Ze zijn terug! mooi bruin gebrand want aan de zee heeft bijna HEEL de week de zon geschenen!!! Als een frisse zeebries waaiden ze hier gisterenavond terug binnen en ons huis(houden) vertoont opnieuw de klassieke tekenen van chaos enerzijds en kleur anderzijds...als ze er niet zijn , lijkt alles onbeweeglijk rustgevend maar soms eigenlijk zeer saai, als ze er wel zijn , drukken ze hun stempel op werkelijk alles en kijken dan tevreden rond want ze zijn dan weer helemaal BACK HOME ! Mijn schattekes, op een weekje weer wat zelfstandiger en gegroeid. Spraakwatervallen overdag en traantjes 's avonds want weer alleen slapen is maar alleen hé...Gelukkig duurde dat niet lang want het zandmannetje deed zijn werk grondig vanavond...snel naar dromenland. Morgen terug naar school, ons Fien heeft haar blokfluit al in haar boekentas gestopt want morgen is zij Muzieksmurf in het smurfengezelschap.
Ook voor ons weer de gebruikelijke routine, gelukkig heeft mijn antibiotica zijn werk gedaan tot hiertoe en kunnen we er weer tegenaan!
Manlief is druk in de weer. Ja, wat doet die papa daar toch in die garage...Papa vult doosjes, bouwt rekken, verhuist wasmachine, droogkast...probeert de garage leeg te krijgen. Alles krijgt een grondige beurt. Vijsjes, spijkers in alle maten en gewichten worden zorgvuldig uitgesorteerd en in vakjes gestopt. Veel tijd...hopelijk genoeg nog om het op die manier in orde te krijgen tegen de grote dag ergens volgende week waar er met afbraak zal gestart worden. Nadat we onze bouwvergunning reeds bijna 1 jaar hebben, zijn we eindelijk met een aannemer kunnen in zee gaan. We zijn al wat gewend dus het gaat allemaal goed komen...het moet...Zal wat puzzelen worden quà organisatie want natuurlijk nog altijd 6 examens af te leggen voor mij, veel werk zelf doen voor Bart en onze twee kapoenen mogen er ook niet te veel onder lijden...ons familienetwerk zal ook zijn steentje bijdragen, alvast bedankt daarvoor!
Dat hardnekkige virus met alles erop en eraan heeft me tot nu toe stevig in zijn grip gehad. Eindelijk vandaag eerste dag zonder sinuspijn. Nu is het nog kwestie van die vermoeidheid eruit te krijgen. Al dikwijls heb ik me afgevraagd: waar heb ik dit opgeraapt? Waarom nu en waarom zo intens...het leek eerst zo banaal en ik liep toch al even met dat snot rond...hoe is dit dan nog omgeslagen in zo'n killervirus? Ik kan er nog niet van over, plat gewalst , gekluisterd aan zetel en bed, meerdere dagen aan een stuk...ik zou het zelf haast niet geloven als ik er zelf niet had gelegen. Hoor mij hier maar doordraven...ja sorry hoor maar het zat me echt wel tot daar! Paasvakantie, verlof...allemaal opgegaan in ziekte , platte rust...achteraf is het nooit het einde van de wereld...op het moment zelf wel eerlijk gezegd! Intussen kan ik al wat lanterfanten, da's het begin van de genezing bij mij...beetje hier hangen, dan daar...wat lezen, weer slapen, wat eten, weer slapen...nu kan dat lekker allemaal want geen bengels in de buurt om in te tomen... een mama die gewoon aan zichzelf hoeft te denken als ze ziek is want kindjes zijn aan zee...als dat geen geluk is ;-))
