Zondag 7 september 2014

Dag 9 van Logroño naar ventosa 20 km

Vanmorgen in het donker  vertrokken. Ben samen met Carinne haar rugzak gaan afgeven in een albergue, om deze te laten vervoeren naar de volgende plaats. Toen bij het uitlopen van de stad de eerste bar die open was zo vroeg in de ochtend, zijn we daar gestopt om te ontbijten. We waren juist aant bestellen, toen ik weer opnieuw men naam hoorde en het opnieuw Carol  en Serge. Samen ontbeten.Het was nogal een zwaar gesprek dat Carinne aanvatte en eigenlijk waren wij (Carol, Serge en ik) blij dat we eindelijk konden vertrekken, het was al na 8 u, veel te laat naar onze zin. Aangekomen in het stadje Navarette na 13 km, zijn we samen nog iets gaan drinken op een terrasje. Daar hebben we afscheid genomen van Carinne , zij had daar de vorige avond een albergue gereserveerd ik had dat niet gedaan omdat ik de vorige avond al niet goed aanvoelde voor mij om meer dan een dag met haar samen op te trekken. Sinds ik op de Camino ben, voel ik veel vlugger aan of iets goed aanvoeld of niet en blijf ik echt niet langer bij iemand hangen dan nodig is.Mijn eerste gedacht was eerst om daar toch maar te blijven maar wel een een andere albergue te zoeken in dit plaatsje en er dan maar een korte trip van te maken. Vooral omdat ik me een beetje zorgen maakte om weer geen plaats meer te vinden. Serge heeft toen voor mij naar het hotelletje waar zij hadden gererveerd, hij stelde voor om te vragen of ze eventueel een derde bed voor mij op hun kamer wilde bijzetten. Dit kon niet, de kamer was te klein. Er was nog wel een dubbele kamer vrij,  ik heb deze  maar laten reserveren. Ik ben ben dan samen met hen nog 7 km verder gestapt.Het werd weer bloedheet vanaf de middag en heel weinig schaduw onderweg. We waren dan zeer blij toen we bezweet in het kleine mooie hotelletje ( bij ons valt dit onder de categorie B&B) aankwamen. We werden warm ontvangen door de vrouw des huizes! Op datzelfde moment stond er ook nog een  vrouw aan de deur, zij zocht ook  nog een kamer, dus heb ik met haar de kamer gedeeld! Zo kon de prijs gedeeld worden onder ons twee!  Haar naam was Karin, een toffe madam uit de USA die zó dankbaar dat ze plek had om te slapen.Ik heb daar voor 5 euro ook mijn was laten doen, het was dringend nodig, want het was 2 dagen geleden en had bijna niets proper meer. Het hotelletje had een sjiek maar huiselijk interieur. We hebben daar ook het avondeten genomen. De tafel was prachtig gedekt zoals in een 5 sterren restaurant: goudkleurig talelkleed.... De vrouw des huize heeft lekker gekookt voor ons en de andere Franse en Oostenrijkse pelgrims, de hoodschotel was een heerlijke Paëlla. Het klikte goed tussen Karin en Carol, Serge en mij. We hebben een ontzettend goed gesprek gehad vanavond. 

zaterdag 6 september 2014

Dag 8 : van Los Arcos naar Logroño 28 

Gisterenavond zat ik,rustig op een bankje aan mijn blog te werken toen ik achter mij wéér mijn naam hoorde roepen, het waren Carolen Serge die op zoek waren naar een apotheek. Carol haar benen waren gezwollen en ging speciale kousen kopen! Ben meegegaan voor het geval ze geen Engels of Frans verstonden! Maar het was geen probleem, een zeer vriendelijke apotheker  sprak goed Frans. Serge vroeg of ik ook nog moest eten en stelde voor om dit te doen in hun gezelschap op het gezellige plein!

Vanmorgen om 6 u.15 vertrokken in het donker met mijn hoofdlampje op.Eventjes samen gestapt met een Italiaanse dame en een Engels meisje. Er zijn redelijk veel Italianen op de Camino! Nog maar 1 Nederlander ontmoet en 2 Belgen : moeder ezoon uit België (Wallonië  ).Daarna lange tijd alleen genoten van deze vroege ochtend uren! In Torres del Río. Op terrasje van een bar een ontbijt genomen daar kennis gemaakt met het drietal  Deborah, Deborah en Berry (USA) uit de staat Washington. Een hele tijd met hen gestapt tot voor de volgende stadje Viana. Even getwijfeld om hier te blijven, maar ben toch maar verder gegaan. Het werd weer zéėr warm na 12 u. Om

3.30u aangekomen in de grote stad Logroño. Liep het laatste stukje samen met Carinne een Canadese vrouw, zij liet haar rugzak vervoeren en moest deze nog eerst gaan ophalen. Dan op zoek samen, maar alle albergues en simpele hostalletjes waren reeds volzet. Uiteindelijk hebben we een tweepersoonskamer gedeeld in een hotel. Enerzijds was dat een luxe, een slaap-en badkamer voor twee i.p.v slaapzaal  met twee of drie douches voor voor 40 personen, maar anderzijds hier heb ik niet dat pelgrimsgevoel. Na het eten op tijd gaan slapen! 

Vrijdag 5 september 2014

Dag 7: van Estella naar Los arcos 21 km

Vanmorgen om 7 u na het ontbijt samen met de Spaanse Maria en haar nichtje Inez in het donker de stad  uitgelopen. Lekker fris zo 's morgens vroeg om te stappen.Ik geniet er dan op dat moment van de dag dan ook het meest van. Juist na het verlaten van de stad kwamen we een fontijn met 2 kraantjes, waar je aan de ene kraan water kon nemen en aan het andere kraantje rode wijn. Grappig! Het behoorde bij een bodega. Na een tijdje afscheid  van hen genomen. In Villamayor de Monjardín even een mooi Romaans kerkje bezocht. Prachtige bergachtige  landschappen onderweg. Ook enkele vijgebomen gezien. Spijtig dat ze nog niet rijp waren, ik vind die zó lekker!Vandaag was de etappe wat minder zwaar, er waren regelmatig  wat meer vlakke stukken. Opnieuw hetzelfde warme weer met veel zon! Onderweg opnieuw Chloë en de Nederlander tegengekomen aan een bar. 

Het laatste half uurtje samen met een Spaanse man uit Baskenland gelopen tot in Los Arcos, waar hij ook ging stoppen voor vandaag. Hij vond het leuk dat ik Spaans sprak, maar verbeterde me als het nodig was. Een goede leraar! Gisterenavond voor het slapengaan ook nog een babbeltje gedaan met de Spanjaard Josė uit Burgos. Het begint vanaf vandaag wat beter te gaan met m'en Spaans, het was van begin juni geleden dat ik het nog gesproken had. De eerste dagen eigenlijk alleen Frans gesproken metSilvie van Quėbec  En met al die verschillende talen hier die ik ondereen moet spreken. Ik geraak er soms van in de war. Toen ik  om 14.30 u het stadje Los Arcos binnenstapte, hoorde ik mijn naam roepen ergens vanuit de hoogte, het was het koppel van Québec Serge en Carol die op hun privé terrasje van een Albergue zaten! Ze haden het geluk om een kamer voor hun tweetjes te bemachtigen en vertelden me dat ze gisteren ook afscheid hadden genomen van Silvie, die sneller doorstapt. Zo zie je maar, hier op de Camino kom je elkaar dan soms toch terug tegen, en dat is dan altijd een vrolijk weerzien. Los Arcos heeft een heel gezellig plein met leuke terrasjes, waar ik straks naartoe ga tegen etenstijd. De barokke kerk is indrukwekkend en heeft een prachtige bijhorende binnentuin. Ben benieuwd wie ik vanavond nog allemaal tegenkom.