Woensdag zal papa even langsgaan in de klasjes van Milan en llene in het kader van de week rond "vaderdag".
papa's in de kijker, een verhaaltje gaan vertellen of iets koken of iets knutselen of...de kleuters trakteren op een mini-concertje ! Ben benieuwd zowel voor onze papa als voor onze kids hoe ze het zullen beleven...spijtig dat ik geen vlieg kan zijn nu woensdag!
Hij zal alvast een beetje oefenen...Kortjakje in de Bassversie van papa Bart, spannend!
Tegenwoordig zijn ze "in", de trampolines. En ja, ook Ilene en Milan hebben het springen ontdekt. Reeds paar weken na elkaar toevallig de kans gehad om er voluit voor te gaan ...en zelfs de grotere kinderen mogen erop blijven als ze maar niet te hard springen. En als ze dat wel doen dan zetten we zo hard de keel open dat die kinderen soms in paniek rondkijken van "waar is die mama nu?"... gelukkig is die nooit ver ;-)
volgend jaar ook zo'n exemplaar aanschaffen misschien...volgens Ilene zullen de paasklokken dat wel overvliegen ...ja, wat zou het heerlijk zijn, opstaan en dat ding staat gewoon in je tuin zonder dat je er ook maar iets voor moest doen (behalve dan toch heel wat euro's neertellen als je een deftig model wilt)
Niets voor Milan, Ilene en Alyssia samen spelen, elkaar nadoen, lachen,... eerst zonder woorden en dan met gebaren en dan met gebabbel maar zonder elkaar echt te verstaan en toch...verstonden ze elkaar!
zo simpel kan het leven zijn soms en zo plezant ook genieten was het en mooi om te zien!
en Charlotte is wel de liefste baby die ze ooit gezien hebben, zeggen ze zelf!
en natuurlijk...deze avond was onze jongste ook weer een baby'tje die in zijn bedje wilde gelegd worden met een echt baby-slaapliedje een knuffelmoment om te koesteren.
Mama, die jongen heeft een zwaard ...die gaat mij "dodelen"
"Mama, papa was de baby van Oma T. hé, dan was die nog klein en woonde die in oma T. haar huis en dan waren wij nog maar met twee hier hé?"
Is 't volgende week al binnen twee maanden en gaan we dan al naar Frankrijk?
Milan:
Ik had mijn pennezak op de trap laten liggen - is diegene die ik gebruik wanneer ik studeer aan de tafel in de living - en bij het herkennen ervan , kwam Milan naar me toegelopen en zei me "Mama, je hebt uw "studeer" vergeten op de trap!"
Ik ga "nooit" meer met u spelen mama, alleen nog maar met papa....en nog geen twee minuten later: mamaaaaaaaaaaa! ik moet pipi doen. Ikke: vraag maar aan papa! Milan: Nee, ik wil ni met papa, ik wil met u pipi doen! Da's de nieuwe uitspraak als ze boos zijn tegenwoordig: "nooit meer" dit en "nooit meer" dat...alleen is 't zo fijn dat kinderen nog geen tijdsbesef hebben
Dees weekend komt onze "planning" niet echt zo goed uit zodat we héél blij zijn dat Oma Titte ons kroost een heel weekend wilt amuseren en vertroetelen.
Papa werkt zich in 't zweet (en in 't verband) in de garage - vrijdag bericht ontvangen dat er dringende werken moeten uitgevoerd worden van onze kant zodat aannemer en anderen verder kunnen deze week. Geen keuze dus! Afzien voor mijn ventje die er toch ook vaak om 5.30 uit moet de laatste tijd en die fysieke uitdagingen er nog bijneemt in 't weekend. 't is maar effekens doorbijten maar toch!
Voor mij blokweekend: Recht en Socio-politieke structuur van Belgie - vakken met veel "hot items" - interessant maar soms te veel om 't onthouden...mijn verstand weet ook dat het bijna vakantie is en begint in slowmotion te werken. Ook weer verkouden en ook dat zorgt niet voor bijster veel energie. 't is maar effekens doorbijten maar toch!
Gelukkig kunnen we doorbijten op ons eigen tempo dit weekend al zullen we superblij zijn om straks onze twee kleine kapoenen weer te zien en te luisteren naar hun wilde avonturen met Oma.
Ik ben nog veel te klein Om een heel mooi liedje te zingen Stil te staan en niet te springen Ik klim nu bij jou op schoot En fluister in je oor jij bent mijn liefste mama hoor... Van je kleine kapoen, Milan
Lieve mama, Als je wilt mag je een wens doen bij deze mooie boom. Wat denk je? Komt hij uit? Of blijft het toch een droom? Je hartedief, Ilene
...zo noemde Ilene de Nigeriaanse dames in traditionele klederdracht die wij gisteren zagen op 't trouwfeest van K. Een gemengd huwelijk en binnenkort een klein baby-ventje met gemengd bloed. Wij wensen hun een mooie toekomst toe. Een bont gezelschap tesamen gisteren. Ilene heeft ook genoten; haar eerste trouwfeest. Toen ik haar vertelde dat Charlotte ook kwam , dacht ze plots dat ze naar het feestje van Charlotte ging en wilde vanalles meenemen om haar te verrassen. Vandaag vertelde ze me dat ze nog 'ns naar Charlotte haar feestje wou, het viel dus in de smaak! Ze was wel stikkapot, ja, wat wil je ...een trouwfeest op je 4 jaar, dat moet je meemaken...en daar hoort bij dat je je roes moet kunnen uitslapen. Dat doet ze nu, ze was NIET moe en wilde zeker niet in bed gaan rusten maar ze ligt wel al van 14 u in bed en 't is nu bijna 18u.
Die "afrika mensen" hebben het feest de exotische toets gegeven die past bij dit zomerse weer. Met traditionele muziek lokten ze groot en klein van bij het begin op de dansvloer en daarna konden we genieten van een "traditionele dans" door hen gebracht met veel overgave. Voor een kind laat dit een geweldige indruk na en het kan volgens mij hun blik alleen maar verruimen...toch belangrijk in onze nieuwe samenleving. Jong geleerd...
doet volop haar intrede dezer dagen en dat betekent:
voor onze kapoenen - GENIETEN in de tuin - nieuw zand in de schelp van de zandbak en in de andere schelp een bodempje water. Manden met plastic diertjes , mannekes die nat mogen worden, ...worden naar buiten gesleurd want die moeten mee op avontuur! Ook "Berbie" en de andere poppen moeten mee op "picknick" of mee van de schuifaf, Witse wordt gezwierd op de schommel, ...kortom zowel wij als onze kinderen hun spelgenootjes leven een beetje buiten. Buiten spelen betekent plots ook veel minder geruzie (omdat er meer ruimte en meer lucht is ?) Of gewoon omdat zon en water en "buiten zijn" wat rust brengt bij iedereen.
De oorlogjes om de buggy - die rode gieter - die schop waar ik eerst mee speelde enz....blijven echter niet lang uit maar er wordt sneller vrede gesloten, da's al iets!
voor ons: alles gade slaan - tof om te zien hoe ze meer en meer naar elkaar toegroeien en zich zelfs vervelen als ééntje is gaan rusten of even binnen wilt gaan spelen. Af en toe met een boekje of met wat examenstof de tuin in trekken en na wat gepuzzel met ligzetel en parasol neerploffen en denken dat dit toch ook al een beetje vakantie is. Een tuin , we zouden het niet kunnen missen...het geruis van de bomen achter de tuin ook ni meer.
voor de wespen: yeepie wij zijn er weer!
voor de padden: oei, grasmaaiers in aantocht!
voor de bloemetjes: bloeien , groeien , heerlijk geuren en tuinen opfleuren
voor benji: zonnekloppen en als 't écht te warm wordt snel gaan afkoelen op koude stenen én ja, voor meneerke zit er zelfs een weekendje zee in , mee met oma! Zelfs onze hond krijgt "verwenweekendjes" kado.
Lente met veel streepjes zomer...dit mag zo doorgaan.
Donderdag een rustig inloop dagje van 't verlengde weekend - niks gepland - gewoon doen en laten volgens wat de dag brengt. Beetje opruimen, spaghetti eten, namiddag dutten (iedereen!) en daarna nog een fietstochtje in 't park om de dag mooi af te sluiten.
Vrijdag Bokrijk! een Mega grote speeltuin - drupijsjes - zand in de schoenen - picknickken en kijken hoe andere mensen ook picknikken en dezelfde sapjes meehebben als wij ! - draaimolen - paardjes - kinderwc'tjes (dik in orde voor Milan!) - papa en mama die ook van 't zonnetje kunnen genieten en leuke kiekjes maken. Het Bokrijkse dorpje is voor een volgende keer, helaas kwam er een fikse regenbui even roet in 't eten strooien en zijn we op tijd weer vertrokken. Met blote voeten in de auto indommelen en pas thuis weer wakker worden. Een geslaagde uitstap...voor iedereen!
Zaterdag turn - winkel en kuis-dag, alles was goed verdeeld en vandaag leken onze twee kapoenen wel winkel"engeltjes"...veel laten meehelpen, dat helpt om hun aandacht erbij te houden...maar dat gaat alleen maar als je niet veel nodig hebt en enkel een winkelmandje moet dragen en je zonder kar de winkel door kan wandelen. Het grote winkelmoment was er voor Milan : zijn eerste boekentas en zijn eerste brooddoos! Hij is er klaar voor - enthousiast nog voor hij ging slapen - "ik ga na sjool! " En Barbie (die eigenlijk Stephi heet) heeft er een nieuw vriendinnetje bij: Ilene doopte ze tot Berbie en samen beleefden ze reeds dolle fratsen. Vanmorgen werd Berbie reeds ondergedompeld bij mama in bad - haar lange blonde lokken werden met babyshampoo gewassen enz...heel het badkamerritueel kwam eraan te pas! Deze namiddag mee op de schuifaf, mee kijken naar het buurmeisje dat een trampoline heeft gekregen, mee boekje lezen, kijken naar ons als we eten...jaja, Berbie geraakt stilaan ingeburgerd en krijgt alle aandacht die ze nodig heeft! Ilene heeft wat moeite met de schoentjes - sandaaltjes met hakjes - tja, Berbie is dan ook een stijlvolle dame hé..."seg mama, die Berbie haar tenen willen nooit ni in die sandalen!" ....en wisten jullie dit al? "Berbie heeft wel al dikke borsten hé, dat is zeker al een mama hé mama?" Wel, eum , ja Ilene, dat zou best kunnen! (alhoewel die Berbie absoluut niet het bekken heeft om ooit kinderen te baren volgens mij)
En last but not least....zondag ....een échte....voor mij begon deze dag met wat studeren in de tuin bij mijn ouders...gebeld worden door manlief om te zeggen dat ik mocht komen eten (mjammie, het was te pruimen , echt wel!) en daarna samen afruimen, lanterfanten in de tuin en op het terras, spelen en nog eens spelen. Wanneer de kindjes dan toch indommelen hebben wij ons eens echt geïnstalleerd in onze tuinzetels...hmmm, eindelijk even rust. De avond verloopt ook rustig...alleen rond bedtijd duiken er weer traantjes op, Ilene heeft het zo moeilijk de laatste tijd. Overmeesterd door emoties wanneer ze moet gaan slapen. 't is een gevoelig zieltje die kleine meid...maar tegelijk ook sterk. Ze laat niet altijd in haar kaarten kijken. En Milan werd nog even wakker toen Oma Benji terugbracht van zijn weekendje zee en dan wou hij nog even "vaaien naar oma"...tja, als hij 't zo lief vraagt, dan weiger je dat toch niet hé?
Hopelijk zijn onze batterijen opgeladen om morgen aan een nieuwe week te beginnen...en hele speciale als ouders van TWEE schoolgaande kindjes. Succes kleine man! Wij duimen voor jou en grote zus is in de buurt (en heel fier om "grote" zus te kunnen zijn!)
Vanmiddag zag ik ze zitten, terrasjesmama's met kersverse baby,op wandel en even gestopt bij de taverne om bij te tanken. Genieten van die eerste middagzon die volop scheen 't leek even vakantie tijdens mijn middagpauze ik heb genoten zij ook wel denk ik een zalig half uurtje
en het mag nog meer zijn lentekriebels heerlijk toch!
Morgen vrijdag laatste dag, vermoeiende week klopje na examenstress slapen wil ik...zaalig lang zondag misschien? Na Ozark Henry om naar uit te kijken
en fier dat hij is! En wij dan! zo flink, ineens, op een goede week tijd (alleen die kaka, dat wordt nog een moeilijke bevalling, maar dat zal ook wel lukken hoor)
De schoolpoort opent weldra haar deuren op 5 mei is het zover...spannend!
Morgen laatste dagje kribbe...na twee jaar, met veel ups en downs want ons ventje nam moeilijk afscheid (en hoe vaak vertrok ik zelf niet met krop in de keel), dronk moeilijk in 't begin met zijn slokdarmprobleem, weende veel en hartverscheurend luid...maar we hielden vol, en de verzorgers ook..en zie nu! Onze kleine man die op zijn 2,5 naar 't onthaalklasje kan!
ook mama en papa kijken vol spanning uit naar dit nieuwe avontuur...Juf T. zal hem met open armen ontvangen liet ze al weten!
...2 druppeltjes in zijn potje vandaag, HIP HIP HOERA !!! Ilene en ik stonden te klappen in onze handen en toen papa thuiskwam liep hij ernaartoe en vertelde hoe mama en Ilene Bravo deden voor Milan!
"ik wil ook naar school", zegt hij nu vaak en dan vlak daarna "maar eerst op potje hé"...dus hij WEET het wel allemaal maar in werkelijkheid spaart hij al zijn vocht op om dan na een dutje of een nachtje slaap met een superdikke pamper op te staan. Dit wilt dus eigenlijk zeggen dat hij weet hoe hij zich moet inhouden dus dat hij toch al controle heeft...en er zelfs mee kan spelen...ja, ons slimmerikske.
we houden vol...het zal wel komen en is het nu niet , dan een beetje later en dan stapt ons manneke de schoolpoort binnen op 1 september ipv 5 mei....benieuwd wat het zal worden!
Ilene heeft vandaag als kadootje een "Berbie" gegeven aan Amélie en : "ze wilt zelf ook een Berbie als de paasklokken nog eens komen"
Ze had een Superdag, zei ze zelf: turnles, verjaardagfeestje en nu gaan slapen bij L en J...ons meisje geniet en zal morgenavond extra vroeg onder de lakens moeten om maandag weer fit te zijn voor 't school.
En Milan, die volgt maar heeft zijn middagdutje opnieuw meer dan nodig! Vandaag hing hij als een aapje aan mama, grote liefde tussen ons toch! En mama , "als je weggaat wil ik vaaien" (=zwaaien) De flinke man doet nu steeds alleen pantoffels en schoenen aan en checkt dan even bij mij of de juiste schoen aan de juiste voet zit. "Zo goed mama?"
Dag kindjes en slaapwel x tot morgen!
En ons garage ligt in puin...een pluim voor die hardwerkende mannen hier...het avontuur ging van start en zal vervolgd worden.
Ze zijn terug! mooi bruin gebrand want aan de zee heeft bijna HEEL de week de zon geschenen!!! Als een frisse zeebries waaiden ze hier gisterenavond terug binnen en ons huis(houden) vertoont opnieuw de klassieke tekenen van chaos enerzijds en kleur anderzijds...als ze er niet zijn , lijkt alles onbeweeglijk rustgevend maar soms eigenlijk zeer saai, als ze er wel zijn , drukken ze hun stempel op werkelijk alles en kijken dan tevreden rond want ze zijn dan weer helemaal BACK HOME ! Mijn schattekes, op een weekje weer wat zelfstandiger en gegroeid. Spraakwatervallen overdag en traantjes 's avonds want weer alleen slapen is maar alleen hé...Gelukkig duurde dat niet lang want het zandmannetje deed zijn werk grondig vanavond...snel naar dromenland. Morgen terug naar school, ons Fien heeft haar blokfluit al in haar boekentas gestopt want morgen is zij Muzieksmurf in het smurfengezelschap.
Ook voor ons weer de gebruikelijke routine, gelukkig heeft mijn antibiotica zijn werk gedaan tot hiertoe en kunnen we er weer tegenaan!
Manlief is druk in de weer. Ja, wat doet die papa daar toch in die garage...Papa vult doosjes, bouwt rekken, verhuist wasmachine, droogkast...probeert de garage leeg te krijgen. Alles krijgt een grondige beurt. Vijsjes, spijkers in alle maten en gewichten worden zorgvuldig uitgesorteerd en in vakjes gestopt. Veel tijd...hopelijk genoeg nog om het op die manier in orde te krijgen tegen de grote dag ergens volgende week waar er met afbraak zal gestart worden. Nadat we onze bouwvergunning reeds bijna 1 jaar hebben, zijn we eindelijk met een aannemer kunnen in zee gaan. We zijn al wat gewend dus het gaat allemaal goed komen...het moet...Zal wat puzzelen worden quà organisatie want natuurlijk nog altijd 6 examens af te leggen voor mij, veel werk zelf doen voor Bart en onze twee kapoenen mogen er ook niet te veel onder lijden...ons familienetwerk zal ook zijn steentje bijdragen, alvast bedankt daarvoor!
Dat hardnekkige virus met alles erop en eraan heeft me tot nu toe stevig in zijn grip gehad. Eindelijk vandaag eerste dag zonder sinuspijn. Nu is het nog kwestie van die vermoeidheid eruit te krijgen. Al dikwijls heb ik me afgevraagd: waar heb ik dit opgeraapt? Waarom nu en waarom zo intens...het leek eerst zo banaal en ik liep toch al even met dat snot rond...hoe is dit dan nog omgeslagen in zo'n killervirus? Ik kan er nog niet van over, plat gewalst , gekluisterd aan zetel en bed, meerdere dagen aan een stuk...ik zou het zelf haast niet geloven als ik er zelf niet had gelegen. Hoor mij hier maar doordraven...ja sorry hoor maar het zat me echt wel tot daar! Paasvakantie, verlof...allemaal opgegaan in ziekte , platte rust...achteraf is het nooit het einde van de wereld...op het moment zelf wel eerlijk gezegd! Intussen kan ik al wat lanterfanten, da's het begin van de genezing bij mij...beetje hier hangen, dan daar...wat lezen, weer slapen, wat eten, weer slapen...nu kan dat lekker allemaal want geen bengels in de buurt om in te tomen... een mama die gewoon aan zichzelf hoeft te denken als ze ziek is want kindjes zijn aan zee...als dat geen geluk is ;-))
Ons twee pateekes hebben elkaar duidelijk weer gevonden! Vakantie betekent immers meer thuis zijn, samen thuis zijn en met zo'n druilerig weer betekent het ook meteen meer binnen spelen en dus meer samen spelen en onderhandelen. Wie mag wanneer op de fiets? Spelen we met blokjes? Mag ik met de auto of ga jij nu met de auto? Aan tafel is het stoerdoenerij: slurpen en smakken met de mond. Pyama's moeten aanblijven, willen ze niet ruilen voor kleren en gewassen snoetjes en poepjes...(hier komt ons onderhandelingsvermogen aan de orde!) en...samen staan ze sterk! En dat weten ze!
't is wel schoon om te zien.
En 't mooist van al...ze slapen samen! Ilene's bed doet dienst voor twee...ter voorbereiding van een weekje zee of wie weet wel voor lange tijd? Eerst mocht het niet van Ilene en lag Milan omgekeerd aan haar voeten en toen we een uurtje later gingen piepen, lagen ze superlief naast elkaar...Tot 6.30u vanmorgen, ja , langer lukte niet....daar mag echt nog wel verandering in komen!
intussen snoeft mama verder...nog lang geleden dat een virus mij zo genekt heeft. Grrr ik ben het wel beu hoor! Kan dan nu de lente beginnen aub?
We hadden al zo 'n voorgevoel in de loop van de vorige week. Altijd snel moe 's avonds. Snottebellen die maar bleven komen van ik weet niet waar (bij mij dan toch).
Gisteren , Pasen, stond ik op met barstende hoofdpijn en al gauw had ik door dat er meer aan de hand was. Overal spierpijn en draaierig en na een uur op (want de klokken hadden toch voor eitjes en verrassingen gezorgd op het terras, paasklokken worden immers niet ziek!) ben ik terug in bed gekropen met een bruistabletje. En 4 uur later nog een bruistabletje en 4 uur later nog ééntje...geslapen tussendoor...geen paaseieren gaan zoeken bij oma, geen taart gaan eten...nikske.
Gelukkig hebben mijn kindjes hét ideale kado gekregen van de paasklokken bij Meter E.: een doktersvaliesje om de juiste diagnose te stellen bij mama. Dokter Ilene en Dokter Milan hebben me van kop tot teen onderzocht en ik kreeg pleistertjes en al om mij snel te genezen...dus het moet gewoon lukken! Vandaag al wat beter wat spierpijn en hoofdpijn betreft, alleen een vettige hoest erbij. Hopelijk verdwijnt die even snel als die kwam.
Ilene en Milan beleefden gisteren wel enorm veel pret aan het zoeken van de eitjes. Het eerste eitje dat Milan vond, at hij ook dadelijk op, zo kennen we hem, de snoeper! En Ilene maar roepen: daar nog één! kijk papa, kijk mama, daar nog! en daar! en daar! Roepen dat die kan tegenwoordig! Die zit in een fase dat ze denkt dat iedereen halfdoof is nochtans werken onze oren perfect. Ik denk zelfs dat mijn oren soms wat overgevoelig worden want ik kan de laatste tijd enorm genieten van echte stilte in huis (terwijl er vroeger altijd radio of cd op stond).
Vandaag speelden de kids fijn samen, tof om te zien en het mocht ook wel want afgelopen week konden ze er wat van, ruzie, roepen en tieren tegen elkaar en elkaar geen aandacht gunnen van mama of papa, jaloezie alom...minder tof om te zien.
Ikke doen! Ik kan da wel! Zellev doen!....heerlijk toch, die fase van een peuter? Of toch niet? Jawel hoor, eigenlijk om heel fier op te zijn...alleen ontbreekt me soms de tijd en het geduld én wil die juist vanalles zellev doen op momenten dat je al te laat bent...(lees: 's morgens kousen en schoenen aandoen aan de verkeerde voet en ervan overtuigd zijn dat het de juiste voet is !) Anderzijds heb ik hier een anekdote om fier op te zijn:
Gisterenavond zaten we met heel de familie bij mijn ouders te eten en onze kleinste heeft de bediening van de sla voor zijn rekening genomen: "Wie wilt nog sla?" riep hij. "Ikke doen hè mama" en hij keek voor goedkeuring in mijn richting. "Doe maar jongen! " En ja, het lukte, voor iedereen schepte hij vastberaden sla op het bord, met zijn tong als stipje uit zijn mond (doet hij altijd als hij zich concentreert). En na een tijdje riep hij weer: "Wie wilt nog sla?" ...Schitterend toch!
Morgen mag hij eitjes gaan rapen in de tuin van de school van zus en zijn toekomstige school (binnen anderhalve maand!). Vergezeld van zijn twee oma's zal hij op ontdekking gaan...benieuwd wie er het meest van zal genieten? Zelf zal ik alvast meegenieten achter de schermen, rond een uur of 11 zullen mijn gedachten vast en zeker afdwalen...
Maandag 2 examens afgelegd: ontwikkelingspsychologie en algemene psychologie - ééntje ging wel goed, het andere ging ook wel maar wat moeizamer...hopelijk toch wel voldoende om geslaagd te zijn.
De weken ervoor waren eerlijk gezegd zwaar. Voor mij quà planning maar ook voor mijn ventje. DANK U lieve schat om de boel hier ook mee recht te houden. Het lukt ons toch maar hé. De kindjes zelf ondervinden er niet te veel last van, zij zijn heel nieuwsgierig soms naar wat mama daar allemaal nog uitspookt op haar kamer en het woord studeren wordt in alle mogelijke vormen vervoegd en gebruikt...hopelijk hebben ze er zelf nog wel zin in tegen dat het zover is!
Nu is er wel degelijk het besef dat het allemaal ni zo simpel verloopt, zeker niet als er nog bacteriën roet in 't eten komen gooien.
En nu is er effekes...de weerslag...MOE amaai, waar is mijn adrenaline van de laatste weken gebleven? Hopelijk dit weekend toch genieten op Ilene's verjaardagfeestje en zondag nog 'ns een echte familiezondag met alles erop en eraan!
