wat lager instellen want onze twee baanspecialisten Kenneth en Timmy hebben te veel kracht verspeeld in het bos.
Aan de brug aan de autostrade valt de meute uit elkaar. Dirk en Geert gaan richting Brugstraat, ik ben thuis en Kennth en Timmy blijven achter. Kenneth bezorgt zijn vriend nog de laatste sacramenten, want bij Timmy is het bobijntje volledig op en de rit is afgelopen.
Vlug een douchken en de nieuwjaarsreceptie bij Axel kan beginnen.
Er is geen gebrek aan volk, hapjes en drank zelfs nen serieuzen speech van de voorzitter.
Wie denkt dat er nu werkelijk niemand op het appél was
voor het Kerstritje, zat er toch een beetje naast.Akkoord, de echte Modderfokkers zoals ons
Frankske waren er niet bij, er was nochtans moore genoeg, maar toch 4
kandidaten:Axel T, Mario VH, Rudy R, en
ikke.Zoals je ziet, een echt
Olympia-ritje.Ondanks de vele regen van
de afgelopen dagen kiezen we toch voor een ritje richting Serskamp, Papegem en
dergelijke.Rudy wil de nieuwe wegeltjes
van Mario ook wel eens gaan verkennen.We vertrekken richting Boombos, en aan de gewezen zoutfabriek probeer ik
nog rechtdoor richting landbouwsas te gaan, maar wordt algauw teruggefloten om
toch rechtsaf de Kalkense Meersen in te rijden.Tot groot jolijt van allen, kunnen we al meteen beginnen ploeteren, al
valt het al bij al nog redelijk mee.Slechts één plasje, al was het er wel eentje van een paar honderd meter
lang.Tot in Schellebelle rijden we nog
over bekende wegen, maar daarna zitten er toch enkele wegeltjes bij die we nog
nooit gezien hebben. Al is wegeltjes een groot woord, want als hier ooit een
vélo gepasseerd is, zal het er wel een geweest zijn met houten zanten.Het ligt er hoe dan ook behoorlijk zwaar bij,
en telkens als ik naar Axel kijk moet ik aan K-3 denken, want hij ziet echt
alle kleuren van de regenboog .Maar
Axel is een bijterke en blijft dus moedig aanklampen. Ergens halfweg de rit
beginnen we aan een zware modderstrook, en na een tijdje zegt Mario dat we hem
straks wel zullen verwensen, want het slechtste stuk moet nog komen.En inderdaad, even verder kunnen we kiezen
tussen modder tot aan de enkels en plassen tot net onder de knieën. Vraag me
niet hoe het komt, maar op een of andere manier kan ik toch het spoor van Rudy
volgen en al ploeterend op de fiets blijven tot het ergste gepasseerd is.Als we terug samen komen en vertrekken voor
het laatste stukske miserie, steek ik mijn pompke ondersteboven in mijnmond, en zeg dat we van hieraf verder
snorkelen.Als we uiteindelijk weer vaste
grond onder de voeten krijgen, stelt Rudy voor om stillekesaan af te ronden,
omdat hij tijdig terug thuis moet zijn wegens een Kerstetentje met de
familie.Omdat ik zelf ook nog achter
het fornuis mag, heb ik geen problemen met Rudys beslissing.Axel moet niet meer koken want is nu al
zochte, en Mario moet maar zien dat hijmee wil.Wegens het iets latere
vertrekuur, het zware parcours, en andere verplichtingen, zat een aperitiefke
in De Beize er niet meer in, maar het was ons ten slotte toch om het
fietstochtje te doen.Aan alle
Modderfokkers die er niet bijwaren, een Zaaaaalig Kerstfeest. En aan u ook hé
Frankske.
Vandaag 1ste geworden op
mtb wedstrijd "grote prijs Frans Benaerens" in de B reeks te Berlare.
Na de eerste kleine ronde had ik al een kleine voorsprong ,die heb ik dan ronde
na ronde verder uitgebouwd. We waren met 60 man gestart in deze reeks, er waren
ook enkele loopstroken bij en ook wat zware modderstroken !
Patrick
nvdr : Bart deed mee in de A reeks en werd 6de ( veel modder en verkeerde banden .... van horen zeggen )
Nie zoals vorige week veel volk, te veel namen om op te
noemen, nee heel weinig modderfokkers en - miekes te bespeuren in
Overmere. OK der was wa regen en der was wa modder maar zijn we geen
MODDERFOKKERS
Ik was bijna gevallen toen ik in Overmere aankwam. Maanden hebben we Hans of
Gunther nie gezien op nen TT. Da regent en
daar staan ze om te ploeteren. Verder van de partij, Danny F, Dirk DB,
Axel en Luc K. Hans Gunther en Axel vertrekken al vlug maar we hebben ze vlug
te pakken op de kasseien van den groenen dijk. Die zijn serieus ingekort want
na 200 meter moesten we rechts het veld in om zo via de zijkant van een
maisveld naar een andere veldweg om zo terug naar den groenen dijk op het
asfalt uit te komen. Na dit stukje veld was enkel Gunther nog bij ons maar die
is dan bij Axel en Hans gebleven. We zetten de tocht verder met 4 en blijven dan ook
altijd samen, Dirk kan zich niet houden op den asfalt en moet altijd een 30
zijn op zijnen tellerken. Danny wil wel maar zijne ketting wil nie mee.
Redelijk versleten ligt de ketting meer te wiebelen dan een duracell konijn.
Redelijk plastisch om schreven maar ik kan geen woorden vinden om te vertellen
hoe da beweegde. Tot aan de bevoorrading was het nog meegevallen met
het weer, maar dan begon het wa te regenen , lichte hagel en toen nog wa
sneeuwen. Na de bevoorrading gingen we richting de dijken in
Zele en overzet in Appels. Voor we daar aankwamen moesten we al door een
overgelopen straat en toen we daar door waren hoorde ik dat Luc plat stond.
Vlug een bandje gestoken want we hadden het wat koud. Wa verder zagen we de organisator een pijltje
wegnemen, het baantje dat van de binnendijk naar den dijk van de schelde loopt
daar lag wa water. Ik vraag aan Js o( organisator) of we langs daar kunnen
rijden, zegt em JA maar en niets meer, Natuurlijk rijd ik da baantje naar
beneden om dan wa verder den dijk op te klimmen MAAR DA WATER, da kwam tot aan
mijn knie( ik weet ik ben nie groot). Ik moest wel verder rijden want als ik
stop ga ik kopje onder. Van den overzet terug richting Schoonaarde langs de
gekende wegen, nog vlug de konijnenberg meenemen dan terug naar Uitbergen
waar we een tweede bevoorrading kregen. We begonnen het allemaal koud te krijen
en toen we richting aard reden hebben we toch maar beslist om langs de
schilderes naar de Beize te rijden. Luc en Danny zijn eerst gaan douchen en toen Dirk
en ik net nen Duvel en ne koffie aan het drinken waren zagen we Gunther
huiswaarts rijden. Als Luc en Danny gewassen ook nog een pint aan het drinken
waren zagen we Dirk H nog passeren. Ik wil toch iedere echte MODDERfokker
vermelden. Frank
p.s. ik denk dat de
opmerking van de MODDERfokkers nog wel eens terug in mijn wezen zal gesmeten
worden als ik eens thuis blijf als het regent. Ik kan er tegen zenne
Met veel volk heel veel
modderfokkers en moddermiekes, echt teveel om op te noemen.Ik ga me beperken
tot degene die er niet waren. Bij de miekes ontbraken Anneken en Nadine, bij
de fokkers Boeverken en Fack. Hier en daar werd er toch raar gekeken,
Boeverken en Nadine die ontbraken.
Allen samen gestart enkel
Karine was al mee met de mannen maar had het rap door. Al snel bleven Pascal,
Jurgen,Axel en Ronny achter om op een eigen tempo verder te rijden. Vooraan was
"nieuweling" Steven( waar heeft de diene gezeten de laatste weken??)
al goe tempo aan het maken, soms wa te hard want de gaten werden te groot om
iedereen mee te krijgen.
Het parcours had niet veel
verrassingen, den dijk tss. Wetteren en Schellebelle lag er dit maal beter bij
dan een paar maand geleden. Met een klein hart reden we richting dijk maar deze
lag er perfect bij. De gelederen bleven goed samen, mede doordat de iets
minderen nu en dan eens op de weg reden waar de sterkere in het veld bleven
rijden. Na Uitbergen richting Berlare in gestrekte draf. Plotseling reed
Geoffrey Maes met 2 gezellen ons voorbij, ik wilde niet volgen om geen gaten te
maken in onze groep maat plots was het koers. Een paar sprongen met Geoffrey
mee de konijnenberg op, maar het was niet ver meer en we waren aan de
bevoorrading.
Na de bevoorrading kregen we
hetzelfde scenario. Geoffrey bleef ietsken voor ons uitrijden en dat wilde
sommigen niet toelaten en ze reden dan maar mee met hem. Natuurlijk was dit
niet doenbaar voor iedereen van onze groep dus ging Rudy eens naar voor om te
zeggen dat het te rap ging.
In gesloten groep dan
maar terug richting Kalken waar we tevergeefs op de miekes wachten, die waren
rechtstreeks naar de Beize gereden( 1 woord: verslaafden) In de Beize zat
Danny, hij was later vertrokken en had de gansen toer alleen gereden. Hij was
content van zijn rit, hij was overal gemakkelijk op gereden, zoals we vorige
week op foto gezien hebben met de ogen dicht. MAAR da doet Danny al meer de
laatsten tijd.
In de Beize ook veel volk en
ne jarige, den Tom is er 39 geworden en dat werd gevierd met broodjes en genoeg
drank.